Aγώνες για νέους
ΑΦΙΕΡΩΜΑ«ΘΕΛΩ NA... ΤΡΕΞΩ»
Δεν ρωτούν, απαιτούν οι νέοι και καλά κάνουν. Υπάρχουν τα περιθώρια και η
δυνατότητα για όσους δεν είναι γόνοι οικονομικά ισχυρών και δεν έχουν σχέση
επαγγελματική έμμεση ή άμεση με το χώρο;
Αρχικά φαίνεται «χαμένη υπόθεση». O επιμένων όμως- συνήθως- νικά γενικώς,
πόσο μάλλον σε έναν χώρο όπου το ταλέντο ήταν και θα είναι το κυρίαρχο
στοιχείο.
Επιχειρούμε μία αναφορά σε χώρους με προοπτική εμπλοκής των νέων και με την
ευκαιρία δεν αποφεύγουμε τον πειρασμό της κριτικής και των προτάσεων...
κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
έρευνα: Θ.Κ.Ε, Κ.Λ., Δ.Π.
φωτογραφίες: αρχείο 4T.
Βοήθεια, θέλω να τρέξω, πώς? γίνεται; Σύνηθες ερώτημα που τίθεται «όλες τις
ώρες». Στο περιθώριο των αγώνων, στο γραφείο, παντού. Συνήθως διατηρούμε
την ψυχραιμία μας και δεν ρωτάμε τι επάγγελμα κάνεις ή τι είδους φορολογική
δήλωση υποβάλλεις, αλλά αρκετές φορές θέλουμε να φωνάξουμε «ξεχάστε το»,
«μην μπλέξετε» κ.λπ.
Θυμόμαστε ότι όλοι κάπως έτσι ξεκινήσαμε, είναι γνωστό ότι η πρόταση «τότε
ήταν αλλιώς» δεν μας ταιριάζει (πώς δηλαδή, έτρεχες και σε πλήρωναν;) και
αποφασίσαμε να αντιδράσουμε επιχειρώντας ένα μικρό αφιέρωμα για όσους
θέλουν, αλλά δεν μπορούν, αφού δεν διαθέτουν οικονομικό
προϋπολογισμό-μαμούθ.
Ιδανική μορφή αγώνων για νέους, εδώ και παντού, ήταν και παραμένουν οι
ενιαίες μορφές αγώνων αυτοκινήτου. Το ενιαίο, τα διάφορα τροφέο και
γενικότερα, κατηγορίες όπου συμμετέχουν μικρά πολλά και.. ίδια(;)
αυτοκίνητα, οπότε δίνεται η δυνατότητα συγκρίσεων επί ίσοις(;) όροις. Πιο
απλά, αν το λέει η καρδιά σου, έχεις μυαλό (απαραίτητο στοιχείο σήμερα) και
ταλέντο, τότε ελπίζεις. Εκπρόσωποι εταιρίας θα σε διαλέξουν δύσκολα, αφού
οι ελάχιστες εταιρίες σήμερα δεν ρισκάρουν (τυχεράκια Στρατισίνο, έλειωνες
μέταλλο, αλλά σου έδιναν και άλλο για να το κατεργαστείς...) ενώ άλλες, με
ευρύτερη εμπλοκή, και να θέλουν δεν μπορούν. Οι κανονισμοί επιβάλλουν
μετατροπές και ουδείς έχει σκεφτεί ότι οι μορφές αυτές των αγώνων πρέπει,
επιβάλλεται, να έχουν δύο ταχύτητες. «Τέρατα» στο όριο της εξέλιξης για
θέαμα και πρωταθλητισμό, αλλά και αυτοκίνητα χωρίς βελτιώσεις. Ακούμε από
διάφορους διοικούντες, εκπροσώπους εταιριών και... συνδικαλιζόμενους
(υπάρχουν και τέτοιοι) ότι λυπούνται και άλλα διάφορα συνδεδεμένα με την
απουσία νέων και... χαμογελάμε. Χωρίς νέους το Τροφέο Cinqeuecento παρά τα
κίνητρα (;) σημειώνει πραγματικά ανήσυχος ο Νίκος Ταγκούλης της Φίατ Ελλάς,
αλλά ποιες ενέργειες έγιναν, για να προκληθούν νέοι και να μην ενθαρρύνεται
η συμμετοχή δεινοσαύρων; Οι ντίλερς που εμπλέκονται προτιμούν σίγουρες(;)
λύσεις και οδηγούς με οικονομικό προϋπολογισμό, ώστε να μειώνονται (ή μήπως
να εξανεμίζονται) τα έξοδα. Πού είναι ο Παύλος Μοσχούς, ο Κώστας Κόρακας
και η ομάδα του Πολυτεχνείου; Πώς να διακριθούν παιδιά-κοσμήματα όπως ο
Πάνος Χατζητσοπάνης, ο Γιάννης Πανουργιάς κ.ά; Πώς να συμμετάσχει ο Γιώργος
B. Ηλιόπουλος και τα άλλα παιδιά του καρτ που περιμένουν το Λόττο για να
εμπλακούν; Τα ίδια και χειρότερα στο Στάρλετ Καπ. Ουδείς περιορισμός. «Φουλ
γκρουπ Α» και λάστιχα ανάλογα με το «μπάτζετ» του καθενός. Προσμετρούν
μάλιστα και οι 6 αγώνες στους 6! Κανένα κίνητρο για τη συμμετοχή νέων.
