1ος Αγώνας Coppa di Grecia, 10-11/9/94
ME ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΔΗΓΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ...H ελληνική σημαία κυμάτιζε στον πύργο της πίστας. O
ήχος των αυτοκινήτων, τα γνωστά πρόσωπα των οδηγών
και των μηχανικών, οι φωνές και η ένταση του
ελληνικού ταμπεραμέντου μέσα σε ένα τοπίο γεμάτο_
ελιές, μας έδωσε προς στιγμή την εντύπωση ότι όλα
αυτά συνέβαιναν σε κάποιο _δικό_ μας χώρο...
Κείμενο: Δημ. Πρωτονοτάριος
Φωτό: Ρεπόρτερ
Και όμως, βρισκόμασταν στο νοτιοανατολικό μέρος της Ιταλίας,
στο Μπινέτο, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Μπάρι, στο Οτοντρόμο
ντε Λεβάντε, μαζί με τους οδηγούς του Ενιαίου, της F3 και
όσους πλαισίωναν την πρώτη εξόρμηση εκτός των ελληνικών
συνόρων, στον πρώτο φιλικό αγώνα Ελληνικού Κυπέλλου επί
ιταλικού εδάφους.
O Κριστομπάλ ντε Κολόν προσπαθώντας να ανακαλύψει το Τσιπανγκό
(Κίνα) ανακάλυψε τα πρώτα νησιά στην άλλη πλευρά του
Ατλαντικού. Οι Έλληνες ανακάλυψαν... την πρώτη πίστα εκτός από
αυτή της Τρίπολης. Σε μία μικρή σε μεγέθος αλλά γρήγορη και
τεχνική πίστα, με διαδοχικές στροφές που δεν άφηναν περιθώρια
για λάθη και με οδόστρωμα που είχε μεγάλο συντελεστή
πρόσφυσης, έγινε ένας αγώνας που προσέφερε γνώσεις και
εμπειρία που ποτέ δεν θα μπορούσαν να αποκτηθούν στο
στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τρίπολης. Για να αποδώσουμε όμως τα
_του Καίσαρος τω Καίσαρι_, ο κάθε φορά αγώνας _επιβίωσης_ των
οδηγών στο Ελληνικό αεροδρόμιο, τους έχει καταστήσει ικανούς
να αντιμετωπίζουν κάθε μορφής αντιξοότητες.
Το ελληνικό στοιχείο γρήγορα αφομοίωσε τις ιδιαιτερότητες της
πίστας, και το έμψυχο και άψυχο υλικό προσαρμόστηκε στις νέες
απαιτήσεις. Ως την Κυριακή, οι Έλληνες είχαν βελτιωθεί
θεαματικά σε οδηγικό και τεχνικό επίπεδο, σε σημείο που
προκάλεσε το θαυμασμό των Ιταλών. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι
χρόνοι του Ενιαίου ήταν ίσοι και καλύτεροι των 2λιτρων GrN
(Κλειώ 16V Ενιαίου τύπου), ενώ των F3 άγγιξαν τους χρόνους των
Ιταλών. Όπως απεδείχθη, οι Έλληνες δεν υπολείπονται σε έμψυχο
και άψυχο υλικό έναντι των γειτόνων μας, παρά μόνο στο ποσοστό
που αναλογεί στην έλλειψη ασφαλούς πίστας. Αυτό τους έκανε να
αισθανθούν σιγουριά και να αποδώσουν ανάλογα, εμπιστευόμενοι
παράλληλα τους ικανότατους ιταλούς κριτές. Σίγουρα θα ήταν
πολύ καλύτερα, αν γινόταν μία ελληνο-ιταλική αντιπαράθεση,
αλλά αυτό δεν ήταν δυνατό να γίνει, τουλάχιστον την πρώτη
φορά. Πάντως, το όφελος όσων συμμετείχαν ήταν σημαντικό, και
τα όσα διδάχθηκαν σίγουρα θα χρησιμεύσουν στην άνοδο του
επιπέδου των ελληνικών αγώνων. Τουλάχιστον για τους οδηγούς
και τεχνικούς αυτό είναι σίγουρο. Εκεί που διατηρούμε τις
αμφιβολίες μας είναι κατά το πόσο, οι Έλληνες που είχαν
αναλάβει την οργάνωση του αγώνα, πήραν το μήνυμα και δεν
επέστρεψαν απλώς κομίζοντας τις αναμνηστικές πλακέτες στην
Αθήνα. Το ατύχημα του Χαλκιόπουλου -και όχι μόνον- έδειξε το
πόσο εύκολο είναι να _ματώσουν_ οι αγώνες από την έλλειψη
αποφασιστικότητας και αυστηρότητας. Είναι χαρακτηριστική η
επιτόπου αφαίρεση του διπλώματος του κριτή που έβγαλε
αυθαίρετα κόκκινη σημαία από τον Μπατάλια, τον Ιταλό Αλυτάρχη.
