4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Opel Omega


Wellcome to the club

H Opel παρουσίασε το νέο μεγάλο μοντέλο της για την ευρωπαϊκή αγορά, κάτω
από το ίδιο όνομα, αλλά και με την ίδια φιλοσοφία.
Το νέο Omega παραμένει ένα αυτοκίνητο με κλασική διάταξη και μετάδοση,
πιστό στη λογική της εταιρίας ότι ένα μεγάλο οικογενειακό δεν μπορεί να
είναι προσθιοκίνητο.

Του Σ. Κάγκα
Φωτογραφίες : 4T/Opel


OI BPETANOI το υποδέχθηκαν, κάνοντας τα θετικότερα σχόλια που θα μπορούσε
να περιμένει μια εταιρία για ένα αυτοκίνητό της.
Οι Γερμανοί -αν και πιο συγκρατημένοι- το ίδιο.
Οι Γάλλοι παραδέχθηκαν ότι πρόκειται για πολύ καλό οικογενειακό πισωκίνητο
που προάγει τη φιλοσοφία «κινητήρας εμπρός-κίνηση πίσω».
Όλα αυτά, ούτε ένα μήνα μετά την επίσημη πρεμιέρα του νέου μεγάλου Όπελ,
ενός αυτοκινήτου, το οποίο αν εξαιρέσεις το σωστό αεροδυναμικά σχήμα του
αμαξώματος, δεν έχει -στα χαρτιά- να επιδείξει τίποτε το εντυπωσιακό.
Προς τι λοιπόν, οι διθύραμβοι;
Το πράγμα έχει την εξήγησή του. Παρά την ολοκληρωτική σχεδόν επικράτηση της
πρόσθιας κίνησης ακόμη και στα μεσαίας/μεγάλης κατηγορίας επιβατικά, οι
ευρωπαίοι δημοσιογράφοι -μαζί τους κι ένα μεγάλο μέρος του κοινού, ποτέ δεν
κατάφεραν να χωνέψουν ότι η θεαματική και ευχάριστη (για τον άνω του μέσου
όρου οδηγό) πίσω κίνηση τείνει να εξαλειφτεί, αποτελώντας «προνόμιο» των
Μερτσέντες, BMW, Τζάγκιουαρ ή -ανεβαίνοντας τα «σκαλιά»- των Φεράρι, Πόρσε,
Μαζεράτι, κ.λπ.
Πολλοί λοιπόν θα ήθελαν την επιστροφή της πίσω κίνησης και σε χαμηλότερου
κόστους αυτοκίνητα, με όλα τα πλεονεκτήματα που αυτή έχει, αλλά όχι και τα
μείον της υπόθεσης.
H ευτυχής συγκυρία της εμφάνισης της BMW Κόμπακτ (βλέπε σχετική Γνωριμία σε
άλλες σελίδες) και του Ωμέγα, βοήθησε λοιπόν να αρχίσει μία ατέλειωτη
φιλοσοφική κουβέντα ανά τα περιοδικά της Ευρώπης για το αν βρισκόμαστε λίγο
πριν τη δεύτερη νεότητα των πισωκίνητων αυτοκινήτων.
Αλλά γιατί ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία τώρα;
Μια καλή εξήγηση είναι η εμφάνιση του νέου Ωμέγα, και η έξυπνη δουλειά που
έκαναν οι τεχνικοί της Όπελ στην πίσω ανάρτηση (με πραγματικά εντυπωσιακά
αποτελέσματα) σε συνδυασμό με την άψογη οδική συμπεριφορά της BMW Κόμπακτ,
πυροδότησαν το θέμα.
Όπως και να ?χει, η ουσία -για να πάμε επιτέλους στο θέμα μας- είναι ότι η
Όπελ κατάφερε -δίκαια ή άδικα- να κερδίσει τις εντυπώσεις, χάρη στην οδική
συμπεριφορά του νέου Ωμέγα.
Ασύμβατος τρόπος για να ξεκινήσεις τη Γνωριμία σου με ένα αυτοκίνητο, αλλά
δικαιολογημένη, όταν η ουσία βρίσκεται εκεί ακριβώς.
Όχι ότι κατά τ? άλλα το Ωμέγα υστερεί. Αλλωστε δεν μπορείς να έχεις καλή
οδική συμπεριφορά, αν οι καλές αναρτήσεις δε συνεργάζονται και με ένα
καλοσχεδιασμένο και άκαμπτο αμάξωμα.
Από αυτή την άποψη αξίζει να δούμε πώς ακριβώς εργάστηκαν οι τεχνικοί του
γερμανικού εργοστασίου.
Το στοιχείο λοιπόν που εντυπωσίασε στην παρουσίαση του νέου Ωμέγα είναι η
οδική του συμπεριφορά, κάτι που οφείλεται κατά μεγάλο βαθμό στην
ξανασχεδιασμένη ανάρτησή του.