Χωρίς πιθανότητα διάκρισης ο Κατζάβελος, ο Γκάνος, ο Δρόσος, ο Τροφώνιος
και άλλοι νέοι και ωραίοι που όμως δεν έχουν χορηγούς. Σοφή κίνηση αρχικά η
εξασφάλιση της BP, αλλά η μοιρασιά γίνεται «διά» και όχι σε νέους ή στους
μη έχοντας «σπόνσορα». Ποτέ δεν είναι αργά, πιθανότατα ο Πρόεδρος (της
Τογιότα Ελλάς) θα επέμβει και τότε το Στάρλετ Καπ, σε συνδυασμό και με την
αλλαγή του μοντέλου σε ένα χρόνο, θα λειτουργήσει και σαν φυτώριο. Λίγη
προσοχή χρειάζεται για να γίνει θεσμός δύο ταχυτήτων με κίνητρα και για
τους άπειρους. Με γκρουπ N τον πρώτο χρόνο και για έπαθλο τον επόμενο, με
φουλ γκρουπ A! Φαντάζεστε τι θα προκύψει; Κάτι αντίστοιχο μπορεί να γίνει
και στο ενιαίο. Με Ιμπίθα ή με ό,τι άλλο επιλεχθεί. Αντιλαμβανόμαστε τις
δυσκολίες, αλλά αντί το υπηρεσιακό αυτοκίνητο της Τεχνοκάρ ή της όποιας
εταιρίας, να μοιράζεται από εδώ κι από κει, μήπως θα ήταν καλύτερα να
παραχωρείται π.χ. στον πρωταθλητή καρτ; Αντίστοιχα, μήπως ο πρώτος νέος θα
πρέπει, πέρα των άλλων, να αμειφθεί και με τη δυνατότητα συνέχισης της
προσπάθειάς του σε άλλους χώρους; Με την ευκαιρία για το περιβόητο ενιαίο,
τι εγγυήσεις έχουν ζητηθεί για την προβολή του και για τις παροχές-κίνητρα
ειδικά σε νέους; Ακόμη... Τι σημαίνει «νέος»; Ποιες είναι οι προδιαγραφές
του; Μικρή ηλικία, αλλά και ελάχιστη εμπειρία.
Αφήσαμε για το τέλος την ΕΘ.Ε.Α και τις κατηγορίες που ελέγχει απόλυτα η
διοικούσα αρχή.
