Kακά τα ψέματα
KAKA TA ΨΕΜΑΤΑ
Τογιότα-ΤΤΕ. Αν ο αποκλεισμός της Σέλικα του Οριόλ από το Ράλλυ Καταλούνια
προβληματίζει, ο αποκλεισμός της Τογιότα και από το πρωτάθλημα του 1996
δημιουργεί σοκ. Εξοντωτική απόφαση. Έχουν συμβεί αντίστοιχα «εγκλήματα» στο
παρελθόν, αλλά δεν ήταν αντίστοιχη η αντίδραση των διοικούντων. Εκτέλεσαν
την Τογιότα και μαζί το θεσμό. Μεγάλη απώλεια. Φαντάζεστε το χώρο με
ιδιωτικές ομάδες και τα εργοστάσια από μακριά; Δεν απέχουμε πολύ. Μην
αποκλείσετε τη συμμετοχή των Σέλικα με την ομάδα Γκριφόνε και τα Φορντ με
διάφορους συνδυασμούς. Προσθέστε τον αγώνα που κάνει ο Κάουαν ώστε να
πείσει τους Ιάπωνες για την πλήρη εμπλοκή της Μιτσουμπίσι και έχετε την
σαφή εικόνα. Εντάξει, οι «θεοί» θα συνεχίσουν τις πλαγιολισθήσεις, αλλά δεν
αρκεί. Το κύρος του θεσμού πάει περίπατο ενώ θα πληγεί και η τεχνολογική
εξέλιξη. Όλα αυτά για να αναβαθμίζεται η F1 σε βάρος των Ράλλυ. Βαρύ το
τίμημα.
Νισάν Σάνι GTi-F2. Φοβερό και τρομερό σε ασφάλτινη έκδοση χάρη στα
αμορτισέρ της Μπιλστάιν και στα λάστιχα της Πιρέλι των 16 ιντσών. Από
μίνι-κατερπίλαρ, ιαπωνικό TGV το εργαλείο «μου». Ευθύβολο, δεν «χαζεύει»
ποτέ και πουθενά, αλλά απαιτεί κέφι και τέλεια γνώση του δρόμου ώστε να
εκμεταλλευτείς την ανάρτηση, τα φρένα (εκπληκτικά), τις πολύ καλές σχέσεις
του κιβωτίου της Φέργκιουσον (ακριβό εξάρτημα με μακριά 1η-2η για χώμα,
αλλά τις σωστές σχέσεις για άσφαλτο) και να ξεπεράσεις τη σχετική αδυναμία
(200 ίπποι) του κινητήρα. Προσθέστε ότι σε ασφάλτινη έκδοση δεν ξεπερνάει
τα 960 κιλά και αντιλαμβάνεστε ότι, αν δεν διαταράχθηκαν οι ισορροπίες στο
Ράλλυ Παλλάδιο, η ευθύνη βαραίνει το πλήρωμα. Εντάξει «κυρά Τόνια», τον
οδηγό...
ΤΡΙΠΟΛΗ. Εξελίχθηκε σε μόνιμο χώρο τέλεσης των αγώνων ταχύτητας. Τα
προβλήματα παραμένουν, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται καλή δουλειά.
Ειδικότερα στις κατηγορίες ενιαίου και F3 το επίπεδο έχει ανέβει σημαντικά.
Συνήθως προοδεύουν οι οδηγοί, ακολουθούν οι τεχνικοί τους, αλλά από εκεί
και πέρα, τρέχα γύρευε. Σε πρόσφατη επίσκεψή μας στο αεροδρόμιο με την
ευκαιρία του αγώνα των πρωταθλητών (εμπειρία) παρακολουθήσαμε όλη τη σειρά
των δοκιμών από την Παρασκευή και διαπιστώσαμε ότι γίνεται σοβαρή
προσπάθεια για αναβάθμιση. Κρίμα που κανείς δεν φροντίζει να «την περάσει»
προς τα έξω. Κρίμα που δεν γίνονται οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις
ώστε να λάμψουν και οι άλλες κατηγορίες.
F3. Έχει θεσμοθετηθεί ειδική επιτροπή με «αρχηγό» τον παλιό «χερά» Μανόλη
Κοτσώνη, ενώ τα τεχνικά θέματα έχουν χρεωθεί στον Χρήστο Αναγνώστου, έναν
τύπο που ζει για το χώρο που υπηρετεί. H αίσθηση που δημιουργείται είναι
ότι συνεννοούνται με τους εμπλεκόμενους οδηγούς και οι προτάσεις τους προς
την αρχή έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο. Το κυριότερο, όλοι οι πιλότοι είναι
αγαπημένοι. Μία οικογένεια. Τουλάχιστον έτσι δείχνουν. Υπόσχονται μάλιστα
ότι τον επόμενο χρόνο με ίδια λάστιχα και άλλες λύσεις που μελετούνται θα
επιστρέψει και ο συναγωνισμός στην κορυφή.
