Kακά τα ψέματα
KAKA TA ΨΕΜΑΤΑΑκόμη ένα καλοκαίρι χωρίς διακοπές. Είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις
για τους συνεργάτες σου που όλο το χρόνο δεν εκφράζουν καμία δυσαρέσκεια
από τις συχνές απουσίες λόγω αγωνιστικών υποχρεώσεων. Υπολογίστε για 8
αγώνες περίπου 10 εβδομάδες εκτός «υπηρεσίας» και αντιλαμβάνεστε ότι δεν
υπάρχουν περιθώρια για «άδεια». Βέβαια κάθε χρόνο ο K.K. «φωνάζει» και,
ειδικά φέτος, τόσο ο Π.Φ. όσο και ο Σ.Κ. έγιναν ιδιαίτερα φορτικοί για
απουσία τουλάχιστον 8-10 ημερών. Όχι μόνο δεν έχω παράπονο, αλλά τόσο ο
boss όσο και οι «σωματοφύλακες» συμμετέχουν με το δικό τους τρόπο και με
κάθε ευκαιρία στην προσπάθεια. «Αδιάφορος» ο Καββαθάς, «άνετος» ο Κάγκας
(πότε θα έρθεις να κάνουμε έναν αγώνα γέρο;) και ο Φιλιππακόπουλος, με αυτή
τη διαβολεμένη λογική του που σου διαλύει το εναπομείνων νευρικό σύστημα.
Νάναι καλά. Τους ευχαριστώ και για να είμαι δίκαιος τα ίδια, σε ό,τι αφορά
την κατανόηση, ισχύουν τόσο για πρώην όσο και για νυν συνεργάτες.
Από την πλευρά μου, πήρα τους άδειους δρόμους (ευτυχία ακόμη και η
μετακίνηση μέσα στην Αθήνα) και εργάστηκα με νεαρούς συνεργάτες που
«μιλούν» με τα ηλεκτρονικά μας όργανα και με νέους ενθουσιώδεις φωτογράφους
από το staff των T.E. Ενδιάμεσα, συμμετείχα και σε 3-4 αποστολές στο
εξωτερικό (διάβασε: Γνωριμίες και Αντίλογο).
Στο περιθώριο των επαγγελματικών υποχρεώσεων «έκλεψα» δύο Σαββατοκύριακα,
ένα για τις Σπέτσες και ένα για το Πόρτο Χέλι. Τη μία φορά το «πήγαινε»
έγινε με Καταμαράν (αποκαλυπτικό μηχάνημα, υποδειγματική η εξυπηρέτηση) και
το έλα με το κλασικό «δελφίνι» που παραμένει σύγχρονο και αποτελεσματικό.
Εντύπωση δημιουργεί η ακρίβεια στα ωράρια. Δεν ξέρω τι γίνεται με τα τρένα,
αλλά ακριβέστερο μεταφορικό μέσο δεν θα βρείτε σε τούτη τη χώρα. Ίσως γι?
αυτό η περιοχή πλημμυρίζει από κόσμο και πολλοί άνθρωποι, ακόμη και κάτοχοι
γιώτ τεραστίων διαστάσεων, πάνε κι? έρχονται με τα «ιπτάμενα» και
χρησιμοποιούν τα σκάφη τους για κοντινές εξορμήσεις στη γύρω περιοχή.
Προκαλεί εντύπωση και βάζει σε σκέψεις αυτή η επιλογή, αλλά δικαίωμά τους.
Για το νησί, όπως και για τα παράλια της Πελοποννήσου ακριβώς απέναντι, μην
ρωτήσετε τίποτα. Δεν αλλάζεις την καλή συντροφιά πραγματικών φίλων και τη
μοναδική θέα (και στις δύο περιπτώσεις στα 50 μ. η θάλασσα και μάλιστα στα
πόδια σου. Την βλέπεις αφ? υψηλού) με το θόρυβο της πόλης και την κίνηση
στις γύρω από το Πόρτο Χέλι περιοχές.
Την υπερβολική κίνηση στη διαδρομή Αθήνα-Πόρτο Χέλι την ξεπερνάς με έξυπνη
επιλογή ωραρίου και αυτοκινήτου. Θα εκνευριστείς μέχρι τον Ισθμό με τα έργα
οδοποιϊας (ναι κατακαλόκαιρο, είναι για τη φυλακή οι άνθρωποι), αλλά από
εκεί και πέρα είναι η τέλεια διαδρομή, που παίρνει τις πραγματικές της
διαστάσεις το βράδι της επιστροφής. Ελάχιστα αυτοκίνητα, «μαύρη» καλή
άσφαλτος, γρήγορες καμπές, μέτριες στροφές, ασφαλείς ευθείες, καλός και
σίγουρος πλοηγός που ξέρει απέξω τη διαδρομή, ενθουσιώδης συνοδηγός και το
κόκκινο Ιμπίθα GTi (διαβάστε τη δοκιμή) διαγράφει γρήγορες τροχιές χωρίς να
τρομάζει τον επιβάτη (ύπνος βαθύς στο πίσω κάθισμα) και τους διερχόμενους.
