Πανελλήνιο Πρωτάθλημα F3
ΜΑΡΑΣΜΟΣ Ή... EYHMEPIA;
Ασπρο ή μαύρο; Σύνηθες ερώτημα στο... τρελοκομείο «οι ελληνικοί αγώνες
αυτοκινήτου».
H αλήθεια, όπως συνήθως, έτσι και στην F3, κάπου στη μέση. Το μωρό (του
Νίνο) στάθηκε στα πόδια του, απέκτησε φωνή και? απαιτήσεις. Οι οδηγοί
πιέζουν για το καλύτερο, το ταχύτερο και, οπότε και όσοι μπορούν, για το
ακριβότερο. Οι διοικούντες παρακολουθούν, και ακόμη μία φορά οι εξελίξεις
τους πρόλαβαν. Το τρένο έφυγε, τρέχει, σφυρίζει και... μακάρι να μην
εκτροχιαστεί. Οι ελληνικοί αγώνες δεν έχουν άλλα περιθώρια εκτροχιασμών
ειδικά σε «αυτή την κατηγορία».
Στη μόνη που ίσως κάποτε με ή χωρίς αυτοκινητοδρόμιο μας επιτρέψει διεθνείς
διακρίσεις.
κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
φωτογραφίες: αρχείο 4T, Ρεπόρτερ, Γ. Κακολύρης
HTAN ένας-δυο, έγιναν τρεις, δεν έγιναν χίλιοι δεκατρείς, αλλά μόνον
κακοπροαίρετος δεν βλέπει την αναβάθμιση της ελληνικής F3.
Δεν αναφερόμαστε με τη γλώσσα της στατιστικής και των αριθμών που δείχνουν
την αλήθεια μόνο σε εθελοτυφλούντες χλωμούς διοικητικούς παράγοντες, αλλά
στους αντικειμενικούς που παρακολουθούν από μέσα και από έξω. Σε όσους
επέστρεψαν από την τελευταία Τρίπολη του Ιουλίου (έργο ΠΑΛΑΣ) ευτυχείς. Σε
αυτούς που έμειναν όρθιοι, και με τις τρίχες σηκωμένες, παρακολουθώντας
Κυρίτση-Νικολούζο, όπως άλλοι σε άλλες χώρες, παρακολουθούν Σούμι τζούνιορ
με Ατζελίνι, Φοντάνα κ.λπ. Οι αγώνες είναι θέαμα και συναγωνισμός. Στοιχείο
που συνδέεται με τους καλύτερους. Με αυτούς που συνδυάζουν ψυχή με τεχνική.
Με αυτούς που για διάφορους λόγους διαθέτουν και το καλύτερο υλικό.
Στοιχίζει, αλλά είναι αυτό που οδηγεί στην κορυφή οπότε όσοι περιορισμοί
και αν προκύψουν πάντα θα υφίσταται και πάντα θα αποτελεί το σημείο τριβής
ανάμεσα σε εμπλεκόμενους. Ναι στους περιορισμούς, αλλά με μέτρο που δεν θα
βλάψει τη γενική εικόνα και δεν θα κόψει τα φτερά όσων έχουν «κότσια» και
θάρρος για το κάτι άλλο εκτός έδρας. Πιστεύουμε ότι οι εμπλεκόμενοι πιλότοι
και οι άνθρωποί τους θα τα βρουν. Θα συνεννοηθούν και θα προτείνουν. Θα
εισακουστούν; «Χλωμό» το βλέπουμε, ενώ δεν θα λείψουν και οι πισώπλατες
παρεμβάσεις. Παράδειγμα, το παρασκήνιο και η αποτυχία στην προσπάθεια για
ίδια λάστιχα και στις διαπραγματεύσεις για τον αγώνα στην Ιταλία. «Ναι σε
όλα» καταπρόσωπο, «ναι μεν αλλά» πισώπλατα. Πάντα και παντού κάπως έτσι
γίνεται. H πολιτική είναι στοιχείο που υφίσταται και στον πολιτισμό, στις
άλλες χώρες, στις καλές. Εκεί που 2-3 πληρώνονται και οι άλλοι πληρώνουν με
κάθε τρόπο.... Μακάρι να συνεννοηθούν οι ενδιαφερόμενοι και οι κανονισμοί
να προσαρμοστούν στην ελληνική πραγματικότητα χωρίς να πληγεί η εξέλιξη...
Βρείτε τα και δεν μας πέφτει λόγος. Δουλειά μας η αναφορά σε γεγονότα, ο
σχολιασμός των πεπραγμένων όσων με κράνος-φόρμα-γάντια, των ανθρώπων που
τους υποστηρίζουν τεχνικά (και όχι μόνον) και ο φωτισμός του χώρου. Το
τελευταίο στοιχείο θα αναβαθμίσει και θα εξασφάλισει χορηγούς οπότε η ζωή
όλων θα είναι πιο εύκολη και το τελικό αποτέλεσμα ακόμη καλύτερο.