Ως ένα σημείο βέβαια, η ανάλογη έλλειψη πείρας των Ελλήνων
οργανωτών δικαιολογείται, αλλά αυτό θα μετρήσει σε μία κακή
στιγμή;
Χορηγοί ήταν η Ζουμπιντόν που είχε και τα δικαιώματα προβολής
του αγώνα, η Βεντούρης Λάινς, η Σαν, η Ταγκ Χόιερ και η
πανταχού παρούσα AGF Κόσμος.
Στους αγώνες, μοιραία τα βλέμματα όλων συγκεντρώθηκαν στην
_αιχμή του δόρατος_, την κατηγορία F3, αλλά και στο Ενιαίο,
μία κατηγορία που λειτουργεί και σαν φυτώριο νέων οδηγών.
Θεατές, φορείς, εκπρόσωποι, χορηγοί, οδηγοί, έχουν πια βαρεθεί
το τέλμα των άλλων κατηγοριών, όπου επικρατεί το καθεστώς της
μονοτονίας.
Προς το παρόν, ας αρκεστούμε στα όσα μας δίδαξε η -καθόλα
επιτυχημένη και άξια συγχαρητηρίων- εξόρμηση για τον 1ο φιλικό
αγώνα Coppa di Grecia, που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για
μία βαθμολογική ένταξή του στο επόμενο Ελληνικό Πρωτάθλημα.
Όσοι τρομαγμένοι ηρεμήστε. H προβολή έχει ήδη κάνει τη δουλειά
της και τα έξοδα θα καλυφθούν. Και του χρόνου_
βορειότερα!-Δ.Π.
O Δημήτρης Μιχελακάκης, με τη χαρακτηριστική του μεθοδικότητα
και την προσοχή στις λεπτομέρειες της προετοιμασίας, _ήλθε,
είδε και ενίκησε_ στον 1ο αγώνα εκτός Τρίπολης. Πολύ σύντομα
βρήκε το _σορτ γουέι_ της πίστας και οι χρόνοι του κατέβηκαν
ραγδαία. Πρώτος στην εκκίνηση και πρώτος στον τερματισμό, δεν
απειλήθηκε από τον ?γγελο Παπαρινόπουλο που προσπάθησε πολύ.
H αγωνιστικότητα του ?γγελου Παπαρινόπουλου όταν... απειλείται
η νίκη του, δεν στάθηκε αρκετή για την κατάκτησή της. Μοναδική
του ευκαιρία -η πίστα δεν ευνοούσε τα προσπεράσματα- η
αποκλειστική του ικανότητα στις εκκινήσεις, αλλά η απόσταση
μέχρι το K1 δεν έφτανε...
Στο δεύτερο γύρο, ο Τερασίνο έχασε την τρίτη θέση, σε ένα
καταπληκτικό προσπέρασμα του Σακελλαρίου (φωτό) στο τέλος της
ευθείας. Από εκεί και πέρα, τίποτα δεν άλλαξε μέχρι τον
τερματισμό, παρά την απειλή του Ευσταθίου που καραδοκούσε.
_Ενιαίο_ τρένο, στη μοναδική αριστερή στροφή της πίστας. Με
μικρή διαφορά απόδοσης (και χρόνων) που δεν παρατηρείται στην
Τρίπολη, και πίσω από τους πρώτους, οι Μαυροειδάκος,
Δελαγραμμάτικας, Χριστοδουλόπουλος και Γκατζόγιας (που
οδηγούσε πιο _ώριμα_ απ_ όλους) στη δική τους _αντιπαράθεση_.
