Rover 620 Ti
Just overpoweredΔιακόσιοι ίπποι σε ένα δίλιτρο -έστω
υπερτροφοδοτούμενο-επιβατικό είναι πολλοί.
Υπερβολικά γρήγορο είναι αυτό το οικογενειακό Rover
της νέας γενιάς _600_.
Αρκεί αυτό για να χαρακτηριστεί καλό ένα σύγχρονο
επιβατικό;
ΣΕ MIA εποχή που σε γενικές γραμμές ο ειδικός Τύπος, συχνά
πυκνά παραπονείται ότι οι μεγάλοι κατασκευαστές, στις μαζικές
τουλάχιστον και οικογενειακές εκδόσεις τους, έχουν ξεχάσει τι
σημαίνει _υψηλή απόδοση κινητήρα_ ευτυχώς το κενό σπεύδουν να
το καλύψουν κάποιοι άλλοι.
Μικρότερα εργοστάσια, μερικές φορές όχι ανεξάρτητα, δίνουν στο
κοινό οικογενειακά δίλιτρα αυτοκίνητα με επιδόσεις...
τρίλιτρων, στοιχείο που συνήθως συνοδεύεται και από καλά
πλαίσια, σωστές αναρτήσεις και φρένα, ποιότητα κατασκευής και
χώρους.
Σε άλλες σελίδες θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε για τα
Σάαμπ 900 Τούρμπο και Βόλβο 850 Τούρμπο, στις γραμμές όμως που
ακολουθούν δοκιμάζουμε ένα ακόμη χαρακτηριστικό δείγμα αυτής
της νοοτροπίας, το μεσαίας/μεγάλης κατηγορίας νέο Ρόβερ 620
Τούρμπο.
Ένα αυτοκίνητο βρετανικό, με ιαπωνικές καταβολές, αλλά και
άλλες τόσες αλλαγές, βελτιώσεις και επανασχεδιάσεις που
δικαιώνουν όσους πιστεύουν (ακόμη) στην αγγλική βιομηχανία.
Το λευκό Ρόβερ της δοκιμής μας είχε ελάχιστα χιλιόμετρα στο
οδόμετρο, ήταν άρτια εξοπλισμένο και _πατούσε_ στα καινούρια
Πιρέλι Ζερό, σε τροχούς 16 ιντσών.
Αμάξωμα - Χώροι - Εξοπλισμός
Πρόκειται για εντυπωσιακό, ικανών διαστάσεων αυτοκίνητο,
εξοπλισμένο σ_ αυτή την έκδοση, με ό,τι θα χρειαστεί ο
ιδιοκτήτης του.
Το συνολικό μήκος των 4.6 μέτρων, δίνει και ανάλογα μεγάλο
μεταξόνιο (2.7 μ.) έτσι το ευρύχωρο εσωτερικό, είναι δεδομένο
και ικανό να φιλοξενήσει 5 ενήλικες και τις αποσκευές τους.
Με βάρος 1.255 κιλά, το αυτοκίνητο, διαθέτει όλα εκείνα τα
απαραίτητα συστήματα παθητικής ασφάλειας, όπως πλευρικές
δοκούς στις πόρτες, προεντατήρες στις ζώνες, προφορτισμένα
εμπρός και πίσω τμήματα στο αμάξωμα, καθώς και δύο αερόσακους
για οδηγό και συνοδηγό.
Αυτός ο δεύτερος όμως, φαίνεται ότι έχει τοποθετηθεί εκ των
υστέρων σε μία ειδική θήκη στο πάνω μέρος του ταμπλό που
δείχνει σαν... μπάλωμα, αφαιρώντας έτσι κάτι από τη γενικά
πολύ καλή εντύπωση του πολυτελούς και καλόγουστου κατά τ_ άλλα
εσωτερικού.
Μια βασική ακατανόητη παράλειψη, είναι η απουσία χειρολαβής
στην οροφή για τον συνοδηγό. H εξήγηση ίσως ανάγεται στο
γεγονός, ότι στο αντίστοιχο Χόντα Ακόρντ, η χειρολαβή
βρίσκεται στην κολόνα, λύση που οι Εγγλέζοι δε βρήκαν και πολύ
_σικ_. Την αφαίρεσαν λοιπόν και ησύχασαν.
