Oδηγώντας - Mέρος 2ο
CONTACTEdouard Seidler
Προβλέψεις από τον καθένα;
ΚΑΠΟΤΕ ένα υψηλά ιστάμενο στέλεχος της αυτοκινητοβιομηχανίας μάς είχε πει
σε ανύποπτο χρόνο: «Εάν αυτοί που προβλέπουν την πορεία των πωλήσεων ήταν
τόσο αξιόπιστοι όσο νομίζουν ότι είναι, δεν θα έκαναν τίποτε άλλο παρά
βόλτες με τα κότερά τους στη Μεσόγειο». Εννοείται πως θα μπορούσαν να είναι
σε πολύ καλή οικονομική κατάσταση αν δεν είχαν τόσο συχνές αποτυχίες στις
προβλέψεις τους.
Αν αναλυθούν οι προβλέψεις που έγιναν γι? αυτή τη χρονιά, θα εξαχθεί το
συμπέρασμα ότι οι «προφήτες» σπανίως συμφωνούν μετεξύ τους και -το
χειρότερο- εξίσου σπανίως συμφωνούν με την πραγματικότητα.
Ας ρίξουμε μια ματιά λοιπόν στις προβλέψεις που είχαν γίνει για την παρούσα
χρονιά.
Συνολικά, υπολογίζοντας δηλαδή και τα ποσοστά των ιαπώνων κατασκευαστών, η
ACEA (Ένωση Ευρωπαίων Κατασκευαστών Αυτοκινήτων) υπολόγισε ότι η ευρωπαϊκή
αγορά θα παρουσίαζε ανάκαμψη κατά 4,3% το 1995.
Συγκεκριμένα οι προβλέψεις κυμάνθηκαν: μεταξύ μιας «μικρής ανάκαμψης»
(0,4%) την οποία ανέμεναν οι Γάλλοι Ζακ Καλβέ (πρόεδρος της PSA) και Λουί
Σβετσέρ (πρόεδρος της Ρενό) λόγω της αλλαγής πολιτικής της Γαλλικής
Κυβέρνηση του Αλέν Ζιπέ (προβλέπει μπόνους 5.000 γαλ. φράγκων γαι τα μικρά
αυτοκίνητα και 7.000 για τα μεγαλύτερα, αν αντικατασταθούν από καινούρια
και είναι ηλικίας οκτώ ετών και άνω), έως και το 4% που προέβλεψε η VW.
Μια ελβετική εταιρία προέβλεψε επίσης ποσοστό αύξησης της τάξεως του 2%, ο
Πάολο Κανταρέλα της Φίατ στοιχηματίζει στο 1,6%, ενώ λιγότερο αισιόδοξος
ήταν ο Χέλμουτ Βέρνερ της Μερτσέντες που υπολογίζει στη σταθερότητα της
αγοράς.
Για την επόμενη χρονιά (1996) υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη διάσταση απόψεων.
Ενώ ο Καλβέ πιστεύει ότι η αγορά στη Γαλλία θα αυξηθεί 1-1,5%, με τη νέα
πολιτική της Κυβέρνησης, υπολογίζει σε αύξηση της τάξεως του 2-2,5%.
O Σβετσέρ φαίνεται ακόμη πιο αισιόδοξος, αφού θέλει να επιτύχει την
ιδιωτικοποίηση της Ρενό στο μέλλον, υπολογίζοντας σε αύξηση άνω του 4%.
Οι Βέρνερ (Μερτσέντες) και Πίεχ (VW), απλώς μιλούν για κάποια ανάκαμψη, ενώ
οι Βρετανοί περιμένουν, η ανάκαμψη στη δική τους αγορά να φτάσει το 5%.
Οι πιο αισιόδοξοι για το 1996 είναι οι Ελβετοί που υπολογίζουν αύξηση των
πωλήσεων κατά 5,7%.
Όπως είναι φυσικό όλα εξαρτώνται από την εμπιστοσύνη των αγοραστών. Οι
ευρωπαίοι πολίτες, άραγε, προσμένουν σε «καλύτερες μέρες» παρά την κακή
σημερινή κατάσταση και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας ή συνεχίζουν να ανησυχούν
για το τι θα συμβεί στο μέλλον και προτιμούν να μην χρεωθούν για καινούριο
αυτοκίνητο ούτε να ξοδέψουν τις οικονομίες τους; Αν βέβαια έχουν ακόμη
οικονομίες...