Είναι γνωστό ότι σε αυτή τη χώρα ακολουθούμε πιστά τους κανονισμούς της FIA
χωρίς καμία διάθεση ή τάση προσαρμογής στην ελληνική πραγματικότητα. H
συμμετοχή, ακόμη και στις μικρές κατηγορίες, απαιτεί μία περιουσία. Το
γκρουπ N ανοίγει ανεξέλεγκτους οπότε και πανάκριβους δρόμους, ενώ το γκρουπ
E είναι βήματα πίσω, οπότε χαμένη υπόθεση. Τίποτα δεν προβλέπεται για
λύσεις με αυτοκίνητα αντίστοιχα με αυτά της παραγωγής. Συμβατικά λάστιχα,
φτηνές, υποτυπώδεις επεμβάσεις στην ανάρτηση, κινητήρες χωρίς βελτιώσεις
και μόνα αγωνιστικά στοιχεία αυτά που προστατεύουν. «Γκρουπ-παραγωγής»
λοιπόν. Συμβαίνει στην Αγγλία και όχι μόνον, αλλά εδώ στην «ψωροκώσταινα»
τίποτα. Απατείται μία περιουσία για την αγορά ενός εξελιγμένου Πεζό 106
Ραλλύ και άλλη μία για τη συμμετοχή. «Τρέξε με... απλό» θα σχολιάσουν οι
διοικούντες. Ελάτε να διακριθείτε εσείς έτσι, κύριοι άσχετοι και
επικίνδυνοι, απαντάμε και... εξηγούμε. Όσοι με ελάχιστες μετατροπές
χάνονται στην κατάταξη, συγκριτικά στοιχεία δεν υφίστανται, απογοητεύονται,
χρήματα δεν εξασφαλίζουν, αποχωρούν και ζήτω αρχιδεινόσαυρε Στρατισίνο κ.
Σία.
Διακρίνετε εμπάθεια στο σημείωμά μας; Μπορεί, αλλά... κουραστήκαμε. Πολλοί
σωτήρες σε όλα τα μέτωπα, αλλά όλοι κοιτούν τα συμφέροντά τους και
ουσία-πρόταση μηδέν. Ακριβοί, πανάκριβοι είναι οι ελληνικοί αγώνες, και
ουδείς φροντίζει να μειώσει το κόστος, έμμεσα με την προβολή τους και άμεσα
μέσω των κανονισμών. Σοφά μειώθηκαν οι αγώνες, αλλά από εκεί και πέρα; Πού
είναι η φτηνή ελληνική φόρμουλα, κ. Νέγκα; Πού να βρεθεί χρόνος και...
γνώσεις για τέτοια. Συμμετείχαν(;) δέκα, «έτρεξαν» έξι στην Ιταλία, θα πάτε
όλοι οικογενειακώς στη Ρόδο και είσαστε ευτυχείς... Αν είναι δυνατόν. O
καλός φίλος Μάκης Σαλιάρης, δεύτερος γενικής, σήμερα το 2000. Κέρδιζε και
τότε το 1975, που οι σημερινοί σαραντάρηδες δεν είχαν το δικαίωμα έκδοσης
αγωνιστικής άδειας. Καμία αιχμή για τον Μάκη. Τον σεβόμαστε, τον εκτιμούμε
και μακάρι να έχουμε το κουράγιο του για αντίστοιχη παρουσία. Δεύτερος όμως
σε μία κατηγορία όπου αλλού ο Νικολούζος και ο Μανώλης Μοσχούς θεωρούνται
«μεγάλοι»; Αντικειμενικά, πρόκειται περί «ανωμαλίας», κακά τα ψέματα.
Πηγαίνει και στο βρόντο η εμπειρία και η δυνατότητα εκπαίδευσης από
βετεράνους. Πολλές φορές μάλιστα γίνονται και ανταγωνιστικοί, οπότε αντί
σεβασμού και εκτίμησης εισπράττουν ειρωνικά χαμόγελα και... αμφισβήτηση.
Δεν θα επεκταθούμε. Δεν έχει νόημα. Το μέλλον ανήκει στους νέους και στην
κορυφή, πόσο μάλλον στις κατηγορίες και στους αγώνες-φυτώριο. Κάνουν λάθη,
αλλά τα αντιμετωπίζουν με χαμόγελο, ενώ είναι πάντα αισιόδοξοι.
Καλοδεχούμενοι και οι θρασείς. Αν δεν αμφισβητείς, δύσκολα διακρίνεσαι
στους αγώνες.
Ολοκληρώνουμε με ευχές. Αισιοδοξούμε ότι με τις σωστές εισηγήσεις θα γίνουν
τα δέοντα και επιτέλους θα προκύψει η «άλλη γενιά» και στους ελληνικούς
αγώνες. Όλοι θέλουν το φυτώριο, αλλά μένει να αποδείξουν ότι η θέλησή τους
είναι ειλικρινής. Μακάρι να επανέλθουμε άμεσα με προτάσεις εταιριών και με
προκηρύξεις αγώνων προσφορά σε νέους-ωραίους και... ταλαντούχους. H αλλαγή
θα φέρει πίσω και τον κόσμο που δείχνει κουρασμένος από τα ίδια και πάλι τα
ίδια. Ούτε το χρώμα των αυτοκινήτων δεν αλλάζει..._Σ.Χ.
