41ο Ράλλυ Aκρόπολις
H ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑΣυγκλονιστικό το 41ο Ράλλυ Ακρόπολις. Αγώνας πρότυπο σε εκτέλεση με
δικαίωμα ισόβιας παρουσίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ.
κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
φωτογραφίες: Θ. Ηλιόπουλος, T. Αρωνίτης
Ρεπόρτερ, Γ. Κακολύρης
TA ΣΟΥΜΠΑΡΟΥ Ιμπρέζα πετούσαν στην κορυφή με τους διώκτες τους
να ακολουθούν δοκιμάζοντας τα πάντα ώστε να μην χάσουν την
επαφή. Μετά το τέλος της πρώτης ημέρας, κανείς τους δεν
πίστευε ότι μπορεί να αναχαιτίσει τα τετράθυρα αυτοκίνητα με
τα διακριτικά 555. Εκπληκτικός «σόουμαν» ο Κόλιν Μακρέι, μέγας
στρατηγός ο Κάρλος Σάινθ, ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η
τεχνολογία οι μηχανές τους.
Τα ιαπωνικά σεντάν της Προντράιβ κονιορτοποιούσαν τους βράχους
και κινήθηκαν σε απίστευτες γωνίες, που θα μείνουν αξέχαστες
σε δεκάδες χιλιάδες θεατών.
Αξέχαστη και η ηχητική υπόκρουση. O χαρακτηριστικός ήχος που
εκπέμπει ο επίπεδος κινητήρας σε συνδυασμό με τα «εφέ» από τη
λειτουργία του κόφτη στροφών, θα μείνουν για πολλούς μήνες στα
αφτιά όσων είχαν την ευκαιρία. Ευτυχώς ήταν πολλοί και στην
πλειοψηφία τους πειθαρχημένοι. Τρελούς τους χαρακτήρισε ο
Μπιαζιόν στο τέλος του Κιθαιρώνα. Εγκρίνουμε, επαυξάνουμε,
αλλά χαλάλι τους. Ήταν υπέροχοι και σε πρώτο πρόσωπο, ζητάμε
συγγνώμη για την απογοήτευση. Ακόμη και αν όλα πάνε καλά,
δύσκολα στέκεσαι όρθιος σε παραγωγή θεάματος ανάμεσα σε θηρία.
Και τι θηρία! Ό,τι καλύτερο έχουν να παρουσιάσουν οι ιαπωνικές
και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις. Στη σκόνη των νικητών συχνότερα
από όλους η Τογιότα Σέλικα των Ντιντιέ Οριόλ, Γιούχα
Κάνκουνεν. Στον τελικό απολογισμό, στο stop της τελευταίας ε.δ
πίσω από τον νικητή Κάρλος Σάινθ, ο Αρμιν Σβαρτς με ένα ακόμα
ιαπωνικό σεντάν αυτή τη φορά κατασκευής Μιτσουμπίσι. «Χαμένος»
την πρώτη ημέρα, ο Γερμανός ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του
βάθρου εκμεταλλευόμενος τον αποκλεισμό του Μακρέι και
εγκαταλείψεις, έμεινε εκεί, ξεπερνώντας τους Κάνκουνεν,
Ουίλσον χάρη στο ταλέντο του και στις δυνατότητες του
εξελιγμένου Λάνσερ.
Οι Ιάπωνες κυριάρχοι του παιχνιδιού με τον Κάνκουνεν τρίτο να
σπάει, μέχρι κάποιο σημείο, την κακή παράδοση της Τογιότα στον
ελληνικό αγώνα.
Πανωλεθρία στο ευρωπαϊκό στρατόπεδο. «Μικρή» ομάδα η Φορντ χωρίς τον
Ντελεκούρ. Οι Μπιαζόν και Ουίλσον προσπάθησαν φιλότιμα, αλλά
ήταν ο «ψηλός ξανθός με το ασημί-κόκκινο», ο Βάτανεν, που
διέσωσε την τιμή των Έσκορτ και μάλιστα μόνο σε επίπεδο
εντυπώσεων.
Πριν 12 μήνες νικητής το Φορντ, σήμερα -αν όχι για γέλια- προδίδει
την αδυναμία των Βρετανών να ακολουθήσουν τις εξελίξεις.
H επίδοση του αγώνα από τα εκπληκτικά Σκόντα Φάβοριτ των
Τρίνερ, Σιμπέρα που διέσωσαν και το κύρος της κατηγορίας F2.
Έξυπνη κατηγορία που προϋποθέτει υψηλή τεχνολογία για τη
διάκριση, αλλά «εκτός θεάματος».
Βήματα πίσω στην κατηγορία N, όπου κέρδισε ο γιος του προέδρου
της Αργεντινής Κάρλος Μένεμ, αλλά δεν έπεισε για το μέλλον των
σχεδόν νορμάλ αυτοκινήτων.
Από τους Έλληνες, μόνο οι Αρης Βωβός - Κώστας Φερτάκης έμειναν
όρθιοι. H ψαλίδα ανάμεσα σε επισκέπτες και οικοδεσπότες άνοιξε
επικίνδυνα σε όλα τα επίπεδα.
Για την αξιοπρέπεια της χώρας μας φρόντισαν οι οργανωτές που
είπαν όχι σε τερτίπια εκτός τόπου και χρόνου. Απέκλεισαν τον
Μακρέι για αντιαθλητική συμπεριφορά και ίσως στέρησαν τους
θεατές από μία συγκλονιστική τρίτη ημέρα (εφόσον ο Ρίτσαρντς
δεν έδινε εντολές_) αλλά διέσωσαν το κύρος του αγώνα, του
θεσμού και όλων των εμπλεκόμενων πρωταγωνιστών.
Να τους ευγνωμονεί ο πανέξυπνος και δραστήριος Ντέιβ
Ρίτσαρντς, το αφεντικό της ομάδας 555. Επέστρεψε στο
Μπάνμπουρι με λιγότερα κύπελλα, αλλά ουδείς μπορεί να
αμφισβητήσει την πεντακάθαρη νίκη της ομάδας του στο
δυσκολότερο αγώνα του Πρωταθλήματος.
Ιστορική η νίκη της Σουμπαρού και των Ισπανών στο φετινό Ράλλυ
Ακρόπολις. Κέρδισαν τους πάντες στο Ευρωπαϊκό Σαφάρι. Σε έναν
αγώνα όπου οι πέτρες, τα χαντάκια και ο περιορισμένος χρόνος
επισκευών συνδυάζονται με οδήγηση στο όριο.