Ενιαίο. Κυρίαρχα στοιχεία του θεσμού το θέαμα χάρη σε 25 υπέροχους οδηγούς,
ο συναγωνισμός (οι 10-12 πηγαίνουν άνεμο) και η αξιοπιστία του. Έργο του
Σ.Ο.Α.Α., της Τεχνοκάρ, αλλά και της ΕΘ.Ε.Α. που έχει αναθέσει τα τεχνικά
θέματα στον Ολλανδό Ντάργουιν Ρόβερς. Κατά τα φαινόμενα εξετάζει την ουσία
χωρίς να παρακάμπτει τον τύπο. H συνέχεια ανήκει στους οδηγούς. Οι άνθρωποι
δεν παίζονται. Ψάχνουν, εξελίσσουν, αγωνίζονται, προσφέρουν. Κορυφαίος
θεσμός σήμερα το ενιαίο. Αδύνατον να τους συναγωνιστείς ευκαιριακά. Το μόνο
που μπορείς να κάνεις είναι να υποκλιθείς τόσο στις ικανότητες τους όσο και
στο μεγαλείο του θεσμού.
Αγώνας των πρωταθλητών. Απίστευτες οι διαστάσεις των αγώνων με ίδια όπλα.
Μπροστά σου ξετυλίγεται ένα μακρύ φίδι (το μέγεθος εξαρτάται από τη θέση
που το παρακολουθείς) και ενώ νομίζεις ότι «τους έχεις» και «τους κρατάς»
διαπιστώνεις ότι κάθε τι εκτός της ιδανικής γραμμής σε απομακρύνει.
Πλησιάζεις πλασματικά, χώνεσαι αλλά στην έξοδο είσαι κάμποσα μέτρα πιο
πίσω. Συγχαρητήρια στους συμμετέχοντες, περαστικά στους απόντες, εκατό
φορές συγχαρητήρια στους οικοδεσπότες. Υλοποίησαν ακόμη μία δύσκολη πρόταση
και μακάρι το γεγονός να θεσμοθετηθεί.
IBIZA GTi-8V «ενιαίου τύπου». Δοκιμάσαμε το ταχύτερο, το αυτοκίνητο που
οδηγεί ο Δημήτρης Μιχελακάκης και υποστηρίζει ο ντίλερ Μακρής. Το «στήνει»
ο παλιός πρωταθλητής καρτ μαζί με το Δημήτρη Πουπάκη. Την ευθύνη της καλής
λειτουργίας των Έιβον έχει ο Νίκος Σπέγγος. Χάτσμπακ-σιδηρόδρομος, το
βελτιωμένο Ιμπίθα. Εξαιρετικό κράτημα, άψογα φρένα και «ηλεκτρικός»
κινητήρας με δύναμη από χαμηλά. Στο ίδιο πλαίσιο, θα ταίριαζε καλύτερα
1.8-16V. Ίσως τον επόμενο χρόνο. Πάντως παρά το φιλικό και το προβλέψιμο
της κατασκευής οι καλοί χρόνοι δεν γίνονται εύκολα, «με ένα χέρι». Κάθε
άλλο μάλιστα ...
Πεζό 106 Ραλλύ. Το ιδανικό GTi για την ελληνική πραγματικότητα. Το Ουίλιαμς
του φτωχού. «Στένεψαν» οι δρόμοι μας και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε
τόσο το καλύτερο και για την πρόληψη των ατυχημάτων. Δοκιμάσαμε, πάλι, το
γαλλικό σούπερ μίνι με την ευκαιρία του αφιερώματος στους νέους. Ιδανικό
είτε μετακινείσαι είτε οδηγείς. Τι και αν δεν διαθέτει πλούσιο εξοπλισμό.
Κάθεσαι ιδανικά και έχεις στη διάθεση σου τα πάντα, όσα συνδέονται με
ευχάριστες στιγμές πίσω από το τιμόνι. Κινητήρας με «φωνή», «κλειστό»
κιβώτιο με εξαιρετικό επιλογέα, φρένα αγωνιστικού επιπέδου και ανάρτηση
παράδειγμα που όμως δεν αντιγράφεται. Αν η στήλη συμμετείχε στις εκλογές
του Νίκου Δήμου θα δίναμε στο 106R τη δεύτερη ψήφο στην κατηγορία μετά το
Κλειώ Ουίλιαμς. Τρίτη ψήφο στο Μπράβο H-GT. Τα έχει όλα και... συμφέρει. Το
Μεγκάν; Έρχεται...
