Mercedes SLK 200 Kompressor
Είδος εν ανεπαρκεία!
Στην ελληνική αγορά έχουν ήδη διατεθεί περί τα 140 αυτοκίνητα, αλλά το μόνο
που κυκλοφορεί είναι μία και μοναδική 200 Κομπρέσορ στα χέρια του
Ολυμπιονίκη Νίκου Κακλαμανάκη.
Οι υπόλοιποι τυχεροί-άτυχοι, έστω κι αν ήδη έχουν προπληρώσει το αυτοκίνητό
τους, θα πρέπει να περιμένουν έως και το τέλος του 1997!
Αξίζει τον κόπο;
MHN ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ ούτε μια στιγμή ότι μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό το «κακό»
με το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. H ίδια τρέλα έχει καταλάβει τους ανά το
κόσμο fan αυτού και μόνο αυτού του μοντέλου, και η Στουτγκάρδη πανευτυχής
μέσα στην αμηχανία της σκέφτεται ήδη να προσθέσει και τρίτη βάρδια στο
εργοστάσιο προκειμένου να ανεβάσει την παραγωγή στις 35.000 (από 25.000)
μήπως και ικανοποιήσει μερικούς ακόμη αμετανόητους.
Φλέβα χρυσού; Λίρα εκατό; Όπως και να το δει κανείς, η Μερτσέντες με την
SLK κατάφερε να ταράξει τα νερά, και αυτή τη φορά μάλιστα τα κατάφερε όχι
με ένα «προεδρικό» ή ececutive αυτοκίνητο αλλά με ένα μοντέλο που απλό μέσα
στη μεγαλοφυΐα του, έκανε πρώτη φορά πράξη, αυτό που θα ήθελαν πολλοί, αλλά
κανείς ως τώρα δεν είχε σκεφτεί να τους δώσει.
Στο ερώτημα (που έχουμε θέσει κι εμείς εδώ στους 4Τροχούς, για παράδειγμα,
στην περίπτωση της Αλφα Ρομέο GTV και της «αδελφής» Σπάιντερ) «κουπέ ή
κάμπριο;» η Μερτσέντες απάντησε με καθαρά γερμανικό ?δηλαδή πρακτικό?
τρόπο: και κουπέ και κάμπριο!
Δύο στη συσκευασία ενός και αν μια έξυπνη ιδέα συνδυαστεί με το γνωστό
«άστρο», τότε έχουμε και υψηλό κοινωνικό στάτους, και ποιότητα
εξασφαλισμένη και κατά περίπτωση επιδόσεις αντάξιες αυτού του εκρηκτικού
χαρακτήρα.
H ουσιαστική διαφορά του αυτοκινήτου και το στοιχείο που το θέτει
ουσιαστικά εκτός ανταγωνισμού είναι αυτό το μεταλλικό σκέπαστρο που με τη
βοήθεια των σερβομηχανισμών μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει κατά βούληση
με το πάτημα ενός κουμπιού, στο πορτ-μπαγκάζ, δίνοντας στον ευτυχή
ιδιοκτήτη την ψευδαίσθηση ότι έχει ανάλογα με τα κέφια του διαφορετικό
αυτοκίνητο.
Το ξέρετε δα το μυστικό της επιτυχίας. Σε έναν κόσμο απελπιστικά όμοιο,
αυτός που διαφοροποιείται φαντάζει «άλλος άνθρωπος», στέκει μακριά από τους
υπόλοιπους, ξεκόβει από τη μάζα.
Καλώς ή κακώς έτσι είναι, και η Μερστέντες φαίνεται ότι το κατάλαβε
καλύτερα απ? όλους.
Με δεδομένη πλέον τη συνταγή, τα υπόλοιπα δεν ήταν και πολύ δύσκολα. Το
αυτοκίνητο για να είναι Μερτσέντες αλλά όχι και ιδιαιτέρως ακριβό, έπρεπε
να έχει απλές μηχανικές και αξιόπιστες λύσεις, παραδεκτές έως πολύ καλές
επιδόσεις που επίσης θα προέρχονταν από φτηνές λύσεις (βλ. κομπρέσορα), τη
γνωστή ποιότητα κατασκευής και για περισσότερο «glamour», ολίγον από ρετρό
είτε στη σχεδίαση του αμαξώματος είτε στο εσωτερικό.
