4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Οδοιπορικό: Παρίσι-Αθήνα με 4 αυτοκίνητα

Οδοιπορικό

Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες

Παρίσι - Αθήνα με 544 άλογα!

Τετραμελής ομάδα κρούσης των 4Τ ταξιδεύει στη γαλλική πρωτεύουσα,
παραλαμβάνει τέσσερα οχήματα και επιστρέφει στην Ελλάδα διασχίζοντας την
Ευρώπη οδικώς και την Αδριατική ακτοπλοϊκώς.
Τρεις μέρες διαρκεί η διαδικασία και παρά τις άθλιες καιρικές συνθήκες
ολοκληρώνεται πιο εύκολα και ευχάριστα απ? ό,τι θα περίμενε κανείς.
Αν χρειαστεί, το ξανακάνουμε!

Παραγωγή: Τεχνικές Εκδόσεις A.E. με την ευγενική υποστήριξη της Σιτροέν
Ελλάς και της Μάβα
Σκηνοθεσία: Σπύρος Κάγκας
Σενάριο: Κώστας Λακαφώσης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Θάνος Ηλιόπουλος
Ημερολόγιο Καταστρώματος: Ευαγόρας Παπαθέου
Φιλική(;) συμμετοχή: Στράτης Χατζηπαναγιώτου


Έκπληξη κατά την παραλαβή της ΖΧ και του Σαξό από τα κεντρικά της Σιτροέν.
Υπεύθυνος για τα αυτοκίνητα των δημοσιογράφων, ένας Έλληνας, ο πολύ
συμπαθής και εξυπηρετικός Νίκος Μαρμαράς.

Όχι, δε χαθήκαμε τελικά, αν και όλοι κάναμε από μία τουλάχιστον «στραβή»
?όλοι, δηλαδή πλην του ενός που θεωρείτο ο πιο επιρρεπής! «Πρόσεχε», του
λέγαμε όλοι, «θα σβήνεις το ένα τσιγάρο για να ανάψεις το άλλο και θα
χάσεις καμία διασταύρωση», κι όμως ο συγκεκριμένος (ας μείνει ανώνυμος για
να σώσει την τιμή των υπολοίπων) ήταν ο μόνος που έμεινε «καθαρός» μέχρι το
τέλος.

Πώς κινείται κανείς σε βροχή και ομίχλη με μέση ταχύτητα «στεγνού»; Μα
φυσικά χάρη στην εξαιρετική ποιότητα της ασφάλτου, αλλά και την καλή
σήμανση και χάραξη του δρόμου, χωρίς να ξεχνάμε και την «ευρωπαϊκή»
συμπεριφορά των υπολοίπων οδηγών. Ο Σ.Χ. οδηγούσε το «τρένο» δίνοντας το
ρυθμό και οι υπόλοιποι τρεις απλά ακολουθούσαν τα φώτα ομίχλης του
μπροστινού αυτοκινήτου.

Η χρήση συσκευών «λίαν υψηλών συχνοτήτων», προσωπικό χόμπι (ψύχωση κατά
τους υπολοίπους) του ενός από τη συντροφιά, σαφώς βοήθησε την κατάσταση,
ενώ για πιθανές δύσκολες καταστάσεις υπήρχε και η ασφάλεια της κινητής
τηλεφωνίας.

Στη σκιά των Αλπεων, λίγο πριν από το τούνελ του Μον Μπλαν, βρίσκεται το
γνωστό χειμερινό θέρετρο του Σαμονί, που την εποχή αυτή είναι άδειο, αφού
δεν έχει αρχίσει ακόμα η περίοδος του σκι.

Αυτοί οι φωτογράφοι ποτέ δε βγαίνουν καλά στις φωτογραφίες?

Το τούνελ του Μον Μπλαν που ενώνει τη Γαλλία με την Ιταλία κατασκευάστηκε
από το 1959 ως το 1965 και έχει μια λωρίδα κυκλοφορίας προς κάθε
κατεύθυνση. Η είσοδος στην πλευρά της Γαλλίας βρίσκεται σε υψόμετρο 1.274
μέτρων και η έξοδος στην Ιταλία σε υψόμετρο 1.370 μέτρων, ενώ το μήκος
είναι 11,6 χιλιόμετρα. Δεν είναι πλέον το μακρύτερο τούνελ του κόσμου, αφού
υπάρχουν τρία ακόμα μακρύτερα (ένα στην Ελβετία, ένα στην Αυστρία και ένα
στη Γαλλία).

Έπειτα από 22 ώρες στο πλοίο, αποβιβαζόμαστε στο λιμάνι της Πάτρας όπου μας
περιμένει ο Β.Γ. με τις Κάνον και το δίλιτρο Μεγκάν. Το ταξίδι μας δεν έχει
τελειώσει: μένουμε το βράδυ στο Ρίο και το επόμενο πρωί παίρνουμε τους
δρόμους της Αχαΐας. Γι? αυτά, όμως, διαβάστε σε άλλες σελίδες.

