Nίκος Δήμου
ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΤΕΙΑ TOY ΚΟΣΜΑ να τρως γίδα βραστή. Στη μικρή πλατεία του
Λεωνίδιου να πίνεις καφέ χαζεύοντας τα νεοκλασικά κτίρια. Να σου κόβεται η
ανάσα στην ανάβαση για το Γεράκι....
O φίλος μου Jean-Philippe είναι Ελβετός, καθηγητής Πανεπιστημίου και
αρχαιολάτρης. Στην τελευταία του επίσκεψη στην Αθήνα τον είχα πάει μία
βόλτα στο Αμφιαράειο. H ιερή ρεματιά ήταν πανέμορφη και άδεια. O άνθρωπος
απόρησε: υπάρχουν στην Ελλάδα τέτοιοι ωραίοι αρχαιολογικοί χώροι που δεν
τους κατακλύζουν τουρίστες;
Του υποσχέθηκα σε μία προσεχή επίσκεψη να του δείξω δέκα (ή και
περισσότερους - ανάλογα με το χρόνο του) τόπους χωρίς ENAN τουρίστα. Και
όταν ξανάρθε, τήρησα την υπόσχεσή μου.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ TH ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ (με κίνδυνο να την ακολουθήσουν μερικοί από σας
κι έτσι να μην είναι πια τόσο έρημοι οι τόποι). Είχαμε μόνον δύο μέρες
καιρό και γι? αυτό ξεκινήσαμε από τη μητέρα όλων των τόπων -την Αργολίδα!
Ακόμα και μέσα στην ευλογημένη αυτή περιοχή θα μπορούσε κανείς να
επισκεφθεί δέκα αρχαιολογικούς χώρους κι άλλα δέκα τοπία που θα του μείνουν
για χρόνια στη μνήμη. Δεν μιλάω για τα γνωστά (Μυκήνες, Επίδαυρο - Ναύπλιο,
Τολό) όπου πάνε όλες οι μάζες (όχι πως δεν είναι όμορφα -αλλά μόνο σε
εποχές χωρίς τουρίστες). Πόσοι ξέρουν τα ονόματα Μέρμπακας, Δέντρα, Μιδέα,
Δρέπανο, Βιβάρι; Πόσοι έχουν σκαρφαλώσει στη Μυκηναϊκή ακρόπολη της Ασίνης
(μνημονεύοντας Σεφέρη) πόσοι έχουν δει την υπέροχη θέα από το Ηραίο του
Αργους; Πόσοι έχουν απολαύσει τη δύση στον Καραθώνα και την Ανατολή στους
Μύλους, κοντά στο άντρο της Λερναίας Ύδρας;
Ήταν οι πορτοκαλιές ανθισμένες και δεν μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο
ζάλιζε το βαρύ άρωμά τους, που έμπαινε από τα παράθυρα. O Ελβετός μέθυσε.
Ήταν και η μουσική - Μάνος Χατζιδάκις, ο μέγας και να η μία τέλεια διαδρομή
επάνω στην άλλη.
Αυτά την πρώτη μέρα. Τη δεύτερη πήγαμε Αστρος, Μονή Λουκούς, Λεωνίδιο (η
παραλιακή διαδρομή από τις ωραιότερες στη Ελλάδα). Μετά αναρριχηθήκαμε στον
Πάρνωνα: Μονή Ελώνης, Κοσμάς, (στα 1200 μέτρα μέσα στο έλατο) και τελικά (ο
σκοπός του ταξιδιού) Γεράκι.
Πόσοι από σας έχουν πάει στο Γεράκι; Φαντάζομαι ελάχιστοι. Το Γεράκι είναι
μία ερειπωμένη μεσαιωνική πόλη -κάτι σαν τον Μυστρά, πιο μικρό αλλά (γνώμη
μου) πιο όμορφο. Το ανέβασμα θέλει γερά πόδια και πλεμόνια και πριν πάτε
πρέπει να βρείτε τον φύλακα (βρίσκεται κάτω στο ομώνυμο χωριό) να σας
ανοίξει. Όταν θα φτάσετε επάνω στον Αη Γιώργη, όταν θα δείτε τις
τοιχογραφίες και τη θέα από τα τείχη, θα με θυμηθείτε.
Φυσικά ούτε στο Γεράκι ούτε στο Ηραίο ούτε στη Βυζαντινή εκκλησία του
Μέρμπακα υπήρχε ίχνος τουρίστα. Έτσι εκπλήρωσα την υπόσχεσή μου.
Αχ! H άγνωστη Ελλάδα! Υπάρχει ακόμα και είναι τόσο όμορφη! (Και μην ψάξετε
στους χάρτες ή στο δρόμο για τον Μέρμπακα. Έχω ξαναγράψει πως κάποιοι
ανιστόρητοι, αγνοώντας τον μέγα ελληνιστή Wilhelm von Moerbecke,
μεταβάφτισαν το χωριό σε «Αγία Τριάδα»!)
ΧΑΛΑΣΕ THN ΠΙΑΤΣΑ O ΖΟΥΡΑΡΙΣ δίνοντας βραβεία και υποτροφίες φιλοξενίας.