Κατά τα λοιπά, ο οδηγός και οι επιβάτες, θα βρουν τα πάντα από
πλευράς εξοπλισμού και αυτό σημαίνει ηλεκτρικά παράθυρα,
κεντρικό κλείδωμα θυρών, κλιματισμός, ηλεκτρικά κινούμενη
οροφή, σύστημα ABS, καθώς και αναδιπλούμενη πλάτη στα πίσω
καθίσματα, έτσι ώστε να αυξάνεται η καλή ούτως ή άλλως
χωρητικότητα του πορτ-μπαγκάζ.
H ποιότητα των υλικών -και βέβαια του πατροπαράδοτου ξύλου-
είναι καλή, το φινίρισμα επίσης, ενώ η όλη κατασκευή δείχνει
στιβαρή, αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν έλειψαν
κάποιοι τριγμοί από τα πλαστικά σε κακούς δρόμους.
Κινητήρας - Μηχανικά μέρη
Το αυτοκίνητο είναι βασισμένο στο δάπεδο και τα μηχανικά μέρη
του Χόντα Ακόρντ (αφού την εποχή που σχεδιάστηκε δεν είχε
επέλθει το _διαζύγιο_ με τη Χόντα).
Τα αυτοκίνητα της σειράς κινούν τρεις κινητήρες, δύο
ατμοσφαιρικοί και ένας υπερτροφοδοτούμενος. O δίλιτρος
ατμοσφαιρικός κινητήρας έχει χωρητικότητα 1996 κ.εκ., 16
βαλβίδες, 1 εκκεντροφόρο επικεφαλής και με σχέση συμπίεσης 9:1
αποδίδει ισχύ 115 ίππων στις 5.300 σ.α.λ. και ροπή 17,5 Kg.m
στις 4.200 σ.α.λ. O ίδιος κινητήρας με σχέση συμπίεσης 9,5:1
αποδίδει 131 ίππους στις 5.400 σ.α.λ. και η ροπή του φτάνει τα
18,1 Kg.m στις 4.800 σ.α.λ. Επίσης, υπάρχει και ένας
ατμοσφαιρικός κινητήρας 2,3 λίτρων επίσης 16βάλβιδος, αλλά με
2 EEK, με ισχύ 158 ίππων στις 5.800 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή 21
Kg.m στις 4.500 σ.α.λ.
Τέλος, την υπερτροφοδοτούμενη έκδοση 620 Ti της δοκιμής μας
κινεί ο 2λιτρος κινητήρας τούρμπο της 820Ti που έχει
χωρητικότητα 1994 κ.εκ., 16 βαλβίδες, 2 EEK και στην περίπτωσή
μας αποδίδει ισχύ 200 ίππων στις 6.000 σ.α.λ. και ροπή 24,5
Kg.m στις 2.00 σ.α.λ.
H κίνηση μεταδίδεται στους μπροστινούς τροχούς μέσω ενός
κιβωτίου 5 ταχυτήτων, ενώ στις 2λιτρες εκδόσεις των 131 ίππων
και στην έκδοση των 2,3 λίτρων υπάρχει η δυνατότητα επιλογής
αυτόματου κιβωτίου 4 σχέσεων.
Το σύστημα ανάρτησης σύμφωνα με τη Ρόβερ περιλαμβάνει διπλά
ψαλίδια εμπρός και πίσω. Για την ακρίβεια μπροστά υπάρχουν
γόνατα με τριγωνικά άνω ψαλίδια και μονές εγκάρσιες ράβδους
στο κάτω μέρος, ενώ πίσω υπάρχουν τριγωνικά ψαλίδια βάσης με
μονές εγκάρσιες ράβδους στο πάνω μέρος και ελικοειδή ελατήρια
ομόκεντρα με τα αμορτισέρ. Μπροστά και πίσω υπάρχουν
αντιστρεπτικές ράβδοι. H πίσω αντιστρεπτική ράβδος της έκδοσης
τούρμπο είναι ενισχυμένη.
