Bαρόμετρο
Παρ_ ότι έχουν γίνει σοβαρές βελτιώσεις σε πολλά σημεία της
Εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας, υπάρχουν ακόμα σημαντικά
προβλήματα που δεν βλέπω σε σύντομο χρόνο την επίλυσή τους. Το
πρώτο είναι η _στένωση_ που υπάρχει στις Τρεις Γέφυρες και που
ταλαιπωρεί πολλούς Αθηναίους κάθε πρωί. Συγκεκριμένα, μέχρι το
σημείο που η Εθνική οδός συναντά τον Κηφισσό, όταν κατεβαίνει
κανείς προς την Αθήνα, έχει γίνει διαπλάτυνση της οδού η οποία
είναι πλέον ευρωπαϊκού επιπέδου. Έλα όμως που λίγο πιο κάτω
παραμένουμε Ελλάδα. Εκεί στις Τρεις Γέφυρες, ξαφνικά οι
τέσσερις λωρίδες γίνονται δύο και ο συνωστισμός είναι πλήρης.
Αφήστε άμα χαλάσει κανένα φορτηγό πάνω σε μια από τις γέφυρες
(μην γελάτε, φαινόμενο αρκετά σύνηθες). Δεν είναι άλλωστε η
πρώτη φορά που βλέπουμε αυτό το φαινόμενο κακού σχεδιασμού
δημοσίων έργων. Όταν έγινε η διαπλάτυνση της Λ. Μεσσογείων
μετά την Αγία Παρασκευή σε τρεις λωρίδες, η γέφυρα του Σταυρού
κατασκευάσθηκε με μια λωρίδα μόνο!
Ξέρετε τι θυμίζει αυτό το πρόβλημα της κυκλοφοριακής
_στένωσης_. Το καρδιακό έμφραγμα. Εικονικά και _μηχανολογικά_,
ακριβώς το ίδιο είναι. Μια αρτηρία, x φάρδους, γίνεται σε
κάποιο σημείο πιο στενή. Το αίμα δεν χωράει πλέον να περάσει
και προκαλείται έμφραγμα. H κινητήριος δύναμη του αίματος, η
καρδιά, _μπλοκάρεται_ και σταματάει η λειτουργία της. Θάνατος.
H μόνη διαφορά μεταξύ της στένωσης της ανθρώπινης αρτηρίας και
της κυκλοφοριακής αντίστοιχης είναι ότι η πρώτη δεν έχει το
πρόβλημα εκ _κατασκευής_, αλλά από τη χρήση και το χρόνο, ενώ
η δεύτερη είναι σαφώς από λάθος σχεδιασμού και κατασκευής. Και
στις δύο παθήσεις η μόνη θεραπεία είναι το _by pass_. Και οι
δύο χρειάζονται ειδικούς (ιατρούς ή κατασκευαστές) και
χρήματα.
H μόνη διαφορά είναι στο αποτέλεσμα της αδιαφορίας, και αυτό
ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Στην πρώτη περίπτωση ο αδιάφορος
άνθρωπος πεθαίνει. Στη δεύτερη περίπτωση, κανονικά _πεθαίνουν_
επαγγελματικά οι υπεύθυνοι, οι λεγόμενοι _αρμόδιοι_, από την
πολιτική ιεραρχία ως την εκτελεστική, για το σχεδιασμό και την
εκτέλεση του έργου. Στην Ελλάδα όμως βρίσκεται μια λύση _by
pass_ για να σωθούν από τις ευθύνες τους εκείνοι οι
αναρμόδιοι, που παριστάνουν τους αρμόδιους, και το καθεαυτό
πρόβλημα μένει άλυτο. Βλέπετε, τα κακοσχεδιασμένα έργα από
μπετόν και άσφαλτο δεν έχουν καρδιά, άρα δεν παθαίνουν τα ίδια
εμφράγματα. Βοηθούν όμως ενδεχομένως το έμφραγμα σε ανθρώπους
που τα χρησιμοποιούν.
