Chrystler Viper GTS
Οχιά!
«Σκέπασαν» την έκδοση RT-10 του Viper, αύξησαν την ισχύ, βελτίωσαν ειδικώς
και γενικώς, και ευκαιρίας δοθείσης, οι «τρελοί» Αμερικανοί κατέθεσαν τα
διαπιστευτήριά τους στη σπορ κατηγορία.
κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
φωτογραφίες: Θάνος Ηλιόπουλος
ΔΥΝΑΤΟ και γρήγορο στην ευθεία το Βάιπερ RT-10, παρά το εντυπωσιακό του
αμάξωμα και την πλήρη δοκιμή στο Τατόι (4T, Ιούνιος ?93...) δεν κατετάγη σε
περίοπτη θέση στον προσωπικό μας κατάλογο. O λόγος: η ύπουλη οδική του
συμπεριφορά στο αποκαλούμενο όριο και οι μικροατέλειες στην ποιότητα
κατασκευής.
Για τους Αμερικανούς «no problem!». H ανοιχτή έκδοση δεν περιλάμβανε μαλακή
ή σκληρή οροφή στον έξτρα εξοπλισμό, αλλά ούτε εξωτερικά ...πόμολα στις
πόρτες! Βλέπετε, γι? αυτούς εκεί μακριά, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού,
αρκούν ένας κινητήρας «φορτηγού» με άφθονη ροπή και ένα εντυπωσιακό αμάξωμα
με μεγάλους έως τεράστιους τροχούς.
Αντε να τους εξηγήσεις τώρα ότι η Οχιά (Viper) δεν αρκεί μόνο να δαγκώνει
για να καθιερωθεί και να προβληματίσει το συναγωνισμό στην Ευρώπη.
Απωθημένο των Ευρωπαίων η αμερικάνικη αγορά και των Αμερικανών η ευρωπαϊκή.
H αντιπαράθεση βρίσκει κερδισμένο τον καταναλωτή, είτε πρόκειται για
καθημερινά μοντέλα παραγωγής, είτε για ειδικά σπορ μοντέλα, που παίζουν
σημαντικό ρόλο και στη διαμόρφωση της εικόνας κάθε εταιρίας.
Επέστρεψαν λοιπόν οι τύποι της Ντοντζ με ένα κλειστό κουπέ Βάιπερ και τον
κωδικό GTS. Δεν μπόρεσαν βέβαια να σφίξουν το στομάχι και να ακολουθήσουν
την πεπατημένη. Με δύο λευκές γραμμές πάνω στο μπλε φόντο προκαλούν
θυμίζοντας ότι το αίμα νερό δε γίνεται.
Αρχικά έχεις την αίσθηση ότι ουσιαστικά «σκέπασαν» το RT10. Στη συνέχεια,
παρατηρώντας την κατασκευή και προσέχοντας την ξενάγηση του αμερικανού
εκπροσώπου του εργοστασίου, διαπιστώνεις ότι πρόκειται για άλλο αυτοκίνητο.
Οι εισαγωγές αέρα έχουν ξανασχεδιαστεί ενώ έχουν προστεθεί και άλλες. Οι
τροχοί είναι μεγαλύτεροι και τα λάστιχα καλύτερα (Michelin Pilot SX MXX3s,
παρακαλώ), ενώ η πίσω αεροτομή κάθε άλλο παρά διακοσμητικούς λόγους
εξυπηρετεί. H ξενάγηση, σε συνδυασμό με τις προδιαγραφές που αναγράφονται
στο προσεγμένο «press kit», σε οδηγεί στο τύπου μπάκετ κάθισμα με το
ενδιαφέρον στη μέγιστη τιμή.
Οδηγώντας
«Χώνεσαι» στο εσωτερικό, ρυθμίζεις το κάθισμα, προσαρμόζεσαι στην
αμερικάνικη εργονομία και κάνεις το πρώτο σφάλμα. Τους υποτιμάς και
ανοίγεις το ραδιόφωνο πριν θέσεις σε λειτουργία τον κινητήρα! O V10 δεν
αστειεύεται. Διαθέτει υψηλό κυλινδρισμό (8 λίτρα), εντυπωσιακή ισχύ (450
ίπποι) «τερατώδη» ροπή (68 kg.m/3700 σ.α.λ.) και δεν το κρύβει
«μουγκρίζοντας» και στο ρελαντί. Ποιες σκέψεις θα προκύψουν με το θόρυβο
που εκπέμπει, δεν το γνωρίζουμε. Εμάς, πάντως, μας άρεσε και ξεκινήσαμε τη
γνωριμία μας επί γαλλικού εδάφους κάτω από τις ιδανικές συνθήκες, παρά τη
βροχή, την ομίχλη και το δύσκολο οδικό δίκτυο.