E, όλα τα παραπάνω υπάρχουν στην SLK 200 K. To τελευταίο, μάλιστα, γράμμα
σημαίνει ότι έχοντας πληρώσει περί τα 17 εκατομμύρια δραχμές, παίρνετε και
192 ίππους από έναν τετρακύλινδρο κινητήρα, ένα μόλις ίππο λιγότερο απ?
ό,τι θα είχατε αν επιλέγατε τον κινητήρα των 2.300 κ.εκ. πληρώνοντας ένα
σεβαστό ποσό σε φόρους για τα 300 παραπάνω κυβιακά εκατοστά. Χάρη δε στο
ακριβό (και πολύ καλό σε απόδοση) traction control, εξασφαλίζετε και το ότι
η υπερστροφή ισχύος, που πιθανόν να σας «πέφτει» πολλή σε εξτρέμ
καταστάσεις, ελέγχεται εν τη γενέσει της επιτρέποντάς σας να είστε πάντοτε
πάνω στο δρόμο.
H μοναδική ?δημοσιογραφική? SLK με το δίλιτρο υπερσυμπιεζόμενο κινητήρα
έπεσε εντελώς «τυχαία» στα χέρια μας και δεν αφήσαμε την ευκαιρία
ανεκμετάλλευτη. Όταν οι άλλοι κυκλοφορούσαν με «τσιπωμένα» Μαρέα, εμείς
οδηγούσαμε «τουρμπισμένη» SLK.
Ας τη δούμε πιο λεπτομερώς:
Δεν μπορεί βεβαίως παρά να αρχίσουμε από το στοιχείο που τη διαφοροποιεί
έναντι του ανταγωνισμού.
Το έξυπνο σύστημα που μετατρέπει την SLK από ρόουντστερ σε κουπέ σε 25
μόλις δευτερόλεπτα, προσφέροντας τις ανέσεις ενός κλειστού αμαξώματος σε
υψηλές ταχύτητες και άσχημες καιρικές συνθήκες. Όσο για την ακαμψία, ουδείς
λόγος ανησυχίας, αφού το αμάξωμα έχει αποδείξει την ακαμψία του κάτω από
οποιεσδήποτε συνθήκες ενώ για την ασφάλεια των επιβαινόντων φροντίζουν το
ενισχυμένο πλαίσιο του παρ-μπρίζ και τα μικρά ρολ-μπαρ πίσω από τα
καθίσματα. Από την άλλη ο χειρισμός της Vario οροφής είναι από τους πιο
εύκολους. O οδηγός δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο από το να σταματήσει το
αυτοκίνητο και να πατήσει το αντίστοιχο κουμπί στη βάση της κονσόλας,
έχοντας φροντίσει εκ των προτέρων το υπάρχον κάλυμμα στο χώρο αποσκευών να
απομονώνει τον απαραίτητο για την αποθήκευση της μεταλλικής οροφής χώρο.
Από εκεί και πέρα ένας μικροϋπολογιστής ελέγχει την αντλία υψηλής πίεσης
και τα πέντε υδραυλικά εμβόλα και αφού αναδιπλώσει τη μεταλλική οροφή σε
δύο κομμάτια, την αποθηκεύει στο χώρο των αποσκευών. Τόσο απλό. Ούτε
πλαστικές κουκούλες, ούτε φερμουάρ, ούτε λάστιχα...
H SLK προσφέρεται με τρεις κινητήρες: με τον ατμοσφαιρικό κινητήρα των
1998κ.εκ. και τις ?με τη βοήθεια μηχανικού υπετροφοδότη τύπου ρόουτς?
υπερτροφοδοτούμενες εκδόσεις του ίδιου κινητήρα (για τις αγορές της
Ιταλίας, Πορτογαλίας και ?σοφή κίνηση? της Ελλάδας) και του κινητήρα των
2.300κ.εκ. O μηχανικός υπερσυμπιεστής προτιμήθηκε γιατί προσφέρει αμεσότερη
απόκριση σε σχέση με τον κλασικό στροβιλοσυμπιεστή (τούρμπο), πιο επίπεδη
καμπύλη ροπής και τέλος καλύτερη συμπεριφορά όσον αφορά τις εκπομπές
καυσαερίων καθώς η μεγαλύτερη ποσότητα καυσαερίων ?λόγω της συμπίεσης του
μίγματος? χωρίς το εμπόδιο του στροβιλοσυμπιεστή στην πλευρά της εξαγωγής
θερμαίνει τον καταλύτη πολύ γρήγορα, αφού τα καυσαέρια δε χάνουν ενέργεια
άρα και θερμότητα πάνω στα πτερύγια στροβίλου.