Ένα δεύτερο πρόβλημα σε σχέση με την εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας,
είναι αυτό που μου έτυχε το πρωί της χιονοπτώσεως στα βόρεια
προάστεια της Αθήνας. Ξεκίνησα για Θεσσαλονίκη με χιονόνερο να
πέφτει και το οδόστρωμα να έχει γίνει μια _σούπα_ από λάσπες,
χιόνια και νερά. Από την Εκάλη και μετά, πλήρες χάος στην
Εθνική, λες και είχε ρίξει 1 μέτρο χιόνι. Καμία τήρηση του
K.O.K. Φορτηγά να κινούνται αριστερά και δεξιά, φράζοντας όλο
το δρόμο, άλλα σταματημένα στην αριστερή λουρίδα και στη μέση
του δρόμου. H δικαιολογία ενός οδηγού, τα λάστιχα _σλικ_ που
είχε το φορτηγό του, λες και πήγαινε για αγώνα ανάβασης στη
Ριτσώνα. H αλήθεια; O χαμηλός δείκτης νοημοσύνης ορισμένων από
τα υβρίδια που δημιουργήθηκαν σ_ αυτή τη χώρα. Ένα
εκχιονιστικό να _εκχιονίζει_ τη λάσπη και να κλείνει και αυτόν
το δρόμο. Αυτοκίνητα από το αντίθετο ρεύμα να έχουν
_καβαλήσει_ το διαχωριστικό και να κινούνται καταπάνω σου και
να διαμαρτύρονται όταν τους άναβες τα φώτα.
Δύο ώρες κράτησε το βήμα σημειωτόν από το ύψος της Εκάλης, ως
τη διασταύρωση της Μαλακάσας, 30 περίπου χλμ. δηλαδή απολύτου
κυκλοφοριακής αναρχίας. Ευτυχώς που είχα το κινητό μου
τηλέφωνο μαζί και διηγιόμουν σε άλλους στην Αθήνα το πάθημά
μου. H Αστυνομία θα μου πείτε, πού ήταν; Πουθενά! Αραγμένοι
προφανώς στις σόμπες των κατά τόπους τμημάτων, φοβούμενοι το
χιονόνερο. Ούτε ένα περιπολικό σε όλη αυτή τη διαδρομή να
βάζει κάποια τάξη. Ούτε στο πήγαινε, ούτε στο έλα. Περιττό να
σας πω ότι μετά τη Μαλακάσα υπήρχε πλήρης ηλιοφάνεια μέχρι τη
Θεσσαλονόκη και αραιή κίνηση.
Δέκα (10) θάνατοι εκείνο το Σαββατοκύριακο, κύριοι υπεύθυνοι
για την τήρηση του K.O.K. Μήπως αν ήσασταν παρόντες στα σημεία
που έπρεπε, να είχε αποφευχθεί έστω και ένας από τους δέκα
θανάτους;
Κάθε τόσο διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι κάποιος _αρμόδιος_
κινεί σκάνδαλα με τη διαδικασία έγκρισης τύπου για τα
καταλυτικά αυτοκίνητα και ότι διαστρεβλώνονται οι Κοινοτικές
προδιαγραφές εκπομπών, προς εξυπηρέτηση ορισμένων _ημετέρων_.
Όλα αυτά βεβαίως εις βάρος των προσπαθειών της πολιτείας για
την προστασία του περιβάλλοντος. Αυτά, αν υπάρχουν, είναι πολύ
μικρά σκάνδαλα ως προς την προστασία του περιβάλλοντος, από
αυτά που κάνει η ίδια η πολιτεία.
H Ελλάδα είναι από τις μόνες χώρες που επιτρέπει τη χρήση
αμόλυβδης βενζίνης από τα συμβατικά αυτοκίνητα. Μερικές
μάλιστα μάρκες το διαφήμιζαν στο παρελθόν με αυτοκόλλητα που
έγραφαν: _καίω και αμόλυβδη_. Στις περισσότερες κοινοτικές
χώρες η χρήση αμόλυβδης βενζίνης από συμβατικά αυτοκίνητα
απογορεύεται νομοθετικά, λόγω των αρωματικών HC που περιέχει
αυτή και που θεωρούνται επικίνδυνα (καρκινογόνα) όταν δεν
καταλύονται.
Στην Ελλάδα, παρ_ ότι το κράτος δεν φρόντισε να προφυλάξει την
ατμόσφαιρα από τους αρωματικούς υδρογονάνθρακες που εκπέμπουν
τα συμβατικά αυτοκίνητα, μερικοί πολίτες, χάριν της οικονομίας
μερικών δραχμών, βάζουν αμόλυβδη στα συμβατικά τους
αυτοκίνητα. Για όσους το κάνουν, χωρίς να ξέρουν ότι μολύνουν
την ατμόσφαιρα, περισσότερο φταίει η πολιτεία για την πλημμελή
ενημέρωση του πολίτη. Υπάρχουν όμως και μερικοί ασυνείδητοι
που το κάνουν εν γνώσει τους.