AOYNTI A4 1.8T Κουάτρο. Με τα καλύτερα λόγια το σχολιάζει ο Ιαβέρης, το
παραδέχονται οι ξένοι συνάδελφοι, αλλά αν δεν έχεις προσωπική άποψη, πώς να
πειστείς; Προέκυψε σύντομη επαφή στο περιθώριο της αγωνιστικής γνωριμίας
του A4 και μείναμε έκπληκτοι. Πρόκειται για το απόλυτο σεντάν του
πραγματικού οδηγού. Προσωπικότητα-ασφάλεια-αξιοπρεπείς επιδόσεις και
ποιότητα στις ιδανικές διαστάσεις. Αυτοκίνητο κόσμημα. Στοιχίζει, αλλά,
αφού υπερέχει, και μάλιστα μακράν, δεν πρέπει να κοστίζει παραπάνω; Χίλιες
φορές κρίμα που δεν το έχουμε δοκιμάσει στην Ελλάδα. Το διαφημίζουν στην TV
αλλά εμείς ακόμα περιμένουμε. Στοιχηματίζουμε ότι αν γνώριζαν περισσότερα
οι αναγνώστες μας, η κατάταξη στην κατηγορία σπορ-σεντάν του Νίκου Δήμου θα
ήταν διαφορετική. Ίσως, το 1996.
«Επιστολομανία». Καλή λύση η αλληλογραφία, αλλά ψυχραιμία. «Πυροβόλησαν»
από τον Σ.Ο.Α.Α., απάντησαν από την ΕΘ.Ε.Α., ανταπάντησαν από τον Σ.Ο.Α.Α.
και ουδείς πέρα από τους συντάκτες των επιστολών έχει το κουράγιο να
διαβάζει «κατεβατά» με τα ίδια και τα ίδια. Χάνεται η ουσία. Τρεις γραμμές
αρκούσαν ώστε να μην υπάρχει απάντηση από την άλλη πλευρά, παρά μόνον
πρόσκληση σε συνάντηση ουσίας. Χάθηκε το μέτρο αλλά είμαστε οι τελευταίοι
που θα κάνουμε κριτική στους συναδέλφους μας μέλη του δ.σ. του Σ.Ο.Α.Α..
Πάντως με χαρά θα δημοσιεύαμε μέρος του διαλόγου τους και προτάσεις με
άποψη και επιχειρήματα. Ουδέν σχόλιο για τις επιστολές Βαλεντή-Τεχνοκάρ.
Υπήρξα θαυμαστής και δια παντοίων τρόπων υποστηρικτής του Παύλου άλλοτε,
υπεράνω κριτικής η Τεχνοκάρ σε ό,τι έχει σχέση με τους αγώνες τώρα,
οπότε... Οι επιστολές τους έχουν αντικείμενο την απουσία του πρωταθλητή
ενιαίου από τον αγώνα των πρωταθλητών.
Χόκερ Σίντλι. Το «ιπτάμενο Ρόβερ» του Κώστα Φωστηρόπουλου. Το μέσο που μας
πήγε στην Ιταλία για τη γνωριμία μας με τη Φεράρι F50. Μας άρεσε και
προσπαθήσαμε να σας μεταφέρουμε τον ενθουσιασμό μας, αλλά και την εκτίμησή
μας. H πτήση; Εμπειρία. Ανεση, πολιτισμός και τέλειος συνδυασμός παθητικής
και ενεργητικής ασφάλειας. Μετά την οριακή προσγείωσή μας στην ομιχλώδη
Μπολόνια αντιμετωπίζουμε διαφορετικά, με περισσότερη σιγουριά, τα
αεροπορικά ταξίδια. Ίσως μάλιστα αν είχε βρεθεί στο δρόμο μας νωρίτερα ο
Κ.Μ.Φ. να ήταν διαφορετικά τα χόμπι μας. Τώρα βέβαια 15 ημέρες πριν από τα
40 είναι αργά, το πουλί πέταξε. Τα πόδια στο έδαφος, το μυαλό μέσα στο
κεφάλι και βλέπουμε...
Εντυπωσιακό το Νισάν Σάνι σε ασφάλτινη έκδοση. Από μίνι-κατερπίλαρ,
ιαπωνικό TGV, χάρη στην ανάρτηση της Μπιλστάιν και στα Πιρέλι των 16
ιντσών.