Chrysler Voyager
O ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ...
H Κράισλερ ήταν η πρώτη αυτοκινητοβιομηχανία που το 1984 δημιούργησε, με
την παρουσίαση του Βόγιατζερ, την κατηγορία των πολυμορφικών επιβατικών
αυτοκινήτων ενός όγκου. Εκείνη την εποχή το αυτοκίνητο αυτό (εκτός από το
Ρενό Εσπάς που παρουσιάστηκε σχεδόν ταυτόχρονα στην Ευρώπη) ήταν το
μοναδικό, με αποτέλεσμα την πλήρη επικράτησή του στην Αμερική. Σήμερα η
κατάσταση έχει αλλάξει αφού η Φορντ, η GM και άλλοι διεκδικούν το μερίδιό
τους σε αυτήν την αγορά.
του Χάουαρντ Γουόκερ
ΠΡΟΣΦΑΤΑ παρουσιάστηκε στην Αμερική ο αντικαταστάτης του Βόγιατζερ.
Αργότερα, μέσα στην φετινή χρονιά θα γίνει και η παρουσίαση στην Ευρώπη,
όταν αρχίσει η παραγωγή του στο εργοστάσιο της εταιρείας στο Γκρατς της
Αυστρίας.
Το νέο Βόγιατζερ θα διατίθεται, όπως και το παλιό, με δύο μεταξόνια. Και τα
δύο έχουν μεγαλώσει σε σχέση με αυτά του προηγούμενου μοντέλου. Το μακρύ
φτάνει στα επίπεδα μιας... Μερτσέντες «S», ενώ το κοντό βρίσκεται πλέον στα
επίπεδα ενός μεγάλου οικογενειακού στέσιον.
Τα αμαξώματα ενός όγκου σίγουρα δεν είναι το αγαπημένο θέμα των σχεδιαστών,
όμως το αποτέλεσμα της ομάδας της Κράισλερ είναι συμπαθητικό. Οι γραμμές
είναι πιο απαλές και στρογγυλεμένες από πριν και ο συντελεστής
αεροδυναμικής αντίστασης έχει πέσει από το 0,41 στο 0,35.
H γραμμή των παραθύρων τώρα βρίσκεται πιο χαμηλά με αποτέλεσμα το εσωτερικό
του αυτοκινήτου να είναι πιο φωτεινό και η ορατότητα να έχει βελτιωθεί.
Χάρις στο χαμηλό δάπεδο, τις μεγάλες μπροστινές και τις πίσω συρόμενες
πόρτες η πρόσβαση στο εσωτερικό του αυτοκινήτου είναι πανεύκολη.
Οι θέσεις στο εσωτερικό φτάνουν τις 7, είτε στην μεσαία σειρά βρίσκεται ο
μονοκόμματος πάγκος, είτε δύο ανεξάρτητες πολυθρόνες. O χώρος αποσκευών
είναι εύκολα προσπελάσιμος από το εσωτερικό του αυτοκινήτου χωρίς να
χρειάζεται να σκαρφαλώνει κανείς πάνω από καθίσματα.
Οι πλάτες της μεσαίας και της πίσω σειράς καθισμάτων διπλώνουν,
αποκαλύπτοντας ένα τεράστιο χώρο φόρτωσης. Χώρος για μικρού ύψους
αντικείμενα, ακόμα και αν έχουν μεγάλο μήκος, υπάρχει και κάτω από
καθίσματα.
Το Βόγιατζερ όμως μπορεί να μετατραπεί σε πραγματικό βαν με την αφαίρεση
όλων των πίσω καθισμάτων. Όμως, αν και οι βάσεις των καθισμάτων είναι
σχεδιασμένες να βγαίνουν εύκολα, το βάρος τους δυσκολεύει το «βάλε-βγάλε»
και βέβαια σε μία τέτοια περίπτωση κάποιος πρέπει να απαντήσει τι θα γίνουν
τα καθίσματα που μένουν έξω από το αυτοκίνητο.