Mercedes ?ber alles
Τον περασμένο χειμώνα, σύμβουλοι του Ντιτρόιτ για «Τη Γνώμη του Κοινού»
ρώτησαν 2.580 ανθρώπους σε 20 χώρες (60% των οποίων ήταν διευθυντικά
στελέχη και υπάλληλοι επιχειρήσεων), για να καθορίσουν το «ίματζ» διαφόρων
αυτοκινήτων, σε μια εποχή που οι πελάτες αγοράζουν περισσότερο «ίματζ» παρά
αυτοκίνητο.
Όσον αφορά τη χώρα κατασκευής των αυτοκινήτων, τα γερμανικά κέρδισαν με
διαφορά εμπρός από τα ιαπωνικά, τα αμερικανικά και τα σουηδικά. Τα γαλλικά,
τα ιταλικά και τα βρετανικά ισοβάθμισαν, αλλά σε μεγάλη απόσταση. Και όχι
τόσο μακριά από τα κορεατικά, τα οποία ήταν καθαρά τελευταία.
Όπως ήταν αναμενόμενο (σε αντίθεση όμως με τα ποσοστά πωλήσεων) η
Μερτσέντες είναι: «ο κατασκευαστής των καλύτερων αυτοκινήτων στον κόσμο». H
εταιρία της Στουτγκάρδης συγκέντρωσε διπλάσιο ποσοστό από τη συνήθως
δεύτερη και «εθνική» αντίπαλό της BMW. H Τογιότα (μαζί με τη Λέξους) ήταν
τρίτη και ακολούθησαν, η GM (οκτώ μάρκες συνυπολογίστηκαν), η Φορντ, η
Χόντα, η Βόλβο, η VW, η Κράισλερ, η Νισάν και η Μάζντα. Ακολουθούν έξι
ακόμη κατασκευαστές: οι γάλλοι της Ρενό και της PSA, οι ιάπωνες της
Μιτσουμπίσι και Σουμπαρού, η Φίατ και η Σάαμπ. Τρεις εταιρίες δεν
αναφέρθηκαν καθόλου: η Σουζούκι, η Ισούζου και η Χιουντάι.
H στατιστική υπηρεσία ρώτησε επίσης και για το ποιες είναι οι κύριες
βελτιώσεις που ζητούν οι αγοραστές από τους κατασκευαστές. Το 51% είπε,
«ασφάλεια σε περίπτωση ατυχήματος», το 36% «οικονομία στα καύσιμα» και το
34% «μεγαλύτερη αξιοπιστία».
Τέλος, ζητήθηκε επίσης και ο ρόλος των γυναικών στην επιλογή αυτοκινήτου.
Στο 51% των περιπτώσεων οι γυναίκες έχουν γνώμη στη επιλογή, ενώ στο 24%
αγοράζουν ή επιλέγουν οι ίδιες αυτοκίνητο._ΕS.
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ME ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Όταν η πρωταθλήτρια του τένις Στέφι Γκραφ θεωρήθηκε ύποπτη για
οικονομικές ατασθαλείες, η Όπελ, ο μεγαλύτερος χορηγός της, αποφάσισε να
προχωρήσει στη διακοπή του συμβολαίου -φτάνει το ποσό των 1,5 εκατ. μάρκων
το χρόνο- αν τελικά αποδειχθεί η ενοχή της.
Το 64% των βρετανών οδηγών, οι οποίοι είναι υπέρ της προστασίας του
περιβάλλοντος και της δικής τους υγείας, υποστηρίζουν τις καμπάνιες που
αποθαρρύνουν τους υποψήφιους κατόχους αυτοκινήτων από το να αγοράσουν
αυτοκίνητο.
Το Δημοτικό Συμβούλιο της Στοκχόλμης αποφάσισε να εισαγάγει 5.000 τόνους
ισπανικό κρασί εξαιρετικής ποιότητας, με σκοπό να το ...μετατρέψει σε
αιθανόλη για τα 84 οικολογικά λεωφορεία της πόλης.
