2ο ΔIεθνές Trofeo Cinquecento
ΑΠΟΣΤΟΛΗME ΧΡΥΣΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ...
Επτά υπέροχα ελληνικά πληρώματα συμμετείχαν στο «μεγάλο τελικό», ανάμεσα σε
ομάδες εννέα χωρών, που έγινε στην Ισπανία, στη διαδρομή του Ράλλυ
Καταλούνια!
O τριήμερος θεσμός περιλαμβάνει τρεις αγώνες και κάθε πλήρωμα προσμετράει
τα δύο καλύτερά του αποτελέσματα. Στόχος, η απόλυτη διάκριση και το
εργοστασιακό Φίατ Cinquecento κιτ καρ που οι νικητές Κώστας
Αργυρίου-Σταμάτης Λάσκος θα μοιραστούν στο Ράλλυ Μόντε Κάρλο!
Από εκεί και πέρα η εμπειρία για οργανωτές, συμμετέχοντες, τεχνικούς και
παρόντες δημοσιογράφους ήταν μοναδική....
κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
φωτογραφίες: Ρεπόρτερ, Νίκος Μήτσουρας
Εθνική Ελλάδος γειά σου και στο χώρο των αγώνων αυτοκινήτου. Το Τροφέο
Cinquecento έγινε και ελληνική πραγματικότητα χάρη στον ενθουσιασμό και στο
πείσμα ανθρώπων της Φίατ Ελλάς που στο πρόσωπο του Κώστα Στεφανή βρήκαν τον
κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. O «μετρ» των συνοδηγών χρεώθηκε το
θεσμό και οι ελληνικοί αγώνες κέρδισαν 20-25 πολύ χρήσιμες συμμετοχές.
Δυστυχώς οι αντιξοότητες και η έλλειψη φαντασίας των διοικούντων που
χαρακτηρίζει το χώρο δεν άφησαν περιθώρια προσαρμογής του τροφέο στη διεθνή
πραγματικότητα. Στις αναβάσεις -αν είναι δυνατόν- κρίθηκε το δικό μας
«πρωτάθλημα», ούτε που τις ξέρουν οι αντιπαλοί μας Ιταλοί, Ισπανοί, Γάλλοι,
Γερμανοί, Ολλανδοί, Αυστριακοί, Πολωνοί και Δανοί. Ράλλυ και Ράλλυ σπριντ
περιλαμβάνουν τα τροφέο όλου του κόσμου, οπότε ανάλογη είναι η προετοιμασία
(και οι ικανότητες) των εμπλεκομένων.
Από ελληνικής πλευράς, ο νικητής του θεσμού Παύλος Χουρδάκης δεν συμμετείχε
για προσωπικούς λόγους, ενώ ο δεύτερος Παναγιώτης Φαμπιάτος δεν εξασφάλισε
την υποστήριξη που απαιτεί η εκτός έδρας συμμετοχή. Εκατό φορές κρίμα για
τον «Φάμπι» που στα δύο Ράλλυ που συμμετείχε παρά την απειρία του
πιστοποίησε τη μεγάλη του κλάση.
Ικανά όμως αποδείχθηκαν στην πλειοψηφία τους τα πληρώματα που εκπροσώπησαν
τη χώρα μας σε αυτή τη διαφορετική αναμέτρηση όπου η αντιπαράθεση με ξένους
εξελίσσεται επί ίσοις όροις τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα μηχανικά μέσα. H
Φίατ προμηθεύει τους κινητήρες και περιορίζοντας τον αριθμό των ελαστικών
κάνει τα πάντα για το κύρος του θεσμού, ενώ σε άλλη κλάση είναι η προβολή
της τριήμερης εκδήλωσης με τους τρεις αυτόνομους αγώνες. Την πρώτη ημέρα η
διαδρομή περιλαμβάνει τρεις επαναλαμβανόμενες ασφάλτινες διαδρομές, τη
δεύτερη τρεις ασφάλτινες επαναλαμβανόμενες και μία χωμάτινη και την τρίτη
ημέρα 3x2 χωμάτινες διαδρομές. Το συνολικό μήκος των ε.δ. είναι 170 χιλ.,
(60 χιλ. χώμα), οι επισκευές γίνονται σε προκαθορισμένο χώρο μετά από 2 ή
και 3 ε.δ (!) και σε συνδυασμό με το περιορισμένο των δοκιμών (δύο
αστυνομευμένα περάσματα!) αντιλαμβάνεστε ότι γίνονται τα πάντα ώστε τα
αποτελέσματα να είναι όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικά στις ικανότητες
των πληρωμάτων.