Έτσι στην SLK 200 Κομπρέσορ της δοκιμής μας συναντάμε το γνωστό από την
τοποθέτησή του στην 200 C κομπρέσορ 16βάλβιδο κινητήρα των 1.998 κ.εκ. ο
οποίος, με σχέση συμπίεσης 8,5:1 αποδίδει ισχύ 192ίππους/5.300σ.α.λ. και
ροπή 270Νm/2.500-4.800σ.α.λ. με τη βοήθεια του μηχανικού υπερσυμπιεστή και
εναλλάκτη θερμότητας.
Όσο περίπου αποδίδει ο κινητήρας των 2.295κ.εκ. με σχέση συμπίεσης 8,8:1
που τοποθετείται στην SLK 230 κομπρέσορ (193 ίπποι/5300 σ.α.λ. και ροπή
280Nm/2.500-4.800 σ.α.λ.) που προέρχεται από την 230 C κομπρέσορ.
Τον έλεχγο των βασικών λειτουργιών του κινητήρα (έλεγχος ψεκασμού,
ανάφλεξης και έλεγχος αυτανάφλεξης) όσο και τη σύμπλεξη του υπερσυμπιεστή
και τον έλεγχο της βαλβίδας παράκαμψής του τον έχει αναλάβει η κεντρική
μονάδα ελέγχου Μοτρόνικ ME 3.1.
H ίδια μονάδα είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο του συστήματος
αντιμπλοκαρίσματος των τροχών, του συστήματος αποφυγής του σπιναρίσματος
και τέλος των πληροφοριών που δέχεται ο οδηγός μέσω των ενδείξεων των
οργάνων στον πίνακα.
Τέλος οι μηχανικοί της Μερτσέντες έχουν εφοδιάσει την SLK με έναν καινούριο
τριμεταλλικό καταλύτη που επιτυγχάνει μείωση των εκπομπών καυσαερίων κατά
70% όσον αφορά τις εκπομπές μονοξειδίου του άνθρακα και κατά 58% όσον αφορά
τις εκπομπές άκαυστων υδρογονανθράκων και οξειδίων του αζώτου σε σχέση με
τα επίπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βελτιώσεις στο ?από ανοξείδωτο χάλυβα?
σύστημα εξαγωγής επέφεραν μείωση του θορύβου κατά 3 ντεσιμπέλ στη θέση του
οδηγού.
H κίνηση, όπως σε κάθε Μερτσέντες, μεταδίδεται στους πίσω τροχούς μέσω ενός
χειροκίνητου κιβωτίου πέντε σχέσεων (το μελανό σημείο ως συνήθως των μικρών
Μερτσέντες), ενώ υπάρχει θεωρητικά η δυνατότητα παραγγελίας του καινούριου,
ηλεκτρονικά ελεγχόμενου αυτόματου κιβώτιου πέντε σχέσεων. Το σύστημα ETS
(ηλεκτρονικό σύστημα υποστήριξης της πρόσφυσης), το traction control, που
αναφέρουμε πιο πάνω δηλαδή, περιλαμβάνεται στο βασικό εξοπλισμό των
μοντέλων 200 και 230 κομπρέσορ, ενώ μπορεί να τοποθετηθεί σαν εξτρά στο
βασικό ατμοσφαιρικό μοντέλο 200.
Στον τομέα των αναρτήσεων δεν υπάρχει καμία διαφοροποίηση σε σχέση με την
πεπατημένη που ακολουθεί η Μερτσέντες στα σύγχρονα μοντέλα της, αφού εμπρός
«ζει» το γνωστό μας σύστημα των διπλών ψαλιδιών με τα ξεχωριστά ελατήρια
και αμορτισέρ και πίσω μία διάταξη πολλαπλών συνδέσμων με χαρακτηριστικά
αντιβύθισης. Προκειμένου η SLK να είναι και άνετη ακόμη και σε δρόμους όπως
οι κλασικοί ελληνικοί, η διαδρομή της ανάρτησης είναι μάλλον μεγάλη με 19,5
εκατοστά εμπρός και 20,5 εκατοστά πίσω.