H Τογιότα, η οποία ήδη κατασκευάζει το πικ-απ HiLux σε συνεργασία με τη
VW (το αντίστοιχο Τάρο), θέλει να διευρύνει τη συνεργασία με τη γερμανική
εταιρία κατασκευάζοντας από κοινού και ένα επιβατικό αυτοκίνητο.
Ακολουθώντας το παράδειγμα της Σιγκαπούρης, του Όσλο και του Χονγκ Κονγκ,
η Ρώμη απαιτεί ένα ειδικό «διαβατήριο» αξίας 680 δολαρίων, από 13.506
άτομα, οι οποίοι λόγω της δουλειάς τους κινούνται με αυτοκίνητο στο κέντρο
της πόλης (επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, δημ. υπάλληλοι, τραπεζικοί).
H είδηση αυτή είναι αποκλειστική: O αντικαταστάτης του Τολέντο, ίσως να
μην κατασκευάζεται από τη Σέατ. Το αυτοκίνητο θα κατασκευάζει η VW σε
εργοστάσιο του Βελγίου (περί τα τέλη του 1997), ενώ αντίστοιχα η Σέατ θα
κατασκευάζει το νέο Πασάτ στο Μαρτορέλ.
H Μερτσέντες, η οποία σταμάτησε την κατασκευή κινητήρων στην Ισπανία,
αποφάσισε να τη μεταφέρει στη Ρωσία. Θα κατασκευάζει κινητήρες σε
συνεργασία με τη UAZ, χρησιμοποιώντας τεχνολογία αντίστοιχη του εργοστασίου
της Βαρκελώνης.
H Ρόβερ άρχισε να συναρμολογεί αυτοκίνητα στη Βουλγαρία, με αποκλειστικά
βρετανικά εξαρτήματα. Το 1996 θα συναρμολογηθούν 6.500 Μαέστρο και θα
φτάσουν τις 10.000 το 1997.
H Σιτροέν και η Πρότον συμφώνησαν στην από κοινού εξέλιξη ενός μικρού
αυτοκινήτου βασισμένου στο AX, που θα κατασκευάζεται στη Μαλαισία (2.000
αυτ. το 1996, 50.000 έως το 2000).
Οι κλοπές αυτοκινήτων μειώθηκαν κατά 6,8% στη Γερμανία τη φετινή χρονιά.
Για να «βαφτίσει» το καινούριο της αυτοκίνητο η Φίατ, ζήτησε την άδεια
της Φορντ για το όνομα «Μπράβο» και της Νισάν για το «Μπράβα».
Δύο αντιπρόσωοποι της Φορντ και της BMW στη Γερμανία συμφώνησαν να
πουλάνε τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητά τους με δημοπρασία, στο
Μπάντεν-Μπάντεν και το Αμβούργο (δύο φορές το μήνα αρχικά και τέσσερις
αργότερα).
Οι πρώτες αναλύσεις της Φίατ έδειξαν ότι το 3θυρο Μπράβο πουλά καλύτερα
από το 5θυρο Μπράβα (55 έναντι 45% των συνολικών πωλήσεων). Το ιταλικό
εργοστάσιο θα κατασκευάζει 400.000 μονάδες το χρόνο στο Καζινό και ελπίζει
ότι με το νέο μοντέλο θα καταφέρει να πουλήσει συνολικά τετραπλάσια
αυτοκίνητα σε σύγκριση με τις συνολικές πωλήσεις του Τίπο.
Ένας ακόμη κατασκευαστής σπορ αυτοκινήτων με προϊόντα αξίας άνω των
100.000 δολαρίων χρεωκόπησε. Πρόκειται για τη γαλλική Βεντούρι.
Ένα πρωτότυπο Σαφράν με κινητήρα αξίας 930.000 δολαρίων (εξέλιξη και
κατασκευή) κλάπηκε στην Βρετανία, αλλά ευτυχώς ...ξαναβρέθηκε.