Από τεχνική άποψη, εμπρός η διάταξη δεν εντυπωσιάζει, αφού βρίσκουμε γόνατα
Μακφέρσον, ψαλίδια βάσης και αντιστρεπτική ράβδο, όλα συνδεδεμένα με το
ξεχωριστό υποπλαίσιο_ H διάταξη της πίσω ανάρτησης είναι καινούρια και,
σύμφωνα με τους μηχανικούς της εταιρίας, χαρακτηρίζεται σαν πολλαπλών
συνδέσμων. Με μια πρώτη ματιά διαπιστώνουμε ότι ουσιαστικά αποτελείται από
ημι-υστερούντες βραχίονες συνδεδεμένους στο υποπλαίσιο, ελατήρια παράλληλα
με αμορτισέρ και αντιστρεπτική ράβδο. Με την τοποθέτηση ειδικών διαγώνιων
συνδέσμων του ψαλιδιού με το υποπλαίσιο επιτυγχάνεται σύγκλιση του τροχού
κατά το φρενάρισμα, αποφεύγοντας έτσι τα φαινόμενα υπερστροφής. Το σύνολο
ολοκληρώνεται με μία σταθεροποιητική ράβδο, στην κάθε πλευρά, της οποίας το
ένα άκρο συνδέεται στην πλήμνη του τροχού και το άλλο στο υποπλαίσιο. H
ράβδος αυτή παραλαμβάνει μέρος του φορτίου του ημι-υστερούντα βραχίονα,
μειώνοντας έτσι τη σύγκλιση και τις μικρές εγκάρσιες μετατοπίσεις του
τροχού. Ιδιαίτερη σημασία στη σωστή συμπεριφορά της ανάρτησης έχουν οι νέοι
σύνδεσμοι του υποπλαισίου, οι οποίοι αποσβένουν ικανοποιητικά τους
κραδασμούς.
Αυτά λοιπόν σε τεχνικό επίπεδο, σε ό,τι αφορά το εντυπωσιακότερο σημείο του
νέου αυτοκινήτου.
Το Ωμέγα διατίθεται με τέσσερις βενζινοκινητήρες και ένα ντίζελ. Οι
ισχυρότεροι της σειράς είναι οι δύο V6, ο ένας των 3.0 λίτρων με μέγιστη
ισχύ 210 ίππων και αυτός των 2.5 λίτρων της GM (ο ίδιος που κινεί και το
Σάαμπ 900) με μέγιστη ισχύ 170 ίππων. Χαρακτηριστικό και των δύο είναι το
σύστημα μεταβλητού μήκους των αυλών εισαγωγής με το οποίο επιτυγχάνονται
υψηλότερες τιμές ροπής στις χαμηλές στροφές λειτουργίας. Και οι δύο
κινητήρες διαθέτουν τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο, με δύο εκκεντροφόρους
επικεφαλής και ηλεκτρονική τροφοδοσία με ψεκασμό πολλαπλών σημείων. Οι δύο
τετρακύλινδροι κινητήρες έχουν χωρητικότητα 1.998 κ.εκ. και αποδίδουν 115
ίππους ο 8βάλβιδος και 136 ίππους ο 16βάλβιδος. Τέλος ο 6κύλινδρος
πετρελαιοκινητήρας είναι υπετροφοδοτούμενος και αποδίδει 130 ίππους.
H μετάδοση της κίνησης γίνεται στους πίσω τροχούς μέσω ενός χειροκίνητου
πεντατάχυτου κιβωτίου ή ενός αυτόματου τεσσάρων σχέσεων. Το τελευταίο είναι
ηλεκτρονικά ελεγχόμενο και διαθέτει τρεις διαφορετικές λειτουργίες,
σπορ-οικονομική και μια για οδήγηση το χειμώνα.
Το σύστημα πέδησης περιλαμβάνει αεριζόμενους δίσκους εμπρός και απλούς
πίσω, ενώ το ABS είναι στάνταρ σε όλες τις εκδόσεις.
Τέλος τα μοντέλα με τους κινητήρες V6 είναι εξοπλισμενα με ηλεκτρονικό
σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης (Traction Control) για την αποφυγή απώλειας
της πρόσφυσης. Το σύστημα χρησιμοποιεί τους αισθητήρες του ABS, για να
διαπιστώσει το σπινάρισμα των τροχών και στη συνέχεια να μεταβάλλει την
παροχή και την ανάφλεξη στον κάθε κύλινδρο, ώστε να μειώσει την αποδιδόμενη
ροπή του κινητήρα.
Το καλό στην περίπτωση του Ωμέγα είναι, ότι η θεωρία ταυτίζεται με την
πράξη.
Στην Πορτογαλία, όπου έγινε η παρουσίαση των μεγάλων Όπελ, είχαμε στη