Χωρίς Στάρλετ καπ, θεσμός γέννημα-θρέμμα της Τογιότα Ελλάς, το Πανελλήνιο
Πρωτάθλημα Ράλλυ θα περνούσε δύσκολες ώρες. Αξιόπιστα, γρήγορα, εύχρηστα
για πλήρωμα και τεχνικούς τα 20 ιαπωνικά χάτσμπακ επιτρέπουν τη συμμετοχή,
αλλά και τη διάκριση σε νέους και ταλαντούχους. Μπορείτε να βρείτε
μεταχειρισμένο αγωνιστικό Στάρλετ με 4 εκατ. περίπου. Στις παροχές της
εταιρίας που αναμένεται να αυξηθούν τον επόμενο χρόνο (σ.σ. επιβάλλεται και
η αναβάθμιση της προβολής του θεσμού) υπολογίστε και τη χορηγία της BP (2
εκατ. για κάθε συμετοχή, αρκεί να μην έχεις αντίστοιχο χορηγό). Δυστυχώς, ο
κανονισμός δεν επιβάλλει περιορισμούς, ενώ τίποτα δεν προβλέπεται για το
νέο και ερασιτέχνη που θέλει, μπορεί, αλλά δεν το αποδεικνύει (στη φωτό ο
Τροφώνιος) χαμένος ανάμεσα στους οργανωμένους και έμπειρους.
Δεν λείπουν οι νέοι με τον περιορισμένο οικονομικό προϋπολογισμό από το
Στάρλετ καπ. O κανονισμός, αλλά και η προκήρυξη (6 στους 6 αγώνες!) δεν
τους αφήνουν περιθώρια διάκρισης, αλλά απλής συμμετοχής. Χαρακτηριστικά οι
Κατζάβελος, Τροφώνιος, Γκάνος, Δρόσος, κ.ά., χάρη στα πριμ της Τογιότα και
της BP για όλο το πρωτάθλημα πρέπει να επενδύσουν μόλις 2 εκατ. Αν μάλιστα
το πλήρωμα μοιράζεται το κόστος, αντιλαμβάνεστε ότι πρόκειται για την πλέον
συμφέρουσα συμμετοχή στο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Κρίμα που ο κανονισμός δεν
προβλέπει και κύπελλο γκρουπ N ή προσοχή, «περιορισμένο Α» όπως γίνεται σε
όλες τις χώρες του κόσμου. Ποτέ δεν είναι αργά. Πρόεδρε, πρέπει...
Το παραδοσιακό ενιαίο τα τελευταία χρόνια εκπροσωπείται από τα Σέατ Ιμπίθα
GTi. Ευτύχημα για τους αγώνες αυτοκινήτου η εμπλοκή της Τεχνοκάρ. Δυστυχώς
όμως οι αγώνες στην Τρίπολη εξελίσσονται στο σκοτάδι και ουδείς τους
φωτίζει. Προσπάθειες έγιναν τον περασμένο χρόνο από τους οδηγούς της F3
αλλά δεν απέδωσαν. Από το Δ.Σ. του ΣΟΑΑ πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι
όποιες προτάσεις ενιαίου που θα συνοδεύονται και από ενέργειες συνδεδεμένες
με την προβολή του θεσμού. Καλοί οι 20-25 και 30 αγωνιζόμενοι, αλλά με
άδειες κερκίδες; Ακόμη καλό θα είναι τα χρηματικά έπαθλα να συνδυάζονται με
τη δυνατότητα συνέχισης της προσπάθειας κάτω από αναβαθμισμένες συνθήκες.
Πέρα από την επιλογή ή όχι του Ιμπίθα για «ενιαίο 1996» στην αγορά μπορείτε
να βρείτε «καλό» μεταχειρισμένο αντί 4,5 εκατ. με πινακίδες κυκλοφορίας.
Το 1994 στο ενιαίο συμμετείχαν αρκετοί νέοι όπως ο Κολιγιάννης (φωτ).
