4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Kαλειδοσκόπιο

ΕΜΠΟΡΟΙ ΟΝΕΙΡΩΝ

O Σεπτέμβριος είναι κάθε χρόνο η εποχή προετοιμασίας εισόδου στην ανώτατη
εκπαίδευση γι? αυτούς που έχουν πετύχει στις εισαγωγικές εξετάσεις και
προβληματισμού για όσους δεν τα έχουν καταφέρει (χωρίς απαραίτητα να
υστερούν σε προσόντα και γνώσεις από τους πρώτους). Με δεδομένη την
προκατάληψη που υπάρχει στην Ελλάδα για όσους δεν έχουν κάποιο πτυχίο οι
περισσότεροι απ? αυτούς προσπαθούν να βρουν κάποια εναλλακτική λύση για την
απόκτηση κάποιου, οποιουδήποτε πτυχίου στην Ελλάδα ή το εξωτερικό.
Θα παρατηρήσει βέβαια κανείς, πως αυτή είναι πραγματικά παρανοϊκή
κατάσταση, σε μια χώρα που κανείς δεν σέβεται τους επιστήμονες, να
θεωρείται αποτυχημένος όποιος δεν παίρνει ένα πτυχίο (ώστε να μπορούν μετά
οι υπόλοιποι να τον λοιδορούν, να τον αγνοούν και να χρησιμοποιούν τις
υπηρεσίες του χωρίς να τον πληρώνουν όπως πρέπει). Εν πάση περιπτώσει, στη
σημερινή εποχή είναι πράγματι καλό να έχει κανείς κάποια εξειδίκευση και σε
μια κανονική χώρα θα ήταν φυσιολογικό να προσπαθούν όλοι να την αποκτήσουν.
Και η πιο φυσιολογική διέξοδος, που χρησιμοποιείται από πολλές χιλιάδες
παιδιά κάθε χρόνο, είναι οι σπουδές σε μία ξένη χώρα, όπου οι ανώτατες
σχολές δεν είναι είδος εν ανεπαρκεία και δέχονται όσους θέλουν ν?
αποκτήσουν τις γνώσεις που παρέχουν.
Πολλές χιλιάδες όμως ακόμη, που δεν θέλουν ή δεν έχουν τις ικανότητες για
να σπουδάσουν έξω, στρέφονται προς διάφορες ιδιωτικές σχολές, που πολλές
φορές δεν παρέχουν την παραμικρή εξασφάλιση για την κατοχύρωση κάποιων
επαγγελματικών δικαιωμάτων. Και εδώ τίθεται ένα εύλογο ερώτημα, για τα
διάφορα «παραρτήματα» ξένων πανεπιστημίων ή άλλων ιδιωτικών σχολών που
είναι «συνδεδεμένες» με ξένα πανεπιστήμια και προσφέρουν τη δυνατότητα
«απόκτησης ξένου διπλώματος». Καλώς ή κακώς, το ελληνικό σύνταγμα προβλέπει
πως η ανώτατη παιδεία ελέγχεται από το κράτος. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει
προοπτική νομιμοποίησης των κάθε είδους ιδιωτικών σχολών και η απόκτηση
ξένου διπλώματος «μέσω Ελλάδας» δεν το κατοχυρώνει στη χώρα μας και δεν
επιτρέπει την απόκτηση των σχετικών επαγγελματικών δικαιωμάτων. Όποιος
δηλαδή αποκτήσει ένα «bachelor» χωρίς να έχει κάνει όλα τα χρόνια σπουδών
στην ξένη σχολή που τα χορηγεί, αλλά κάποια απ? αυτά έχουν γίνει σε κάποιο
«κολέγιο» στην Ελλάδα, είναι σαν να μην έχει πάρει δίπλωμα για το ελληνικό
κράτος.
Αυτή την εποχή λοιπόν, που οργιάζει η διαφήμιση σε τηλεοράσεις και Τύπο από
τα διάφορα «κολέγια», «πανεπιστήμια» κ.λπ., τα οποία προσφέρουν «σπουδές»
στα παιδιά και υπόσχονται διάφορα «πτυχία», ποιος τα ενημερώνει για τα
προβλήματα που μπορεί να έχουν; Όχι απαραίτητα στο δημόσιο, αλλά και στον
ιδιωτικό τομέα, γιατί σε πολλές ειδικότητες δεν αρκεί για τον εργοδότη σου
να έχεις μόνο τις σωστές γνώσεις αλλά και το «δικαίωμα υπογραφής» (που δεν
το αποκτάς με τέτοιου είδους σπουδές). Ποιος κάνει τον κόπο να ενημερώσει
τους χιλιάδες γονείς που θα πληρώσουν ένα σωρό χρήματα για να «σπουδάσουν»
τα παιδιά τους, ότι εκτός από ορισμένες αναγνωρισμένες από το κράτος
ιδιωτικές επαγγελματικές σχολές οι υπόλοιπες προσφέρουν απλώς ένα «όνειρο
απατηλό» και «πτυχία» που μπορεί να είναι άχρηστα στην Ελλάδα; Δεν
αισθάνονται οι κρατικοί λειτουργοί, μόνιμοι ή εκλεγμένοι, ότι η
συνταγματική επιταγή για κρατικό έλεγχο της ανώτατης παιδείας τους
δημιουργεί και μία ευθύνη απέναντι σε όλο αυτό τον κόσμο; Σε τελική
ανάλυση, αν υπάρχει τόσος κόσμος που είναι διατεθειμένος να πληρώσει για να
σπουδάσει τα παιδιά του, γιατί δεν βρίσκουν μία φόρμουλα για να γίνεται
αυτό σε ελεγχόμενα από το κράτος -άρα και αναγνωρισμένα- εκπαιδευτικά
ιδρύματα που θα αποσβέσουν έτσι και το έξοδα για τη δημιουργία τους; Τόσο
πολύ αδιαφορούν λοιπόν για την εκπαίδευση των παιδιών; Εξαντλούν την
υποχρέωση τους με την εισαγωγή στα υπάρχοντα πανεπιστήμια όσων χωρούν σ?
αυτά και αφήνουν τους υπόλοιπους στην τύχη τους, έρμαιο των εμπόρων
ονείρων; Καλύτερη αξιοποίηση των ανθρώπινου δυναμικού αυτής της χώρας δεν
μπορεί να γίνει;
Πάνος Φιλιππακόπουλος

