Kακά τα ψέματα
KAKA TA ΨΕΜΑΤΑΠΑΟ σε αγαπώ... Παναθηναϊκά υπερήφανοι αισθανόμαστε τόσο για το Ευρωπαϊκό
που πήραμε, όσο και για αυτό που χάσαμε. Βάλαμε (βάλανε οι θεοί του
Μάλκοβιτς δηλαδή...) τους Ισπανούς μέσα στα καλάθια και μας έβαλαν μέσα στα
δίχτυα οι Ολλανδοί. Με 5+5 καλά τα καταφέραμε. Πιο εύκολος ο ρόλος του
Στόικο και των άλλων παιχταράδων της ομάδας μπάσκετ. Από «γέρο Μοσχού»
(λέγε με Γιαννάκη) μέχρι Οικονόμου & Σία. Συνδυάζεις δύο εξαιρετικούς
ξένους (οι καλύτεροι στον κόσμο) με 1-2 περίπου Έλληνες, με 5-6 «μάξιμουμ»
Έλληνες με ταλέντο και ψυχή, αναθέτεις την εντολή σε έναν καταξιωμένο
μαέστρο και φτιάχνεις ομαδάρα. Δεν χρειάζεσαι στον πάγκο ούτε εριστικούς
τύπους που έχουν τη «χριστοπαναγία» για καλημέρα, ούτε ειδική υποστήριξη
από άρρωστους με κονδυλοφόρο. Αυτοί έστειλαν τους ανεγκέφαλους στο
Πασαλιμάνι και έγινε γης μαδιάμ το βράδυ του τελικού. Τέλος πάντων
περαστικά και χαιρετίσματα από μπάσκετ-βόλεϊ μέχρι ποδόσφαιρο. Στην
τελευταία περίπτωση τα πράγματα δεν πήγαν κατευχή, αλλά με 11+5 και 2-3
σημαντικές απώλειες (αχ Μαρίνο και εσύ του Σάββα...) τι να ελπίζεις σε
σχέση με τη μηχανή του Αγιαξ. Πολύ «γκάζι» ο Δώνης, αλλά αυτοί είχαν όλοι
τους «γκάζι». Φοβερός ο συμπατριώτης του Κάνκουνεν, αυτός ο Λίτμανεν.
Ουδείς ικανός να τον αναχαιτίσει. H μπάλα είναι στρογγυλή για όλους, αλλά
διαφορετικά οδηγεί το Έσκορτ ο Σάινθ και διαφορετικά ο Κύρκος. Αλλιώς
στρίβει το Ιμπίθα ο Βέμπερ και αλλιώς ο Στρατισίνο. Πάντως η ψαλίδα έχει
κλείσει και ίσως κάποτε παίξουμε στα ίσια ξεπερνώντας τα περί τύχης,
ονείρων κ.λπ. αηδίες...
ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ. Αλλοτε και τώρα αρκετοί Έλληνες δοκιμάζουν την τύχη τους σε
αγώνες του εξωτερικού. Τη φετινή χρονιά το «κακό» παράγινε. Φόρεσαν τα
γαλανόλευκα και ξενιτεύτηκαν από το καρτ ο Γιάννης Αντωνιάδης, από την
πίστα οι Νίκος Νικολούζος, Νίκος Στρεμένος, Δημήτρης Δεβερίκος και από τη
μοτό ο Γιάννης Μπούστας. Με εξαίρεση τον Μπούστα (ο καλύτερος έλληνας
αναβάτης όπως λένε, αλλά δεν το γράφουν οι ειδικοί) που έχει εξασφαλίσει
την καθολική υποστήριξη του Μάρλμπορο (σοφή επιλογή, κίνηση «άλλου»
επιπέδου) οι υπόλοιποι έχουν ένα κοινό στοιχείο. Δεν έχουν εξασφαλίσει
σημαντική οικονομική υποστήριξη. O Φίλιππος Αντωνιάδης στερείται και
προσπαθεί να φωτίσει την προσπάθεια του γιού του Γιάννη (να η χρυσή
ευκαιρία για κορυφαία ευρωπαϊκή παρουσία λόγω ταλέντου και ηλικίας) με
χέρια και δόντια, ενώ με το δικό του ευγενικό και διακριτικό τρόπο
προσπαθεί ο πατέρας Νικολούζος. Αντίστοιχη προσπάθεια κάνει ο Βαγγέλης
Στρεμένος για τον αδελφό του Νικόλα, ενώ ο Δημήτρης Δεβερίκος το μόνο
εφόδιο που διαθέτει είναι η εμπειρία του σε διεθνείς αγώνες με μονοθέσια.
