Kακά τα ψέματα
Οι πίστες, των πιστών συνέχειαΚαλημέρα, κ. Πρόεδρε,
Καλημέρα, κ. Δαρδούφα. Όλοι ψάχνουν τον κ. Λιάνη για διευκρινίσεις
(αγενέστατος ο κ. υφυπουργός, κρίμα), αλλά όσοι πιο μέσα ξέρουν πολύ καλά
ότι εσείς κρατάτε τη λύση στα χέρια σας. Αρκεί το πράσινο φως στις
οικονομικές υπηρεσίες της ΕΛΠΑ, δύο-τρία τηλέφωνα σε καλούς σας φίλους, που
έφτασαν να στηρίζουν αγώνες με μηδενική προβολή απλά και μόνον για
συναισθηματικούς λόγους και εγένετο η πίστα.
Δεν ονειρεύομαι, κ. πρόεδρε. Εσείς και οι συνεργάτες σας πετάτε στα σύννεφα
θέλοντας να φτιάξτε πίστα F1 στην Ελλάδα, ίσως για να συναντήσετε τον κ.
Μπέρνι Έκλεστοουν επί ελληνικού εδάφους, ίσως για να μας δώσετε την
ευκαιρία να σφίξουμε το χέρι του κ. Ντα Σίλβα (ο Σένα είναι, κ. πρόεδρε, ο
καλύτερος όλων των εποχών), ίσως γιατί δεν ξέρω, ίσως γιατί ποτέ δεν ήθελα
να πιστεύω ότι ο μεγάλος τζίρος δημιουργεί μεγάλα κέρδη και ενδιαφέροντα
ανοίγματα για συνεργαζόμενους φορείς.
Δεν υπονοώ τίποτα, κ. πρόεδρε, απλά υπολογίζω τα 100 εκ. που δόθηκαν για
έργα «υποδομής» στον Ορχομενό και δακρύζω σκεφτόμενος ότι με διαφορετική
πολιτική, σεμνά, χωρίς «καλάμια», με ρεαλιστικά σχέδια, τώρα θα είχαμε στη
Βοιωτία 4 χιλιόμετρα άσφαλτο και η ελληνική κοινωνία λιγότερους νεκρούς από
τροχαία.
«Να γίνει σωστό το έργο, διαφορετικά να μη γίνει», ισχυρίζονται οι
συνεργάτες σας και, αν η άποψη έβγαζε γέλιο και δημιουργούσε χαμόγελα πριν
έξι μήνες, σήμερα βάζει σε σκέψεις, που μεταφράζονται σε θλίψη, συναίσθημα
πολύ κοντά στο θυμό.
Καραγκιοζιλίκια, κ. πρόεδρε. Ντροπή, να ζητάμε 6,5 δις το ?94 για
αυτοκινητοδρόμιο F1 στην Ελλάδα, να μη μας τα δίνουν και να γίνεται
εμφύλιος πόλεμος επειδή δόθηκαν τα μισά για ένα άλλο αυτοκινητοδρόμιο, που
θα γίνει όταν η εταιρία λαϊκής βάσης εξασφαλίσει τα χωράφια.
Εσείς τον έχετε το χώρο κ. πρόεδρε και όλη η Ελλάδα θα ήταν μαζί σας, αν
είχατε πείσει ότι δικαιούστε τη σημαία για οτιδήποτε συνδέεται με την
αυτοκίνηση σ? αυτόν τον τόπο.
Πέρα όμως της σημαίας, εκεί που φτάσατε με την πίστα αρκούσε η διαφορετική
νοοτροπία, ώστε σήμερα να ασφαλτοστρώνεται η διαδρομή και να γίνει το
όνειρο πραγματικότητα, στον Ορχομενό Βοιωτίας, λίγα χιλιόμετρα από την
Αθήνα.
Με την ευκαιρία, κανένα πρόβλημα με τη Χαλανδρίτσα και την Τρίπολη.
Ειδικότερα με την Πάτρα, λατρεύω την πόλη, εκτιμώ τους ανθρώπους της που
εμπλέκονται στο χώρο που υπηρετώ, αλλά ακούω τόσα χρόνια τόσα πολλά, που
έχω γίνει δύσπιστος για οτιδήποτε συνδέεται με τη συγκεκριμένη πίστα. O
δρόμος είναι μακρύς, τα κυβερνητικά δις στηρίζονται στην ευαισθησία του κ.
Γ. Παπανδρέου για την πόλη και, μα την πίστη μου, δε βλέπω φως στο βάθος
του τούνελ. Αν στις επόμενες εκλογές προκύψει κυβερνητικό σχήμα άλλου
χρώματος, τότε τι ήθελε προκύψει; Εμπλοκή και πάμε για άλλα, οπότε τότε
ίσως έχουν το πάνω χέρι οι λάτρεις της λύσης των Σερρών, της Λάρισας και
ποιος ξέρει που αλλού.
Αν όλοι σ? αυτό το περιοδικό ψηφίζουμε και με τα δύο χέρια Ορχομενό και
«ουρλιάζουμε» μήπως οι βαρύκοοι της ΕΛΠΑ πάρουν χαμπάρι, είναι γιατί το
έργο βρίσκετα πράγματι στα πρόθυρα της κατασκευής του.
Βαρύκοοι στην ΕΛΠΑ, «κουφοί» στην κυβέρνηση και δυστυχώς φαίνεται ότι το
θέμα «κολλάει» για τα καλά.