Το σύστημα των φρένων το οποίο προέρχεται από τη σειρά E περιλαμβάνει
?εκτός του ABS που υπάρχει στο βασικό εξοπλισμό? εμπρός αεριζόμενους
δίσκους διαμέτρου 288χιλ. και πίσω απλούς δίσκους διαμέτρου 278χιλ. Με μία
ειδικά διευθετημένη διαδρομή ο αέρας από τους αεραγωγούς του σπόιλερ ψύχει
τους εμπρός δίσκους αποτρέποντας την υπερθέρμανσή τους κάτω από
οποιεσδήποτε συνθήκες οδήγησης.
Τέλος, σε ό,τι τέλος αφορά το σύστημα διεύθυνσης, η SLK διαθέτει
υποβοηθούμενο σύστημα με επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια και με διάμετρο
στροφής 10,58 μέτρα.
Οι τροχοί είναι διαστάσεων 205/55 εμπρός και 225/50 πίσω διαμέτρου 16
ιντσών και συνδυάζονται με αλουμινένιες ζάντες πάχους 7 και 8 ιντσών
αντίστοιχα για τα υπετροφοδοτούμενα μοντέλα. Αξίζει ιδιαίτερη αναφορά η
απόφαση της εταιρίας για λόγους οικονομίας, βάρους και χώρου να
αντικαταστήσει τον εφεδρικό τροχό με μία αντλία αέρος και ένα σετ σιλικόνης
που είναι παραφερνάλια αρκετά για να φτάσει το αυτοκίνητο ως το πλησιέστερο
βουλκανιζατέρ.
Το όμορφο και με έντονη προσωπικότητα αυτοκίνητο καταφέρνει όμως να είναι
εξίσου εντυπωσιακό και στο δρόμο. Τουλάχιστον στην έκδοση που εμείς είχαμε
στα χέρια μας. H διχρωμία στο εσωτερικό μπορεί να μη μας ενθουσίασε
αισθητικά, δεν μπορούμε όμως παρά να παραδεχτούμε ότι με το που θα γυρίσεις
το διακόπτη και θα «γράψεις» τα πρώτα χιλιόμετρα, το αυτοκίνητο σε
κερδίζει. Έχει δύναμη, αυτό είναι προφανές από τις χαμηλές κιόλας στροφές,
έχει παραδεκτό σύστημα διεύθυνσης, εκπληκτικά φρένα και αναρτήσεις που
μπορεί να μας φάνηκαν υπερβολικά μαλακές έως «πλαδαρές» σε ορισμένες
περιπτώσεις αλλά που κρατούν σε κάθε περίπτωση άνετους οδηγό και συνοδηγό.
Το μόνο σημείο που δεν ικανοποιεί ούτε στην αργή ούτε ?πολύ περισσότερο?
στη γρήγορη οδήγηση, είναι αυτός ο περίεργος επιλογέας, ο οποίος και αργός
είναι και μεγάλη διαδρομή έχει και σκληρός στις αλλαγές είναι.
Παραφωνία σε ένα κατά τα άλλα καλοκουρδισμένο σύνολο.
Φεύγει σαν βέλος στις ευθείες, στρίβει γρήγορα, προβλέψιμα και χάρη στο
σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης και ασφαλώς (αυτό το ιδιαιτέρως λειτουργικό
traction control δεν έχει καμία σχέση με το «φτηνό» που μπαίνει στις άλλες
μικρές Μερτσέντες παραγωγής), φρενάρει εκπληκτικά αποτελεσματικά από κάθε
ταχύτητα.
Αν γνωρίζεις, θέτεις το TC εκτός από το διακόπτη στην κονσόλα, αγνοείς το
πορτοκαλί προειδοποιητικό στο κέντρο του πίνακα και οδηγείς με? γωνίες. H
δύναμη είναι πάντοτε αρκετή, η ροπή επίσης και το μόνο σου άγχος είναι
μήπως χάσεις κάποια αλλαγή την κρίσιμη στιγμή. Ας είναι.
Τι δε μας άρεσε; H τάση του αμαξώματος σε γρήγορες καμπές να «ταλαντεύεται»
(δε θα μπορούσαμε να πούμε ότι «πλέει») πάνω στις αναρτήσεις με τις μεγάλες
διαδρομές, φαινόμενο αρκετό για να σου κόψει την όρεψη και να μειώσεις το
ρυθμό σου, και η κατανάλωση σε συνδυασμό με το μικρό για Μερτσέντες
ρεζερβουάρ.
