Fiat Punto Cabrio 1.6 ELX
ΚΟΜΨΟ KAI ΕΥΛΥΓΙΣΤΟ...
Έξι μήνες μετά την είσοδο του Πούντο στην ευρωπαϊκή
αγορά, η Φίατ πρόσθεσε μια ακόμα έκδοση στις ήδη
υπάρχουσες. Το ανοιχτό Πούντο παρουσιάστηκε στους
δημοσιογράφους στις αρχές Ιουνίου. Πέντε μήνες
αργότερα, το οδηγούμε επί ελληνικού εδάφους κι
ανακαλύπτουμε τις αρετές του (και όχι μόνο)...
EXEI καταστεί πλέον παράδοση για πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές
αυτοκινητοβιομηχανίες η προσθήκη και μιας ανοιχτής έκδοσης
στις διάφορες παραλλαγές των δημοφιλών μοντέλων τους. Σε
γενικές γραμμές, σκοπός τέτοιων κινήσεων είναι η κάλυψη των
αναγκών μιας _ειδικής_ κατηγορίας υποψήφιων αγοραστών. Και
εννοούμε όλους αυτούς τους ανθρώπους που ποτέ δεν θα αγόραζαν
ένα αυτοκίνητο σχεδιασμένο σύμφωνα με τις ανάγκες του μέσου
οδηγού, όσο καλό κι αν ήταν. Το Πούντο, λοιπόν, είναι πολύ
καλό για την κατηγορία του και προσφέρεται σε μια ποικιλία
μοντέλων. Ωστόσο, η ανοιχτή έκδοση κρίθηκε απαραίτητη από τους
Τορινέζους έτσι ώστε το Πούντο να συγκινήσει και όσους
αγοράζουν αυτοκίνητο περισσότερο με το χέρι στην καρδιά παρά
στην τσέπη...
H μετατροπή του αυτοκινήτου έγινε από τον Μπερτόνε, όπως
αφήνει να εννοηθεί και το σχετικό σηματάκι που υπάρχει στο
πλάι.
Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, η αφαίρεση της
σκεπής προκαλεί σημαντικά προβλήματα ακαμψίας τα οποία
αντιμετωπίζονται μόνο με έναν τρόπο: Την προσθήκη ενισχύσεων
στο αμάξωμα που...απομένει και την αναπόφευκτη αύξηση του
βάρους. Και σ_ αυτήν την περίπτωση, λοιπόν, το αμάξωμα
ενισχύθηκε στα διαμήκη τμήματα κάτω από τις πόρτες (μαρσπιέ),
ενώ στις κολώνες του παρμπρίζ έχουν τοποθετηθεί εσωτερικά
επιπλέον σωληνοειδή στοιχεία. Επίσης, κάτω από το πίσω κάθισμα
έχει προστεθεί ένας εγκάρσιος άξονας που ενώνει τις δύο
κεντρικές κολώνες, ενώ υπάρχει ακόμα μία ατσάλινη ενίσχυση που
στηρίζει την πλάτη. Τέλος, ενισχυμένα είναι και τα πλευρικά
τοιχώματα του χώρου μέσα στον οποίο διπλώνεται η κουκούλα. Όλα
αυτά είχαν αποτέλεσμα την αύξηση του βάρους κατά 190 κιλά κι
έτσι, το Κάμπριο ζυγίζει 1070 κιλά σε αντίθεση με το στάνταρ
μοντέλο που δεν ξεπερνά τα 880.