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ

Οι αποστολές διαστημικών λεωφορείων αποτελούν ρουτίνα και περνούν σχεδόν
απαρατήρητες, λιγότερο από δέκα χρόνια μετά την εποχή που ξεκίνησαν. Ήδη
όμως έχει ξεκινήσει η διαδικασία ανάπτυξης των διαδόχων τους, που θα
βασιστούν στην εμπειρία που έχουμε αποκτήσει μέχρι στιγμής, λαμβάνοντας
υπόψη τις μελλοντικές ανάγκες.
Οι κύριοι διαστημικοί φορείς, αυτοί δηλαδή που χρησιμοποιούνται για την
τοποθέτηση σε τροχιά δορυφόρων, παραμένουν σήμερα πύραυλοι μίας χρήσης, που
αρχικά είχαν σχεδιαστεί σαν βαλλιστικά βλήματα την περίοδο του «Ψυχρού
Πολέμου». Μόνον αυτοί έχουν τη δυνατότητα να θέσουν μεγάλα φορτία σε
«υψηλές» τροχιές.
Τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία περιορίζονται στην τοποθέτηση δορυφόρων
σε «χαμηλές» τροχιές, αν κι έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα της δυνατότητας
εκτέλεσης ελιγμών και της ανάκτησης δορυφόρων που βρίσκονται ήδη σε τροχιά
για επισκευή. Σε όλες δε τις περιπτώσεις έχουν μεγάλο κόστος, λόγω της
υποδομής και των περίπλοκων διαδικασιών που απαιτούνται για να
διεκπεραιωθούν. Σήμερα κοστίζει περισσότερα από 8.000 δολάρια για να
τοποθετηθεί ένα κιλό φορτίου σε τροχιά. Έτσι δεν είναι περίεργο ότι η
κυριότερη απαίτηση από την επόμενη γενιά διαστημικών φορέων είναι το πολύ
χαμηλότερο κόστος που ελπίζεται να μην ξεπερνά τα 1500-2000 δολάρια ανά
κιλό φορτίου σε τροχιά. Αυτό ελπίζεται να γίνει δυνατό με την υιοθέτηση
νέων τεχνολογιών που έχουν αναπτυχθεί στο μεταξύ. Ακρογωνιαίος λίθος όμως
θα είναι η απλούστευση των διαδικασιών εκτέλεσης κάθε αποστολής και κυρίως
η εξάλειψη της ειδικής υποδομής που είναι απαραίτητη σήμερα. Τα μελλοντικά
διαστημόπλοια θα χρησιμοποιούν συμβατικούς διαδρόμους απογείωσης ή απλές
έδρες εκτόξευσης και θα επιστρέφουν από το σημείο που ξεκίνησαν ή σε μία
από τις πολλές βάσεις χαμηλού κόστους που θα κατασκευαστούν σε πολλά σημεία
του πλανήτη, μειώνοντας σημαντικά το χρόνο ανάμεσα στις αποστολές.