Τα τελευταία χιλιόμετρα πριν την Ωραία Ελένη θέλουν προσοχή. Το κατέβασμα
με τις κλειστές χωρίς «λογική» στροφές είναι ύπουλο, κρύβει εκπλήξεις και
το ρίσκο σε ανοικτούς δρόμους είναι απαγορευμένη επιλογή. Κατά τα άλλα, η
διαδρομή είναι απόλαυση ειδικά αν διαθέτεις λάστιχα όπως τα Μισλέν MXV2 του
Σέατ.
Χωρίς ενδοιασμούς. Οι Γάλλοι διαθέτουν το καλύτερο προϊόν της αγοράς. Ανά
πάσα στιγμή γνωρίζεις που βρίσκονται οι τροχοί και πως θα αντιδράσει η
ανάρτηση. Μπράβο τους και μην κάνετε τον κόπο να μπείτε σε σκέψεις. Γνωρίζω
τους ανθρώπους της Μισλέν όσο και εσείς.
Με την ευκαιρία του ταξιδιού-αστραπή, κρίμα που το λευκό GTi έμεινε
κλειδωμένο στο Γέρακα. Ομοιογενές και ευχάριστο το Σέατ, αλλά με το Σάνι
και τις 16 βαλβίδες του «παίζεις» διαφορετικά. O ιαπωνικός κινητήρας
συνδυάζει τη ροπή χαμηλά με τη δύναμη ψηλά. Σύμφωνοι, δεν έχει γαλλικό
κράτημα, αλλά πώς να απαρνηθείς ένα πλαίσιο που σε συνδέουν μαζί του 20
αγώνες και κάμποσες νίκες, για χάρη της... Κλειώ; «Εγώ Σάνι» λοιπόν και
μακάρι στο Πρωτάθλημα του 1994 να φανεί ποιός έχει δίκιο. Γι? αυτό δεν
γίνονται οι αγώνες;
Ποιός ξέρει, αφού τελειώσει το Πρωτάθλημα, τον Οκτώβριο, μπορεί να βρεθεί
χρόνος για την τέλεια διαδρομή και με «το δικό μου GΤi».
Εν τω μεταξύ, θα έχει προκύψει η εκπομπή μας που πιθανότατα θα βγει στον
αέρα μετά τις 15 Σεπτεμβρίου. Δεν γλιτώσατε, η εμπιστοσύνη του σταθμού
ανανεώθηκε και οι «Τροχοί και Δρόμοι» με τον Κώστα Καββαθά θα είναι πάλι
στον αέρα, αυτή τη φορά χωρίς τα ελαφρυντικά της πρωτόγνωρης εμπειρίας.
«Παλούκι» η TV, σαν να εκδίδεις τους 4T κάθε εβδομάδα. Εύκολα τα θέματα
ειδησεογραφίας, αλλά από εκεί και πέρα πώς θα κάνεις τη διαφορά και θα
προσφέρεις κάτι παραπάνω από τα τετριμμένα; Ευτυχώς, οι συνεργάτες μας στην
παραγωγή είναι σπουδαίοι, ενώ στη σύνταξη όλοι δείχνουν αποφασισμένοι να
ξεπεράσουν εαυτούς. Ίδωμεν. Εσείς θα κρίνετε το αποτέλεσμα και μαζί μας
είστε πάντα αυστηροί. Δεκτές οι υποδείξεις. Τώρα που ξαναρχίζουμε θα
παίξουν σημαντικό ρόλο. Αλήθεια πώς θα θέλατε τη δική σας εκπομπή; Γράψτε
στο περιοδικό, θα μας βοηθήσετε.
Δυστυχώς αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει τον καλό μου φίλο και
συναθλητή Τάσο Γεμενή που έχασε τον 21χρονο Γιάννη του σε μία ύπουλη στροφή
του δρόμου της Πελασγίας. Τον γνώριζα το μικρό. Σοβαρός όπως ο πατέρας του,
λάτρευε τους αγώνες αυτοκινήτου και ήταν έτοιμος να συνεχίσει κάτω από τις
ιδανικές συνθήκες. O Τάσος του έμαθε τα πάντα. Πως να συμπεριφέρεται, τι
και ποιούς να σέβεται, πως να συνδυάζει τη λογική με την τεχνική και το
πείσμα και όλα όσα πρέπει να μαθαίνει ο σύγχρονος γονιός στο παιδί του. Τον
είχε προειδοποιήσει και για τους κινδύνους, όπως και για το ρόλο της τύχης
που σε ανεβάζει και σε κατεβάζει σε χρόνο μηδέν.
