4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Tαχύτητας, 1ος γύρος


«ΑΣΚΗΤΙΚΗ...» ΣΕ ΦΟΝΤΟ KAPO

...μέσα από ένα έργο με έξι πράξεις - Ενιαίο (που δεν έγινε), N «μικρά», N
«μεγάλα», A, E, F3- στην πρώτη του από τις έξι παραστάσεις. Και είναι έξι,
γιατί οι αγώνες μειώθηκαν κατά έναν, «διότι... οι περιστάσεις το απαιτούν,
διότι... οι διεθνείς συγκυρίες, διότι... το κόστος, διότι... διότι...»

Κείμενο: Δημ. Πρωτονοτάριος
Φωτο: Ρεπόρτερ, Κακολύρης

«ΠΟΛΟΜΟΥΜΕ γιατί έτσι μας αρέσει, τραγουδούμε κι ας μην υπάρχει αυτί να μας
ακούσει»(*) για τους οδηγούς που θέλουν περισσότερους αγώνες γιατί... έτσι
τους αρέσει και γιατί χάνουν τους χορηγούς, ενώ καλούνται να πληρώσουν
περισσότερα για λιγότερους αγώνες, για τους ίδιους θεατές, για τους ίδιους
-άπειρους για πίστα- κριτές, για τα ίδια μέτρα ασφαλείας (σκέφτεστε το
μέγεθος του ατυχήματος, αν το μονοπόστο του Χουρδάκη «ξεκόλλαγε» στην
εκκίνηση και έπεφτε στα κάγκελα των πιτς;), για την ίδια πίστα της
Τρίπολης.
Της Τρίπολης που όλοι «μισούμε» για τη μιζέρια που μας προσφέρει και όλοι
την «ευλογούμε» γιατί η ύπαρξή της κάνει βιώσιμη -προσωρινά- την αγάπη μας
για το άθλημα. Και αυτή η «αρρωστημένη» σχέση, μέχρι το τρίγωνο
«Ορχομενός-Χαλανδρίτσα-Αιγίνιο» να απεμπλακεί -ή όχι- από τις πολιτικές
σκοπιμότητες, αλλ? εν πάσει περιπτώση, να «δει το φως της ημέρας» σε όποιο
σημείο, σε όποιο βαθμό περάτωσης και με όποιο «χρώμα» αν έτσι το θέλουν!
«Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: Θα νικήσουμε; θα νικηθούμε; Πολέμα! Οι
πολεμιστές ποτέ δεν ρωτούνε!»(* ) Σε πείσμα όλων αυτών οι οδηγοί «ήταν
εκεί» στο πρώτο κάλεσμα της χρονιάς, αιώνιοι «ήρωες και θύματα»,
παρατάσσοντας «δόρατα, πανοπλίες και άλογα» για τη μονομαχία μπροστά στους
λίγους πιστούς θεατές. Έλειπαν οι οδηγοί του Ενιαίου, καθώς τα αυτοκίνητα
δεν ήσαν έτοιμα ακόμη για όλους (30 τουλάχιστον οι ενδιαφερόμενοι φέτος).
Μένει η λύση ενός «διπλού» αγώνα; Ή μία Ανάβαση; Ή ένα Τατόι (μα είναι
«επικίνδυνο» διά στόματος ΕΛΠΑ, θυμάστε τότε στον πόλεμο με την ΕΛΟΑΑΜ;).
Έναν «διπλό» στον τελευταίο παρακαλώ, γιατί «μ? έναν (οργανωτικά) σμπάρο
δύο τριγώνια» και γιατί, αφού μετρούν οι πέντε από τους έξι αγώνες, στον
τελευταίο θα έχουμε τις μισές συμμετοχές.
Τελικά και γιατί τους το χρωστάμε, αξίζει τον κόπο να δούμε και τις έξι
φορές τις μάχες που προβλέπεται να γίνουν -κυρίως στο N1, στο Ενιαίο και
στη F3- από τους «πεισματάρηδες» οδηγούς που και αυτή τη χρονιά «διαλέγουν
τον ανήφορο, γιατί κατά κει τους σπρώχνει η καρδιά τους»*. Καλή
αρχή..._Δ.Π.
(*)Καζαντζάκης, «Ασκητική»
Δεκαεπτά συμμετοχές και 15 F3 στην εκκίνηση, συνθέτουν την πιο πολύχρωμη
-σε κάθε επίπεδο- παρουσία στους αγώνες ταχύτητας. Πρωταγωνιστής στον πρώτο
αγώνα, ο Μανώλης Μοσχούς (φωτό), που επανήλθε οπλισμένος με την απαραίτητη
ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Παρά την πίεση του Καμιτσάκη (00:53.11),
κρατήθηκε μπροστά κατακτώντας μία νίκη που του άξιζε. Εξαιρετική η επίδοση
των Χαλκιόπουλου, Μαγκλιβέρα (αλήθεια, τα πλαϊνά σκερτς επιτρέπονται;) και
του «Ιταλού» Στρεμμένου. Αν όμως οι άτυχοι Ριζικάρης, Νικολούζος και
Βαλετόπουλος παρέμεναν «εντός» (και με την παρουσία του Φαμπιάτου που δεν
ξεκίνησε), τότε σίγουρα ο χορός θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρων. Όπως πιο πολύ
ενδιαφέρον θα υπήρχε -όπως συζητήθηκε στο παρασκήνιο από ενδιαφερόμενους-
αν δημιουργούνταν κατηγορία με ενιαίο φθηνό μονοπόστο.