ΑΚΤΙΝΕΣ Χ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΝΕΚΡΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ
Μια τεχνική που χρησιμοποιείται συνήθως για τον έλεγχο των συγκολλήσεων σε
σωληνώσεις εγκαταστάσεων πυρηνικών αντιδραστήρων, αποτελεί σήμερα εργαλείο
που αποκαλύπτει τις διάφορες αλλαγές που έκανε ο καλλιτέχνης όταν έφτιαχνε
έναν πίνακα και κάποιες ενδόμυχες σκέψεις που είχε. Η τεχνική βασίζεται στη
χρήση ακτινών «Χ» υψηλής ενέργειας, που ενεργοποιούν ηλεκτρόνια από το
στρώμα της μπογιάς του πίνακα και στη συνέχεια προσπίπτουν σε μία
φωτοευαίσθητη πλάκα δημιουργώντας ένα είδωλο. Στη μέθοδο αυτή η επιφάνεια
του πίνακα καλύπτεται με μία πλάκα ευαίσθητη στις ακτίνες «Χ» μέσα σε ένα
προστατευτικό από το φως κάλυμμα. Μια πηγή ακτινοβολεί τον πίνακα με
ακτίνες «Χ» υψηλής ενέργειας 280 keV. Η ακτινοβολία αυτή δεν επηρεάζει την
πλάκα, που είναι ευαίσθητη σε ακτίνες «Χ» ενέργειας 60-80 keV. H δέσμη
υψηλής ενέργειας διαπερνά έτσι την πλάκα και ενεργοποιεί τα ηλεκτρόνια της
βαφής του πίνακα. Τα ενεργοποιημένα ηλεκτρόνια μεταπηδούν από τη στοιβάδα
της βαφής και συναντούν την πλάκα. Μεταβάλλοντας την ενέργεια της
προσπίπτουσας ακτινοβολίας, είναι δυνατόν να αποκαλυφθούν επάλληλα στρώματα
μπογιάς, που είναι αόρατα με συνήθεις μεθόδους ακτινογράφησης.
Στις φωτογραφίες φαίνεται το αποτέλεσμα της μεθόδου επάνω στον πίνακα του
19ου αιώνα «Ο Δον Πέτρο φιλά το ξίφος του Ερρίκου του IV της Γαλλίας» του
ζωγράφου Ζαν Αγκούστ Ντομινίκ Ινγρέ. Το είδωλο στην ευαίσθητη πλάκα
αποκαλύπτει τις αλλαγές που έκανε ο ζωγράφος στη διάρκεια της σχεδίασης με
σημαντικότερη την αλλαγή του ποδιού πάνω στο οποίο γονατίζει ο Δον Πέντρο.
Ο εφευρέτης της μεθόδου Νίκολας Γιούσταφ προσπαθεί να αξιοποιήσει περαιτέρω
τη διαδικασία, συνδυάζοντας την με συμβατική ραδιοφωτογραφία προκειμένου να
σχηματίσει μία τρισδιάστατη εικόνα πινάκων ζωγραφικής.