Αυτή τη φορά η τύχη επεφύλαξε τη χειρότερη έκπληξη στην οικογένεια Γεμενή.
Τώρα ο Τάσος πρέπει να βρει τη δύναμη να ξεπεράσει τον άδικο χαμό του
παιδιού του και να αφοσιωθεί ώστε να βελτιωθούν και οι συνθήκες
προετοιμασίας των νέων αγωνιζομένων.
Κουράγιο φίλε!
Τελευταία κάτι δεν πάει καλά στο χώρο μας. Την αποτυχία την ξεπερνάς σε όλα
τα επίπεδα και εν τοιαύτη περιπτώσει αντιπαραθέτεις δύναμη και ει δυνατόν,
επανέρχεσαι. Τα θέματα υγείας όμως και οι απώλειες νέων ανθρώπων πώς
ξεπερνιούνται; Περπατάς, ψιθυρίζεις «είναι δυνατόν;», σε κυριεύουν οι
αναμνήσεις και μάταια προσπαθείς να βρεις εξήγηση.
Ας είναι. H ιστορία έδειξε ότι με αυτοπεποίθηση και «τσαμπουκά» μπορείς να
νικήσεις και το δυσκολότερο αντίπαλο. Γιατί όχι;
Μελαγχολήσαμε και ακόμη είναι καλοκαίρι. Τι θα γίνει το Φθινόπωρο;
Την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές (το περιοδικό ήταν έτοιμο από
τις 27/8 αλλά για λόγους δεοντολογίας κυκλοφορήσαμε στις 31/8) θα γνωρίζετε
και τα αποτελέσματα του Ράλλυ ΕΛΠΑ που λογικά θα εξελιχθεί με επιτυχία.
Είναι σαφές ότι πνέει νέος άνεμος στην αρχαιότερη λέσχη της χώρας. H
κατακύρωση του διαγωνισμού για την κάρτα καυσαερίων υπέρ της ΕΛΠΑ (απόφαση
που ενόχλησε διάφορους κύκλους, με πρωταγωνιστές που εκτός από την
ψυχραιμία τους έχασαν και το ήθος τους) απήλλαξε από το άγχος τους
επικεφαλής του Δ.Σ. που δείχνουν περισσότερο δυνατοί και αποφασισμένοι από
ποτέ.
Ευχή μέσα σε όλα (οδική βοήθεια, κάρτα καυσαερίων κ.λπ.) να μην
παραμεληθούν οι αγώνες αυτοκινήτου.
Με την τοποθέτηση του Κώστα Γλωσσώτη στο τιμόνι της ΟΒΕΛΠΑ σε μία
περίοδο-πρόκληση για το χώρο, έκλεισε και ο κύκλος των προσωπικών
αντιπαραθέσεων. Τώρα, δουλειά σκληρή και εποικοδομητική. Πέρα από τον
Ορχομενό (γνωρίζω, αλλά δεν γράφω για... γούρι), ποτέ δεν είναι αργά για
ένα σύγχρονο εντευκτήριο και για τη γενικότερη αναβάθμιση του Αγωνιστικού
Τμήματος ώστε οι εμπλεκόμενοι να μην ταλαιπωρούνται. «Νέο» το Ολύμπιο, ίδια
γεύση για το ΕΛΠΑ και από λευκό χαρτί το Ερμής. Όλα αυτά, όταν αυτή τη
στιγμή η κρίση «σκοτώνει» το χώρο. Μακάρι στη φιλόξενη Πάτρα οι αγώνες να
κερδίσουν Το ράλλυ. Από εκεί και πέρα, μήπως πρέπει να εξεταστεί και το
οικονομικό κόστος ορισμένων επιλογών;
Περισσότερα σε 30 περίπου ημέρες με το τεύχος Οκτωβρίου που μας οδηγεί στο
24ο έτος του περιοδικού.
Στράτης Χατζηπαναγιώτου
ΥΓ. Δίκαια πανηγυρίζουν οι Βρετανοί. Οι «θεοί» τους Κόλιν ΜακΡέι και
Ντέιμον Χιλ σημείωσαν την πρώτη τους νίκη. Οι «δύο» έχουν όλα τα προσόντα
ώστε να κατακτήσουν και τίτλο τον επόμενο κιόλας χρόνο!