διάθεσή μας για αρκετά χιλιόμετρα ένα δίλιτρο 16βάλβιδο Ωμέγα, (όμοιο με
αυτά που θα εισαχθούν στην ελληνική αγορά) και ένα τρίλιτρο με αυτόματο
κιβώτιο και σύστημα TC.
Πρώτη εντύπωση, το γεγονός ότι εμφανισιακά πρόκειται για ένα μεγάλο
αυτοκίνητο, σαφώς αναβαθμισμένο και με έντονα τα στοιχεία από την
αμερικανική αγορά.
H εικόνα αυτή κυριαρχεί ακόμη και στη «μικρή» έκδοση με το δίλιτρο
κινητήρα, ο οποίος λειτουργεί όπως ένας κλασικός πολυβάλβιδος. Αδιάφορα
δηλαδή στις χαμηλές και μεσαίες στροφές, γίνεται νευρώδης στις υψηλές με
καλή απόδοση και βέβαια αρκετό αλλά όχι ενοχλητικό θόρυβο.
Κάθεσαι σωστά, έχεις καλή περιφερειακή ορατότητα, τα πάντα εμπρός στον
πίνακα και το ταμπλό είναι εργονομικά σχεδιασμένο, τα βασικά όργανα είναι
μάλλον υπερμεγέθη, η στεφάνη του δερμάτινου τιμονιού λεπτότερη απ? ό,τι
συνήθως, ο μοχλός αλλαγής στη σωστή θέση.
Το ίδιο το κιβώτιο είναι σαφές και λιγότερο σκληρό απ? ό,τι στα μικρότερα
Όπελ, αλλά το σύστημα διεύθυνσης -αν και βελτιωμένο- έχει αυτή την κλασική
για Όπελ «νεκρή» αίσθηση γύρω από την ευθεία.
Από την άλλη, μόνο ως εντυπωσιακός μπορεί να κριθεί ο τρόπος με τον οποίο
αποσβένει η ανάρτηση τις λακκούβες και τις ανωμαλίες των δρόμων.
Ταυτόχρονα, η συμπεριφορά στο δρόμο δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό τις κραυγές
ενθουσιασμού των ξένων συναδέλφων.
Στις μεσαίες ταχύτητες το αυτοκίνητο συμπεριφέρεται όπως ένα καλό
προσθιοκίνητο, έχοντας δηλαδή ανεπαίσθητα υποστροφικά χαρακτηριστικά. Αν ο
οδηγός «ανεβάσει» τους ρυθμούς τους, το μεγάλο αυτοκίνητο ακολουθεί
-κρύβοντας μάλιστα τον όγκο του- χωρίς ταλαντώσεις ή νευρικές κινήσεις της
ουράς, εμπνέοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον χειριστή του.
Στη γλιστερή άσφαλτο σαφώς υπερστρέφει, αλλά κι αυτό γίνεται με ένα γλυκό
-αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση- τρόπο, που μάλλον σε προκαλεί
να το επαναλάβεις παρά σε αγχώνει για το πού θα βρεθείς στην έξοδο της
στροφής.
H τρίλιτρη έκδοση με το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης, τις σκληρότερες
αναρτήσεις και το αυτόματο κιβώτιο, εμφανίζεται στην σβέλτη οδήγηση
περισσότερο ουδέτερη και με καλύτερη κατευθυντικότητα, κι όλα αυτά ενώ τα
χιλιόμετρα με τα οποία κινείσαι είναι πολύ περισσότερα.
Τι έχουμε λοιπόν; Μα ασφαλώς ένα καλά κατασκευασμένο πισωκίνητο αυτοκίνητο,
για το οποίο, αν και δεν μπορούμε να πούμε ότι «στρίβει» καλύτερα από μία
Μερτσέντες ή μία αντίστοιχη BMW, σίγουρα μείναμε με την εντύπωση ότι
κινείται το δρόμο πολύ πιο προοδευτικά και -να το πούμε αλλιώς;- δίνοντας
την αίσθηση στον αμύητο ότι πρόκειται μάλλον για τετρακίνητο αυτοκίνητο.
Αυτή είναι η μία πλευρά του νέου Ωμέγα. Από την άλλη δίπλα σ? αυτά τα πολύ
καλά οδηγικά χαρακτηριστικά, έχουμε κι ένα οικογενειακό ή executive
(ανάλογα την έκδοση) επιβατικό, με υψηλή ποιότητα κατασκευής, καλούς σε
κάθε περίπτωση χώρους -μην ξεχνάτε και την έκδοση στέσιον την οποία δεν
οδηγήσαμε- και σχεδίαση που ξεφεύγει από τα συνήθη γερμανικά πρότυπα._Σ.Κ.