ΗΛΙΑΚΕΣ ΚΗΛΙΔΕΣ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟΣ

Εδώ και πολύ καιρό η παρουσία ηλιακών κηλίδων έχει συνδεθεί με τις καιρικές
αλλαγές, αν και μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχαν στοιχεία που να συνδέουν την
ηλιακή αυτή δραστηριότητα με τις αλλαγές του καιρού στη Γη. Πρόσφατα όμως
και έπειτα από τη μελέτη και άλλων άστρων όπως ο Ήλιος μας βρέθηκε ότι αυτά
γίνονται λαμπρότερα όταν οι περίοδοι εμφάνισης των κηλίδων μικραίνουν. Η
εμφάνιση των κηλίδων αυξομειώνεται σε μία περίοδο που για τον Ήλιο μας
είναι περίπου 11 χρόνια. Τα τελευταία όμως 250 χρόνια η περίοδος αυτή, για
λόγους που δεν είναι γνωστοί μεταβάλλεται από 9 έως 14 χρόνια. Οι πιο
σύντομες περίοδοι έχουν συνδεθεί με θερμότερα καλοκαίρια στη Γη.
Πρόσφατα δύο αμερικανοί αστρονόμοι δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνάς
τους, που διαρκεί από το 1966 και συνιστάται στην παρακολούθηση τριών
αστέρων και ιδιαίτερα στη συχνότητα του ιονισμένου ασβεστίου, που έχει
συνδεθεί με την εμφάνιση ηλιακών κηλίδων. Από την έρευνα βρέθηκε ότι
μικρότερες περίοδοι κηλίδων συνδέονται με την ένταση των εκπομπών στις
παραπάνω συχνότητες. Πιστεύεται ότι οι μικρότερες περίοδοι σημαίνουν και
περισσότερες κηλίδες και αυξημένη λαμπρότητα. Ο Ήλιος ακολουθεί την ίδια
αρχή, κάτι που εξηγεί την επίδρασή του στο κλίμα της Γης. Στο άλλο άκρο,
όταν οι περίοδοι εμφάνισης των κηλίδων γίνονται μακρύτερες, οι θερμοκρασίες
στη Γη γίνονται μικρότερες. Έτσι εξηγείται η περίοδος 1645-1715, μία από
τις ψυχρότερες της πρόσφατης ιστορίας, όπου ο Ήλιος είχε ελάχιστες κηλίδες.
Από υπολογισμούς που έχουν γίνει, η περίοδος των ηλιακών κηλίδων τη
συγκεκριμένη εποχή ήταν 23 έτη και η λαμπρότητα του ηλίου 0,4 μικρότερη από
τη σημερινή.

TO «ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ» ΔΙΑΣΤΗΜΑ
Αν και οι περισσότερες πρόσφατες ερευνητικές δραστηριότητες του ανθρώπου
έχουν στραφεί προς το «εξωτερικό» διάστημα, ένας άλλος ουσιαστικά
ανεξερεύνητος κόσμος υπάρχει πολύ κοντύτερά μας, στους πυθμένες των ωκεανών
και των θαλασσών που καλύπτουν περισσότερα από 4/5 του πλανήτη. Μια
γιγάντια προσπάθεια ακριβούς χαρτογράφησής τους έχει ξεκινήσει εδώ και
μερικά χρόνια αποκαλύπτοντας πολλά μυστικά της επιφάνειας της Γης κάτω από
το νερό. Στο παρελθόν τόσο το αμερικανικό όσο και το σοβιετικό Ναυτικό
είχαν εκτελέσει λεπτομερείς χαρτογραφήσεις ορισμένων περιοχών προκειμένου
να τις χρησιμοποιούν για τη χάραξη διαδρομών για τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια
βαλλιστικών πυραύλων. Με βάση αυτούς τους υποθαλάσσιους χάρτες τα υποβρύχια
μπορούσαν να μπουν και βγουν στον Ατλαντικό ωκεανό ή σε άλλες περισσότερο
κλειστές θάλασσες πλέοντας με μεγάλη ταχύτητα και με τη βοήθεια αδρανειακών
συστημάτων πλοήγησης.
Τα στοιχεία αυτά παραμένουν ακόμη απόρρητα και από τις δύο πηγές. Η
τεχνολογία όμως με την οποία αποκτήθηκαν γίνεται πλέον εμπορικά διαθέσιμη,
με τη λήξη του «Ψυχρού Πολέμου» και αρκετά επιστημονικά ιδρύματα έχουν
σπεύσει να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία. Η φωτογραφία από ηλεκτρονικό
υπολογιστή παρουσιάζει μία απεικόνιση του πυθμένα του Ατλαντικού ωκεανού
κοντά στο «μεσο-ατλαντικό ρήγμα» και έχει ακρίβεια πέντε μέτρων. Οι
υψηλότερες προεξοχές παρουσιάζονται με λευκό, ενώ οι κοιλάδες με σκούρο
μπλε. Ανάλογη έρευνα στην Ειρηνικό επεφύλασσε μία ευχάριστη έκπληξη για
τους επιστήμονες. Μέσα σε ένα μήνα κατόρθωσαν να εντοπίσουν μεγαλύτερο
αριθμό υποθαλάσσιων ενεργών ηφαιστείων από ό,τι έχουν επισημανθεί στην ξηρά
τους τελευταίους αιώνες.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ

ΙΑΤΡΙΚΗ
- Η παγκόσμια υπερ-λεωφόρος πληροφοριών Internet έχει μπει πλέον για τα
καλά στη ζωή μας και είχε και τα πρώτα της «θύματα», χρήστες που έχουν
πλέον εθιστεί σε σημείο που απαιτείται ψυχιατρική παρακολούθηση. Σε μεγάλο
αμερικανικό πανεπιστήμιο λειτουργεί ήδη κλινική για άτομα που αισθάνονται
να περνούν όλο και περισσότερο χρόνο μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών
τους συνδεδεμένοι με το Internet, παραμελώντας τον εαυτό τους και τους γύρω
τους. Είκοσι τουλάχιστον άτομα είχαν παρακολουθήσει το πρόγραμμα μέχρι τον
προηγούμενο μήνα και είχαν σταδιακά απεξαρτηθεί.

- Μία βρετανίδα ερευνήτρια υποστηρίζει ότι άτομα που πάσχουν από δυσλεξία
μπορούν να βοηθηθούν τρώγοντας ποσότητες από παχιά ψάρια. Δυσλεξία είναι
μία ασθένεια που δημιουργεί σε όσους πάσχουν από αυτήν προβλήματα στην
ανάγνωση και τη γραφή, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν και μειωμένη
όραση τη νύχτα. Οξέα που περιέχονται στο λίπος των ψαριών πιστεύεται ότι
βοηθούν ανήλικους με την πάθηση να βελτιώσουν την όρασή τους. Επίσης έγκυες
γυναίκες που πάσχουν από δυσλεξία, με την ίδια δίαιτα πιστεύεται ότι
μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες τα παιδιά τους να έχουν το ίδιο
πρόβλημα.

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
- Καθώς πλησιάζει η πλήρης εφαρμογή του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ, που
προβλέπει τη διακοπή της παραγωγής και χρήσης των επικίνδυνων για το όζον
της ανώτερης ατμόσφαιρας χημικών CFC, ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα φαίνεται ότι
έχει βρει κάποια λύση. Το πρόβλημα έγκειται στις μεθόδους καταστροφής των
ποσοτήτων CFC που υπάρχουν διαθέσιμες σήμερα. Τα χημικά αυτά
χρησιμοποιήθηκαν (και χρησιμοποιούνται ακόμη) στη βιομηχανία ψυκτικών
συσκευών, αλλά και για τη διόγκωση μονωτικών υλικών. Στις περισσότερο
ανεπτυγμένες χώρες, τα χημικά αυτά εδώ και κάποια χρόνια συλλέγονται
προκειμένου να καταστραφούν με μεθόδους ασφαλείας για το όζον. Δυστυχώς
όμως, δεδομένου ότι τα αέρια αυτά δεν είναι εύφλεκτα και είναι σχετικά
αδρανή χημικά (ιδιότητες με βάση τις οποίες επελέγησαν αρχικά για τη
βιομηχανία ψυκτικών) η καταστροφή τους γίνεται δύσκολη και εξαιρετικά
δαπανηρή. Η μόνη γνωστή μέθοδος μέχρι σήμερα ήταν η διάσπασή τους σε πολύ
υψηλή θερμοκρασία, με υψηλό όμως κόστος.
Πρόσφατα μία ιαπωνική ερευνητική ομάδα ανακάλυψε μία νέα μέθοδο για την
καταστροφή των οικολογικά επικίνδυνων ουσιών. Η μέθοδος συνίσταται στον
βομβαρδισμό των CFC σε νερό με υπερήχους πολύ υψηλής συχνότητας, που δεν
είναι ακουστοί από τον άνθρωπο. Σε μία περίπτωση μία από τις ουσίες γνωστή
σαν CFC-113 που βομβαρδίστηκε με παλμούς υπερήχων 200 kHz αντέδρασε με το
νερό, σχηματίζοντας μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα, υδροχλωρικό και
υδροφθορικό οξύ, ουσίες που είναι ευκολότερα διαχειρίσιμες. Τώρα η ομάδα
προσπαθεί να βελτιώσει τη μέθοδο που πιστεύεται ότι βασίζεται στη στιγμιαία
δημιουργία μικροφυσαλλίδων στο νερό όπου η πίεση και η θερμοκρασία λαμβάνει
για απειροελάχιστα χρονικά διαστήματα πολύ μεγάλες τιμές.