Περνώντας στην εξωτερική εμφάνιση τώρα, θα πρέπει να πούμε πως
το σύγχρονο στιλ του αυτοκινήτου απέκτησε τώρα και λίγο
περισσότερο χρώμα. Οι Ιταλοί έχουν κάνει μια προσεκτική
επιλογή των χρωμάτων της κουκκούλας, (μπεζ, μπλε ή μαύρο,
ανάλογα με το χρώμα του αυτοκινήτου) έτσι ώστε να δημιουργεί
έναν καλαίσθητο συνδυασμό σε όλες τις περιπτώσεις. Παράλληλα,
η κατάργηση της πίσω κολώνας (C-Pillar) επέβαλλε και την
αλλαγή της θέσης των πίσω φωτιστικών σωμάτων, τα οποία
αποτελούν και ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του κλειστού
μοντέλου. Στην περίπτωση του κάμπριο μεταφέρθηκαν σε πιο
συμβατική θέση, ενώ το σχήμα τους θυμίζει αυτά του Σίβικ της
Χόντα.
H κουκούλα διπλώνεται μέσα σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, (που
σκεπάζεται από ειδικό κάλυμμα), ο οποίος _κλέβει_ πολύτιμο
όγκο από τον χώρο αποσκευών. Έτσι, έχουμε μια μείωση της τάξης
του 28% σε σύγκριση με το κλειστό μοντέλο (200 λίτρα από 275),
ενώ η διαφορά αυτή αυξάνεται ακόμα περισσότερο όταν ο οδηγός
ρίξει το πίσω κάθισμα (440 λίτρα από 1.080). Θα πρέπει να
επισημάνουμε ακόμα πως το άνοιγμα του χώρου αποσκευών είναι
σχετικά στενό, γεγονός που κάνει δύσκολη τη φόρτωση. Δεν
πιστεύουμε πάντως πως κάτι τέτοιο θα εμποδίσει τον υποψήφιο
αγοραστή από την επιλογή του Πούντο, εφόσον η σμίκρυνση του
χώρου αποσκευών αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό όλων των κάμπριο
(άλλωστε, όποιος θέλει αυτοκίνητο με μεγάλο πορτ μπαγκάζ
παίρνει...στέσιον!).
Το Πούντο Κάμπριο δοκιμής μας ήταν αυτό με το μεγάλο κινητήρα
των 1.6 λίτρων. Πρόκειται για τον κλασικό μεσαίο κινητήρα του
_Γκρούπο_ που τον συναντάμε στο Τέμπρα και στο Τίπο. Έχει
χωρητικότητα 1.581 κ.εκ. και στην περίπτωση του Πούντο
Κάμπριο η τροφοδοσία του γίνεται από σύστημα ψεκασμού
πολλαπλών σημείων. Έτσι, η ισχύς του έχει αυξηθεί φτάνοντας
τους 88 ίππους/5.750 σ.α.λ. (από 75). Προφανώς αυτή η κίνηση
κρίθηκε απαραίτητη από τους μηχανικούς της Φίατ, μια και οι 75
ίπποι κρίνονταν μάλλον ανεπαρκείς. H ροπή του κλασικού
8βάλβιδου συνόλου φτάνει τα 12,9 kg.m/2.750 σ.α.λ. και σύμφωνα
με την εταιρία είναι διαθέσιμη σε ποσοστό 90% από τις 1.900
σ.α.λ. έως και τις 4.850.
Πέρα από τις αλλαγές στο αμάξωμα, το αυτοκίνητό μας δεν
διαφέρει σε τίποτα από ένα συνηθισμένο κλειστό Πούντο. Να
επαναλάβουμε λοιπόν, συνοπτικά, πως η μπροστινή ανάρτηση
αποτελείται από τα κλασικά πλέον γόνατα Μακφέρσον τα οποία
συνδυάζονται με ψαλίδια βάσης και αντιστρεπτική ράβδο, ενώ
πίσω υπάρχουν υστερούντες βραχίονες με ελικοειδή ελατήρια και
αντιστρεπτική ράβδο.