TEXNIKA ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Κύλινδροι 4 σε σειρά V6
Κυβισμός 1.998 κ.εκ. 2.498 κ.εκ./
Βαλβίδες 2/4 ανά κύλινδρο 4 ανά κύλινδρο
Εκκεντροφόροι 1 EEK/ 2EEK 2 EEK ανά πλευρά του V
Τροφοδοσία Ψεκασμός πολλαπλών σημείων

Μεγ.ισχύς 115 PS ECE/ 5.400 σ.α.λ. 170 PS ECE/ 6.000 σ.α.λ.
136 PS ECE/ 5.600 σ.α.λ. 211 PS ECE/6.200 σ.α.λ.
Μεγ.ροπή 18,1 Kg.m/ 2.800 σ.α.λ. 23,1 Kg.m/ 3.200 σ.α.λ.
18,9 Kg.m/ 4.000 σ.α.λ. 27,5 Kg.m/ 4.000 σ.α.λ.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Εμπρός: Γόνατα Μακφέρσον, ψαλίδια βάσης, αντιστρεπτική ράβδος

Πίσω: Πολλαπλών συνδέσμων, ελατήρια/αμορτισέρ αντιστρεπτική ράβδος

ΦΡΕΝΑ
Εμπρός Αεριζόμενοι δίσκοι
Πίσω Δίσκοι
ABS