- Η ιαπωνική εταιρία ηλεκτρονικών JVC ανακοίνωσε πρόσφατα ότι πρόκειται να
διαθέσει στην αγορά ένα ηχητικό σύστημα που δίνει την αίσθηση στον ακροατή
ότι ο ήχος τον περιβάλλει, αν και προέρχεται από δύο μόνο ηχεία. Σήμερα
κυκλοφορούν ήδη συστήματα, τόσο για την αναπαραγωγή μουσικής όσο και
συνδυασμό με τηλεόραση, που έχουν αυτό το αποτέλεσμα αλλά απαιτούν
πολύπλοκους αποκωδικοποιητές και τέσσερα ή και πέντε ηχεία. Το σύστημα της
JVC, που ονομάζεται 3D-Phonic, βασίζεται στον αποκωδικοποιητή Pro Logic των
εργαστηρίων Dolby που σχεδιάστηκε και διατίθεται για να «οδηγεί» πέντε
ηχεία και την παραγωγή περιφερειακού ήχου. Το 3D-Phonic όμως χρησιμοποιεί
μόνο δύο ηχεία με επανεπεξεργασία των πέντε καναλιών. Η αίσθηση του ήχου
που φαίνεται να περιβάλλει τον ακροατή δημιουργείται όταν το αριστερό αυτί
λαμβάνει ήχους που προέρχονται από ένα μικρόφωνο στην αριστερή πλευρά της
ηχητικής πηγής, μίας ορχήστρας για παράδειγμα και το δεξί από ένα μικρόφωνο
στη δεξιά πλευρά της ορχήστρας.
Στα κλασικά ηχητικά στερεοφωνικά συστήματα τα δύο αυτά σήματα μπλέκονται
και καταστρέφουν το φαινόμενο. Στο σύστημα της JVC κάθε ηχείο έχει κυρίως
καθαρό σήμα από τη σωστή πλευρά και ένα μόνο μέρος της άλλης πλευράς, που
όμως έρχεται με μία μικρή υστέρηση. Έτσι βρίσκεται εκτός φάσης με το σήμα
του άλλου ηχείου και δημιουργεί το επιθυμητό φαινόμενο. Δυστυχώς η αίσθηση
αυτή δημιουργείται μόνο σε ένα συγκεκριμένο σημείο του χώρου ακρόασης.
Σύμφωνα με την JVC, το σημείο αυτό είναι αρκετά ευρύ ώστε να χωρέσει
δύο-τρεις ακροατές που κάθονται άνετα σε ένα καναπέ. Αντίθετα η Dolby
υποστηρίζει ότι είναι πολύ στενότερο και το 3D-Phonic είναι μία κακοποίηση
της τεχνολογίας Pro Logic που η ίδια ανάπτυξε. Έτσι έχει απαγορεύσει στην
JVC να χρησιμοποιεί τα σήματά της στα νέα συστήματα και αυτός είναι και ο
λόγος καθυστέρησης της εμπορικής προώθησης του συστήματος που επρόκειτο να
βγει στην αγορά μέσα στο προηγούμενο καλοκαίρι.