Όταν δημοσίευσα στο προπερασμένο τεύχος σχέδιο αυτοκινήτου με τη λεζάντα:
«Quiz: Ποιος μπορεί να αναγνωρίσει αυτό το (αποτυχημένο) μοντέλο» δεν είχα
εξαγγείλει κανενός είδους βραβεία. Μεσολάβησε όμως ο διαγωνισμός του Z. και
μερικοί αναγνώστες μπέρδεψαν τα πράγματα. Έτσι ο κ. Φώτης Τσομπάνογλου
απαντάει σωστά «Cadillac Αllante» και προσθέτει. «Αν η απάντηση στο quiz
είναι σωστή παρακαλώ στείλτε το δώρο μου στη διεύθυνση....»
Ποιο δώρο κύριε Τσομπάνογλου; Μίλησα εγώ πουθενά για δώρο; Μπράβο σας που
απαντήσατε σωστά -αλλά τα δώρα άλλες στήλες τα μοιράζουν...
Την απάντηση βρήκαν αρκετοί αναγνώστες. H πληρέστερη είναι του κ. Βασίλη
Μπάρδη που γράφει: «Εάν δεν κάνω λάθος πρόκειται για την Cadillac Allante
σχεδιασμένη από τον Pininfarina και φοράει τον διάσημο V8 κινητήρα της GM
(Cadillac) Northstar. Το προσθιοκίνητο αυτοκίνητο ήταν διάσημο γι? αυτόν
τον κινητήρα ο οποίος μπορούσε να ταξιδέψει χωρίς λάδι για... αρκετά μίλια
και η απόδοσή του ήταν καλή για αμερικανικό κινητήρα (αν θυμάμαι καλά,
περίπου 250BHP). Το ανοιχτό αυτό αυτοκίνητο ήταν ιδιαίτερα όμορφο για
αμερικάνικη κατασκευή (λίγα αυτοκίνητα πέρα από τον Ατλαντικό είναι όμορφα)
έτυχε όμως της απόρριψης των Αμερικανών αγοραστών, πράγμα που το οδήγησε
στην εμπορική αποτυχία, όπως πολύ σωστά αναφέρετε».
Να συμπληρώσω μερικά στοιχεία: Ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 1986 με τέσσερα
λίτρα και 170 ίππους. Το 1989 ο κυβισμός του V8 αυξήθηκε σε 4,5 λίτρα και η
ιπποδύναμη έφτασε τους 203 ίππους. Το 1990 προστέθηκε σύστημα
αντιολισθητικό. Το 1992 (Ιανουάριο), σε μία ύστατη προσπάθεια προώθησης, ο
κινητήρας έγινε 32βάλβιδος με 4,6 λίτρα και η απόδοση έφτασε τους 299
ίππους (SAE). Αλλά όλα αυτά δεν έσωσαν την Allante που εγκαταλείφθηκε τον
επόμενο χρόνο...
ΠΟΛΛΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ EXEI MAZEYTEI μαζί με φωτογραφίες επιγραφών και τεράτων
(δημοσιεύονται αρκετές). Μια και μιλάμε για φωτογραφίες ο ΔΑΙΜΩΝ δεν θα με
αφήσει ποτέ ήσυχο. Στο περασμένο τεύχος ανακάτωσε τις λεζάντες. Έτσι στη
δεύτερη σελίδα επάνω αριστερά, που έδειχνα «πως οι πάσσαλοι του ξενοδοχείου
έχουν φτάσει ως το χείλος της ακτής, κλείνοντας την πρόσβαση στα παρακάτω
λιμανάκια» μπήκε η άσχετη λεζάντα για «χρώματα και σχήματα πλαστικής
τέχνης». Οι προσεκτικοί αναγνώστες ίσως κατάλαβαν την αντιμετάθεση, αλλά
AMAN πια - ούτε μία ανθρωπινή καταγγελία δεν μπορούμε να κάνουμε;
ΕΞΩΤΙΚΑ KAI ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΣ. O Γιώργος Τούλιας, φοιτητής ΕΜΠ, μου έστειλε ένα
γράμμα... να το δώσω προς δημοσίευση. Ευχαρίστως θα το περάσω στους
αρμόδιους, αλλά δεν αντέχω στον πειρασμό να πω ότι συμφωνώ με το
περιεχόμενό του. Τι γράφει; Ότι οι 4T θα πρέπει να ασχολούνται περισσότερο
με τις μετατροπές που μπορεί να κάνουν τα μικρά και μεσαία κυβικά πιο
γρήγορα και πιο ασφαλή. Οι πιο πολλοί αναγνώστες γράφει ο Γ.Τ. έχουν
αυτοκίνητα μέχρι 1600 κυβικά που προσπαθούνε να τα κάνουν να πηγαίνουν και
να στρίβουν καλύτερα. Στην προσπάθειά τους αυτή πέφτουν συχνά θύματα
διαφόρων απατεώνων που τους πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Αποστολή
των 4T θα ήταν να δοκιμάζουν τις μετατροπές να ελέγχουν την απόδοση και την
αξιοπιστία τους - ακόμα και το κόστος τους που συχνά είναι εξωπραγματικό.