Μανώλης Μοσχούς: ταχύς σαν τον άνεμο και «διαβολικά» ψύχραιμος. Εκτός από
την ταχύτητα κληρονόμησε και το «αδιάφορο στιλ» του πατέρα του, του
ταχύτερου Έλληνα όλων των εποχών. Θετικό ή αρνητικό το 1994; Ίδωμεν...

«...με καλύτερη έξοδο από την K9, ο Καϊτατζής περνά στην ευθεία τον
Περατινό, κάνει διαφορά και θα παραμείνει πρώτος μέχρι το τέλος» (φωτό). O
Περατινός με «κουρασμένα» λάστιχα, θα χάσει τη θέση και από τους Σιαπέρα
(1-2 για τον κυρ Σπύρο) και Αθυμαρίτη. Το στόλο των Έσκορτ, θα συμπληρώσουν
στον τερματισμό τα Σιέρα των Ηλιόπουλου και Δουκέρη, ενώ οι άτυχοι
Αρβανιτάκης και Βούλγαρης θα τερματίσουν στα... πιτς.
Με δεδομένη τη νίκη του Λεωνίδα Κύρκου -παρά την επίμονη προσπάθεια του
Νίκου Αγγλούπα- και την καλή απόδοση των Γερόλυμου, Μαρπίνη και Κοττάκη, ο
αγώνας στην ομάδα A σημαδεύτηκε από την «πτήση» του Στράτου Φωτεινέλη
(φωτό) με το Σουίφτ νεότερης γενιάς. Με 162 (κατά δυναμομέτρησιν) ίππους
και καλό «στήσιμο», το 1300άρι που προετοιμάζει ο «Δυναμοδείκτης» έπαιζε με
τα δίλιτρα και τα BMW M3, μέχρι τη στιγμή που μετά το «S» μία 2η αντί της
4ης «ξέσπασε» στις βίδες του βολάν θέτοντας το Σουίφτ εκτός μάχης.
Εξαιρετική και η επίδοση του Δημάκη με το Γκολφ, ενώ το θέαμα θα ήταν ακόμη
καλύτερο, αν οι Τζαβίδας και Λούκος δεν είχαν και αυτοί την κακή στιγμή
τους, που τους στέρησε τη σημαία του τερματισμού.
Τη μάχη στα δίλιτρα της κατηγορίας N θα κερδίσει ο Κατσίνας (φωτό), ενώ ο
«Τεό»-Πεταλίδης μαθαίνοντας τις ιδιοτροπίες του «Ουίλιαμς»-Κλειώ (Σ.Χ: πώς
επιτρέπει ο Κατσιπάνος την «απιστία»;) θα τερματίσει πίσω του και μπροστά
από το Καντέτ του Μαρασλή. Και οι τρεις, μέχρι το μέσο του αγώνα, θα έχουν
μπροστά τους το Σιβίκ του Κόρακα, ο οποίος «χάλασε» τις γραμμές του στο
ντουμπλάρισμα του Καϊτατζή χάνοντας το «κεφάλι».
«Με 3η στον κόφτη ή 4η σπασμένη;» το δίλημμα με τις 13άρες ζάντες του
Σιτροέν AX δεν εμπόδισε τελικά τον Γκαμπλέτσα να μείνει μέχρι το τέλος
μπροστά από τον «Οκτάβιο», που παρά την αποχή ενός χρόνου, ήταν ταχύτατος
(1:09.21) και πίεσε αφόρητα τον πρώτο, που δεν έκανε το λάθος (φωτό). Πιο
πίσω οι Σιδερής, Βιλλιώτης και Αρβανιτάκης «γυρνούν» ταχύτερα από την
περασμένη χρονιά, ενώ ο ταχύτατος (στα ραλλύ) Δραγώνας βρέθηκε «εκτός
στοιχείου».