Μακάρι το 1995 η αναφορά μας να είναι αντίστοιχη με πιο έντονο
το ελληνικό στοιχείο και παρούσες όλες τις ένοπλες δυνάμεις.
Καλή η κατηγορία F2, αλλά μόνη χωρίς τετρακίνητα θηρία και
εξωγήινα πληρώματα δεν προκαλεί τη μεγάλη ανατριχίλα._Σ.Χ.
Κάρλος Σάινθ ή «ματαντόρ». O 32χρονος Ισπανός δύο φορές
παγκόσμιος πρωταθλητής νικητής του P.A το 1990 και το 1994.
Βρήκε το βλέμμα του νικητή, αυτοκίνητο πυροβόλο ικανό για νίκη
κάτω από όλες τις συνθήκες και ομάδα που τον ακολουθεί. Με όλα
αυτά ο Ισπανός χάνει δύσκολα, παίρνει τους πάντες στην πλάτη
του και οδηγεί για νίκες και τίτλους. Σήμερα όλα αυτά με τη
μικρή Σουμπαρού που χάρη στην Προντράιβ εξελίσσεται σε φονέα
γιγάντων και βλέπει τίτλους!
Τα μπλε αυτοκίνητα με τις τέσσερις πόρτες και τις κίτρινες
ενδείξεις 555 επέστρεψαν στη χώρα μας με στόχο τη νίκη. Τον
περασμένο χρόνο ο Ρίτσαρντς, αφεντικό της ομάδας Προντράιβ,
έχασε προδομένος από την ατυχία-λάθος του Βάτανεν και από τον
ενθουσιασμό του Μακρέι. Στο φετινό αγώνα τα μικρότερα σε
διαστάσεις Ιμπρέζα έδωσαν τη δυνατότητα στους Μακρέι και Σάινθ
για εκπληκτικές ασκήσεις επί ελληνικού εδάφους. Οι άλλοι
έδειχναν φτωχοί συγγενείς και οι άνθρωποι και οι μηχανές με τα
μπλε, έκλεψαν την παράσταση. Ένα «κλικ» ταχύτερος και πιο
«ρίσκος» ο Μακρέι πήρε την αρχηγία από τον Ισπανό που κρατούσε
το δικό του Ιμπρέζα υγιές και δυνατό για τον επίλογο. Το
γεγονός της Διποταμιάς (ο αποκλεισμός του Μακρέι) στέρησε τους
θεατές από ένα ανεπανάληπτο φινάλε και τη Σουμπαρού από ένα
ιστορικό 1-2. Οι Σάινθ-Μόγια κέρδισαν το Ράλλυ Ακρόπολις του
1994, χαρίζοντας στον Ιάπωνα κατασκευαστή την πρώτη του νίκη
επί ευρωπαϊκού εδάφους σε αγώνα του ΠΠΡ. H ιστορία θυμίζει
1990 τότε που ο «ματαντόρ» έδωσε την πρώτη νίκη στην Τογιότα
και στη συνέχεια εξασφάλισε τον τίτλο. H ιστορία
επαναλαμβάνεται; Ίδωμεν...
Το Ράλλυ Αρτ στην Ελλάδα παίζει ένα από τα πέντε χαρτιά του
όσοι και οι αγώνες συμμετοχής του στο ΠΠΡ. H ομάδα του Κάουαν
για δεύτερη φορά καταφέρνει να ολοκληρώσει, όχι με τον
ακούραστο «εργάτη» Κένετ Έρικσον, αλλά με τον ιπτάμενο Αρμιν
Σβαρτς. O Γερμανός στην Ελλάδα δεν κάνει λάθη και όντας ταχύς
καταφέρνει να αναρριχηθεί στη γενική ξεπερνώντας όλες τις
δυσκολίες. Ή του ύψους ή του βάθους, αντιμετωπίζοντας
προβλήματα την πρώτη ημέρα, με την εξέλιξη του αγώνα βρέθηκε
στη δεύτερη θέση στο τέλος του δεύτερου κριτήριου σκέλους και
έμεινε εκεί παρόλα τα φιλόδοξα σχέδια των Κάνκουνεν, Βάτανεν
και Ουίλσον. Μακάρι η επίδοσή του να ταρακουνήσει τους Ιάπωνες
και τα Λάνσερ στην εξελιγμένη τους έκδοση να παραμείνουν στο
χώρο. Δικαιούνται καλύτερη τύχη.
Έσπασε η παράδοση -τουλάχιστον μέχρι κάποιο σημείο- σε ό,τι αφορά
την Τογιότα Σέλικα 4WD και το Ράλλυ Ακρόπολις. Λογικό φαβορί
τα ιαπωνικά κουπέ των Κάνκουνεν, Οριόλ πέρασαν δύσκολες ώρες
από τα Ιμπρέζα τριών όγκων, αλλά έμειναν στο παιχνίδι... Στα
Κρυονέρια ο Οριόλ που δοκίμασε τα πάντα («ή σπάει ή καλύπτω τα
χαμένα») χτύπησε έναν αδέσποτο βράχο, το κάρτερ έσπασε, ο
κινητήρας έχασε τα λάδια του και οι Γάλλοι μεταφέρθηκαν
(αεροπορικώς) στη Βουλιαγμένη. Τα δικά του έκανε και ο
Κάνκουνεν. Για να βρει καθαρό δρόμο «πούλησε» 15-20'' στο
τέλος της πρώτης ημέρας, στη συνέχεια έχασε έδαφος και τελικά
έχασε έναν τροχό στα Κρυονέρια, ε.δ που και αυτός επέλεξε να
πάρει τα «ρίσκα όλου του κόσμου». Την τρίτη ημέρα ο ρυθμός του
Σβαρτς που στην Ελλάδα δεν κάνει λάθη, δεν του άφησε περιθώρια
και ο «παγκόσμιος» περιορίστηκε στη θέση τρία.
O μόνος ευρωπαίος κατασκευαστής που παραμένει στο χώρο, η
Φορντ, δεν κατάφερε κάτι εξαιρετικό. Για να είμαστε ακριβείς,
απόντως του Ντελεκούρ η βρετανική ομάδα τα έκανε... θάλασσα.