- Μία αμερικανική εταιρία δαπάνησε 400.000 δολάρια για την κατασκευή ενός
μηχανικού συστήματος που μιμείται τις κλωτσιές των ποδοσφαιριστών. Αν και
σε μετέπειτα στάδιο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για προπόνηση, το
πρωτότυπο βρίσκεται ήδη καθ? οδόν για τη Γερμανία, όπου θα χρησιμοποιηθεί
από την Adidas για τη δοκιμή σε ποδοσφαιρικά παπούτσια και μπάλες. Στο
παρελθόν πολλές εταιρίες είχαν προσπαθήσει να κατασκευάσουν ρομπότ αυτού
του είδους, αλλά στάθηκε αδύνατο με κινητήρες και υδραυλικά συστήματα να
μιμηθούν την κλωτσιά ενός επαγγελματία. Ύστερα από επισταμένες έρευνες
βρέθηκε ότι το ανθρώπινο σώμα πρώτα περιστρέφει τον κορμό για να πάρει την
κατάλληλη θέση και μετά το πάνω μέρος του ποδιού ανέρχεται και προτάσσεται
από το γοφό πριν να εξαπολυθεί το κάτω μέρος για να χτυπήσει την μπάλα. Η
επιτάχυνση κορυφώνεται σε ένα τέταρτο του δευτερολέπτου πριν το πόδι
χτυπήσει την μπάλα. Για να αναπαραχθούν οι συνθήκες αυτές, το ρομπότ
χρησιμοποιεί απλούς ηλεκτροκινητήρες που τείνουν ή συμπιέζουν ελατήρια που
με τη σειρά τους απελευθερώνουν τη συσσωρευμένη ενέργεια μέσω συστημάτων
σύμπλεξης την κατάλληλη στιγμή.

- Οι ζημιές που προκαλούν τα περιστέρια στα αρχαία μνημεία και κτίρια είναι
γνωστές εδώ και πολύ καιρό. Στα μεν πρώτα τα περιττώματά τους κατατρώγουν
τα μάρμαρα, ενώ στα δεύτερα οι προσπάθειες για τη δημιουργία φωλιάς
καταστρέφουν την οροφή και τα παράθυρα. Πρόσφατα μία ιαπωνική εταιρία
υπέβαλε αίτηση για τη χορήγηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για μία συσκευή που
διώχνει αποδεδειγμένα τα περιστέρια από συγκεκριμένους χώρους. Η λειτουργία
της βασίζεται στο γεγονός ότι τα πουλιά αυτά ενοχλούνται αφάνταστα στην
παρουσία ισχυρών μαγνητικών πεδίων ιδιαίτερα όταν αυτά είναι μεταβαλλόμενα.
Η ιαπωνική συσκευή είναι αρκετά απλή. Χρησιμοποιεί ένα οριζόντιο βραχίονα
που ισορροπεί σε μία κάθετη βάση και έχει από ένα μαγνήτη σε κάθε πλευρά.
Σειρές από τις συσκευές τοποθετούνται στα περβάζια κτιρίων ή τις βάσεις
αγαλμάτων με τους μαγνήτες τους πολύ κοντά αλλά χωρίς να εφάπτονται. Τα
αλληλοεπιδρώντα μαγνητικά πεδία κρατούν τα συστήματα σε ισορροπία, η οποία
διαταράσσεται κάθε φορά που ένα περιστέρι επιχειρεί να καθίσει σε ένα από
αυτά και με το βάρος του το υποχρεώνει να μετακινηθεί. Η αλλαγή του
μαγνητικού πεδίου διώχνει αμέσως το περιστέρι.

- Η ηλεκτρονική εποχή έχει έλθει και στα παγκάρια των εκκλησιών και
ιδιαίτερα στους δίσκους που χρησιμοποιούνται για να μαζευτούν οι χρηματικές
προσφορές του εκκλησιάσματος. Πρόσφατα κυκλοφόρησε στις Η.Π.Α. ένας δίσκος
που εκτός από το ότι μπορεί να συλλέγει χρήματα, διαθέτει και ενσωματωμένο
σύστημα χρέωσης πιστωτικών καρτών. Έτσι οι πιστοί δεν έχουν παρά να
περάσουν την πιστωτική τους κάρτα στην ειδική σχισμή και να πληκτρολογήσουν
το ποσό που επιθυμούν να προσφέρουν. Στο βασικό σύστημα, μετά το τέλος της
συλλογής με μία τηλεφωνική σύνδεση οι χρεώσεις μεταφέρονται στην τράπεζα.
Σε ένα πιο προηγμένο μοντέλο υπάρχει συνεχής ασύρματη σύνδεση ανάμεσα στον
δίσκο και στην τράπεζα μέσω τηλεφωνικής ζεύξης.