Σε αντίθεση με άλλα μέρη του αμαξώματος, η μετατροπή του
αυτοκινήτου δεν αλλοίωσε και τις εσωτερικές του διαστάσεις. Το
Πούντο Κάμπριο εξακολουθεί να είναι ευρύχωρο, με δυνατότητα
φιλοξενίας 4 ή και 5 ενηλίκων στο σαλόνι του. H εργονομία και
η ποιότητα κατασκευής είναι και αυτές πλέον σε υψηλό επίπεδο
και αντιμετωπίζουν άφοβα πια το Γερμανικό και Ιαπωνικό
ανταγωνισμό. O εξοπλισμός περιλαμβάνει διαιρούμενο πίσω
κάθισμα, ηλεκτρικά αναδιπλούμενη κουκούλα, ηλεκτρικά παράθυρα
και κλειδαριές και έτοιμη εγκατάσταση για ηχοσύστημα με 4
ηχεία. Επίσης, υδραυλικό τιμόνι (το οποίο ρυθμίζεται και καθ_
ύψος), προβολείς ομίχλης εμπρός, φρένα με ABS καθώς και
αλουμινένιες ζάντες με ελαστικά χαμηλού προφίλ.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Με δεδομένη την αύξηση του βάρους στο Πούντο Κάμπριο, οι 13
επιπλέον ίπποι είναι σχεδόν το καλύτερο δώρο για τον οδηγό.
Θεωρητικά, βεβαίως, ακόμα και με ισχύ 88 ίππων τα πράγματα θα
είναι οριακά εφόσον έχουμε να κάνουμε με ένα αυτοκίνητο που
ζυγίζει 1.070 κιλά άδειο. Ωστόσο, στην πράξη ο κινητήρας
δείχνει τον καλύτερό του εαυτό και ο οδηγός δεν αισθάνεται σε
καμία περίπτωση απροθυμία ή έλλειψη δύναμης. H ευστροφία του
είναι σύμφωνη με τα ιταλικά πρότυπα, κι έτσι η δύναμή του
είναι πλήρως εκμεταλλεύσιμη καθώς αποδίδεται προοδευτικά και
γραμμικά (χωρίς κενά) σε όλη την κλίμακα των στροφών. H
απόκριση στο γκάζι είναι ικανοποιητική, γεγονός που φαίνεται
και από το τίναγμα της βελόνας του στροφόμετρου στο παραμικρό
άγγιγμα του πεντάλ.
Για τη μετάδοση και τον επιλογέα των ταχυτήτων δεν θα προβούμε
σε κανένα άλλο σχόλιο, πέραν των όσων είχαμε γράψει και στη
δοκιμή του κλειστού μοντέλου. H κλιμάκωση των σχέσεων (οι
οποίες δεν είναι ιδιαίτερα μακριές) είναι πυκνή, χωρίς κενά. O
επιλογέας, αν και έχει κάπως μεγάλες διαδρομές, έχει θετική
αίσθηση και οι ταχύτητες _κουμπώνουν_ ικανοποιητικά. Αποτελεί
σίγουρα βελτίωση σε σύγκριση με τις πρότερες... θλιβερές
εμπειρίες (ψάξε, ψάξε δεν θα τη βρεις!) που είχαμε με τα
παλαιότερα μικρομεσαία προϊόντα της Φίατ και άλλων ιταλικών
εργοστασίων... Ωστόσο, απέχει ακόμα από την πολύ καλή αίσθηση
ορισμένων ιαπωνικών και γερμανικών μοντέλων.