Από την άλλη, οι επιδόσεις είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές σε κάθε
περίπτωση.
Συμπέρασμα
Δε γεννάται θέμα, η Μερτσέντες βρέθηκε με αυτό το αυτοκίνητο σε μια δική
της κλάση, όπου η επιτυχία ήταν δεδομένη πριν ακόμη αρχίσουν οι πωλήσεις
του μοντέλου.
Το ερώτημα λοιπόν δεν έχει να κάνει με την επιτυχία του αυτοκινήτου, αλλά
με το αν η Μερτσέντες τη δικαιούται αυτή την επιτυχία. Το ερώτημα είναι αν
πούλησε η ιδέα και μόνη (του αυτοκινήτου με τα δύο πρόσωπα) ή αν κοντά στην
ιδέα αξίζει «μπράβο» και το ίδιο το αυτοκίνητο.
H άποψή μας είναι ότι ναι, η SLK, ακόμη κι αν απλώς ήταν ένα κλειστό κουπέ,
πάλι θα ήταν ένα καλό έως πολύ καλό αυτοκίνητο για βόλτες και σβέλτη
οδήγηση_4Τ.
ΥΠΕΡ
Εντυπωσιακή εμφάνιση
Πρωτοποριακή σύλληψη μετατροπής από ρόουντστερ σε κουπέ
Οδική συμπεριφορά
Εξοπλισμός
Τιμή αγοράς
KATA
Επιλογέας ταχυτήτων
Κραυγαλέοι σε ορισμένες περιπτώσεις χρωματικοί συνδυασμοί
Λίστα αναμονής
H SLK KAI OI ΑΛΛΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ
-Να πάμε στην Πτολεμαΐδα.
-Και γιατί να πάμε στην Πτολεμαΐδα;
-E, τότε να πάμε στην Καλαμάτα. Ξέρω ένα μέρος...
-Ναι, που είναι δίπλα στο σπίτι σου και λοιπά και λοιπά. Ασε, Βασίλη, το
έχουμε ξαναδεί το έργο...
-Δεν πάμε στο Μέτσοβο που δεν έχω πάει ποτέ(!) και το ?χω απωθημένο;
Το πρόβλημα με τον K.K. όταν προτείνει ένα μέρος για γρήγορο ταξίδι μετά
φωτογραφήσεων, είναι αν το Μέτσοβο που ο ίδιος έχει στο μυαλό του είναι το?
γνωστό Μέτσοβο που γνωρίζει όλος ο κόσμος ή κάποιο άλλο συνονόματό του
κάπου στην Κρήτη που μόνο αυτός άντε και ο Μάργαρης γνωρίζει.
Ως ιδέα όμως δεν ήταν κακή (θα βρίσκαμε και τον Σ.Χ. που έκανε δοκιμές εν
όψει αγώνα πρωταθλήματος) και αφού συμφωνήσαμε ότι μιλάμε για το ίδιο
Μέτσοβο που γέννησε τον μακαρίτη τον Αβέρωφ, εκεί στο νομό Ιωαννίνων, το
μόνο που έμενε ήταν να συμφωνήσουμε και από πού θα πάμε.
Αλλη μια αδυναμία (που έχει να κάνει με τη γεωγραφία) του K.K. Νομίζει ότι
όποιον δρόμο και να πάρει θα φτάσει εκεί που θέλει την ώρα που θέλει.
Φρονίμως ποιών όμως φάνηκε αυτή τη φορά υπόπτως συμβιβαστικός: «Μπες εσύ
μπροστά κι εγώ ακολουθώ». Ενδιαμέσως αλλάζουμε και αυτοκίνητα.
O.K. Ασημί Μερτσέντες SLK 200 K, κόκκινο MGF VVC, πράσινη Αλφα Σπάιντερ
ατμοσφαιρική με καφέ δερμάτινη επένδυση, κόκκινη BMW με το γνωστό κινητήρα
των 1.8 λίτρων. (Αναμένουμε ακόμη την καλή).
Στόχος, φιλόξενο ξενοδοχείο της πόλης του Μετσόβου, ενδιάμεσες αποστολές η
φωτογράφηση των αυτοκινήτων στο φράγμα της ΔΕΗ στις πηγές του Αώου και
ενδιαμέσως όπου οι φωτογράφοι είχαν έμπνευση.