Τα ευρωπαϊκά μπεστ-σέλερ για το 1994, ήταν κατά σειρά: VW Γκόλφ (6%),
Όπελ Αστρα (5,5%), Φορντ Φιέστα (4%), Φίατ Πούντο (3,9%), Φορντ Έσκορτ
(3,8%), Όπελ Κόρσα (3,8% επίσης), Ρενό Κλειώ (3,7%), Φορντ Μοντέο (3,1%),
Πεζό 306 (2,6%) και Πεζό 106 (2,5%).
ΛΟΓΙΑ...
M. Κιμ (Πρόεδρος της Νταεγού): «Στόχος μας δεν είναι οι πλούσιες αγορές.
Θέλουμε να εξαπλωθούμε σε αγορές που ικανοποιούνται με τεχνολικά απλά
προϊόντα.
H Δ. Ευρώπη και οι Η.Π.Α. θα μας απασχολήσουν περί τα τέλη του αιώνα, οπότε
θα έχουμε τη δυνατότητα κατασκευής νέων προϊόντων».
Χέλμουτ Βέρνερ (Πρόεδρος της Μερτσέντες- Μπενζ): «Οι συναλλαγματικές
ισοτιμίες μας κόστισαν 800.000 δολάρια φέτος».
Αλ Κάσπερς (Πρόεδρος της Φορντ Ευρώπης): «Το αυτοκίνητο που θα καταναλώνει
3 λτ./100 χλμ. είναι πολύ ακριβό στην κατασκευή με την υπάρχουσα
τεχνολογία. Ένας ρεαλιστικός στόχος είναι τα 4 λτ./100 χλμ., στα τέλη του
αιώνα».
Φέρντιναρτντ Πίεχ (Πρόεδρος της VW): «Τα αυτοκίνητα με κινητήρα ντίζελ θα
εξαπλωθούν στη γερμανική αγορά. Στόχος μας είναι η μείωση της κατανάλωσης
κατά 25% με σύστημα άμεσου ψεκασμού, επίδοση που θα είναι ίσως 5 έως 15%
καλύτερη από τους γαλλικούς πετρελαιοκινητήρες».
Ρόμαν Χέρζοκ (Πρόεδρος της Γερμανίας): «Το περπάτημα, το ποδήλατο και τα
μαζικά μέσα μεταφοράς δεν είναι μόνο ?καθαρότερα? από τα ιδιωτικά
αυτοκίνητα, αλλά επίσης αποτελούν λιγότερο ψυχοφθόρο τρόπο μετακίνησης».
Ζακ Καλβέ (Πρόεδρος της PSA): «Εάν οι πωλήσεις των γαλλικών αυτοκινήτων
μειωθούν εξαιτίας των ατομικών δοκιμών της Γαλλίας, τότε και οι Γάλλοι θα
σταματήσουν να αγοράζουν γερμανικά σεντάν».
Ντέιβιντ Χέρμαν (Πρόεδρος της Όπελ): «Ο βιομηχανικός κατάσκοπος κος Λοπέζ,
τον οποίον εμπιστεύθηκε η VW, μας στοίχισε αρκετά εκατομ. μάρκα».
Μίκι Κάντορ (Εμπορικός ακόλουθος των Η.Π.Α.): «Οι Ιάπωνες θα σεβαστούν τις
διμερείς συμφωνίες που έχουμε συνάψει, οι οποίες είναι σημαντικές και για
τις δύο χώρες. Ίσως αυτό που θα πω να μην έχει σχέση, αλλά ο Μπιλ Κλίντον
ήδη έδειξε ότι ξέρει τι να κάνει για να προστατεύσει τις αμερικανικές
εταιρίες και τους εργαζόμενους».
ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙΡΟ
ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ καλό καιρό, ό,τι κι αν σημαίνει αυτή η φράση, οι μεγάλες εκθέσεις
αυτοκινήτων σήμαιναν παρουσιάσεις πολλών νέων μοντέλων που εμφανίζονταν για
πρώτη φορά στον Τύπο την πρώτη μέρα της έκθεσης. Τα αυτοκίνητα είχαν
κρατηθεί απολύτως κρυφά μέχρι τότε, και ξαφνικά ένα ύφασμα τραβιόταν για να
αποκαλύψει ένα εντελώς νέο σχήμα μέσα σε ένα χορό χειροκροτημάτων και
φωτογραφικών φλας.