Διαγωνισμός: ποιας εθνικότητας είναι η κυρία, Ιταλίδα ή Γαλλίδα;




Φράγκα και Λιρέτες ανά χιλιόμετρο?
650 χιλιόμετρα στην «οτορούτ» και 700 στην «οτοστράντα» καλύψαμε με τα
τέσσερα αυτοκίνητα της διαφορετικής αυτής δοκιμής.
Με τιμές αμόλυβδης 295 δρχ./λίτρο στη Γαλλία και 288 δρχ./λίτρο στην Ιταλία
το ταξίδι μάς στοίχισε περίπου 500.000 δρχ. Αυτά αναλύονται ως εξής: 10.152
δρχ. για διόδια στη Γαλλία (τσουχτεροί οι Γάλλοι), 6.850 δρχ. για το
πέρασμα του τούνελ των Αλπεων, 5.200 για διόδια στην Ιταλία, για κάθε
αυτοκίνητο, και τα υπόλοιπα σε βενζίνη, φαγητό και ξενοδοχείο.
Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι ότι το θεωρητικά οικονομικότερο Ρενό
Σενίκ έκαψε κατά μέσο όρο 10,6 λίτρα/100 χλμ., έναντι των 10,2 του 306, των
9,6 της ZX και των 8,9 του Σαξό. Όμως, αυτό δεν πρέπει να μας κάνει
ιδιαίτερη εντύπωση, αφού το Σενίκ οδηγήθηκε από όλους με το πόδι στο πάτωμα
για να καταφέρει να ακολουθήσει το ρυθμό των υπόλοιπων.


Το high speed ferry «Αρετούσα»
Το νεότερο, μεγαλύτερο και πολυτελέστατο φέρι της Μεσογείου καλύπτει την
απόσταση Αγκόνα-Πάτρα σε 22 ώρες, χάρη σε τέσσερις πανίσχυρους
ντιζελοκινητήρες της MAN. Οι εν σειρά 10κύλινδροι, με διαστάσεις κυλίνδρου
48x60 εκατοστά και υπερτροφοδότηση, αποδίδουν συνολικά 47.328 ίππους και
καταναλώνουν 5,5 τόνους βαρύ πετρέλαιο την ώρα. Λειτουργούν σταθερά, στις
450 σ.α.λ. και κινούν το? θηρίο των 28.000 τόνων με ταχύτητες έως τους 25,8
κόμβους/ώρα μέσω δύο ελίκων μεταβλητού βήματος. Το «Αρετούσα» έχει μήκος
177 μ., εκτόπισμα 27 μ., πλήρωμα 130 άνδρες, μεταφορική ικανότητα 1,000
αυτοκίνητα και 1500 επιβάτες, προσφέροντάς τους όλες τις ανέσεις. Για να
ελίσσεται με ασφάλεια στα λιμάνια, το πλοίο φέρει και δύο βοηθητικές έλικες
στην πλώρη, την περιστροφή των οποίων αναλαμβάνουν ηλεκτροκινητήρες
συνεχούς ρεύματος. Στη γέφυρα υπάρχει απόλυτα σύγχρονος εξοπλισμός
ναυσιπλοΐας, που περιλαμβάνει μεταξύ των άλλων ραντάρ καιρού και ναυτιλίας,
καθώς και αυτόματο σύστημα καθορισμού και διατήρησης της πορείας του
πλοίου.
Το «Αρετούσα» κατασκευάστηκε το 1995 στο ναυπηγείο Φόσεν Μεκ της Νορβηγίας
και δρομολογήθηκε στις 8/7/95. Το κόστος κατασκευής του ανέρχεται στα 20
δισ. δραχμές. Το πρώτο οκτάμηνο του 1996 μετέφερε 81.674 επιβάτες και
24.079 αυτοκίνητα, 25% περισσότερους από κάθε άλλο πλοίο της γραμμής
Αγκόνα-Πάτρα. Να σημειώσουμε ενδεικτικά ότι τα εισιτήρια για τη μεταφορά
ενός αυτοκινήτου και δύο ατόμων σε καμπίνα Β? θέσης ξεκινούν από 40.000
δρχ. περίπου.
H «ΜΙΝΟΑΝ LΙΝΕS» πάντως δε μένει εδώ. Συνεχίζει την προσπάθεια παροχής όσο
το δυνατόν καλύτερων υπηρεσιών στους επιβάτες της έχοντας ήδη παραγγείλει
ένα ακόμα μεγαλύτερο και ταχύτερο φέρι, το «Ίκαρος» που βρίσκεται υπό
κατασκευή στα ναυπηγεία Φόσεν Μεκ, επίσης. Το νέο πλοίο θα έχει ακόμη πιο
δυνατούς κινητήρες 60.000 ίππων και θα καλύπτει τη συγκεκριμένη απόσταση σε
19 ώρες!

Η «Αρετούσα» κάνει μανούβρες στο λιμάνι της Αγκόνα, ενώ η ομάδα μας,
σκαρφαλωμένη σε στρατηγικό σημείο, τη φωτογραφίζει με τηλεφακό.

Καλεσμένοι στο τραπέζι του καπετάνιου απολαύσαμε εξαιρετική μακαρονάδα,
αλλά και πολύ ευχάριστη παρέα. Η συζήτηση, για τι άλλο, για αυτοκίνητα...

Ο Πρώτος Μηχανικός εξηγεί στους ανθρώπους της στεριάς πώς λειτουργούν οι
υπερτροφοδοτούμενοι ντιζελοκινητήρες της θάλασσας.

Το «μικρό» της παρέας?