Προκύψει δεν προκύψει πίστα το μέλλον ανήκει στη F3 και σε όσους την
υπηρετούν. Μακάρι η αγάπη τους για το χώρο και το ταλέντο τους να τους
οδηγήσει και σε άλλες πολιτείες κάτω από τις σωστές προϋποθέσεις,
απομακρύνοντας αυλοκόλακες και αρπακτικά που όταν αντιληφθούν «τζίρο»
επεμβαίνουν...
Από την πλευρά μας θα είμαστε δίπλα και θα συμπαρασταθούμε με όλη μας τη
δύναμη στον κάθε Νικολούζο με το δικό μας τρόπο. Αναφορά στα γεγονότα, φως
και... ΠΟΤΕ σχέσεις ανταλλαγής._Σ.Χ.
H άλλη(;) άποψη
«Πενία τέχνας κατεργάζεται» και άπαντες οι εμπλεκόμενοι στην ελληνική F3
(και όχι μόνο), σύρονται «επί σφαγείου»!
Οι οδηγοί καλούνται να αντιμετωπίσουν συνθήκες κάτω από τις οποίες,
αντιμετωπίζουν μύριους κινδύνους. H οδήγηση δεν είναι απρόσκοπτη, αφού
πάντα μέρος της προσπάθειας αναλώνεται στο να επιβιώσουν! Ευτυχώς η θεά
τύχη δεν έχει στρέψει ακόμη τα νώτα... Δυστυχώς ουσιαστικά μέτρα ασφαλείας
δεν λαμβάνονται, πλην των βασικών, που και αυτά δεν τηρούνται πάντα όπως
πρέπει.
Λόγω έλλειψης χώρου και πρόσβασης στο εσωτερικό της πίστας, τα πιτς
βρίσκονται εξωτερικά, αρχίζοντας από το «θερμό» σημείο εξόδου της K11,
σημείο όπου οι συχνές επαφές έχουν «στείλει» αυτοκίνητα μέσα στο χώρο που
βρίσκονται άνθρωποι, φυλαγμένοι μόνο από αχυρόμπαλες, λάστιχα, βαρέλια και
κάγκελα. Τη δύσκολη στιγμή της εκκίνησης, ο κίνδυνος είναι υπαρκτός για τα
μονοθέσια με τους ακάλυπτους τροχούς, που ενίοτε χρησιμεύουν σαν «ράμπα»
εκτόξευσης.
Στο ημίωρο του αγώνα τα μονοθέσια ελίσσονται ανάμεσα από αχυρόμπαλες που
σκορπίζουν άχυρα κάτω από τα ελαστικά και κορίνες που «κάνουν βόλτες»
μπαίνοντας κάτω από το όχημα. Το χειρότερο είναι οι τριάδες των ελαστικών
στα όρια του διαδρόμου που εκτινάσσονται ψηλά σε περίπτωση επαφής,
περνώντας πάνω από το κεφάλι των επερχομένων. Ποιος θα είναι ο κερδισμένος,
αν αυτή η μάζα χτυπήσει το ακάλυπτο κεφάλι του οδηγού με την ταχύτητα που
θα έχει; Φυσικά ούτε ο ίδιος, ούτε το σπορ που θα πάει εκατό χρόνια πίσω!
Ποιος κριτής έχει εκπαιδευτεί κατάλληλα και γνωρίζει το γενικό διακόπτη του
μονοθεσίου, το διακόπτη της πυρόσβεσης, το πώς βγαίνει το τιμόνι για να
ανασυρθεί ο οδηγός; Ποιος, αυτός που επειδή τα «πάει καλά» στο Ράλλυ
Ακρόπολις οπότε κάνει και για την Τρίπολη;
Υπάρχει οργανωμένος τρόπος πυρόσβεσης από οχήματα ταχείας επέμβασης με
εκπαιδευμένους πυροσβέστες; Λεπτομέρειες....
Στις κραυγές αγωνίας μία απάντηση υπάρχει και μάλιστα «οχυρωμένη» με
επιχειρήματα: «Δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα καλύτερο κάτω από τις σημερινές
συνθήκες. Ας περιμένουμε μέχρι να γίνει(;) το αυτοκινητοδρόμιο»...
Απάντηση που δυστυχώς εκφράζεται από την ανωτάτη αρχή. Μέλος της ο Γιώργος
Μοσχούς. O καλύτερος όλων των εποχών, πατέρας ενός πρωταθλητή και ενός
γνήσιου ταλέντου που προσπαθεί... Το σχόλιό του ότι ξέρει, διαφωνεί και...
προσπαθεί δεν μας αρκεί. H παρουσία του στη διοίκηση νομιμοποιεί άσχετους.
Αν στην ΕΘΕΑ Μοτό ο πρόεδρός της δεν ξέρει να οδηγεί παπάκι και στην
επιτροπή καρτ ο προεδρός της δεν έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία για
διάφορους λόγους, στην αντίστοιχη επιτροπή αυτοκινήτου δεν ξέρουν πώς
κουμπώνει η ζώνη τεσσάρων σημείων. Κόκκινη ή μπλέ σφίγγει το στομάχι,
αυξάνει την ανδρεναλίνη και αν το κακό προκύψει σώζει ζωές.
Αν προκύψει κακό στην Τρίπολη ποιος θα τους, θα μας, σώσει;
Καλό ερώτημα._
Δημήτρης Πρωτονοτάριος