Στο ελληνικό στρατόπεδο το ταλέντο δεν λείπει και το «φτωχό» των
αποτελεσμάτων την πρώτη ημέρα οφείλεται αποκλειστικά στην έλλειψη εμπειρίας
για συγκεκριμένες αποστολές.
Τα μηνύματα ελήφθησαν και αισιοδοξούμε ότι με τις κατάλληλες διορθωτικές
κινήσεις στη φιλοσοφία του θεσμού η εικόνα θα είναι διαφορετική τον επόμενο
χρόνο. Αρκεί βέβαια το μέγεθος του θεσμού να το αντιληθούν τόσο οι
διοικούντες που έλαμψαν με την απουσία τους, όσο και οι απευθείας
εμπλεκόμενοι. Αγωνιζόμενοι και χορηγοί.
Από την πλευρά μας θα συμπαρασταθούμε με κάθε τρόπο σε μία προσπάθεια που
θα έχει σαν πιλότο τις τριήμερες αγωνιστικές εκδηλώσεις στην Τζιρόνα της
Ισπανίας, τιμώντας μία σημαντική προσπάθεια με εθνικό χαρακτήρα, ιδανική
και για την παρουσία νέων των δύο φύλων με καθαρό μυαλό και ταλέντο.
Αισιοδοξούμε για μία θέση στο βάθρο σε 12 μήνες και για το «χρυσό» σε 24
οπότε ο αγώνας μπορεί να γίνει στην Ελλάδα. Αισθανθήκαμε όμορφα με την
τεχνική και την άνεση του Χατζητσοπάνη, με την ταχύτητα του Αργυρίου, με
την κλάση του Μακρυγιάννη, με την ήρεμη δύναμη που επιδεικνύει ο Ζαδές, με
το πείσμα του Χρυσάφη, με το φιλότιμο και τη θέληση του Λαδογιάννη και του
Νοταρά. Την ίδια ώρα, για πολλοστή φορά, διαπιστώσαμε ότι οργανωτικά
είμαστε μακράν. Γκρινιάζουμε μεταξύ μας, αλλά... κακά τα ψέματα. Το φωτισμό
θα τον αναλάβει η Φίατ, οπότε δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι το 1997 όλα
αυτά με την έντονη κυκλοφορία συναλλάγματος μπορούν να γίνουν σε αυτή τη
χώρα. Εμείς, είπαμε. «Μέσα» με όλη μας τη δύναμη σε οτιδήποτε με χρυσές
προοπτικές._ Σ.Χ.
Ανάμεσα στα 60 πληρώματα από εννέα διαφορετικές χώρες τα επτά ελληνικά
πληρώματα στάθηκαν με αξιοπρέπεια παρά το πρωτόγνωρο της διαδικασίας.
«Χλωμοί» την πρώτη ημέρα οι Έλληνες, πέρασαν στην αντεπίθεση τη δεύτερη και
άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις στο τρίτο σκέλος με τις χωμάτινες ειδικές
διαδρομές. Με το καλημέρα, το περιβραχιόνιο του αρχηγού πήρε ο νεαρός Πάνος
Χατζητσοπάνης που εκμεταλλεύτηκε και ένα λάστιχο του έμπειρου Κώστα
Αργυρίου. Την επομένη ήταν η σειρά του Αργυρίου να χριστεί αρχηγός της
αποστολής, ενώ στον επίλογο όπου κρίθηκε και η συμμετοχή στο Μόντε Κάρλο με
εργοστασιακό Φίατ (!), επικράτησαν οι Αργυρίου-Λάσκος παρά τις
ατυχίες. Στο ίδιο σκέλος, ο «ρούκι» της ελληνικής ομάδας εγκατέλειψε.
Οι Πάνος Χατζητσοπάνης-Τάσος Γουσέτης ήταν ταχύτατοι στην άσφαλτο και
αξιοπρεπείς στο χώμα. Κρίμα που οι ντίζες του επιλογέα των ταχυτήτων δεν
άντεξαν και εγκατέλειψαν την τρίτη ημέρα. Πέρα από την πιθανή διαφορά στα
αποτελέσματα σε συνδυασμό με τα προβλήματα των «νικητών», η εμπειρία θα
ήταν πολύ χρήσιμη. Πάντως δεν τίθεται θέμα. Το μέλλον ανήκει στον
«πιτσιρικά» από τη Λαμία...