Συμπεριλαμβανομένων των Ευσταθίου και Νομικό, το _διάβασμα_
της πίστας έγινε γρήγορα κτήμα τους και η επίδοσή τους ανάλογα
υψηλή. ?τυχος του τριήμερου ο Σίμος Μακαρώνης που δεν ξεκίνησε
έχοντας καμένη φλάτζα και χτυπημένο καπάκι.
Λίγο πριν την εκκίνηση του Ενιαίου. Αριστερά της φωτό,
βρίσκονται οι 18 στεγασμένες θέσεις των πιτς (όση και η
χωρητικότητα της πίστας σε αριθμό αυτοκινήτων), ενώ μέσα στο
κτίριο βρίσκονται τα πάντα. Κέντρο επιτήρησης με κάμερα και
βίντεο για κάθε στροφή, αίθουσες συνεδρίασης και ιατρείο με
γιατρό χειρουργό-ορθοπεδικό-τραυματιολόγο! Όσο για τους
κριτές; Πραγματικοί επαγγελματίες!
O Νίκος Στρεμμένος με ένα μονοθέσιο κατάλληλα στημένο και με
σχέσεις ιδανικές για τη συγκεκριμένη πίστα, πήρε μία -όχι
χωρίς πίεση- καρό σημαία παρά το πρόβλημα με την τροφοδοσία
λαδιού, που ενέσκηψε προς το τέλος του αγώνα. Κατά το
μεγαλύτερο μέρος του αγώνα ο νικητής είχε σκιά του το Νίκο
Νικολούζο (14) που έκανε όμως το λάθος στο K1 και έχασε την
ευκαιρία, τουλάχιστον για τη δεύτερη θέση.
O Νίκος Νικολούζος έχει όλα τα προσόντα για να πάει μπροστά.
Έχει μικρή ηλικία, τρίχρονη εμπειρία από τα καρτ, και κυρίως,
υπακούει και μαθαίνει χωρίς εγωισμούς. Σε όλο τον αγώνα η
απόδοση του _πίκολο καρτίστα_ και του υλικού (Χριστόπουλος
γαρ) ήταν αρίστη. Λίγο όμως η φθορά των ελαστικών, λίγο το
άγχος της πίεσης, λίγο το φρένο στα _βαθιά_ και...
O Γιώργος Μαγκλιβέρας τερμάτισε δεύτερος, κάτι το αναμενόμενο.
Πεπειραμένος οδηγός, βρέθηκε στο στοιχείο του με ένα πλαίσιο
ανάλογα κατάλληλο. Κύρια όμως, ο συμπαθής Γιώργος Μαγκλιβέρας
είναι ένας _τζέντλμαν_ του χώρου, αντικειμενικός, ευπροσήγορος
και γνώστης των πραγμάτων.
Οι F3 στα πάντοκς, εν αναμονή της σειράς τους. Οι Έλληνες
οδηγοί αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα, κυρίως ρυθμίσεων στην
ανάρτηση, στα φρένα και στις_ _Τριπολιτσιώτικες_ μακριές
σχέσεις του κιβωτίου. H διαδικασία της εκκίνησης είναι
διαφορετική από την ανάλογη των αγώνων στην Τρίπολη. Έμφαση
δίνεται στην ασφάλεια κατά την πιο κρίσιμη στιγμή του αγώνα,
στο _ζέσταμα_ οδηγών και υλικού (το ίδιο και στο Ενιαίο) και
στο πώς οι ευαίσθητοι κινητήρες των μονοθεσίων θα
ταλαιπωρηθούν λιγότερο μέχρι να ανάψει το πράσινο φως.
Το ένα δεν έστριβε, το άλλο δεν φρενάριζε! H κρεμαγιέρα του
Κώστα Κυρίτση (3) και τα φρένα του Γιώργου Καμιτσάκη (2) είχαν
τις αντιρρήσεις τους, και οι δύο _καρτίστι_ δεν είχαν την
αναμενόμενη απόδοση. Προβλήματα στον αγώνα είχαν και οι
Φαμπιάτος (ελαστικά), Χουρδάκης (μοτέρ) και Χρυσάφης. Από τον
αγώνα έλειπε ο Κώστας Χαλκιόπουλος που την παραμονή χτύπησε
στην είσοδο των πιτς, με μόνη -ευτυχώς- απώλεια το μονοθέσιο,
ο συμπαθής ?γγελος _Γάλλος_ που τελικά δεν έλαβε μέρος και ο
Χρίστος Πλεξίδας.