Βλέπετε, στο τιμόνι του τμήματος Δ.Σ. και του γ. T. της Κράισλερ Ευρώπης
βρίσκεται ο κ. Τζαν, ο άνθρωπος που στον προηγούμενό του εργοδότη έκανε το
Νισάν Μίκρα Αυτοκίνητο της Χρονιάς. Το πρώτο ιαπωνικό που κέρδισε τον
τίτλο. «Έχασε» άδικα με το Πριμέρα, αλλά πήρε τη ρεβάνς με το Μίκρα. Μας
υποσχέθηκε ότι θα μας αποκαλύψει το μυστικό του όταν θα κερδίσει τίτλο και
με την Κράισλερ.
Επί του προκειμένου, έχει επιλέξει την τέλεια διαδρομή. Autoroute
(αυτοκινητόδρομος) αλλά και βουνό. Πολλή ανηφόρα με καλό οδόστρωμα, αλλά
ενίοτε και κατήφορος με γλιστερό. Είπαμε, ο «τύπος» γνωρίζει τι προϊόν
διαθέτει και ξέρει να το πλασάρει. Επί του «προϊόντος», δε σκοτωθήκαμε στα
«κατηφόρια», ούτε τρομάξαμε το Θάνο Ηλιόπουλο που ζούσε με την αγωνία της
καλής φωτογραφίας. Το αποτέλεσμα της δουλειάς του ικανοποίησε στην Αθήνα
και εμείς ικανοποιηθήκαμε από το Βάιπερ.
Τρομάζουν οι προδιαγραφές και δημιουργεί ερωτηματικά η σχεδίαση του
αμαξώματος, αλλά πίσω από το τιμόνι σε κερδίζει κάτω από όλες τις συνθήκες.
Αγαπημένες του διαδρομές, όπου κυριαρχούν οι ευθείες, αφού ο κινητήρας
παραμένει το? δηλητήριο της οχιάς. Όμως και στο στροφιλίκι κάθε άλλο παρά
προβληματίζει. «Γαλλικό», ακριβέστατο σύστημα διεύθυνσης, ελαστικότητα και
ροπή που ξεπερνούν τη λογική, φρένα έτοιμα για τις 24 ώρες του Μαν
(χώρος-στόχος των Αμερικανών) και ποιος ασχολείται με το «σφιχτό» επιλογέα
των 6 σχέσεων. Εκτός του ότι είναι αργός αλλά ευχάριστος, δεν έχεις και
ιδιαίτερο λόγο για να τον χρησιμοποιείς. Από τα 40-50 χλμ./ώρα μέχρι τα?
180 χλμ./ώρα τα κάνεις όλα με... 3η. Στη συνέχεια χρησιμοποιείς την 4η για
την εθνική οδό ευρωπαϊκών προδιαγραφών, την 5η για? οικονομία, ενώ έχεις
και τη μακριά 6η έτσι για την ιστορία (για λόγους μάρκετινγκ, ύφους και
πρεστίζ). Αυτό το «τέρας που σέρνεται» θα δάγκωνε το ίδιο και με ένα
κιβώτιο? 3 σχέσεων.
«Ανετο» στο μποτιλιάρισμα της πόλης και 280 χλμ./ώρα όταν οι συνθήκες το
επιτρέπουν. Ευτυχώς που οι μεγάλες διαστάσεις του αμαξώματος περνούν
απαρατήρητες όταν οδηγείς. Απίστευτο, αλλά το πλαίσιο είναι άψογα
ρυθμισμένο. Δεν περιορίστηκαν στις ανάγκες που δημιουργούν οι ευθείες των
αμερικάνικων δρόμων, με ή χωρίς το σερίφη να καιροφυλακτεί και πέτυχαν να
κατασκευάσουν ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό σπορ αυτοκίνητο, τόσο σε τιμή,
όσο σε στιλ και συμπεριφορά.
Μονόχρωμο...
Θα το προτιμούσαμε χωρίς γραμμές. Μπλε ή μπορντό ή ίσως και μαύρο. Θα το
αγόραζαμε αν είχαμε και 911 και F355. Μάλιστα, θα το αγοράζαμε.
Τοποθετείται δίπλα στην Πόρσε και τη Φεράρι, όπως τοποθετείται η Τογιότα
Σούπρα δίπλα στην BMW M3. Δηλαδή με αξιώσεις και ηθικό. Αν η πορεία του
συνδυαστεί με περγαμηνές στους αγώνες, στην κατηγορία GT, μην απορείτε αν
«κλέψει» κάμποσους αγοραστές από το κατεστημένο.