O καιρός όχι και πολύ καλός, πολύ κακός δηλαδή αλλά όπως ισχυρίζεται
κάποιος εδώ στις T.E. με βροχή βγάζεις καλύτερες (πιο ατμοσφαιρικές
φωτογραφίες). Με βροχή ίσως. Με ομίχλη όμως;
Ως τη Λαμία «κανένα» πρόβλημα, κανένα από την άποψη ότι καταφέραμε να
περάσουμε 4 αυτοκίνητα οδηγούμενα γρήγορα απ? όλες τις μετακινούμενες
παγίδες των υπό κατασκευή τμημάτων του? αυτοκινητοδρόμου, να αποφύγουμε δύο
παρ? ολίγον μετωπικές, να μη μας γράψουν για «υπερβολική» τα όργανα και να
μη γλιστρήσουμε στη γυαλιστερή βρεγμένη άσφαλτο. Λίγο τα έχετε όλα αυτά;
O Δομοκός μάς υποδέχτηκε όπως υποδέχεται συνήθως κάθε Αθηναίο που
αποφασίζει μία ?άντε δύο? φορές το χρόνο να περάσει απ? εκεί. Με βροχή,
ομίχλη και πολλή κίνηση δηλαδή.
Το μικρό MGF αποδεικνύεται φιλικό και σβέλτο, αν φροντίζεις να στρίβεις με
γραμμές και να μην το «στραμπουλάς», η Αλφα είναι μακράν το ομορφότερο
σχήμα του δρόμου, η κομψή BMW φαίνεται ακόμη μικρότερη εμπρός από τη
θηριώδη (όταν την έχεις στους καθρέπτες σου) SLK.
Όλοι ταξιδεύουμε «κουκουλωμένοι» βεβαίως, αφήνοντας για αργότερα τη χαρά
της οδήγησης με την κουκούλα καλά διπλωμένη πίσω από την πλάτη σου.
Οι συνθήκες δεν επιτρέπουν ηρωισμούς.
Οι ευθείες του Δομοκού έως και τη διασταύρωση για Σοφάδες είναι «a piece of
cake» για τους οδηγούς μας οι οποίοι ήδη αρχίζουν να ανησυχούν στα σοβαρά
για τον καιρό. Χειμώνας! Και μπροστά περιμένουν τα 70 τόσα χιλιόμετρα της
Κατάρας.
Καλαμπάκα, στάση για ανεφοδιασμό, πλύσιμο των αυτοκινήτων και καφεδάκι. Οι
θεϊκοί βράχοι μόλις που ξεχωρίζουν μέσα στη χαμηλή νέφωση.
«Μέτσοβο, πάτε; Θα βρείτε σίγουρα ομίχλη. Βρέχει εκεί πάνω», ανακοινώνει
χωρίς να τον ρωτήσουμε τοπικός μετεωρολόγος που φευ όπως αποδεικνύεται
αργότερα θα έχει δίκιο.
Έξω από την Καλαμπάκα, στη βάση των Τζουμέρκων, η παλιά γέφυρα Μπέλεϊ δίνει
τη θέση της σε σύγχρονο τσιμεντένιο, φαρδύτερο και πιο γερό κατασκεύασμα.
H αναπόφευκτη καθυστέρηση σε συνδυασμό με τον καιρό που τοπικά δείχνει να
καλυτερεύει γεννά πονηρές ιδέες :
- Δεν τα ανοίγουμε; Αφού θα φωτογραφήσουμε από δω και μπρος...
- Θα πάθουμε πνευμονία!
- Μπα, φτιάχνει ο καιρός.
- Ας τα ανοίξουμε. Ετοιμαστείτε οι φωτογράφοι!
H Κατάρα (όλη η διαδρομή που έχει πάρει το όνομά της από το πέρασμα του
διάσελου λίγο πριν από το Μέτσοβο) μας υποδέχεται κατά πως μας είχε
προειδοποιήσει ο καλός εκείνος άνθρωπος στην Καλαμπάκα. Σταγόνες βροχής,
ομίχλη που όσο ανεβαίνουμε πυκνώνει, κρύο (πολύ κρύο) και φορτηγά που
κατηφορίζουν λες και δεν υπάρχει αύριο. Επικίνδυνο μέρος για να
φωτογραφίσεις εν κινήσει (το λεγόμενο στη γλώσσα των δικών μας φωτογράφων
«τράκιγκ») τέσσερα αυτοκίνητα που καταλαμβάνουν όλο το πλάτος του δρόμου,
αλλά τελικά το καταφέρνουμε και αυτό. Παίρνουμε βέβαια τη σχετική τρομάρα
και πιθανόν ένα γερό κρύωμα.