Το πιθανότερο είναι ότι σύντομα θα λέμε πόσο καλή βάση είναι
το Έσκορτ και κρίμα... Μέχρι τότε στον ελληνικό αγώνα
καλύτερος ήταν ο σχεδόν εργοστασιακός Αρι Βάτανεν που με τη
Φαμπρίτσια Πονς μοιράστηκε το Έσκορτ του Κόνραντ Σμιτ. Πάντα
ταχύτερος των Μπιαζιόν και Ουίλσον ο δημοφιλής Φινλανδός θα
έφτανε ίσως και δεύτερος χωρίς προβλήματα. H πέμπτη θέση
σίγουρα δεν τον ικανοποιεί... O Μπιαζιόν είχε το νούμερο 1
στις πόρτες και το κιβώτιο τύπου μοτό στο δεξί χέρι. Το
σύστημα θέλει εξέλιξη, το κιβώτιο έμενε συχνά στο νεκρό, ο
κινητήρας λειτουργούσε πολλές φορές στο «άδειο» και τελικά
παρέδωσε το πνεύμα, ενώ ο συνδυασμός είχε φτάσει στην τρίτη
θέση και έβλεπε τη δεύτερη. O Ουίλσον, τηρουμένων των
αναλογιών, δεν απογοήτευσε και χωρίς μία ατυχία στα Καραβίδια
2 θα ολοκλήρωνε δικαιώνοντας όσους τον επέλεξαν. Από την έκτη
θέση της γενικής όμως;
Την παλιά καλή συνταγή επέλεξε ο Αλεξ Φιόριο που συμμετείχε
στον αγώνα με μία Λάντσια Δέλτα HF της ομάδας Αστρα. O Ιταλός
εκμεταλλευόμενος τις ατυχίες των εργοστασιακών οδηγών και την
αξιοπιστία της Δελτόνα έφτασε στην τέταρτη θέση της γενικής.
Το ότι κέρδισε τις Καρρούτες με «13.20... κάτι» δεν σημαίνει
πολλά πράγματα. Αυτό που όλοι διερωτώνται είναι πώς τα
καταφέρνει και παραμένει στο χώρο, όταν άλλοι πιο ικανοί είναι
_\Χτές. Και η επιβίωση θέλει τέχνη...
F2
TA ΣΚΟΝΤΑ KAI OI ΑΛΛΟΙ...
Τα περισσότερα αυτοκίνητα του αγώνα συμμετείχαν στην κατηγορία
όπου οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες έως 2000 κ.εκ. συνδυάζονται με
την κίνηση μόνο μπροστά. Στην κορυφή της πυραμίδας πριν την
εκκίνηση ήταν οι Στρατισίνο, Ντε Μέβιους και Λεωνίδας με τα
θηριώδη Νισάν, Όπελ και Ρενό. Στη διάρκεια του αγώνα τα δύο
Σκόντα των υπέροχων Τρίνερ, Σιμπέρα έφεραν τα πάνω-κάτω,
έκλεψαν καρδιές, σημείωσαν εξωπραγματικούς χρόνους και στο
τέλος έκαναν το 1-2 διεκδικώντας μερίδιο χειροκροτημάτων ακόμη
και από τους πρώτους της γενικής. Έμιλ, Πάβελ, συγχαρητήρια!
Τρίνερ ή Σιμπέρα; Κανένα πρόβλημα. Πηγαίνουν και οι δύο σαν
τον άνεμο εκμεταλλευόμενοι το ταλέντο τους, αλλά και την
ομοιογένεια που παρουσιάζει το αξιόπιστο και γρήγορο Σκόντα
Φάβοριτ. Ένα αυτοκίνητο 1300 κυβικών που στέκεται άξια ανάμεσα
σε δίλιτρες εργοστασιακές εκδόσεις και διαλύει το συναγωνισμό
σε σχέση με τα τετρακίνητα αυτοκίνητα κατηγορίας N. Τροχοί 13
ή 14 ιντσών, 6 ταχύτητες, ανάρτηση της Προύφλεξ, βάρος στο
όριο, κινητήρας 110-120 ίππων και... μην τους είδατε κάτω από
τις οποιεσδήποτε συνθήκες. Τον επόμενο χρόνο θα επιστρέψουν με
κινητήρες 1500 κ.εκ. και ακόμη υψηλότερους στόχους.
O 30χρονος, πανύψηλος, Έμιλ Τρίνερ τον περασμένο χρόνο κέρδισε
μετά την εγκατάλειψη του Σιμπέρα. Στο φετινό αγώνα, αν και
ορισμένες ατυχίες τον καθυστέρησαν, ήταν ταχύτερος του
συμπατριώτη του και κέρδισε δίκαια βαθμούς, κύπελλα και
εντυπώσεις. Μαζί με τους «555 boys» ήταν αναμφισβήτητα ο
άνθρωπος του αγώνα.
Οι οδηγοί στο όριο, οι μηχανικοί καλά οργανωμένοι και κανένα
πρόβλημα για τα Σκόντα Φάβοριτ που κινήθηκαν πάνω από το όριο
για 30 ε.δ. (μόνο στο τέλος σήκωσαν πόδι οι «δύο»).
Ένα από τα τρία καλύτερα αυτοκίνητα της κατηγορίας F2 μοιράστηκαν
οι Στρατισίνο-Τόνια Παυλή. Το λευκό Μόμπιλ-Νισάν Σάνι GTi ήταν
το αυτοκίνητο που είχε ο Ντε Μέβιους στο RAC και ο Μάκινεν στη
Σουηδία. «Τέρας» αξιοπιστίας με εκπληκτική ανάρτηση της
Καγιάμπα και θηριώδη φρένα της Μπρέμπο «έπαιρνε φωτιά» από ένα
δίλιτρο διαμάντι 200 ίππων που έφταναν στο δρόμο μέσω ενός
κιβωτίου 6 σχέσεων και τροχών 15 ιντσών άλλοτε με λάστιχα της
Πιρέλι και άλλοτε με υλικό της Μισλέν. Στο δρόμο ο οδηγός που
πέρασε δύσκολες ώρες μέχρι να βρει (;) το ρυθμό δεν απέφυγε το
λάθος που του στοίχισε 8 λεπτά και τη δυνατότητα διεκδίκησης
της νίκης από τα εκπληκτικά Σκόντα. Ίσως τον επόμενο χρόνο.
Ακόμη ένας τερματισμός και ο στόχος επετεύχθη για τους Λεωνίδα-
Μαρία Παυλή-Κορρέ που ήταν και αξιοπρεπείς με το προσεγμένο
Ρενό Κλειώ. Ήταν η 29η συμμετοχή του οδηγού στον αγώνα!