Το κυριότερο, μας αρέσει που οι Αμερικανοί αντιδρούν. Μπήκαν στο παιχνίδι
με το Νέον, τάραξαν το κατεστημένο με το πετυχημένο Στράτους και τώρα
προέκυψε βελτιωμένο Βάιπερ σε κουπέ έκδοση. Ταχύτατο, καλοφτιαγμένο, με
οδική συμπεριφορά που ευχαριστεί το χρήστη. Πρόκειται για «ντράγκστερ» με
άποψη που δημιουργεί ανησυχίες στο φανατικό και όχι μόνον._Σ.Χ
VIPER GTS-R
«ΜΕ ΣΤΟΧΟ TO LE ΜΑΝS»
«Από τη στιγμή που παρουσιάσαμε το Βάιπερ RT 10 το 1992, δεχόμαστε
ερωτήσεις από όλα τα μέρη του κόσμου σχετικά με την παρουσίαση μίας
αγωνιστικής έκδοσης.
Το GTS-R είναι η απάντησή μας»
Μπομπ Λουτζ, πρόεδρος της Κράισλερ.
Του Χάουαρντ Γουόκερ
H ΒΑΣΗ για την εξέλιξη του αγωνιστικού αυτοκινήτου ήταν η κλειστή έκδοση
δρόμου του Βάιπερ, το Βάιπερ GTS. Το GTS-R, με αμάξωμα από ανθρακονήματα
σχεδιασμένο από την αγγλική Ρέιναρντ Ρέισινγκ(!), προσφέρεται τόσο σε
ομάδες αγώνων όσο και σε εύπορους φανατικούς των υπεραυτοκινήτων.
Το συνθετικό αμάξωμα είναι 90 κιλά ελαφρύτερο, έχει μεγαλύτερη ακαμψία και
«ντύνει» μία ενισχυμένη έκδοση του χαλύβδινου σωληνωτού πλαισίου του
κλειστού Βάιπερ. Με όλες αυτές τις ενισχύσεις και την προσθήκη ενός
ρολ-κέιτζ η ακαμψία του αγωνιστικού αυτοκινήτου είναι σχεδόν διπλάσια από
αυτήν της έκδοσης δρόμου.
To GTS-R χρησιμοποιεί τρεις εκδόσεις του γνωστού 8λιτρου V10 κινητήρα.
Για τους ερασιτέχνες υπάρχει μία έκδοση 525 ίππων, για τις ομάδες που
συμμετέχουν σε αγώνες αντοχής η ισχύς είναι 650 ίπποι, ενώ στους αγώνες
ταχύτητας φτάνει τους 700 ίππους. H ροπή των δύο τελευταίων εκδόσεων
αγγίζει τα 90 Kg.m, τιμή πραγματικά θηριώδης.
H κίνηση μεταδίδεται πίσω μέσα από ένα κιβώτιο 6 σχέσεων της
Μποργκ-Γουόρνερ με συμπλέκτη από ανθρακονήματα. Το αγωνιστικό διαφορικό
είναι της Ντάνα. Οι ζάντες είναι διαιρούμενες από ελαφρύ κράμα.
Τα αλουμινένια εξαρτήματα των αναρτήσεων προέρχονται από το Βάιπερ
παραγωγής, αλλά τα φρένα είναι ακόμη μεγαλύτερα.
Οι δίσκοι έχουν διάμετρο 381 χιλιοστά μπροστά και 330 χιλιοστά πίσω!
Ακολουθώντας το παράδειγμα της Πόρσε, η Κράισλερ δε συμμετέχει με
εργοστασιακή ομάδα, αλλά παρέχει σε ιδιωτικές ομάδες την απαραίτητη τεχνική
υποστήριξη και υποδομή.
Τη φετεινή χρονιά τα αποτελέσματα δεν ήταν εντυπωσιακά, αλλά δημιουργήθηκαν
προϋποθέσεις για ακόμη καλύτερη πορεία το 1997, οπότε το Βάιπερ περνάει στη
δεύτερη κλάση της κατηγορίας GT όπου αναμένεται να είναι ιδιαίτερα
ανταγωνιστικό.
Πρόθεση των Αμερικανών είναι να αποκτήσει το Βάιπερ και αγωνιστική ιστορία,
ώστε να αντιμετωπίζει χωρίς συμπλέγματα τον ανταγωνισμό και στις εκδόσεις
παραγωγής._Η.W.