Τα φρένα είναι δίσκοι εμπρός και πίσω. Οι μπροστινοί δίσκοι
είναι αεριζόμενοι. Το ABS είναι στάνταρ στις πλουσιότερες
εκδόσεις αλλά δε διατίθεται στην έκδοση των 115 ίππων. Το
σύστημα διεύθυνσης είναι κρεμαγιέρα και έχει υδραυλική
υποβοήθηση.
Απόδοση - Επιδόσεις - Οδική συμπεριφορά
Κίνηση μόνο στους εμπρός τροχούς και 200 _τουρμπισμένοι_
ίπποι; Ας δούμε με ποιο τρόπο καταφέρνουν -και πόσο- να
συνδυάσουν οι ?γγλοι αυτά τα δύο δύσκολα συνεργαζόμενα μεταξύ
τους.
Εν αρχή θα πρέπει να πούμε ότι το αυτοκίνητο παρά τον όγκο
του, κινείται εύκολα, γρήγορα και άνετα μέσα στην πόλη, χάρη
στο καλό κιβώτιο, το ελαφρύ σύστημα διεύθυνσης και τα πολύ
καλά φρένα.
Από την άλλη, ο πολυβάλβιδος κινητήρας, δεν _αισθάνεται
ιδιαιτέρως ευτυχής_ στους χαμηλούς ρυθμούς περιστροφής, έτσι ο
οδηγός θα πρέπει να συνηθίσει να χρησιμοποιεί εκείνο το εύρος
στροφών που είναι μεν μέσα στη ροπή του κινητήρα, έξω όμως από
τη λειτουργία του τούρμπο, ώστε να μην... εκσφενδονίζεται
ξαφνικά.
Γιατί πραγματικά, αυτό το Ρόβερ, είναι ένα πολύ δυνατό πιο
σωστά ένα πολύ γρήγορο αυτοκίνητο που δίνει μάλιστα την
αίσθηση στον οδηγό του ότι πάει ακόμη πιο γρήγορα απ_ ότι στην
πραγματικότητα.
Τοποθετώντας τα Κορεβίτ, στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου οι
τιμές που πήραμε είναι εντυπωσιακές.
0-100 χλμ./ώρα σε 7.7__, 0-400 μ. σε 15.7__ και κάλυψη από
στάση του χιλιόμετρου σε 28.5__ όταν το αυτοκίνητο έχει ήδη
183.6 χλμ./ώρα στο οδόμετρό του.
H τελική ταχύτητα φτάνει τα 230 και πλέον πραγματικά
χιλιόμετρα, ενώ το ίδιο ταχείς είναι και οι επιταχύνσεις εν
κινήσει (ρεπρίζ).
Με την 3η στο κιβώτιο, τα 80-110 καλύπτονται σε 4.5__, με 4η
σε 6.3__.
Με την 5η, τα 110-130 χλμ./ώρα καλύπτονται σε 6.9__.
Δε χρειάζονται λοιπόν περισσότερα, καθώς είναι προφανές ότι το
αυτοκίνητο είναι πραγματικά γρήγορο, αντίστοιχο λίγο-πολύ των
Σάαμπ 9000 και 900 ή του Βόλβο 850 T5.
Βεβαίως, οι καλές επιδόσεις, πρέπει να συνδυάζονται και με την
αντίστοιχη οδική συμπεριφορά.
Εδώ τα πράγματα, εμφανίζονται διφορούμενα.
H ξαφνική μεταφορά των 200 ίππων στους δύο κινητήριους
τροχούς, κάνει το αυτοκίνητο να _ψαρεύει_ δεξιά αριστερά - όχι
πάντως σε υπερβολικό βαθμό ώστε να χαρακτηριστεί αρνητικά, σε
κάθε περίπτωση πάντως απαιτούνται έμπειρα και δυνατά χέρια.
