Ράλλυ Πορτογαλίας

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΛΥ
ΡΑΛΛΥ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ: 3ος γύρος

555 vs KKK

Οι αριθμοί είχαν τη δική τους μάχη με τα γράμματα επί
πορτογαλικού εδάφους. Για όσους αμύητους, Σάινθ,
Κάνκουνεν ξεπέρασαν εαυτούς για τρεις ημέρες
εντυπωσιάζοντας δεκάδες χιλιάδες θεατών και
προβληματίζοντας όσους λοιπούς με Ιμπρέζα και Σέλικα. H
ώρα της κρίσης στο παραδοσιακό Αργκανίλ, όπου εν μέσω
λάσπης και ομίχλης ο Ισπανός κέρδισε τον τετράκις
Παγκόσμιο πρωταθλητή για 12__!
Ήταν ακόμη μία ήττα του κορυφαίου ιάπωνα κατασκευαστή
από έναν συμπατριώτη μικρού βεληνεκούς.
Είπατε τίποτα για την ομορφιά των αγώνων;

κείμενο: Θωμάς K. Ευθυμίου
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ/Χ. Καραγιωργάκης

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ αρκετοί στην Πορτογαλία _κόντρα_ στους εαυτούς τους,
στους αντιπάλους τους και στα στοιχεία της φύσης, αλλά
επισκιάστηκαν από τη σκληρή αντιπαράθεση των συνδυασμών
Σάινθ-Μόγια-Ιμπρέζα και Κάνκουνεν-Γκριστ-Σέλικα. Όλες οι ειδικές
διαδρομές ήταν χωμάτινες στο φετινό αγώνα και μάλιστα οι
περισσότερες λασπωμένες. Μάχη και σε επίπεδο ελαστικών λοιπόν και
όποτε η διαφορά ξεπερνούσε τα 10__ (στα 20 και πλέον χιλ!),
σήμαινε ότι _πέρασε και δεν έσπασε_ παρόλη την _τρέλα_ ή ότι η
επιτόπια χάραξη των Πιρέλι ήταν πιο επιτυχής από αυτή των Μισλέν
και αντιστρόφως. Οι διαφορές ξεκίνησαν από τα 9__ στο πρώτο
σκέλος υπέρ του Ισπανού, έφτασαν τα 22__ στο δεύτερο υπέρ του
Φινλανδού και έγιναν πάλι 12__ υπέρ του πληρώματος της
Σουμπαρού-Προντράιβ στο _στοπ_ της τελευταία ε.δ. του αγώνα λίγα
χιλιόμετρα από τη ράμπα του τερματισμού όπου δικαιολογημένα
αποθεώθηκαν νικητές και χαμένοι.
Επόμενη συνάντηση κορυφής ο γύρος της Κορσικής, αφού για πρώτη
ίσως φορά στην ιστορία του θεσμού το Σαφάρι δεν προσμετράει στο
πρωτάθλημα κατασκευαστών. H διαφορά σε σχέση με το δικό μας Ράλλυ
Ακρόπολις που επίσης προσμετράει μόνο στο Πρωτάθλημα F2. Στην
Αφρική τη νίκη θα διεκδικήσουν και εργοστασιακές συμμετοχές..._
Θ.Κ.Ε.

Σουμπαρού
Όλα ήρθαν βολικά για την Προντράιβ. H ολοσχερής επιδημική
καταστροφή στη Σουηδία, όχι απλά διασκεδάσθηκε με τη νίκη των
Σάινθ-Μόγια (φωτό), αλλά φάνηκε να αποτελεί πια μόνο παρελθόν,
αφού και τα τρία αυτοκίνητα της ομάδας ήταν μέσα στη δεκάδα. O
Ισπανός οδηγώντας στο όριο -ή και πάνω απ_ αυτό- κέρδισε
πεντακάθαρα τον Κάνκουνεν και είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και
στην τελευταία ε.δ, αν και χωρίς εμπρός φρένα, αύξησε τη διαφορά!
Στην ίδια ομάδα ο Κόλιν Μακρέι απέφυγε τις υπερβολές και
τερμάτισε στην τρίτη θέση δίνοντας πολύτιμους βαθμούς στην ομάδα
του. O τρίτος της παρέας, ο νεαρός Μπερνς, αντιμετώπισε
προβλήματα και τερμάτισε στην έβδομη θέση. Στην Πορτογαλία και τα
τρία Ιμπέζα χρησιμοποίησαν _μπουτόν_ αλλαγής ταχυτήτων στο
τιμόνι, με νέα όμως διάταξη.