Μπροστά τα καθίσματα είναι άνετα σαν πραγματικές πολυθρόνες, με ψηλή πλάτη,
παχιά μαξιλάρια και αναδιπλούμενα υποβραχιόνια. H θέα προς τα έξω από την
θέση του οδηγού είναι σχεδόν πανοραμική.
Στον τομέα της ασφάλειας δεν έχουν γίνει τσιγγουνιές. Υπάρχουν όλα τα
απαραίτητα, όπως σύστημα ABS και αερόσακοι. Επίσης οι προφυλακτήρες δεν
παθαίνουν ζημιά σε συγκρούσεις με ταχύτητες μέχρι 8 χλμ./ώρα, το σύστημα
πλύσης του παρ-μπριζ είναι ενσωματωμένο στους υαλοκαθαριστήρες και η μεσαία
σειρά καθισμάτων έχει ενσωματωμένα αναδιπλούμενα παιδικά καθίσματα.
Το «ευρωπαϊκό» Βόγιατζερ θα κινούν 3 κινητήρες βενζίνης και 1 τουρμποντίζελ
2,5 λίτρων. O μικρότερος βενζινοκινητήρας είναι 4κύλινδρος 2,4 λίτρων (αλλά
από το 1997 θα υπάρξει και μία 2λιτρη έκδοση), ενώ οι οι δύο μεγαλύτεροι
3,3 και 3,8 λίτρων είναι V6. Οι κινητήρες βρίσκονται εγκάρσια τοποθετημένοι
μπροστά και κινούν τους εμπρός τροχούς μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου 4
σχέσεων. Χειροκίνητο κιβώτιο υπάρχει κατ? επιλογήν μόνο για την
τουρμποντίζελ και -αργότερα- για την 2λιτρη έκδοση.
Είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε το αυτοκίνητο με τον κινητήρα V6 των 3,3
λίτρων και το μακρύ μεταξόνιο. Στο καπό είχε το σήμα της Ντοτζ (ένα από
τα... πολλά πρόσωπα της Κράισλερ στις Η.Π.Α.). O κινητήρας αποδίδει ισχύ
158 ίππων και έχει μέγιστη ροπή 28,1 Kg.m στις 3250 σ.α.λ. Οι επιδόσεις δεν
είναι άσχημες για την κατηγορία, ούτε όμως και σπουδαίες. Τα 100 χλμ./ώρα
από στάση έρχονται σε 10?? και η τελική ταχύτητα ξεπερνάει τα 190 χλμ./ώρα.
Όμως το νέο Βόγιατζερ έχει πολύ ζωντανή αίσθηση. Αυτό σε μεγάλο μέρος
οφείλεται στο καλό αυτόματο κιβώτιο με το γρήγορο «κικ-ντάουν» και τις πολύ
ομαλές αλλαγές. Μόνο στις μεγάλου μήκους ανηφόρες απογοητεύει το κιβώτιο
αφού «μπερδεύεται» αρκετά μέχρι να βρει την σωστή σχέση. O θόρυβος από τον
κινητήρα είναι διακριτικός ακόμα και όταν πιέζεται, ενώ και ο θόρυβος από
τον δρόμο και την ανάρτηση είναι απόμακρος και καλά μονωμένος.
Για τόσο μεγάλο ...λεωφορείο, το Βόγιατζερ στέκεται καλά στο δρόμο. Το
υποβοηθούμενο τιμόνι δεν μεταφέρει όλες τις πληροφορίες από τον δρόμο, έχει
όμως την σωστή αντίσταση στα χέρια του οδηγού και είναι γρήγορο. Το
αυτοκίνητο στρίβει ουδέτερα και μόνο στο όριο υποστρέφει προοδευτικά
ειδοποιώντας τον οδηγό.
Για όχημα με άκαμπτο πίσω άξονα και φύλλα σούστας στην πίσω ανάρτηση το
Βόγιατζερ είναι απροσδόκητα άνετο. Βέβαια χοροπηδάει λίγο όταν είναι άδειο
με μόνο τον οδηγό μέσα, αλλά φορτωμένο βελτιώνεται πολύ.._Η.W.