Κάμελ Τρόφι για πέμπτη συνεχή χρονιά και μάλιστα αυτή τη φορά πέρα από τη
συμμετοχή μου στις προκριματικές φάσεις, βρέθηκα και στην Τουρκία όπου
έγινε η τελική επιλογή των ομάδων. Περί της εκδήλωσης διαβάστε σχετική
παράγραφο σε άλλες σελίδες. Αυτό που δε θα ξεχάσω ποτέ ήταν η επίσκεψη όλης
της ελληνικής ομάδας στον Παναγιώτατο Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Καταπληκτικός
άνθρωπος. Απλός, σεμνός, ευγενής, ευφυέστατος, μορφωμένος με ολοκληρωμένες
γνώσεις για όλα. Φεύγοντας από το Φανάρι όλοι νιώθαμε διαφορετικά. Είμαστε
ευτυχείς και σκεφτόμαστε πόσο διαφορετική θα ήταν η κοινωνία μας, αν όλοι
οι άνθρωποι της εκκλησίας αντιμετώπιζαν τη ζωή όπως ο σημερινός Πατριάρχης.
Πολλά νέα μοντέλα μας προέκυψαν τον περασμένο μήνα και μάλιστα σε οριακές
ημερομηνίες σχετικά με την έκδοση του περιοδικού. Σημειώστε: Πούντο GT,
Σέλικα STi και Λαγκούνα 1.8. Αυτοκίνητα που διεκδικούν την κορυφή στις
κατηγορίες τους και αντιλαμβάνεστε ότι δε χάσαμε το χρόνο μας ειδικά το
τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας. Σε πρώτο πρόσωπο, το Πούντο ενθουσιάζει και
σε συνδυασμό με τη Δέλτα HF δημιουργεί αισιοδοξία για την ιταλική
αυτοκινητοβιομηχανία. Τα έχει όλα αυτός ο «διάβολος» και πέρα του ότι
συμφέρει, ικανοποιεί οδηγικά τον οποιονδήποτε. H Σέλικα εντυπωσιάζει με
τον... κινητήρα της. Μάλιστα, οι Ιάπωνες έκαναν πάλι το θαύμα τους και
έφτιαξαν ένα ζηλευτό σύνολο 1.8 λίτρων που αποδίδει με 116 ίππους όπως οι
καλύτεροι δίλιτροι των 140+ ίππων. Αν δεν επρόκειτο για την Τογιότα, θα
πιστεύαμε ότι έχουν γίνει επεμβάσεις για να εντυπωσιαστούμε. Με τους
Ιάπωνες όμως τέτοια πράγματα δε γίνονται, ενώ από την T.E. παραλάβαμε δύο
ολοκαίνουρια αυτοκίνητα με μηδέν χιλιόμετρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, πέρα
από τις διαφορές σε επίπεδο εξοπλισμού, είχαν διαφορά και σε οδική
συμπεριφορά. Το πράσινο (ή θαλασσί αν προτιμάτε), αυτό με το ABS
(απαραίτητο) «κρατούσε» καλύτερα (όπως καλύτερα «κρατάει» η κεραμιδί BMW
316i από την πράσινη, συμβαίνουν αυτά). Τον αερόσακο θα τον άλλαζα
ευχαρίστως μ? ένα σύστημα κλιματισμού, ενώ θα πρόσθετα τους τροχούς της GT,
«πέτσινοι» οι 170+ ίπποι, (σε αίσθηση, σε αριθμούς ίδωμεν...) αλλά οι
τροχοί «κούκλες», ενώ βελτιώνεται και η οδική συμπεριφορά στα «πολλά»
χιλιόμετρα. Σε επίπεδο ευελιξίας ούτως ή άλλως το αυτοκίνητο εντυπωσιάζει.
Θυμίζει περισσότερο GTi παρά «βαρύ» κουπέ. «Μάγοι» οι Ιάπωνες, ικανοποιούν
ένα «δύσκολο» οδηγό αγώνων με 115 ίππους και αμάξωμα 1100 κιλών. Μπράβο
τους. Αντίστοιχα μας εξέπληξε με την ποιότητα κατασκευής και την οδική του
συμπεριφορά το Λαγκούνα. Αργό, απελπιστικά ίσως, αλλά ευχάριστο ακόμη και
στην πόλη. Μεγάλο σε διαστάσεις μέσα-έξω, αλλά συμπεριφέρεται κάτω από τις
οποιεσδήποτε συνθήκες όπως ένα αυτοκίνητο της μικρής-μεσαίας κατηγορίας.
Οπτικά θυμίζει Σαφράν, στο δρόμο 19, ενώ η ποιότητά του συναγωνίζεται τα
γερμανικά προϊόντα. Με την τιμή που προσφέρεται θα αναστατώσει για τα καλά
την παραπέουσα (δυστυχώς) ελληνική αγορά.
«Αναστάτωση» στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλλυ! H παρουσία του Ιαβέρη με το
σβέλτο και αξιόπιστο Αουντι S2 και η συμμετοχή του Παναγιωτόπουλου με το
Νισάν Σάνι GTi-R θα ζεστάνουν για τα καλά τις χωμάτινες ε.δ. To «πλατό»
παίρνει διαστάσεις που θυμίζουν το τέλος της δεκαετίας του ?70 και την αρχή
του ?80. H ομοιογένεια ανάμεσα στους συνδυασμούς δημιουργεί συναγωνισμό με
φυσικό επακόλουθο το θέαμα. Το τελευταίο στοιχείο πυκνώνει την κερκίδα,
χωρίς μειωμένο εισιτήριο και χωρίς «τρικ» του... μάρκετινγκ.
Με την ευκαιρία, καλή αγωνιστική χρονιά σε πρωταγωνιστές, συμμετέχοντες,
οργανωτές, αλλά και σε κριτές-χρονομέτρες. Το Πρωτάθλημα Ράλλυ επανέρχεται
στην κορυφή_ Στράτης Χατζηπαναγιώτου