Κοντά στην έλλειψη ικανοποιητικής ελκτικής πρόσφυσης, θα
πρέπει να προσθέσουμε και την πλευρική. H απότομη είσοδος του
τούρμπο και ενώ το αυτοκίνητο στρίβει, αυξάνει την υποστροφή
και ο οδηγός οφείλει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στο πως
χειρίζεται το πεντάλ του γκαζιού.
Το 620Ti, είναι αυτοκίνητο που καλό είναι να οδηγείται με τη
φορά και όχι με το γκάζι ιδίως σε δρόμους με διαδοχικές
στροφές αν δε θέλει να βρεθεί προ εκπλήξεων.
Οι κλίσεις πάντως του αμαξώματος στις στροφές είναι μικρές, η
υποστροφή σε λογική οδήγηση, αμελητέα, ενώ ο οδηγός μπορεί να
βασίζεται στο καλό κιβώτιο και τον εύχρηστο επιλογέα. Όχι όμως
και στα φρένα, η αποτελεσματικότητα των οποίων ελέγχεται μετά
από σκληρή χρήση.
Στον αυτοκινητόδρομο, όλα τα παραπάνω, δίνουν τη θέση τους σε
σαφώς άριστα χαρακτηριστικά ταξιδιού. Το μεσαίο αυτό Ρόβερ,
μπορεί να ταξιδεύει επί ώρες, έχοντας πολύ καλή
κατευθυντικότητα, κανένα πρόβλημα με τους πλευρικούς ανέμους,
ελάχιστους αεροδυναμικούς θορύβους και χαμηλό επίπεδο θορύβου
από τον κινητήρα. Και βέβαια όλα αυτά συμβαίνουν σε ρυθμούς
εξωπραγματικούς για τα περισσότερα αυτοκίνητα.
H άνεση της ανάρτησης, κυμαίνεται σε μέτριο επίπεδο, καθώς εδώ
οι Βρετανοί ακολούθησαν τα πρότυπα της Χόντα, μικρές δηλαδή
διαδρομές και ξερή αντίδραση. Πράγμα που ίσως κουράσει τους
επιβάτες.
Τέλος, σε ό,τι αφορά την κατανάλωση, εδώ ισχύει το... αξίωμα,
_ότι το βαρύ πόδι είναι και ακριβό_. Όπως όλα τα
υπερτροφοδοτούμενα (ή σχεδόν όλα) το Ρόβερ, μπορεί να
καταναλώνει από αρκετά έως πολύ.
Οι μέσες καταναλώσεις στη διάρκεια της δοκιμής, κυμάνθηκαν από
τα 14.5 στα 20 λίτρα, για κάθε 100 χλμ. ανάλογα με το ρυθμό
οδήγησης.
Συμπέρασμα
Πολύ δυνατό αυτό το Ρόβερ. Και αυτό μπορεί άλλοτε να είναι
καλό, άλλοτε κακό. Κατά την άποψή μας, το αυτοκίνητο θα
ταξίδευε εξίσου καλά στον αυτοκινητόδρομο και με 185 ίππους ας
πούμε, ενώ θα ήταν πολύ καλύτερο στους _B-roads_ για να
χρησιμοποιήσουμε μια καθαρόαιμη εγγλέζικη φράση, στο επαρχιακό
δηλαδή δίκτυο, με τις συνεχείς στροφές, εκεί που εκτός από
ομαλά παρεχόμενη δύναμη, ο οδηγός χρειάζεται και προβλέψιμη
οδική συμπεριφορά.
Κατά τα λοιπά, το αυτοκίνητο, είναι καλά εξοπλισμένο, καλά
φτιαγμένο και επιπλέον προσφέρεται σε λογική τιμή αγοράς.
ΥΠΕΡ:
Εντυπωσιακό αμάξωμα
Ικανοποιητικοί χώροι
Πολύ καλές επιδόσεις
΄Aριστη κατευθυντικότητα
Τιμή αγοράς
KATA:
Μέτρια ελκτική και πλευρική πρόσφυση
Μέτρια σε αποτελεσματικότητα φρένα
Απρόβλεπτες αντιδράσεις στη γρήγορη οδήγηση