Αυτό δε γίνεται πλέον, αφού οι πιέσεις για την καλύτερη εμπορική
εκμετάλλευση των νέων μοντέλων σημαίνουν ότι οι κατασκευαστές αποκαλύπτουν
τα νέα τους αυτοκίνητα αμέσως μόλις ετοιμαστούν, έστω κι αν δεν είναι ακόμα
έτοιμα για να κυκλοφορήσουν στην αγορά, ή κι αν μένουν εβδομάδες ή και
μήνες ακόμα μέχρι την επόμενη μεγάλη έκθεση.
Ο μόνος κανόνας που ισχύει ακόμα είναι ότι οι γερμανοί κατασκευαστές
προτιμούν να περιμένουν το Σαλόνι της Φρανκφούρτης, οι γάλλοι προτιμούν το
Σαλόνι του Παρισιού ενώ εταιρείες όπως η Ρολς-Ρόις και η Φεράρι όταν
μπορούν να επιλέξουν προτιμούν την ουδέτερη (και πολύ πλούσια) Γενεύη.
Η Elise της Λότους, όσο τέλεια και αν είναι από τεχνικής πλευράς, χάθηκε
ανάμεσα στις μεγάλες εταιρίες και στα υπεραυτοκίνητα της Φρανκφούρτης, και
το ίδιο σε κάποιο ποσοστό συνέβη και στο νέο Ρόβερ 200 που παρουσιάστηκε
τον Οκτώβριο στο (τοπικής εμβέλειας) Σαλόνι του Λονδίνου.
Και όμως η Ρόβερ προτίμησε την παρουσίαση «εντός έδρας», αντί για τη
Φρανκφούρτη ή το Τόκιο που ήταν πριν και μετά το Σαλόνι του Λονδίνου στο
ημερολόγιο, προτιμώντας την επίθεση στη βρετανική αγορά που είναι και ο
κύριος στόχος του μοντέλου. Οι εξαγωγές είναι και αυτές σημαντικές, όμως
πιό σημαντικό είναι να αισθάνεται ο βρετανός αγοραστής ότι η εταιρία
αναγνωρίζει την καταγωγή και την έδρα της.
Έτσι, μπράβο στον Τζον Τάουερς, τον διευθύνοντα σύμβουλο της Ρόβερ που
επανέφερε την παρουσίαση καινούριων μοντέλων στην πρώτη μέρα των εκθέσεων.
Αξιζε άραγε; Θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το Νοέμβριο για να οδηγήσουμε
τα αυτοκίνητα, αλλά απέξω τουλάχιστον μοιάζουν να έχουν ενδιαφέρον.
Αν δει κανείς πίσω από τις γραμμές που θυμίζουν Όπελ Αστρα, το αυτοκίνητο
σε μια πιο προσεκτική ματιά έχει ξεκάθαρα χαρακτηριστικά Ρόβερ, είναι όμως
κάτω από την επιφάνεια που το ενδιαφέρον αυξάνεται.
Το νέο Ρόβερ δεν είναι αντίγραφο Χόντα, αφού έχει εντελώς νέο πάτωμα και ο
κινητήρας είναι αποκλειστικά δουλειά της Ρόβερ, και είναι κρίμα που οι
μηχανικοί δεν χρησιμοποίησαν την ανάρτηση Hydragas του MGF. Όμως, πάντα τα
«Χόντα της Ρόβερ» είχαν καλύτερη οδική συμπεριφορά από τα «Χόντα της
Χόντα», οπότε μάλλον δεν θα υπάρχει πρόβλημα και στον τομέα αυτό.
Ήταν ευχάριστο να δούμε και πάλι μια κανονική παρουσίαση, ειδικά μάλιστα
αφού τα τελευταία χρόνια οι εκθέσεις αυτοκινήτου έχουν γίνει εντελώς
αδιάφορες διαδικασίες. Ευχάριστο ήταν όμως να δούμε και μια βρετανική
εταιρεία να προοδεύει.
Κάτι που με φέρνει στο επόμενο θέμα.
