Mercedes C-klasse/DTM
ΑΠΟΣΤΟΛΗDTM/ITC-MERCEDES C-klasse
ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ...
Τα πρωταθλήματα τουρισμού «κλάσης 1» δηλαδή το DTM και το ITC παρουσιάζουν
εξίσου ενδιαφέρον με αυτό της F-1! Κατά μέσον όρο 100.000 θεατές
παρακολούθησαν το θρίαμβο της Μερτσέντες σε όλα τα επίπεδα. Προσκεκλημένοι
της Μερτσέντες Ελλάς ταξιδεύουμε στο Χόκενχάιμ και γνωρίζουμε τους
ανθρώπους και τις μηχανές που διέσυραν το συναγωνισμό για δεύτερη συνεχή
χρονιά.
Κείμενο: Γιάννης Σταυρόπουλος
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ/Χρήστος Καραγεωργάκης
Χόκενχάιμ. H καρό σημαία στα πιτς σήμαινε ότι αρχίζαμε τον τελευταίο και
πιο γρήγορο γύρο στην κοντή, ειδικά διαμορφωμένη για την περίσταση, πίστα
των 2,7 χλμ.
Οικοδεσπότης μας ο διπλός πρωταθλητής (DTM και ITC) Γερμανός Μπερντ
Σνάιντερ και όπλο το «ασημένιο βέλος», η Μερτσέντες C klasse-AMG των 2.500
κ.εκ., με τους 520+ ίππων και το 6άρι «σειριακό» κιβώτιο.
Στην ευθεία των πιτς η διαφορετική αυτή C-klasse «γράφει» 240 χ.α.ώ. (στον
αγώνα αγγίζουν τα 300 χ.α.ώ!) και η στροφή που ακολουθεί είναι, στην
αγωνιστική διάλεκτο, «καμπή που κλείνει». Ευκαιρία λοιπόν να διαπιστώσουμε
αν ο Γερμανός θα ανεβάσει ρυθμό για το αντίο φίλε. Στιγμιαίο τσίμπημα στα
φρένα μέσα στη στροφή, δύο κινήσεις αστραπή στον επιλογέα και η μικρή
ευθεία που ακολουθεί δεν αφήνει περιθώρια για σκέψεις... Στο κιβώτιο έχει
ξανατοποθετήσει την 6η φτάνουμε στην πρώτη κλειστή δεξιά και κρίμα που δεν
διαθέτουμε ενδοσυνεννόηση ώστε να ζητήσουμε επανάληψη...
Οι εικόνες που διαδέχονται η μία την άλλη είναι μαγικές. O συνδυασμός
φρεναρίσματος, αλλαγής ταχυτήτων και στριψίματος δεν περιγράφεται. Το μόνο
που μπορούμε να προσθέσουμε είναι ότι το έργο «σύλληψη-εκτέλεση» διεκδικεί
βραβείο Όσκαρ. Τυχεροί που βρεθήκαμε παραπλεύρως, δεν προκύπτουν τέτοιες
αποστολές κάθε ημέρα. Δεν μας λείπει η εμπειρία αλλά αυτές οι
αποκλειστικότητες έχουν άλλη γεύση. Μέγας σύμμαχος βέβαια η τεχνολογία, που
με τα ABS, traction control κ.λπ. μετατρέπει τα αυτοκίνητα σε μηχανολογικά
κέντρα εξέλιξης προσφέροντας εκτός των άλλων υψηλότερες ταχύτητες, καλύτερη
επιβράδυνση αλλά και περισσότερη ασφάλεια που μεταφράζεται σε ακόμη
καλύτερους χρόνους οπότε και πιο έντονο συναγωνισμό, οπότε και πιο πλούσιο
θέαμα.
H συνέχεια εξελίσσεται χωρίς εκπλήξεις. Όπως στα περισσότερα γεγονότα έτσι
και στο Χόκενχάιμ όλα ήταν ο πρώτος γύρος... Αξέχαστη η κλειστή δεξιά.
Είναι η στιγμή που πρέπει να συντονιστείς. Να καταλάβεις τι γίνεται, να
αισθανθείς τις δυνάμεις G σε όλο σου το σώμα και στα αυτιά σου, τους
θορύβους από το κιβώτιο, το ABS, το T/C. Αν δεν «αρπάξεις» τη στιγμή όσες
ώρες και αν «γυρίσεις» είτε με τον Σνάιντερ, είτε με τον Τιμ, τον Αλζεν και
τους άλλους «θεούς» και «ημίθεους» δεν πρόκειται να καταλάβεις τίποτε και
δεν θα διαφέρεις από ένα «τσουβάλι» που περιφέρεται σφικτοδεμένο.
«Χαιρετισμούς στην Ελλάδα», ήταν τα τελευταία λόγια του πρωταθλητή, στα
πιτς. Απλός, σεμνός, με χιούμορ, οδηγεί με κινήσεις γρήγορες,
αποτελεσματικές, «μιλάει» με το αυτοκίνητο ο άνθρωπος είτε πυροβολεί, είτε
μετακινείται.