Καλά είναι τα τεστ των εξωτικών Ferrari και των BMW 730i, αλλά το πρόβλημα
των περισσότερων από εμάς είναι αλλού.
Συμφωνώ και επαυξάνω. Κάποτε δοκιμάζαμε μετατροπές, πολύ πιο τακτικά. Ακούω
κι εγώ διάφορα πράγματα και αναρωτιέμαι: Ποια είναι η αλήθεια για τα
τσιπάκια; Πόσο αυξάνουν την πραγματική ιπποδύναμη και τι επιπτώσεις έχουν
στη ροπή και τη μακροβιότητα του κινητήρα;
TO BPABEIO ΓΙΑ THN ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ του μήνα διεκδικούν ο K. Μερσεντές
(ναι είναι όνομα!), η ΟΣΠΡΕΞ και η ΟΔΙΚΣΗΜ. Αλλά η πιο πρωτότυπη είναι μία
που μπορώ να την γράψω, αλλά διαβάζεται μόνον στον καθρέφτη: NIZT
ΑΙΣΤΥΟΠΑΠ! Μου την έστειλε ο (παλιός συνεργάτης της στήλης) κ. Λεωνίδας
Παπαδάκης (είχε στείλει και το περίφημο ΚΡΕΪΖΥ-ΣΟΥΒΛ) από το Brighton της
Αγγλίας. Είναι τραβηγμένη στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης και το κατάστημα
πουλάει παπούτσια και τζιν...
Όσο για τον κύριο Μερσεντές λέγεται Κώστας και μαζί με τον Γιάννη Κόκκινο
εκτελούν μεταφορές (ελπίζω με? Μερσεντές). H φωτογραφία έρχεται από την
Κύπρο, τραβήχτηκε στη Λεμεσό και οφείλεται στον κ. Δημ. Μιχαήλ από τη
Λευκωσία.
H ΟΣΠΡΕΞ (λέτε να έχει σχέση με όσπρια;) τραβήχτηκε στο δήμο Νέας Ιωνίας,
στη Θεσσαλονίκη, από φίλο της στήλης που επιθυμεί να μείνει ανώνυμος.
H Νύμφη του Βορρά έχει την τιμητική της. Έτσι και η επόμενη φωτογραφία
είναι από το σιδηροδρομικό της σταθμό -ανάμεσα σε πολλές επιγραφές
ξεχωρίζει η ωραιότατη ΟΔΙΚΣΗΜ.
Τέλος τα «ΚΟΥΝΕΛΙΑ ΡΑΤΣΑΣ ΚΟΚΟΡΓΙΑ KE ΠΕΡΙΣΤΕΡΓΙΑ (sic)» του κυρίου
Ευστάθιου Κατζούκη κλείνουν τη σημερινή παρέλαση επιγραφών.
ΩΡΑΙΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ έστειλε στη στήλη ο αναγνώστης Δημήτρης
Ελέας - αλλά ούτε που επιχειρώ να δημοσιεύσω καμιά, είναι σκοτεινές και με
το δικό μας τύπωμα θα γίνουν μαύρες.
O κ. Τάσος Παπαδάκης, από τη Θεσσαλονίκη, διαφωνεί μαζί μου για τα κινητά
τηλέφωνα. Επιμένει ότι για τους περισσότερους είναι status symbol, (σύμβολο
κύρους) και όχι απλό εργαλείο. O χρόνος θα λύσει το πρόβλημα κ. Παπαδάκη.
Σε λίγο θα γίνει τόσo κοινό ώστε οι (λίγοι ή πολλοί) επιδειξίες θα το?
κρύβουν. Πάντως η απορία μου δεν λύθηκε. Γιατί ειδικά αυτό το «σύμβολο
κύρους» προκαλεί αισθήματα ενοχής (ή αποστροφής) και όχι τα τόσα άλλα που
χρησιμοποιούμε; Εσείς θα ντρεπόσασταν αν φορούσατε Trussardi ή κρατούσατε
ένα στυλό Mont Blanc;
O κ. Λουκάς Μανιός, από την Ηλιούπολη, μου στέλνει έναν κατάλογο της
έκθεσης syskevasia 95 (sic) όπου αφθονούν τα σύνθετα και περίεργα ονόματα
(ANGLOPACK, ΓΕΩΠΑΚ, EUROPACK, ΜΕΓΑ ΠΑΚ κ.λπ) με τη σημείωση: «Μήπως οι
εταιρίες με κανονικά ονόματα είναι η μειοψηφία;»
Τέλος ο φίλος Νίκος Γραμματικόπουλος μου θυμίζει την αποτρόπαια ιστορία του
παπά στις Ροβιές της Εύβοιας που ψάρευε? γάτες. Τις έπιανε με αγκίστρι και
δόλωμα και μετά τις έπνιγε με τα χέρια του... (Όχι Νίκο, δεν θα περάσω αυτή
την ιστορία στο Internet. Ντρέπουμαι...)