Και μια πολιτική παράγραφος. Τις στιγμές που γράφεται το
_Βαρόμετρο_ τελείωσε η τακτική σύνοδος της Κοινότητας στο
Έσεν, όπου η κορυφή του παγόβουνου των ελληνικών αδυναμιών
φάνηκε έντονα με την απουσία του πρωθυπουργού από τις
περισσότερες παραδοσιακές φωτογραφίες και βιντεολήψεις των 15
ηγετών. Οι αδυναμίες δεν είναι μόνο οι τυπικές που είδαμε στις
εικόνες, αλλά και ουσιαστικές. Απλά οι Έλληνες πολιτικοί δεν
θέλουν να _προσγειώσουν_ το λαό στην πραγματικότητα του
ελεύθερου και έντονα ανταγωνιστικού περιβάλλοντος της
σημερινής εποχής.
Αφήστε τα _πολιτικά_ σας _πιστεύω_ στην άκρη, κύριοι. Έχουν
σκουριάσει και είναι -κατά τη στρατιωτική διάλεκτο- BLR
(Beyond Local Repair). Τα αριστερά, δεξιά, σοσιαλιστικά ή
καπιταλιστικά _πιστεύω_ έχουν μείνει στη θεωρία. Σήμερα
μετράει η ικανότητα των πολιτών, το μάνατζμεντ σε όλα τα
επίπεδα της κρατικής μηχανής και η παραγωγική αντιμετώπιση των
δεδομένων. Βάλτε, κύριοι πολιτικοί, τον κόσμο να σας ψηφίσει
με κριτήριο τις ικανότητές σας, εκτός κομματικής τοποθέτησης
και ρουσφετολογικής ψηφοθηρίας; Τολμάτε να το κάνετε;
Αν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο και οι ψηφοφόροι ψήφιζαν
ικανότητες και όχι θεωρητικές πολιτικές κουλτούρες, σας βεβαιώ
ότι θα έβγαζε η Ελλάδα μια ικανότατη κυβέρνηση και με
εκπροσώπους από όλο το φάσμα των κομμάτων. Με μια τέτοια
κυβέρνηση θα είχε τη δυνατότητα όχι μόνο να προσαρμοσθεί στις
συνθήκες του Μάαστριχτ, αλλά και να κερδίσει χρόνο πάνω στο
χαμένο έδαφος των τελευταίων 20 ετών.
Τέλος, μια ιστορική αλήθεια, που έχει επιβεβαιωθεί πολλές
φορές στο πέρασμα του χρόνου. Μεγάλοι ηγέτες είναι αυτοί που
προετοιμάζουν και αφήνουν πίσω τους μια καλή και ικανή διαδοχή
και αυτοί είναι πολύ λίγοι. Είναι αυτοί που έχουν σαν
προτεραιότητα τα συμφέροντα της πατρίδας πριν από τα προσωπικά
τους, τα οικογενειακά τους και τα κομματικά. Δυστυχώς οι
περισσότεροι μεγάλοι ηγέτες δεν σκέφτονται μακριά στα τέλη της
καριέρας τους και αφήνουν πίσω τους έναν κατακλυσμό, ή αν όχι
έναν κατακλυσμό, βαριά σύννεφα που περνάνε χρόνια πολλά για να
καθαρίσουν._Π.Λ.
Τα αποτελέσματα κατά μάρκα που αναφέρονται στο στατιστικό βαρόμετρο αφορούν
τις
πωλήσεις των εταιριών, όχι τις ταξινομήσεις στο ΥΠ.ΜΕΤ για τις πινακίδες
κυκλοφορίας.
H πρώτη θέση πηγαίνει σίγουρα στη Φίατ σαν μάρκα και αυτό χωρίς τη
_βοήθεια_ των
άλλων δύο του γκρουπ, δηλαδή της Λάντσια και της ?λφα Ρομέο. Τη 2 θέση στον
πίνακα
κατάταξης παίρνει κατά πάσα πιθανότητα η Τογιότα, ακολουθούμενη από τη Σέατ
και την
Όπελ που έχουν ελάχιστη διαφορά μεταξύ τους. H 3η θέση θα κριθεί επομένως
από τα
αποτελέσματα του Δεκεμβρίου.
Το σύνολο των πωλήσεων είχε φθάσει ως το μήνα Νοέμβριο τις 104.000 μονάδες,
αριθμός
21% χαμηλότερος από τον αντίστοιχο του _93.
Υ.Γ.:
Ένα συμβάν, τραγικό για την προσέλκυση επενδυτών στην Ελλάδα.
Το Ελληνικό Δημόσιο και συγκεκριμένα το ΥΠ.ΟΙΚ ανέστειλε τη
λειτουργία της εταιρίας Mercedes-Benz Ελλάς για 8 μέρες, με
την αιτιολογία _μη έκδοσης δελτίου αποστολής για τη μεταφορά
εμπορευμάτων_.