Λογικό φαβορί οι Γκρεγκουάρ Ντε Μέβιους-Βίλι Λουξ έκαναν έξυπνο
αγώνα πριν προδοθούν από τον κινητήρα του Όπελ Αστρα στο τέλος
+ης πρώτης ημέρας.
Πανωλεθρία για τη Λάντα. Τα τρία «καλά» Σαμάρα των Αλιάσοβ, Νικονένκο
και Τσάδαρη εγκατέλειψαν. Πιο μακριά από όλους πήγε ο Αλιάσοβ,
αλλά ποτέ δεν απείλησε τα Σκόντα πριν εγκαταλείψει στο
Διακόπι.
Σοφό αγώνα έκαναν οι Κοκκίνης-Μόκας πριν εγκαταλείψουν λίγο πριν
το τέλος της δεύτερης ημέρας. Τα νερά σε ένα από τα ποτάμια
του Αθανάσιου Διάκου πέρασαν στον κινητήρα που παρέδωσε το
πνεύμα.
GR N
NAI MEN(EM) ΑΛΛΑ_
Δύσκολες ώρες για τα «νορμάλ» αυτοκίνητα στο σκληρότερο Ακρόπολις των
τελευταίων ετών. O Κάρλος Μένεμ με το θηριώδες Έσκορτ κέρδισε
πιο δύσκολα από ό,τι δείχνουν τα τελικά αποτελέσματα, ενώ όλοι
θα θυμούνται το Νισάν Σάνι GTiR του Μανώλη Παναγιωτόπουλου που
κινήθηκε για 6 και πλέον χιλιόμετρα με την... όπισθεν στην ε.δ
Γραμμένη Οξυά!
Ατυχοι οι Σουλαγιέμ, Μοσχούτης εγκατέλειψαν, ενώ τα χειροκροτήματα
δικαιούνται οι πρώτοι Έλληνες της κατηγορίας, Θανάσης και Αννα
Τακανίκου που μοιράζονται ένα Μάζντα 323 GTX και συμμετείχαν
με αυστηρά περιορισμένο οικονομικό προϋπολογισμό.
Τα Φορντ Έσκορτ του Μάικ Λιτλ που οδηγούσαν οι Μένεμ-Κρίστι
και Σουλαγιέμ-Μόργκαν ήταν, απόντως του Ρεκάλντε, το λογικό
φαβορί. H εσωτερική αντιπαράθεσή τους διήρκεσε μέχρι τη
Λειβαδιά όπου ο «Μοχάμεντ» προδόθηκε από τον κινητήρα του. O
δρόμος ανοικτός για τους Αργεντινούς που μέχρι να φτάσουν στο
τέρμα αντιμετώπισαν χίλια δύο προβλήματα. Είναι χαρακτηριστικό
ότι με προβλήματα μετάδοσης στα Κρυονέρια βρέθηκαν σχεδόν 4'
πίσω από τους Μοσχούτη-Μουζάκη. Μετά την εγκατάλειψη του
Μάζντα φυσιολογικά δεν απειλήθηκαν από κανέναν.
O 25χρονος Κάρλος Μένεμ τζούνιορ, γιος του Προέδρου της
Αργεντινής συμμετείχε για δεύτερη φορά στον ελληνικό αγώνα. Το
1991 ήταν ταχύς, αλλά καθυστερούσε από προβλήματα στο λευκό
Σιέρα. Το 1994 αποδείχθηκε και αποτελεσματικός (την τύχη του ο
καθένας τη φτιάχνει μόνος του). Πιστός στα αυτοκίνητα της
κατηγορίας N έχει κερδίσει το 1992 στην Πορτογαλία και στην
Αργεντινή με Λάντσια Δέλτα HF.
Οι Έλληνες κάθε χρόνο παίζουν το δικό τους ρόλο στην κατηγορία
N. Στο φετινό αγώνα την ευθύνη της εκπροσώπησης σε επίπεδο
κορυφής επωμίστηκαν οι ταχείς και έμπειροι Παναγιωτόπουλος
(Νισάν Σάνι) και Μοσχούτης (Μάζντα 323). Στην αρχή του αγώνα ο
Μοσχούτης εκμεταλλευόμενος και τα προβλήματα στην ανάρτηση του
Νισάν δημιούργησε διαφορά ασφαλείας από τον Παναγιωτόπουλο που
από τη μέση του δεύτερου σκέλους επέλεξε αγώνα τακτικής. Μετά
+&,* Πενταγιούς ο κινητήρας του 323 GT-R πρόδωσε το ελληνικό
πλήρωμα. O Παναγιωτόπουλος προδόθηκε την επόμενη ημέρα από το
κιβώτιο του Σάνι και όλα αυτά άνοιξαν το δρόμο για τους
αξιοπρεπείς και αποτελεσματικούς Θανάση και Αννα Τακανίκου
(φωτογραφία) που με ένα ξεπερασμένο 323 GTX και δανεικά
λάστιχα φιγουράρουν στην κορυφή της ελληνικής κατάταξης της
κατηγορίας, όντας και δεύτεροι πίσω από τον Μένεμ.
Βασιλιάς μεν, πεισματάρης δε. O Παναγιωτόπουλος ήξερε πολύ
καλά ότι ο τερματισμός στην τριάδα της ελληνικής κατάταξης της
κατηγορίας N, σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη του Μοσχούτη,
ισοδυναμεί με τίτλο και δοκίμασε τα πάντα ώστε να φτάσει στο
τέλος. Προδομένος από το κιβώτιο του Σάνι και με συμπαραστάτη
τον ενθουσιώδη, αλλά και σοβαρό Νίκο Πάνου κινήθηκε άλλοτε με
την όπισθεν και άλλοτε με 1η-3η, ώστε να πετύχει το στόχο. Στο
περιθώριο του αγώνα τον εαυτό τους ξεπέρασαν και οι τεχνικοί
της ομάδας Φουζίτσου-Σάικλον, συνεπικουρούμενοι, όποτε ήταν
εφικτό, και από τους μηχανικούς της Θεοχαράκης.
O ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
MAXH ΓΕΝΕΩΝ
Τι 30,τι 40 τι 50_
Βωβός, Στρατισίνο, Λεωνίδας, 1-2-3, ή πώς τρεις γενιές ελλήνων
οδηγών αγώνων συνεπικουρούμενοι από τον πρύτανη των συνοδηγών
Κώστα Φερτάκη και από τις αδελφές Παυλή κατακτούν το άτυπο
βάθρο της ελληνικής κατάταξης. Μαζί τους πολλοί και καλοί
συνδυασμοί που κράτησαν ψηλά την ελληνική σημαία σε ένα χώρο
όπου οι διαφορές ανάμεσα στον επαγγελματία και στον
«επαγγελματία» παίρνει χαοτικές διαστάσεις, ενώ η συμμετοχή
του ερασιτέχνη συνδέεται άμεσα με τάσεις μαζοχισμού.
O Αρης Βωβός εξισορρόπησε την απειρία του με ταλέντο και
κορυφαίο εξοπλισμό (Λάντσια, Γένεσης, Φέρτακας) και ξεπέρασε
με άνεση τους διώκτες του, εξασφαλίζοντας την 8η θέση στη
γενική και την πρώτη μεταξύ των Ελλήνων. Αποτέλεσμα-τίτλος και
ο «μικρός» άψογα εναρμονισμένος με τον Κώστα Φερτάκη
αποδείχθηκε και ώριμος αποφεύγοντας την αντιπαράθεση με τον
προστατευόμενο της Τογιότα Ιάπωνα Φουζιμότο. Οι λοιπές
δυνάμεις ικανές για την κορυφή, ουδέποτε απείλησαν τους
νικητές και δεν ολοκλήρωσαν. O Ιαβέρης προδόθηκε από το
σύστημα διεύθυνσης του Αουντι Κουάτρο S2 και ο Κύρκος που δεν
βρήκε ποτέ το ρυθμό, είχε τη στιγμή του στα Καραβίδια του
πρώτου σκέλους.
Αρης Βωβός-Κώστας Φερτάκης, ή πώς ο ενθουσιασμός και το ταλέντο
),συνδυάζονται με την εμπειρία, επιβαίνουν σε αυτοκίνητο κορυφής
και με τη συμπαράσταση έμπειρης και ικανής ομάδας πετυχαίνουν
το στόχο τους «κάτω από τη μύτη» φιλόδοξων αντιπάλων που δεν
υπολείπονται σε προδιαγραφές.
Αγγελίδης-Γουσέτης-Μερτσέντες. Θέαμα υπό περιορισμό ανάλογο με
τις νέες προδιαγραφές της μηχανής που δεν συγχωρεί λαθεμένες
επιλογές. Στις ε.δ αξιοπρεπές αποτέλεσμα και στο περιθώριο
ευγένεια και αστείρευτο χιούμορ.
Κλασικό παράδειγμα σοβαρού ερασιτέχνη με στόχους οι Μονιός-
Φυσαράκης με VW Γκολφ, ακολούθησαν τους Στρατισίνο, Λεωνίδα
στην κλάση των 2000 κ. εκ. Στην ίδια κλάση εκτός των άλλων
εγκατέλειψαν λίγο πριν το τέλος οι Καλτσούνης, Γεωργακόπουλος,
Ξυλούδης, ενώ στην κατάταξη τους «τρεις» ακολούθησε ο Ιωσήφ
Βούλγαρης με VW Γκολφ.
Μετά την εγκατάλειψη του Αλιάσοβ η κλάση 1600 πήρε ελληνικές
διαστάσεις. Διεκδικητές οι Μαργαρώνης, Δάρρας με το Νίκο
Θεοφιλόπουλο να ακολουθεί. Όταν οι δύο πρώτοι
εγκατέλειψαν, ο οδηγός της Κορόλα GTi (συνοδηγός ο Νίκος
Βαλαβάνης) κέρδισε την κλάση και αγγίζει το αντίστοιχο
κύπελλο. Στην ίδια κλάση ακολούθησαν οι Κοκότης (Λάντα),
Γαζετάς (Τογιότα), Κατσιμπάρος (Λάντα) και Ηρακλής (Τογιότα).
Οι Γιώργος Κοκότης-Νίκος Πετρόπουλος με ένα Λάντα Σαμάρα 1600
έκαναν ήσυχο και έξυπνο αγώνα και ίσως με περισσότερη
υποστήριξη να διεκδικούσαν και τη νίκη στην κλάση. Αυτή είναι
και η ομορφιά του P.A, πάντα πιστεύεις ότι κάτι λείπει για να
αγγίξεις το θαύμα και έτσι έχεις το κίνητρο ώστε να
επανέλθεις.
Γιώργος Γαλανάκης-Μιχάλης Πατρικούσης, Μάζντα 323 GTX, κλασική
περίπτωση συνδυασμού που συμμετέχει για την ευχαρίστησή του
και ό,τι ήθελε προκύψει. Αντικατέστησαν το Στάρλετ με ένα
τετρακίνητο αυτοκίνητο ομάδας N, αναβάθμισαν τον οικονομικό
τους προϋπολογισμό και ολοκλήρωσαν χωρίς «κραυγές».
Αγώνας τριών ταχυτήτων η κλάση 1300. Τα δύο Σκόντα πετούσαν σε
κόσμους μαγικούς, ο Κοκκίνης ήθελε να ολοκληρώσει και έκανε τα
πάντα γι? αυτό, αλλά δεν είχε τύχη και από κει και πέρα, όλα
τα βλέμματα στα «παιδιά του Πρεζεράκου». Οι Στάρλετ men είχαν
το δικό τους αγώνα με πρωταγωνιστές τους εικονιζόμενους Νιώρα-
Λύτρα (Πασπαλιάρης-Σάικλον) και Αργυρίου-Λιάσκο. Μόλις 40''
τους χώριζαν στο τελευταίο σκέλος και η σκληρή τους
αντιπαράθεση διήρκεσε μέχρι την τελευταία ε.δ. O αστυνομικός
πήρε το προβάδισμα και εκτός από τα κύπελλα, τα χειροκροτήματα
και τα συγχαρητήρια του κ. Μίμη πήρε τον άτυπο τίτλο του
ειδικού για επικίνδυνες αποστολές.
Ταχείς, αλλά ευτυχώς για τους υποστηρικτές τους και σοβαροί οι
Αργυρίου-Λάσκος (Δάρρας-Στάρλετ) έχασαν στο νήμα από τον
Γρηγόρη Νιώρα, αλλά παραμένουν μέσα στους στόχους τους. Είναι
χαρακτηριστικό ότι με στόχο το Κύπελλο Στάρλετ στον αγώνα
),##ετείχαν 13 προσεγμένα μικρά Τογιότα, ενώ στον τερματισμό
έφτασαν τα 9! Τους Νιώρα, Αργυρίου, Τανούση ακολούθησαν οι
Ζήβας (Τσόκας), Ταχματζίδης (Σαρρής), Συνετός (Δάρρας) κ.λπ.