Αφήνοντας το θεωρητικό επίπεδο τώρα, μπορούμε να πούμε πως
σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μετρήσεών μας, το Πούντο
Κάμπριο βρίσκεται μέσα στο μέσο όρο της κατηγορίας καθώς το
αυξημένο συνολικό βάρος _εξισορροπείται_ ίσα-ίσα από τον
κινητήρα. Τα 100 χλμ/ώρα από στάση, έρχονται σε 12,5__ ενώ τα
πρώτα 400 μέτρα και το χιλόμετρο σε 18,45__ και 34,42__
αντίστοιχα. Οι χρόνοι στα εικονικά μας προσπεράσματα ήταν και
αυτοί στο ίδιο πλαίσιο: Έτσι, το Πούντο χρειάστηκε 7,1__ για
να επιταχύνει από τα 80 ως τα 110 χλμ/ώρα με τρίτη, ενώ για τα
110-130 χλμ/ώρα με τετάρτη χρειάστηκε 7,7__. Παράλληλα,
δοκιμάσαμε να μετρήσουμε το αυτοκίνητο και με ανοιχτή την
κουκούλα και διαπιστώσαμε πως από πλευράς επιδόσεων οι
διαφορές είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Για τα 0-100 χ.α.ω. ο χρόνος
ήταν ο ίδιος, ενώ στο χιλιόμετρο οι τιμές ήταν κατά 2-3 δέκατα
του δευτερολέπτου υψηλότερες. Σ_αυτό το σημείο θα πρέπει να
πούμε πως δεν παραθέτουμε συγκριτικά τιμές επιδόσεων από
κάποιο άλλο μοντέλο διότι απλούστατα δεν υπάρχει αντίστοιχο
όχημα σε αυτή την κατηγορία τιμής (5.300.000 δραχμές) και
κυβικών. Τα Σουζούκι ΣουΪφτ και Πεζό 205 συγκρίνονται
περισσότερο με το Πούντο Κάμπριο με τον μικρότερο κινητήρα των
1.242 κ.εκ.
Το αυτοκίνητο όμως υστερεί λίγο στον τομέα της κατανάλωσης η
μέση τιμή της οποίας σε όλη τη διάρκεια της δοκιμής ήταν 11,61
λίτρα/100 χλμ. H τιμή αυτή πάντως, αν και αυξημένη,
δικαιολογείται από το αυξημένο βάρος και τη χειρότερη
αεροδυναμική του αυτοκινήτου σε σχέση με τις κλειστές εκδόσεις
του.
Μετά από πολυήμερη συμβίωση με το αυτοκίνητο, μπορούμε να
πούμε πως εξακολουθούν να ισχύουν τα όσα είχαμε παρατηρήσει
και στη δοκιμή του κλειστού μοντέλου. Το Πούντο είναι ένα
αυτοκίνητο _φιλικό στο χρήστη_ που δεν θα τον αιφνιδιάσει με
περίεργα καπρίτσια, ακόμα και όταν ο τελευταίος θελήσει να
κινηθεί γρήγορα, εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες του
οχήματος. H οδική του συμπεριφορά είναι ακριβής και
προβλέψιμη, προσφέροντας μεγάλα περιθώρια ασφαλείας. Είναι
χαρακτηριστικές οι προοδευτικές τάσεις υποστροφής που
παρουσιάζει, οι οποίες μετατρέπονται δύσκολα σε υπερστροφή
-εκτός αν ο οδηγός το επιδιώξει ή κάνει... ανεπίτρεπτα λάθη.
Ακόμα και αν αφήσεις το γκάζι στην κορυφή της στροφής, το
αυτοκίνητο δεν διώχνει το πίσω μέρος του και η υποστροφή
εξουδετερώνεται _εν τη γενέσει_ της με μια απλή διόρθωση της
τροχιάς. Επίσης, καλές εντυπώσεις μας άφησαν τα λάστιχα P 700
Z της Πιρέλλι (διαστάσεων 175/60) που φορούσε το Πούντο της
δοκιμής μας σε αλουμινένιες ζάντες 14 ιντσών. Ικανοποιημένοι
μείναμε και από το σύστημα πέδησης το οποίο περιλαμβάνει
δίσκους εμπρός και ταμπούρα πίσω σε συνδυασμό με ABS. Αν και
το πεντάλ έχει αρχικά μια κάπως σπογγώδη αίσθηση, εντούτοις, ο
οδηγός το συνηθίζει γρήγορα. Αυτή είναι και η μόνη μας
παρατήρηση. Σε όλη τη διάρκεια της δοκιμής τα φρένα δεν μας
απασχόλησαν για κανέναν άλλο λόγο και αυτό πιστεύουμε πως
είναι πλεονέκτημα. H επιβράδυνση του αυτοκινήτου γίνεται
δυνατά και σίγουρα, ενώ το ABS σε πολύ λίγες περιπτώσεις
χρειάστηκε να επέμβει. Επίσης, ανθεκτικά αποδείχθηκαν και στην
παρατεταμένη χρήση χωρίς να παρατηρήσουμε ποτέ μειωμένη
απόδοση ή καπνούς και... μυρωδιές!