Δυστυχώς τη φετινή χρονιά δεν προέκυψε νέο αίμα παρά τα κίνητρα και τη
χωριστή κατάταξη που προβλέπει η προκήρυξη. Χαρακτηριστικά, το κόστος
συμμετοχής με πρωταγωνιστική διάθεση φτάνει 6 εκατ. ενώ απλά η συμμετοχή
αγγίζει τα 2,5 εκατ. τους έξι αγώνες του θεσμού. Κάπου εδώ αρχίζει και η
οικονομοτεχνική μελέτη, αφού όσοι διακρίνονται εισπράττουν χρηματικά έπαθλα
ενώ οι υπόλοιποι φυσιολογικά δεν έχουν τέτοια περιθώρια. Πέρα από επένδυση
και ταλέντο η διάκριση συνδέεται και με εμπειρία προετοιμασίας, αφού οι
μετατροπές σε όλα τα επίπεδα δεν είναι λίγες. Την ίδια ώρα η προβολή
γίνεται με ηρωικές προσπάθειες και δεν συνδέεται με οργανωμένες
πρωτοβουλίες που τόση ανάγκη έχει η Τρίπολη.
Το Τροφέο Cinqeuecento της Φίατ δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής σε όλες τις
ασφάλτινες μορφές αγώνων. Το σημαντικότερο: οι επτά πρώτοι του θεσμού (!)
θα συμμετάσχουν στο μεγάλο τελικό που θα γίνει στην Ισπανία. O «πρώτος
Έλληνας» θα συμμετάσχει στο Μόντε Κάρλο(!) με... κιτ καρ και όλα αυτά πέρα
από διακρίσεις σημαίνουν εμπειρία για τους νικητές, αλλά και όχι μόνον.
Δυστυχώς προέκυψαν ελάχιστοι νέοι, αφού τα κίνητρα που δόθηκαν δεν
ευαισθητοποίησαν τους πολλούς σε ένα θεσμό-προσφορά στο νέο αίμα,
τουλάχιστον στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πάντως ένα αστέρι γεννήθηκε στο
πρόσωπο του Πάνου Χατζητσοπάνη, ενώ δεν έλειψαν οι «πρωτάρηδες».
H εικόνα αναμένεται διαφορετική το 1996 οπότε
θα δοθούν περισσότερα κίνητρα σε νέους αλλά και σε κυρίες!
Φίατ Cinqeuecento, ίσως το απόλυτο «όπλο» για τον ερασιτέχνη. Μικρό αλλά
θαυματουργό, κινείται αξιοπρεπώς και προσφέρει ευχαρίστηση και
συγκινήσεις... Το κυριότερο; Αποδείχθηκε και ιδιαίτερα αξιόπιστο
καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ σε ποσοστά συμμετοχών-εγκαταλείψεων ακόμη και στο
«σκληρό» χώρο των ασφάλτινων Ράλλυ. Για όσους πιστούς, ένα αγωνιστικό
Cinquecento με τη σφραγίδα της Τζένεσις στοιχίζει 3,5 εκατ. ενώ οι ευκολίες
πληρωμής της Φίατ Ελλάς είναι αρκούντως εξυπηρετικές. Το κόστος συμμετοχής
στο θεσμό φθάνει τα 2,5 εκατ, ενώ σημαντική βοήθεια προσφέρουν οι παροχές
της κεντρικής αντιπροσωπείας που περιλαμβάνουν οικονομικά κίνητρα.
Το σωστό δρόμο σε επίπεδο προβολής δείχνει η Φίατ Ελάς με το Τροφέο
Cinqeuecento. Πέρα από τα διάφορα «τρικ» που προβάλουν το θεσμό και
διασκεδάζουν τους συμμετέχοντες (επιλογές Κωστή Στεφανή) γίνεται σημαντική
και πολυέξοδη προσπάθεια με δημοσιεύσεις στις εφημερίδες και φιλοξενία
δημοσιογράφων.