Από τους άτυχους ξεχωρίζουμε τον Γιάννη Καραγιαννούδη
(Κατικαρίδης), ενώ δεν ολοκλήρωσε και ο μαραθωνοδρόμος Γιώργος
Λουκάς.
Ψύχραιμα αντιμετώπισαν το P.A οι βορειοελλαδίτες Τανούσης-Γκάνος
(Κασιδοπούλου-Στάρλετ) που με την τρίτη θέση στα «ελληνικά
1300» τώρα προηγούνται τόσο στο αντίστοιχο κύπελλο, όσο και
στο εσωτερικό Κύπελλο της Τογιότα. Όλα αυτά ενώ οι δύο από
τους τρεις αγώνες που απομένουν εξελίσσονται με επίκεντρο τη
Θεσσαλονίκη.
Εγκατέλειψαν_
Λ. Κύρκος (έξοδο, Καραβίδια), Σ. Αλιάσοφ (ανάρτηση, Διακόπι),
N. Τσάδαρης (διαφορικό, Βένιζα), Σ. Κοκκίνης (κινητήρας,
Αθανάσιος Διάκος), Ιαβέρης (πριν τη Διποταμιά), Π. Μοσχούτης
(κινητήρα, πριν το Διακόπι), Τερδήμος (ανάρτηση, Κρυονέρια),
A. Τσαγκουρνός (κινητήρας, Ελάτεια), I. Κωνσταντακάτος
(κιβώτιο, Καραβίδια), A. Νικονένκο (μετάδοση, Λιβαδειά), I.
Μαργαρώνης (διαφορικό, Πενταγιοί), E. Γκάλλο (ανάρτηση,
Βένιζα), Σ. Χατζητσοπάνης (μετάδοση,
Κιθαιρώνας), B. Παραθύρας (ανάρτηση, Ρεντίνα), Μύριαμ
(κιβώτιο, Νέο Ελευθεροχώρι), B. Παραθύρας (κιβώτιο, Νέο
Ελευθεροχώρι), B. Χαλκιάς (κινητήρας, Καρακόλιθος), Δ.
Προκοπίου-Τογιότα (κινητήρας, Αϊδονοχώρι), M. Συρίγος
(ανάρτηση, Μάνδρα), A. Σαραντινάκης (ανάρτηση, Λιβαδειά), Ντιμ
(κιβώτιο, Ελάτεια), B. Κοτζαβασίλογλου (ανάρτηση, Μάνδρα), X.
Καλτσούνης (ακραξόνιο, Γραμμένη Οξυά),
Σ. Σκαλτσάς (φωτιά, Κιθαιρώνας), Π. Γεωργακόπουλος (βάση
κιβωτίου, Αθανάσιος Διάκος), B. Ξιλούδης (Καρακόλιθος), K.
Δάρρας- (κινητήρα, Διποταμιά), Σ. Τρίγκας (ημιαξόνιο,
Ελάτεια), Γ. Λουκάς (κινητήρας, Καραβίδια), Α.Πετρόπουλος
(ανάρτηση, Λιβαδειά), I. Καραγιαννούδης (βραχυκύκλωμα,
Πενταγιοί), Δ. Βαζάκας (έξοδος, Βένιζα), Δ. Νάσουλας (κιβώτιο,
Διποταμιά), Π. Τόψης (κινητήρας, Ελάτεια), Θ. Εγγλέζος
(κινητήρας, Λιβαδειά), K. Μαρκούσης (Μάνδρα), A. Τσαμάκος
(Μακρυράχη), I. Χρονίδης (τροφοδοσία, Διποταμιά).
KAMENA ΒΟΥΡΛΑ IN-OUT
_ Στις δοκιμές όλοι οι επαγγελματίες διέθεταν από δύο
αυτοκίνητα. O Οριόλ με τη συμπαράσταση μηχανικού του χώριζε
τις διαδρομές σε κομμάτια των 5 χλμ. και «έκλεινε» το δρόμο
περιορίζοντας τους κινδύνους.
_ Το ξενοδοχείο «Μοντάνα» στο Καρπενήσι πρόσφερε άψογη
φιλοξενία στη διάρκεια των δοκιμών.
_ O Σουλαγιέμ εκτός οδού στις δοκιμές και μάλιστα βαθιά στον
γκρεμό. Όλα αυτά στο Στείρι, όταν έσπασε το σύστημα διεύθυνσης
του Έσκορτ.
_ Στο περιθώριο του αγώνα δεν έλειψαν οι συνεντεύξεις Τύπου
όλων των εργοστασιακών ομάδων.
_ Την καθιερωμένη τους βόλτα από το μπάκετ του συνοδηγού στα
Φορντ Έσκορτ έκαναν οι εκπρόσωποι του ειδικού Τύπου.
_ O Οριόλ κέρδισε τον πρώτο αγώνα γκολφ μεταξύ των
συμμετεχόντων στο ΠΠΡ, που έγινε στο περιθώριο του αγώνα στις
\Ζκαταστάσεις της Γλυφάδας.
_ O Βάλτερ Ρερλ στην SMS. O Γερμανός Παγκόσμιος Πρωταθλητής
έκλεψε την παράσταση στην παρουσίαση της ομάδας του
«πεταλούδα» στην οποία μετέχει σαν σύμβουλος.
_ O Κάρλος Σάινθ στον τεχνικό έλεγχο_ Σε αίτημα υπευθύνου της
οργάνωσης να πει δύο λόγια στο κοινό ο «ματαντόρ» ρώτησε:
«γιατί»;
_ Τα πάντα ήταν άψογα στα Καμένα Βούρλα. Στο χώρο
επιτηρούμενης στάθμευσης η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή και...
χορταστική. Κρίμα που το ξενοδοχείο «Γαλήνη» δεν παρακολουθεί
την εξέλιξη, παρόλη την προσπάθεια του προσωπικού.
_ Στο ίδιο αεροπλάνο τοποθέτησαν οι εργοστασιακές ομάδες τα
συστήματα επικοινωνίας. Το κόστος μειώνεται, ο ανταγωνισμός
παραμένει.