Διαφορετικά τα συναισθήματά μας με τον νεαρό «πύραυλο» Αλεξάντερ-
Σάντι-Γκράου και θυμηθείτε το όνομά του. Φοβερά ενθουσιώδης ο μικρόσωμος
Γερμανός. Οι συστάσεις του Δημήτρη Ψυλλάκη (υπέυθυνος γ. τ. της M.B. Ελλάς)
«συνοδηγός του Έλληνα πρωταθλητή με RS Κόσγουερθ» ήταν το κλειδί για την
ευτυχία... Ρυθμός «τέζα», ανεβάσματα-κατεβάσματα στο μάξιμουμ των στροφών
του κινητήρα, φρεναρίσματα σε σημεία που δεν μπορείς σαν «κοινός θνητός» να
πιστέψεις, μοναδικές τροχιές και όλα αυτά με απόλυτη ασφάλεια.
Επίλογος με τον Δανό Κουρτ Τιμ, που οδηγεί την C-klasse της Ζάκσπιντ.
Απλός, διαβολικά ταχύς έχει ένα δικό του τρόπο συμπεριφοράς στα μηχανικά
μέρη. Τα αγαπάει ο άνθρωπος και το διαπιστώνεις είτε στρίβει, είτε
επιταχύνει, είτε επιβραδύνει. H άλλη άποψη και μάλιστα εξίσου
αποτελεσματική αν κρίνουμε από το παλμαρέ του.
Όμως αρκετά, πρέπει να επιστρέψουμε. Στην Τρίπολη γίνεται ο τελευταίος
αγώνας του πανελλήνιου πρωταθλήματος και το καθήκον επιβάλει την κάλυψη των
γεγονότων. Από το Ερμής στο DTM και από το Χόκενχάιμ στην Τρίπολη.
Σύγκριση-μελαγχολία, αλλά δεν είναι της στιγμής... Αυτό που μας έμεινε
είναι εκείνη η πρώτη κλειστή στροφή και ο μάγος που τα έκανε όλα «με τη
μία» χωρίς δισταγμούς και αβεβαιότητα. Εντάξει χάρη και στη μηχανή του. Για
την C-klasse μιλούν τα αποτελέσματα στο ένθετο box, δεν χρειάζονται άλλα
σχόλια.
Εντυπωσιακό το κοκτέιλ, θα το έχουμε στο στομάχι μας για πάντα, ή
τουλάχιστον μέχρι να προκύψει αντίστοιχη αποστολή._Γ.Σ.
Μερτσέντες C-klasse στο DTM και στο ITC
Πορεία θρίαμβος το 1995 με τέσσερις τίτλους. Δύο κατασκευαστών και δύο
οδηγών με τον Μπερν Σνάιντερ. O Γερμανός μετά την ταλαιπωρία στην F1 με
διάφορα μονοθέσια στο όριο της πρόκρισης ξαναζεί, κερδίζει και κρατάει ψηλά
τη σημαία καλύπττοντας το κενό που δημιουργήθηκε με την αναχώρηση του
μεγάλου Κλάους Λούντβιχ. Συμπαραστάτες του πρωταθλητή πέρα από την C-klasse
το καλύτερο αυτοκίνητο της κατηγορίας και των ανθρώπων της AMG που
αποτελούν τη γερμανική μηχανή, ο ομόσταυλός του σκοτσέζος Ντάριο Φρανκίτι,
οι δανοί Βαν Όμεν, Τιμ, Μάγκνουσεν και οι γερμανοί Γκράου και Έλεν Λορ.
Το 1996
DTM-ITC σε παράλληλη πορεία
Κοινό πρόγραμμα και ουσιαστικά κατάργηση του DTM και θέσπιση ενός
πρωταθλήματος με τίτλο Διεθνές Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού, αποφάσισαν
οι εμπλεκόμενοι φορείς. Το αγωνιστικό ημερολόγιο, «πρώτη» στις 24/3 στο
Χόκενχαϊμ περιλαμβάνει 13 διπλούς αγώνες εκ των οποίων οι 6 στη Γερμανία,
ένας στην Ιαπωνία, ένας στη Βραζιλία (το καλοκαίρι) και οι υπόλοιποι σε
διάφορα σιρκουί στην Ευρώπη.
Σε επίπεδο οδηγών τίποτα δεν είναι σίγουρο. Όπελ, Μερτσέντες και Αλφα Ρομέο
δοκιμάζουν διάφορες λύσεις τόσο σε τεχνικό όσο και σε έμψυχο υλικό.
Χαρακτηριστικά υπάρχουν οδηγοί που έχουν δοκιμάσει και έχουν δοκιμαστεί και
από τους τρεις κατασκευαστές. Αναμείνατε._Γ.Σ.