Δύο Σιέρα, δύο Ασκόνα, ένα Μάζντα και ένα Έσκορτ, έδωσαν γι? ακόμη μία φορά
το «φιλί ζωής» στη ρημαγμένη κατηγορία E. Οι τελευταίοι «Δον Κιχώτες»
έδειξαν και πάλι την ταχύτητά τους -το Σάββατο ο Αγγλούπας (φωτό) «γύρισε»
στο 1:00.07(!)-, πλην όμως ματαίως. H «μόδα» και οι χορηγοί πάνε αλλού,
αφού όλες οι ιδέες και οι προτάσεις για την «ανάσταση» μίας κατηγορίας που
θα μπορούσε να αποτελεί τη «φθηνή λύση», πέφτουν στο κενό.


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΝΙΚΟΛΟΥΖΟΥ

Από την Παρασκευή ο Νίκος Νικολούζος με «άλλον αέρα» και παρά την ευθύνη
που τον βάραινε -αφού η ABM ήταν χωρίς Κυρίτση και Σαλιάρη, έδειξε έναν
καινούριο εαυτό. Ταχύς και δυναμικός, γρήγορα κατέβηκε στο 00:54'' από τη
δεύτερη περίοδο. Στα χρονομετρημένα του Σαββάτου, με 00:53.73'' πήρε την
τρίτη θέση στη γραμμή εκκίνησης, μόλις 4 δέκατα πίσω από το Μανώλη Μοσχού.
Στον αγώνα «έσβησε» στην εκκίνηση και ξεκίνησε τελευταίος. Γυρίζοντας 1''
γρηγορότερα από τους Μοσχού και Καμιτσάκη που οδηγούσαν τον αγώνα,
εντυπωσίασε τους θεατές και τους αντιπάλους του. H προσπάθειά του διακόπηκε
όμως, όταν ο Βαλετόπουλος με το Dallara 392 «γύρισε» μπροστά του και ήταν
αδύνατο να τον αποφύγει. H επαφή τους ήταν ευτυχώς μικρή, αλλά η ζημιά
φάνηκε μετά από τρεις γύρους, όπου ο νεαρός Νικολούζος αναγκάστηκε να
εγκαταλείψει.
Νικητής του αγώνα ο Μοσχούς που πέτυχε σπουδαία νίκη, αφού πιέστηκε σκληρά
από τον Καμιτσάκη σε όλο τον αγώνα. H πρώτη νίκη του Μανώλη Μοσχού στη F3,
η επίδοση του «μικρού» (Νικολούζου), η ταχύτητα των Φαμπιάτου, Καμιτσάκη,
Χαλκιόπουλου, η ήρεμη δύναμη όπως την εκφράζει ο Ριζικάρης και η επιστροφή
των απόντων δίνουν ενδιαφέρον στο Πρωτάθλημα._Α.Χ.