Τι έγινε στην πραγματικότητα: Ένας μεταφορέας ΔΧ, παρέλαβε
εμπορεύματα (ανταλλακτικά) από τη Mercedes-Benz Ελλάς για να
τα παραδώσει στο δίκτυο των συνεργατών της. Κατά τη διαδρομή
διανομής, συνεργείο της ΥΠΕΔΑ, που έκανε έλεγχο στο φορτηγό,
διαπίστωσε ότι έλειπε ένα από τα δελτία αποστολής για
εμπόρευμα αξίας περίπου 150.000 δρχ., μια αρκετά συνηθισμένη
παράβαση, που παρότι μπορεί να έχει διαπραχθεί ως _εκ
προμελέτης εγκλήμα_ φοροδιαφυγής, συνήθως προέρχεται από
κάποια αμέλεια του πωλητού ή του οδηγού-μεταφορέα.
Στην περίπτωση της Mercedes-Benz Ελλάς, τα παραστατικά δελτίου
αποστολής είχαν εκδοθεί κανονικά από την εταιρία, ο οδηγός
είχε πάρει το ένα αντίγραφο μαζί με τα εμπορεύματα, και τα
άλλα αντίγραφα είχαν παραμείνει στην εταιρία που τα εξέδωσε,
διαθέσιμα φυσικά στην ΥΠ.ΕΔΑ, αν τα ζητούσε.
O οδηγός-μεταφορέας στη συνέχεια χάνει το ένα αντίγραφο του
δελτίου αποστολής που συνόδευε τα εμπορεύματα και καταχωρήθηκε
ως παραβάτης του νόμου από την ΥΠ.ΕΔΑ. Επαναλαμβάνω, μια
συνηθισμένη παράβαση που δικαιολογεί και το προβλεπόμενο
πρόστιμο.
Τα ερώτηματα όμως είναι: τι φταίει η Mercedes-Benz Ελλάς, που
ένας ανεξάρτητος μεταφορές ΔΧ (ούτε καν υπάλληλός της) έχασε
το αντίγραφο που του είχε παραδώσει η εταιρία; H ΥΠ.ΕΔΑ δεν
έπρεπε να διασταυρώσει την παράβαση; Αν δεν είναι υποχρεωμένη
να το κάνει, σημαίνει πως κάθε επιχείρηση είναι, μπορεί να
γίνεται στόχος εκβιασμού από οποιονδήποτε. Και αν ακόμη
θεωρήσουμε ότι έφταιγε η Mercedes-Benz Ελλάς, δικαιολογείται
τέτοια ποινή για τέτοιο _αδίκημα_; Και πάλι αν υποθέσουμε ότι
δικαιολογείται μια τέτοια ποινή, πώς δεν έχουν κλείσει ακόμα
εκατοντάδες επιχειρήσεις που έχουν κάνει την ίδια παράβαση;
Αφήστε τις πολύ σοβαρότερες παραβάσεις.
Εύκολα μπορώ να φαντασθώ τον Καγγελλάριο X. Κολ να ρωτάει τον
κο A. Παπανδρέου στη σύνοδο του Έσεν, να του δώσει εξηγήσεις
επί του συμβάντος. Και τι να του πει ο κος Παπανδρέου; Ότι
συνελήφθη μια διεθνής επιχείρηση που πληρώνει στην Ελλάδα
περισσότερα από 1.2 δισ. φόρους το χρόνο, να φοροδιαφεύγει για
150.000 δρχ; Θα προκαλούσε σίγουρα ένα ειρωνικότατο χαμόγελο
από τον κο Κολ, ο οποίος μπορεί δικαιολογημένα να σκεφτόταν:
_...καλά κάνουμε και προσπαθούμε να εντάξουμε την Τουρκία στην
τελωνειακή ένωση. Ίσως να πρέπει να τα μαζέψουμε και εμείς από
την Ελλάδα και να επενδύσουμε στην Τουρκία_ (όπως έκανε η
Πιρέλι).
Μόνο ως _ξεφτίλα_ της προσπάθειας για πάταξη φοροδιαφυγής
μπορεί να χαρακτηρισθεί η κίνηση αυτή του ΥΠ.ΟΙΚ ή υπάρχει
κάποιος _κρυφός_ δόλος. Το κέρδος πάντως στην όλη καμπάνια
κατά της φοροδιαφυγής είναι μηδέν και οι ζημιές στην
προσπάθεια προσέλκυσης για ξένες επενδύσεις στη χώρα μας ήδη
τεράστιες._Π.Λ.