Αθάνατα τα Φίατ Cinquecento στην άσφαλτο αλλά και στο χώμα! Οι άνθρωποι της
Τζένεσης που είχαν την ευθύνη της τεχνικής υποστήριξης περιορίστηκαν σε
προληπτικούς ελέγχους και στην αντικατάσταση πληγωμένων μερών από
υπερβολικό ενθουσιασμό. Τους «τέσσερις» πλαισίωσε ο πολυπράγμων
Γιώργος-γάτος-Κατσούλας και ο Τάσος Πετρίτσης της Σπικάρ.
Ξεπέρασε εαυτόν ο Κώστας Στεφανής ώστε η ελληνική παρουσία να είναι
αξιοπρεπής και να δημιουργηθούν χρυσές προοπτικές για τη συνέχεια.
Μάχη όμως έγινε και για την τρίτη θέση ανάμεσα στους Έλληνες. Υπέροχος ο
Νίκος Μακρυγιάννης στην άσφαλτο δεν έχασε πολύ χρόνο στο χώμα και έμεινε
μπροστά από το Νίκο Χρυσάφη στη βαθμολογία.
Πεισματάρης και ενίοτε γκρινιάρης, ο Νίκος Χρυσάφης (φωτ.), βρήκε το ρυθμό,
εκμεταλλεύτηκε την εμπειρία του στο χώμα και τίμησε με το παραπάνω την
εμπιστοσύνη του ντίλερ Τόλια.
O Κλέων Ζαδές ξεκίνησε καλά, απογοητεύτηκε και καθυστέρησε στις γλιστερές
ε.δ. της δεύτερης ημέρας, ενώ διασκέδασε αφάνταστα στο χώμα. Από τους
υπόλοιπους της συντροφιάς, οι Λαδογιάννης και Νοταράς αντιμετώπισαν ατυχίες
και προβλήματα.
Τα υψηλά πριμ, το Φίατ κιτ καρ στο Μόντε, οι ντίλερς με τα ίδια αλλά και
διαφορετικά συμφέροντα, είναι στοιχεία ικανά για εμφύλιο πόλεμο. Ακόμη μία
φορά όμως οι Έλληνες εκτός έδρας ήταν υπέροχοι και αντιμετώπισαν το γεγονός
σαν μία γροθιά. Μαζί τους οι ανθρωποι της Φίατ Ελλάς, οι τεχνικοί της
Τζένεσης και συγγενείς και φίλοι των πληρωμάτων. Αναμεσά τους ο Ανδρέας
Παπατριανταφύλλου «υπουργός μεταφορών» της εθνικής ομάδας και συμπαραστάτης
των μελών της.
Το ζεύγος Χατζητσοπάνη συμπαραστάθηκε με κάθε τρόπο στην προσπάθεια του
παιδιού τους. Γνήσιος σπόρτσμαν ο κυπελλούχος βορρά, στο τέλος συνεχάρηκε
όλα τα μέλη της ελληνικής ομάδας.
Πρώτες κυρίες, στη 14η θέση της γενικής οι ιταλίδες Ρόσι και Ματεραζέτι θα
μοιραστούν ένα Cinquecento κιτ καρ στο Μόντε Κάρλο.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ
Από τους 60 και πλέον συμμετέχοντες στην Ιταλία, στον τελικό συμμετείχαν οι
13, από τους 40 Ισπανούς οι 8, από τους 20-23 Έλληνες και Ολλανδούς οι 7
και από τους 18-20 Γερμανούς και Γάλλους οι 6. Συμμετείχαν ακόμη πληρώματα
από την Αυστρία, τη Δανία και την Πολωνία. Το ειδικό έπαθλο κυριών
διεκδίκησαν 8 γυναικεία πληρώματα, ενώ τα έπαθλα νέων (έως 23 ετών) και
«πρωτάρηδων, διεκδίκησαν 13 και 7 πληρώματα αντίστοιχα. Χαρακτηριστικά, ο
πρώτος νέος είναι και τρίτος γενικής, ενώ οι πρώτες κυρίες φιγουράρουν στη
14η θέση. Στην τελική βαθμολογία φιγουράρουν 55 πληρώματα. Όλοι οι νικητές
είναι Ιταλοί. Στην άτυπη βαθμολογία μεταξύ εθνών καταταγήκαμε τρίτοι πίσω
από τους Ιταλούς και τους Ισπανούς.