_ O Λώρης Μελετόπουλος και ο Μαθιός Μανσόλας, που ενεπλάκησαν
στην οργάνωση σε κύριους ρόλους κέρδισαν τους αγωνιζομένους με
το ύφος και το ήθος τους. Μακάρι να μην τους κόψουν τα
φτερά...
_ Χάος στο χώρο των ανασυγκροτήσεων στη Λειβαδιά και στο
Πλατύστομο, παρόλη τη φιλότιμη προσπάθεια όσων είχαν την
ευθύνη.
_ Αψογα εργάστηκαν όλοι οι κριτές, ενώ οι ενδιάμεσοι ήταν
πολλοί και σοφά τοποθετημένοι.
_ Αστυνομίας απούσης, μήπως ήρθε η ώρα τοποθέτησης κριτών για
απροβλημάτιστη κυκλοφορία και στις απλές διαδρομές;
_ Λαθεμένες επιλογές στις απλές διαδρομές Λειβαδιά-Ελάτεια και
Ελάτεια-Καραβίδια; Ποιος ο «μαζοχιστής»;
_ Πολύ καλή ιδέα η τοποθέτηση κριτών στην απλή διαδρομή για τα
Καραβίδια 1.
_ Τρία λεπτά χώριζαν τον Ιαβέρη από τον Κοκκίνη στην αφετηρία
της πρώτης ε.δ. Όταν ο Αλυτάρχης θέλει...
_ Τα λεπτά ποινής δεν χαρίστηκαν στη Λειβαδιά. Κοντά στα ξερά
κάηκαν και τα χλωρά...
_ Πολύς κόσμος την πρώτη ημέρα, περισσότερος από ποτέ τα
τελευταία 15 χρόνια. Ορισμένοι δεν χαλιναγώγησαν τον
ενθουσιασμό τους, αλλά ευτυχώς ο «άγιος» ήταν παρών.
_ Αποχώρησε ο Μπαουμσλάγκερ, όταν έπεσε πολύ πίσω, οι
αγωνοδίκες δεν του επέτρεψαν να ξεκινήσει πιο μπροστά και
βρέθηκε χωρίς τεχνική υποστήριξη όντας στην ίδια ομάδα με το
Βάτανεν.
_ Τι έκανε ο Ανδρέας Καλαφάτης μέσα στα Κρυονέρια; Αθώος
θεατής ή σε διατεταγμένη υπηρεσία;
_ Τα έργα είχαν τελειώσει στο Μαυρολιθάρι, αλλά ουδείς έκανε
τον κόπο να ενημερώσει τους αγωνιζόμενους που «έψαχναν» τα
χαλάσματα...
_ Μόνος επισκεύασε το σπασμένο του τιμόνι ο Μάλκομ Ουίλσον στο
τέλος της ε.δ Καραβίδια 2. Για την περίσταση χρησιμοποίησε
μέρος του γρύλου...
_ Χάος στα πρώτα 6 χιλ. της ε.δ Νέο Ελευθεροχώρι όπου ο δρόμος
είχε σκαφτεί επικίνδυνα.
_ Στην τελευταία ε.δ εγκατέλειψαν οι Χαλκιάς-Μαλισόβας και
Ξυλούδης-Χαβαλές.
_ Αρνητικά σχολιάστηκε η έλλειψη συνέντευξης Τύπου των νικητών
που έχει καθιερωθεί σε όλους τους αγώνες του ΠΠΡ και του ΕΠΡ.
_ Απούσα η κρατική μηχανή στην απονομή. H αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ-
ΕΛΠΑ σε όλο της το μεγαλείο. Ντροπή μωρέ! Δεν είσαστε
κυβέρνηση όλων των Ελλήνων;
_ Την επομένη του αγώνα η Βιαμάρ παρουσίασε την αγωνιστική
aδα της Σκόντα. Όσοι παριστάμενοι, εντυπωσιάστηκαν από
ανθρώπους και μηχανές.
_ Οικολογία και αγώνες. Πολλά συγχαρητήρια στον υπάλληλο της
ΕΛΠΑ κ. Γιάννη Κουζνέτσοφ, που στο τέλος του αγώνα φρόντισε να
μην πεταχθούν «τόνοι» χαρτιού από το γ.τ. και τους μετέφερε σε
ειδικούς κάδους του Δήμου Βουλιαγμένης για ανακύκληση.
_ Σόου Ηλία Ξυνόπουλου στα ερτζιανά όπου ο ANT1 ψάχνει για
αντίπαλο.
_ Αποκαλυπτική η κάμερα της VML σχετικά με το ανοιγμένο καπό
του Μακρέι στο Πλατύστομο. Ένα ντοκουμέντο που προβλήθηκε στην
εκπομπή Από τη Θέση του Οδηγού.
_ Αψογος ο Φίλιππος Αθανασίου του Σκάι-ΤV με απλό λόγο και
σωστή, αντικειμενική ενημέρωση. Συνεργάτης του ο Νότης
Γιαγνίσης που έκρυψε την πικρία του...
_ O Κώστας Στεφανής, ο συνεργάτης μας Ευαγόρας Παπαθέου και οι
άνθρωποι της Ανωσης με επικεφαλής τους Σώτα, Καραγιανοπούλου
επιβαίνοντες ενός Νισάν Σερένα και ενός Τογιότα Καρίνα
(ευγενικά προσφερθέντα από τα γ.τ κ.λπ...) ξεπέρασαν εαυτούς
για την κάλυψη του αγώνα. Κρίμα που το «αθλητικό δελτίο» του
Μέγκα αδιαφόρησε...
_ Οι 4T στο P.A. O Σ.Χ «αριστερά», ο Γιάννης Σταυρόπουλος
«δεξιά», ο διευθυντής μας στα σέρβις (μαντέψτε σε ποια) και οι
Πάνος Φιλιππακόπουλος, Σπύρος Κάγκας στους δρόμους, άλλοτε
διακριτικά και άλλοτε βαθιά μέσα στη σκόνη. Τα Καραβίδια και
το Ελευθεροχώρι σημάδεψαν για τα καλά τους απεσταλμένους μας.