Τογιότα-Κάνκουνεν
¶γγιξε τη νίκη η Τογιότα. O _μάγος_ Ντίτερ Μπούλιγκ, _μοτερίστας_
του TTE, έδωσε στους Κάνκουνεν, Οριόλ και Σβαρτζ, αυτοκίνητα
ικανά για νίκη. O _Κέκε_ (φωτό) θυμήθηκε παλιές καλές ημέρες και
εκμεταλλευόμενος στη λάσπη το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης που
εξελίχθηκε ραγδαία, άρχισε τα _πυροτεχνήματα_, όντας και _σε άλλο
αγώνα_ σε σχέση με τους _άλλους_ της ομάδας του. Αλάνθαστος και
ταχύς δοκίμασε τα πάντα αλλά δεν κατάφερε να κρατηθεί μπροστά από
τη θύελλα Σάινθ-Ιμπρέζα στο δεύτερο πέρασμα από τις ε.δ του
Αρκανίλ όπου ακόμη μία φορά κρίθηκε ο αγώνας. O Οριόλ ξεκίνησε
διερευνητικά, τουμπάρισε στο δεύτερο σκέλος και _βγήκε_ στο
τρίτο, για να τερματίσει τελικά στην έκτη θέση, πίσω από τον
¶ρμιν Σβαρτζ που ψάχνει τη χρυσή τομή αποφεύγοντας τις υπερβολές.

Φορντ
Τα Έσκορτ χρησιμοποίησαν στην Πορτογαλία, για πρώτη φορά σε χώμα,
σύστημα ελέγχου πρόσφυσης, αλλά οι αναποδιές για τη βελγοαγγλική
ομάδα άρχισαν από νωρίς. O Ντελεκούρ, βγήκε από το δρόμο στην
αρχή του αγώνα και εγκατέλειψε. Τη σκυτάλη πήρε ο Τιρί (φωτό) που
όμως δεν κατάφερε να πρωταγωνιστήσει.

Μιτσουμπίσι-Μαδέρα-ομάδα N
H κατηγορία N ζει, ή για να είμαστε ακριβείς, ξαναζεί. Τα νέα
Λάνσερ που έκαναν το 1-2-3 με τους Μαδέρα, Ρεκάλντε και
Χόλντεριντ έδωσαν βαθμούς στη Μιτσουμπίσι και είναι
χαρακτηριστικό ότι ουδέποτε απειλήθηκαν από τα εργοστασιακά
αυτοκίνητα της F2 συμβατικού ή εξελιγμένου τύπου. Όταν γλιστράει,
χαιρετίσματα...

Νισάν-Ντεμέβιους-F2
Οι αλλεπάλληλες εγκαταλείψεις των κορυφαίων συμμετοχών της F2,
συνδυάσθηκαν _αρμονικά_ με τις νέες σκέψεις της FIA για διατήρηση
των αυτοκινήτων 4x4 με τούρμπο και μετά απο το _97... Μέχρι το
μοιραίο; Λουά (Όπελ) και Ντε Μέβιους (Νισάν) είχαν το δικό τους
αγώνα έχοντας σε απόσταση αναπνοής τα Σκόντα των Σιμπέρα
(Φελίτσια 1500) και Τρίνερ (Φελίτσια1300)! Όταν όλοι αυτοί και
μαζί τους οι Μασέδο και Αζερέντο (Κλειώ-Μαξί) εγκατέλειψαν από
κιβώτιο, κέρδισε ο Ιταλός Πιερτζόρτζιο Ντέιλα με Πεζό 306 16S,
συνδυασμός που ουδέποτε απασχόλησε το συναγωνισμό.