Φαεινή ιδέα! Θέρμανση.
Σκηνές Ιονέσκο, καθώς την ομίχλη την κόβεις πλέον με το μαχαίρι και στο
μισοσκόταδο μόλις που διακρίνονται πέντε τρελαμένοι (ο ένας καραφλός) σε
τέσσερα «γκάμπρια» να ανηφορίζουν με 20 χλμ/ώρα το φιδωτό δρόμο, κολλημένοι
πίσω από Ντάτσουν Βάιολετ με σεβάσμιο γέροντα στα πηδάλια, που τόσο βλέπει
ο άνθρωπος τόσο πάει!
Ούτε σκέψη για προσπέραση, καθώς πάνω που το αποφασίζεις, (δεν πάει άλλο,
θα περάσω κι άσε τους άλλους να κουρεύονται) «πάρε» από απέναντι το
ρυμουλκό μετά ρυμουλκουμένου που «σκάει μύτη» από το πουθενά χωρίς φώτα.
Πού στην οργή είναι αυτή η διασταύρωση για το Φράγμα;
Πάνω που σχεδόν είσαι σίγουρος ότι φράγμα δεν υπάρχει και ότι ο K.K. τα
μπέρδεψε, ωπ, μεγαλόπρεπη πινακίδα σε υποδέχεται. «Υδροηλεκτρικό
εργοστάσιο» και λοιπά.
Στρίβεις δεξιά και είσαι πλέον σε περιοχή που όχι απλώς ανήκει αλλά
δημιουργήθηκε κυριολεκτικά από τη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας.
Πώς λέγεται η εξέλιξη της γεωγραφίας; Γεωπλασία είπατε; E, η ΔΕΗ κάτι
φαίνεται να ξέρει!
Μια σειρά από μικρά και μεγάλα φράγματα έχουν δημιουργήσει μια τεράστια
τεχνητή λίμνη για τις ανάγκες της υδροηλεκτρικής μονάδας που υπάρχει 800
μέτρα χαμηλότερα και την «καρδιά» της οποίας μπορείτε να δείτε στις
φωτογραφίες.
Οι άνθρωποι της βάρδιας μάς υποδέχτηκαν πρόθυμα, μας εξήγησαν, μας
ξενάγησαν, μας επέτρεψαν να φωτογραφίσουμε...
Οι δρόμοι γύρω από το φράγμα είναι άδειοι, καλοστρωμένοι με σωστή σήμανση
(!), μπαριέρες δεξιά-αριστερά όπου χρειάζεται, και με καλής πρόσφυσης
οδόστρωμα. Πήπως πρέπει να αναλάβει η ΔΕΗ γενικώς τους δρόμους της χώρας;
Το τοπίο, εκπληκτικό, τα φθινοπωρινά χρώματα ανεπανάληπτα, ώρα για
φωτογράφηση και πάλι.
Ύστερα από αλλεπάλληλα περάσματα οι δύο φωτογράφοι της αποστολής, δίνουν το
σύνθημα: Τελειώσαμε, τους ζυγούς λύσατε για Μέτσοβο.
Σιγά τη χάρη που έκαναν. Απλώς με τούτα και με τ? άλλα μας έπιασε η νύχτα.
O Σ.Χ. θα περιμένει. Έξοδος για Μέτσοβο, το ξενοδοχείο μάς περιμένει και
μόλις που προλαβαίνουμε να κλειδώσουμε τα αυτοκίνητα πριν ο ουρανός ανοίξει
τις πύλες του. Βροχή δυνατή και διαρκής, όπως βρέχει συνήθως το φθινόπωρο
στην ελληνική επαρχία. Αλλά τι μας νοιάζει πλέον; Οι φωτογραφήσεις έγιναν
και δεν απομένει πλέον παρά να επιστρέψουμε αύριο το πρωί στη βάση μας.
Κουκουλωμένοι βεβαίως._Σ.Κ.