- Ζώα που ταΐζονται με μυρωδικά και μπαχαρικά πριν σφαγούν δεν έχουν μόνο
κρέας που έχει καλύτερη γεύση αλλά και αυτό διατηρείται περισσότερο,
σύμφωνα με μία ιαπωνική εταιρία που διεκδικεί μάλιστα και δίπλωμα
ευρεσιτεχνίας για την ανακάλυψή της αυτή. Το κρέας χαλάει καθώς τα οξείδια
των λιπών μετατρέπονται σε οξέα. Η χρήση ψυγείου καθυστερεί απλώς αυτή τη
διαδικασία αλλά δεν είναι η πλέον ικανοποιητική λύση. Μερικά μείγματα
μυρωδικών και μπαχαρικών έχουν ανασταλτική δράση σ? αυτή τη διαδικασία.
Έτσι αν χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με την τροφή των ζώων, το κρέας τους
διατηρείται περισσότερο φρέσκο. Σε γευστικές δοκιμές όμως που έγιναν, οι
περισσότεροι απ? όσους έλαβαν μέρος δήλωσαν ότι και η γεύση είχε βελτιωθεί
σημαντικά.

- Μία αμερικανική εταιρία πρόκειται σύντομα να παρουσιάσει στην αγορά
μπουκάλια μπύρας που όταν ανοιχτούν «μιλούν» στον καταναλωτή τους και τους
ανακοινώσουν εάν έχει κερδίσει ένα δώρο ή όχι ή ακόμη μπορούν να
χρησιμοποιηθούν για διαφημιστικά μηνύματα. Πρόκειται για άλλη μία εφαρμογή
μικροσκοπικών πιεζοηλεκτρικών συσκευών που μπορούν να αναμεταδώσουν ένα
μήνυμα που έχει αποθηκευτεί σ? αυτές και τις έχουμε γνωρίσει ήδη σε
μουσικές κάρτες ή ποτήρια. Στην περίπτωση των μπουκαλιών, με το άνοιγμα του
πώματος ένα ελατήριο συνδέει την μπαταρία με τη συσκευή και μεταδίδεται το
μήνυμα.

- Βρετανικό πανεπιστήμιο έχει αναπτύξει μία νέα μέθοδο για την απομάκρυνση
πετρελαιοκηλίδων με βάση το φαινόμενο ότι το πετρέλαιο στερεοποιείται στην
παρουσία ισχυρού ηλεκτρικού πεδίου. Έτσι όταν εμφανιστεί μία
πετρελαιοκηλίδα, ένα ελικόπτερο ρίχνει ένα συρμάτινο δίχτυ και ένα μέσο που
βοηθά στη συγκράτηση του στερεοποιημένου πετρελαίου. Ένας «ομφάλιος λώρος»
συνδέει το δίχτυ με μία ηλεκτρική γεννήτρια που παρέχει ρεύμα υψηλής τάσης.
Μετά τη στερεοποίηση το δίχτυ μπορεί να απομακρυνθεί επίσης με το
ελικόπτερο σε κάποιο κατάλληλο χώρο, όπου ο πιλότος διακόπτει την παροχή
του ηλεκτρικού ρεύματος και το πετρέλαιο υγροποιείται και πάλι.

- Δρόμοι στρωμένοι με πλατίνα; Όχι ακριβώς, αν και ύστερα από έρευνα
βρετανικού πανεπιστημίου βρέθηκε ότι η σκόνη στους δρόμους του Λονδίνου
(αλλά και άλλων ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων) παρουσιάζουν υψηλή περιεκτικότητα
σε πλατίνα. Σύμφωνα με τις μετρήσεις σε μερικές περιπτώσεις βρέθηκαν έως
και 33 μέρη ανά δισεκατομμύριο, ενώ θεωρείται οικονομική η εκμετάλλευση
κοιτασμάτων με περιεκτικότητα 200 μερών στο δισεκατομμύριο. Η πηγή της
πλατίνας είναι φυσικά οι καταλύτες των σύγχρονων αυτοκινήτων, που
απορρίπτουν το πολύτιμο μέταλλο σαν σκόνη μαζί με τα καυσαέρια. Πιστεύεται
ότι όσο τα καταλυτικά αυτοκίνητα αυξάνουν ίσως κάποια στιγμή γίνει
οικονομική η εκμετάλλευση του μετάλλου που βρίσκεται κυριολεκτικά στο
δρόμο.