O αεροδυναμικός θόρυβος είναι περιορισμένος στις υψηλές
ταχύτητες και σε αντίθεση με ό,τι θα περίμενε κανείς από ένα
τέτοιο όχημα, περισσότερο ακούγονταν τα λάστιχα και ο
κινητήρας παρά η κουκούλα.
Τέλος, πρέπει να αναφερθούμε και στις στρεβλώσεις του
αμαξώματος οι οποίες εξακολουθούν να υπάρχουν και -παρά τα 190
επιπλέον κιλά ενισχύσεων στο πλαίσιο- σκιάζουν τη γενικά καλή
εικόνα του αυτοκινήτου. Χωρίς να αποβαίνουν σε καμιά περίπτωση
επικίνδυνες, ακόμα και σε οριακές καταστάσεις, εντούτοις
γίνονται αισθητές ιδιαίτερα όταν το αυτοκίνητο κινείται σε
ανώμαλο οδόστρωμα.
Βεβαίως (και δεν ξέρουμε αν αυτό αποτελεί δικαιολογία ή
παρηγοριά για τους δημιουργούς και τους υποψήφιους αγοραστές
του Πούντο Κάμπριο) τέτοιου είδους προβλήματα είναι κοινά σε
όλα τα ανοιχτά αυτοκίνητα και ιδιαίτερα σε όσα είναι παράγωγα
κλειστών μοντέλων. Έτσι οι υποψήφιοι αγοραστές θα πρέπει να
μάθουν να ζουν με αυτού του είδους τις _παρενέργειες_ που
συνεπάγεται η αφαίρεση της σκεπής.
Αναμφίβολα έχουμε να κάνουμε με ένα αυτοκίνητο με έντονο
χαρακτήρα που απευθύνεται σε νέους ανθρώπους ή τουλάχιστον σε
όσους αποζητούν κάτι όχι και τόσο συντηρητικό. Έχει
αξιοπρεπείς επιδόσεις, πρόθυμο αλλά και λίγο _λαίμαργο_
κινητήρα, καλά φρένα και ασφαλή οδική συμπεριφορά. Από την
άλλη πλευρά, δεν έχει αποβάλει τα κλασικά χαρακτηριστικά όλων
των αυτοκινήτων της κατηγορίας αυτής: Τα προβλήματα ακαμψίας
και το μικρό χώρο αποσκευών, αν και είμαστε σίγουροι πως ο
υποψήφιος αγοραστής μάλλον θα τα παραβλέψει εφόσον
ενδιαφέρεται περισσότερο για τον χαρακτήρα και την
προσωπικότητα του οχήματος. Επιπλέον δεν μπορούμε να μην
αναφέρουμε και την ιδιαίτερα ανταγωνιστική τιμή του σε σχέση
με τον εξοπλισμό που προσφέρει._4Τ.
ΥΠΕΡ:
Ασφαλής οδική συμπεριφορά
Εύστροφος και ελαστικός κινητήρας
Ικανοποιητική σχέση τιμής/εξοπλισμού
Υδραυλικό τιμόνι
Καλά φρένα με ABS
KATA:
Στρεβλώσεις του αμαξώματος
Αυξημένη κατανάλωση
Μέτρια ορατότητα πίσω, όταν η κουκούλα είναι κατεβασμένη
Μειωμένος χώρος αποσκευών με μικρό άνοιγμα που δυσχεραίνει τη φόρτωση