KOLIN OUT
Το χρονικό του αποκλεισμού_
Θα πρέπει να ήταν λίγο μετά τις 1 το μεσημέρι της Δευτέρας 30
Μαϊου, όταν ο Αντι Μος της Προντράιβ μίλησε στον Αλυτάρχη του
αγώνα, από το VHF του ΣΕΧ της Διποταμιάς: «Μετά τον έλεγχο που
έγινε από τους τεχνικούς εφόρους στην ανασυγκρότηση της
Μακρακώμης, στο αυτοκίνητο του Κόλιν Μακρέι, δεν ασφαλίστηκε
το καπό, που άνοιξε με αποτέλεσμα να σπάσει το παρμπρίζ του
αυτοκινήτου, μόλις έφυγε από το χώρο της ανασυγκρότησης. Αφού
η ευθύνη δεν είναι δική μας, ζητάμε την αφαίρεση της
οποιασδήποτε χρονικής ποινής που θα υποστεί το πλήρωμα για να
αντικαταστήσει το παρμπρίζ, καθώς και περιθώριο 6' από το
προπορευόμενο αυτοκίνητο στην αφετηρία της ειδικής διαδρομής
για λόγους ασφαλείας». H απάντηση του Αλυτάρχη ήταν σαφέστατη:
«Είναι άγνωστο σε μας για το ποιος ευθύνεται για το άνοιγμα
του καπό. Επισκευάσετε τη βλάβη στο ΣΕΧ της Διποταμιάς, αλλά
για την αφαίρεση της τυχόν χρονικής ποινής μπορείτε να
υποβάλλετε ένσταση και θα αποφασίσουν το βράδυ οι αγωνοδίκες.
Το αίτημά σας για 6' από το προπορευόμενο αυτοκίνητο γίνεται
δεκτό».
H συνέχεια είναι γνωστή ή σχεδόν...
O Κόλιν Μακρέι μπήκε στην περιοχή του ΣΕΧ, τοποθέτησε «λοξά»
το Ιμπρέζα στο δρόμο και οι μηχανικοί της Σουμπαρού άρχισαν
αμέσως την επισκευή. Το πλήρωμα παρά τις συστάσεις των κριτών
να μετακινήσουν το αυτοκίνητο για να συνεχισθεί κανονικά ο
αγώνας, μαζί με τους Σάινθ-Μόγια που ακολουθούσαν, βγήκαν από
τα αυτοκίνητά τους και άρχισαν να ενημερώνουν τα άλλα
εργοστασιακά πληρώματα για το τι συμβαίνει κι αν αυτοί έχουν
κάποιο πρόβλημα για την καθυστέρηση. Μετά από 29 λεπτά και
αφού το παρμπρίζ αντικαταστάθηκε, ξεκίνησε και πάλι ο αγώνας.
H απόφαση
Το επίσημο ανακοινωθέν που υπέγραψαν οι πέντε Έλληνες και
ξένοι αγωνοδίκες, μετά τη συνεδρίαση της 30ης Μαϊου στα Καμένα
Βούρλα είναι σαφές: «Το πλήρωμα με τον αριθμό 7, κρίνεται
ένοχο αντιαθλητικής ενέργειας, αποκλείοντας σκόπιμα τη
διαδρομή του αγώνα και εμποδίζοντας τη διέλευση όλων των άλλων
πληρωμάτων. Με την πράξη αυτή προκάλεσε ανωμαλία στη διεξαγωγή
του αγώνα και επιπλέον αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις οδηγίες
των κριτών. Οι παραβάσεις αυτές προβλέπονται και τιμωρούνται
από τον Διεθνή Αθλητικό Κώδικα καθώς και από τον ειδικό
κανονισμό του αγώνα.
Σε εφαρμογή των άρθρων, οι αγωνοδίκες αποφασίζουν παμψηφεί
να θέσουν εκτός αγώνα το υπ? αριθμόν 7 πλήρωμα και
να διαβιβάσουν το φάκελο σε αρμόδιους φορείς για τα περαιτέρω.
H απόφαση είναι τελεσίδικη και οι Μακρέι-Ρίγκερ πέρασαν στους
θεατές.
Το σχόλιο
Ακολούθησαν σχόλια και ερωτηματικά από όλους τους
εμπλεκόμενους. Κατά πλειοψηφία και σε συνδυασμό με το
ντουκουμέντο του ANT1, αλλά και με τη φωτό του Μάρτιν Χολμς
που δημοσιεύουμε, σαφώς προκύπτει ότι ο Σουηδός τεχνικός
έφορος ασέλγησε στο αυτοκίνητο του ιπτάμενου Σκωτσέζου, αλλά
αντίστοιχα ο νεαρός οδηγός που δεν αντελήφθη την απροσεξία,
ξεπέρασε τη δεοντολογία «παρεμποδίζοντας την κυκλοφορία».
Όπως σχολίασε και ο Αρι Βάτανεν, είναι σκληρή η απόφαση των
αγωνοδικών, ελεγχόμενη η συμπεριφορά του Κόλιν και πολλά τα
ερωτηματικά, αφού ένα παρμπρίζ αλλάζει γρήγορα και αρκούσαν τα
10-15' της προπορείας στο συγκεκριμένο σημείο για την
αντικατάστασή του...
H θέση
Τραγικό το λάθος του τεχνικού εφόρου, αλλά απαράδεκτη και η
συμπεριφορά του οδηγού που προκάλεσε την εξοντωτική απόφαση
των αγωνοδικών, ενώ πολλά σημεία μένουν αναπάντητα.
Επίσημα οι οργανωτές ποτέ δεν παραδέχτηκαν την «γκάφα», ενώ
από την πλευρά τους οι άνθρωποι της Προντράιβ ουδέποτε
εξήγησαν γιατί δεν άλλαξαν παρμπρίζ σε χρόνο που δεν θα
δημιουργούσε προβλήματα. Ακόμη ο Κόλιν δεν εξήγησε ποτέ γιατί
είπε όχι στα 6' από τον προπορευόμενο, όταν όλοι οι «top»
ισχυρίζονται ότι είναι μειονέκτημα να ανοίγεις το δρόμο στο
Ράλλυ Ακρόπολις. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο μικρός
ξεσήκωσε όλη τη Φινλαδία οδηγώντας χωρίς παρμπρίζ και μόνο με
το πλάι το Λέγκασι πριν δύο χρόνια, ενώ ήξερε πολύ καλά ότι
στη συγκεκριμένη περίπτωση, με τη συμπεριφορά του θα
χρεωνότανε με ποινή 29 λεπτών, όσος και ο χρόνος επισκευής.
Απαντήσεις στα ερωτήματα, ίσως σύντομα και μάλιστα από πρώτο
χέρι..._