Αγώνες με μονοθέσια, μορφή ιδανική για νέους και ταλαντούχους. Στη χώρα μας
η F3 δεν είναι η ιδανική λύση παρά τους περιορισμούς που επιβάλλει η
προκήρυξη και παρά το χαμηλό κόστος (3,5 εκατ. για F3-90) της αρχικής
αγοράς. Από το καρτ κατευθείαν στην F3 είναι άλμα που λίγοι επιχειρούν και
ουδείς γνωρίζει πού «κολλάει» η μη θέσπιση εθνικής φόρμουλα. Το πρωτάθλημα
F3 εξελιγμένο σε θεσμό πολλών ταχυτήτων, λειτουργεί κάθε άλλο παρά σαν
φυτώριο. Το κόστος απλής παρουσίας στο πρωτάθλημα φθάνει τα 4 εκατ. ή τα 6
εκατ. αν δημιουργηθεί μία υποτυπώδης ομάδα. H ένταξη σε μία αναγνωρισμένη
ομάδα ξεπερνάει τα 10 εκατ. Σήμερα πάντως πέρα από όσους προσπαθούν με
μεγάλο οικονομικό προϋπολογισμό, δεν λείπουν οι προσπάθειες νέων με
ταλέντο, όπως του Παύλου Μοσχού (φωτ.), που έχουν επιλέξει ενδιάμεσες
λύσεις.
Μονοθέσια με ίδιους κινητήρες και «φτηνό» πλαίσιο-σχολείο για
οδηγούς-τεχνικούς παίζουν το ρόλο της ενδιάμεσης λύσης ή του επόμενου
βήματος σε σχέση με το καρτ. Το κόστος μίας Φόρμουλα Ρενό (στη φωτ. ο
Δημήτρης Δεβερίκος που διακρίνεται σε διεθνείς αγώνες με FR., όντας και στη
δεύτερη θέση του πρωταθλήματος «κάτω χωρών»!) είναι ασύμφορο για τη χώρα
μας. Οι ειδικοί θεωρούν ιδανική λύση μονοθέσια με κινητήρες Φορντ 1,6 ή 2
λίτρων. Πιστεύουμε ότι ποτέ δεν είναι αργά, ενώ κάθε άλλο παρά ρεαλιστική
είναι η πρόταση αναμονής εν όψει Ορχομενού ή όπου αλλού προκύψει πίστα...
Οι κανονισμοί που διέπουν τους ελληνικούς αγώνες, άμεσα συνδεδεμένοι με
τους διεθνείς, ανεβάζουν το κόστος στα ύψη ακόμη και για αυτοκίνητα της
κλάσης 1300-N. Ακριβή αλλά ιδανική επιλογή το Πεζό 106 Ραλλύ που
προσφέρεται για όλες τις μορφές των ασφάλτινων αγώνων. Κρίμα που η
πολυπράγμων θεωρητικά αρχή δεν προκηρύσσει ένα θεσμό για νέους με
αυτοκίνητα εξελιγμένα στα όρια της ασφάλειας του πληρώματος και μηχανικά
μέρη ίδια με αυτά της παραγωγής. Ένα εξελιγμένο Πεζό 106 Ραλλύ στοιχίζει
περί τα 5,5 εκατ. (μετ/νο περί τα 3,5), αλλά πρέπει να υπολογίσετε από 2
έως 3,5 εκατ. για το πρωτάθλημα αναβάσεων και από 4 έως 5,5 εκατ. για το το
πρωτάθλημα Ράλλυ ασφάλτου (στη φωτ. ο Αλειφέρης). Δυστυχώς η επιλογή φτηνών
λύσεων δεν επιτρέπει τη διάκριση και τη δυνατότητα εξασφάλισης χορηγού,
αφού χωρίς αποτελέσματα η προβολή είναι ανύπαρκτη.
Θα προκύψει κύπελλο Νισάν Μίκρα; Κάτι θα προκύψει, κακά τα ψέματα, αλλά
ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί ο τρόπος εμπλοκής της εταιρίας Θεοχαράκη.
Αλλες λύσεις...