Η Κόσγουερθ είναι πιο γνωστή σαν η εταιρία που έχει κερδίσει ένα «σωρό»
αγώνες και πρωταθλήματα στη Φόρμουλα 1, στα Ίντικαρς και σε άλλες μορφές
αγώνων. Κάτω από την καθοδήγηση του Chris Woodwark που ήλθε από την Λαντ
Ρόβερ και ταυτόχρονα είναι κορυφαίο στέλεχος της Ρολς Ρόις, η Κόσγουερθ
μπαίνει και στο χώρο των απλών κινητήρων δρόμου.
Η εταιρία πιστεύει ότι μπορεί να σχεδιάσει, να εξελίξει και να βάλει σε
παραγωγή έναν εντελώς καινούριο κινητήρα μέσα σε τρία μόλις χρόνια, δηλαδή
24 μήνες λιγότερο από όσο θα έπαιρνε σε μιά απλή εταιρία να κάνει το ίδιο.
Αυτό μπορεί να φαίνεται εντυπωσιακό, δεν είναι καθόλου δύσκολο όμως για
τους ανθρώπους που έκαναν το ίδιο πράγμα για τον τρίλιτρο V10 κινητήρα της
Φόρμουλα 1 μέσα σε εννιά μήνες! Η δουλειά ξεκίνησε από το μηδέν τον
περασμένο Απρίλιο και οι πρώτες δοκιμές θα γίνουν σε μιά Ζάουμπερ τον
Ιανουάριο.
Ταυτόχρονα μιa ξεχωριστή ομάδα εξέλιξε έναν καινούριο κινητήρα για τα
Ίντiκαρς που θα χρησιμοποιηθεί την ερχόμενη χρονιά. Αυτά ήταν εύκολα όμως,
όπως λένε και οι άνθρωποι της Κόσγουερθ, αφού δεν είχαν να ανησυχούν για
ζητήματα θορύβου, οικονομίας και ομαλής απόκρισης.
Η εταιρία που έχει την έδρα της στο Νορθχάμπτον έχει παράλληλα ξεκινήσει
έρευνες σε εναλλακτικούς τύπους κινητήρων και σε συνεργασία με το
πανεπιστήμιο του Κόβεντρι και τον εφευρέτη του Dan Merritt, προχωρά την
εξέλιξη του κινητήρα Merritt Combustion Concept. Η διαφορά από τους
συμβατικούς τετράχρονους είναι ότι ένα χώρισμα στο θάλαμο καύσης με μιά
βαλβίδα κρατά ξεχωριστά τον αέρα από το καύσιμο μέχρι μόλις πριν την
ανάφλεξη. Αυτό σημαίνει ότι το μίγμα καίγεται σε ελάχιστο χρόνο μόλις
αναφλεγεί, και η Κόσγουερθ πιστεύει πως ο κινητήρας αυτός θα μπορεί να
λειτουργεί με εξαιρετικά φτωχά μίγματα πετυχαίνοντας καταναλώσεις της τάξης
των 2,8 λτ/100χλμ, λιγότερο δηλαδή και από το «μαγικό» 3λτ/100χλμ που
ανακοίνωσε η Όπελ στην Φρανκφούρτη.
Η Κόσγουερθ συζητά αυτό τον καιρό με αρκετές εταιρίες για την πιθανή χρήση
του κινητήρα αυτού, που θα βρίσκει εφαρμογές σε όλων των ειδών τα
αυτοκίνητα με κινητήρες μέχρι και 5 λτ, και όχι μόνο σε μικρά αυτοκινητάκια
πόλης.
Η Ρόβερ θα ήθελε να αντικαταστήσει το Μίνι μέχρι το τέλος της δεκαετίας,
και ένας τέτοιος κινητήρας θα ήταν ότι έπρεπε για τοn αντικαταστάτη του. Ο
Chris Woodwark δούλευε παλιότερα για τη Ρόβερ, ενώ η Κόσγουερθ είναι βέβαια
μία βρετανική εταιρεία... για να δούμε...
Ας ελπίσουμε σε ένα ειρηνικό και δημιουργικό 1996._Ι.Α.