Πέρα από το συναγωνισμό και οποιαδήποτε ελπίδα διάκρισης, υπάρχουν και
κάποιες ακόμα (πιο ακραίες) λύσεις που προσφέρουν διασκέδαση χωρίς να
κοστίζουν. Ένα παλιό αγωνιστικό ομάδας E ή ένα N προηγούμενης γενιάς (Πεζό
205 , Σιτροέν AX, ZX κ.λπ.) είναι λύσεις που μπορεί να βάλουν κάποιον στη
διαδικασία των αγώνων, χωρίς να τον μπλέξουν στη διαδικασία της συνεχούς
«αιμοδοσίας» και του ανταγωνισμού. Μια ολοκληρωμένη λύση είναι η αγορά ενός
έτοιμου αγωνιστικού αυτοκινήτου, από τα παλιά πισωκίνητα Στάρλετ, Κορόλα
και Έσκορτ μέχρι τα (ασφάλτινα κυρίως) Ρίτμο, Γιούγκο, Σιτροέν «πρώην
ενιαίου». Με κόστος που δεν ξεπερνά τα 2 εκ. μπορεί κανείς να γνωρίσει τους
αγώνες μέσα από αναβάσεις ή ράλλυ-σπριντ σε άσφαλτο και χώμα, και να
αποκτήσει πολύτιμη οδηγική εμπειρία. Αν ακολουθήσετε φτηνές λύσεις, πάντως,
μην κάνετε οικονομία στον εξοπλισμό ασφαλείας.
Προσοχή. Όσοι πιστοί πριν προχωρήσετε σε αγορά συμβουλευθείτε τον Σωκράτη
Κοίλια στην ΕΘ.Ε.Α ώστε να μη βρεθείτε προ εκπλήξεων._Κ.Λ.
Συνοδηγός ρόλος ιδανικός για το νέο αίμα. Υπάρχει και η δυνατότητα
συμμετοχής στα έξοδα αλλά και η παράλληλη συμμετοχή από τη θέση του οδηγού,
σε άλλη μορφή αγώνων....
Νέοι σε πρώτο ρόλο στο μπάκετ του οδηγού ή του συνοδηγού, αλλά και σε
άλλους ρόλους στην οργάνωση αγώνων (κριτές, χρονομέτρες κ.λπ.) ή στην
υποστήριξη αγωνιζομένων, τεχνική αλλά και όχι μόνον. Πάντως αρκετές λέσχες
στηρίζουν τέτοιες παρουσίες, η ΕΘ.Ε.Α είναι πρόθυμη να δώσει πληροφορίες
και να εντάξει στην οικογένεια (η βάση δεν ενοχλεί, οπότε είναι
καλοδεχούμενη) ενώ σε όλες τις αγωνιστικές ομάδες (τουλάχιστον στις
ιδιωτικές) υπάρχει χώρος για νέους πρόθυμους και με καθαρό μυαλό.
Προμηθευτήκατε την απαραίτητη αγωνιστική άδεια και έχετε σχεδιάσει την
πρώτη σας αγωνιστική παρουσία; Καλύτερα χωρίς εξελιγμένο κινητήρα, παρά
οικονομία στον εξοπλισμό ασφαλείας. Επιλέξτε τον καλύτερο κλωβό ασφαλείας
(ρολ κέιτζ), το καλύτερο μπάκετ και την πλέον σύγχρονη πυρόσβεση. Στη
συνέχεια μην κάνετε οικονομία στο κράνος αλλά και στο ρουχισμό σας. Είναι
απαραίτητος για την ασφάλειά σας.
Όσοι πιστοί...
Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή σας σε αγώνες είναι τα τυπικά
προσόντα που απαιτούνται και η τυπική διαδικασία που επιβάλλεται για την
έκδοση αγωνιστικής άδειας.
Αν έχετε άδεια οδήγησης τουλάχιστον ενός χρόνου επισκεφθείτε την ΕΘ.Ε.Α. ή
τα κατά τόπους γραφεία της ΕΛΠΑ στην επαρχία και συμπληρώστε την κατάλληλη
αίτηση. H ΕΘ.Ε.Α. μπορεί να σας δώσει οποιαδήποτε σχετική πληροφορία στα
γραφεία της, Αμερικής 6 & Πανεπιστημίου, τηλ.: 3615225, 3613142.
Πληροφορίες
ΣΕΑΤ-Τεχνοκάρ, Βουλιαγμένης 576, τηλ.: 9933112, κ. Παπασταθόπουλο.
ΤΟΓΙΟΤΑ Ελλάς, Λ. Κηφισού 168, τηλ.: 5904222, κ. Πρεζεράκο.
ΦΙΑΤ Αουτο Ελλάς, Λ. Συγγρού 167 , κ. Ταγκούλη.
LION
Ελλάς, Λ. Κηφισού 138-140, τηλ.: 5761101, κ. Λεγάκη.
ΣΟΑΑ, Μιχαλακοπούλου 123, τηλ.: 7754186.