Από εκεί και πέρα υποστήριξη κατά περίπτωση με κοινό παρανομαστή τις
προσωπικές σχέσεις. Εκατό φορές κρίμα, γιατί με διαφορετική αντιμετώπιση θα
ήταν διαφορετικά και τα αποτελέσματα. Ευχόμαστε καλό κουράγιο και
υποσχόμαστε τα μέγιστα. Προσοχή, αρνούμαστε με πείσμα τις αποκλειστικότητες
κ.λπ. άμεσα συνδεδεμένες με αυλοκόλακες και και άλους όπου και αν
ανήκουν...
ΝΤΕΪΜΟΝ ΧΙΛ. Από τα χαμηλά στα ψηλά ο «δαίμων». Του κλώτσου και του μπάτσου
για δύο και πλέον χρόνια και σήμερα πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του
τίτλου. Μόνον ο Σουμάχερ έμεινε να τον αμφισβητεί με δημόσιες δηλώσεις του.
Οδηγεί φέτος ο Βρετανός και αν συνεχίσει έτσι χαλάλι του ο τίτλος. H
υπεροχή του συνδυασμού Ουίλιαμς-Ρενό είναι σαφής αλλά τα αυτοκίνητα δεν
πηγαίνουν μόνα τους. Απαλλαγμένος από το άγχος του... Σουμάχερ και «έχοντας
στο χέρι» τους Βιλνέβ, Αλεζί, Μπέργκερ κ.λπ. δεν κάνει λάθη, πηγαίνει
γρήγορα στις δοκιμές και στον αγώνα και δείχνει μία σπάνια αυτοπεποίθηση.
Ευχάριστη έκπληξη. Από εκεί και πέρα; Χλωμή η κατάσταση με πολλά
ερωτηματικά. Θα επανέλθουμε...
TOMI MAKINEN. Το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος οδηγών
στο «παγκόσμιο» των Ράλλυ. H Μιτσουμπίσι στηρίζει την προσπάθειά της σε
έναν οδηγό. Έχουν έναν στόχο οι βρετανοί-ιάπωνες της ομάδας τους και
πολλάκις αυτή η πρακτική δικαιώνει. Βέβαια αρκεί ένα στραβοπάτημα ώστε η
προσπάθεια να τιναχτεί στον αέρα, αλλά δεν έχουν άλλη επιλογή.
Εκμεταλλεύονται και το ότι δεν χάνουν πολλά πράγματα αν αποτύχουν και μέχρι
στιγμής σημειώσατε δύο/δύο για το συνδυασμό Μάκινεν-Λάνσερ. Τον περασμένο
χρόνο το Ιμπρέζα, φέτος το Λάνσερ. «Λαμβάνουν» στη Φόρντ; Θα ξυπνήσουν στο
γκρούπο; Θα κάνουν την κίνηση τα λιοντάρια της Πεζό; Εμείς ονειρευόμαστε
τετρακίνητα κιτ καρ από όλους τους ευρωπαίους...
TEXNOKAP-SEAT Sport. Συγκροτήθηκε σε σώμα (ή σχεδόν) η νέα μου αγωνιστική
ομάδα. Με τη διακριτική υποστήριξη όλων των στελεχών της εταιρίας (οι
«πανάθες» ευτυχώς υπερέχουν...) την ευθύνη του «προγράμματος» έχει ο Νίκος
Παπασταθόπουλος, φίλος από τα παλιά. Βασικός του συνεργάτης ο δυσεύρετος
Κώστας Ευαγγελίδης, ένας ενθουσιώδης τύπος με πολλές τεχνικές γνώσεις, και
από εκεί και πέρα ζήτω το συνεργείο της Τεχνοκάρ. Από τους γνωστούς λόγω
Μπάρι Λευτέρη, Νίκο, Κώστα μέχρι τον άλλο Λευτέρη τον «ηλεκτρονικό» και τον
«Φωτάρα» τον ισπανόφωνο. Θα τους βρείτε μέσα σε ένα από τα αυτοκίνητα
υποστήριξης. Από Τέρα και Ίνκα μέχρι τα δύο Ιμπίθα GTi (ένα λευκό, ένα
κόκκινο) και τα δύο φορτηγά. Στους αγώνες η προσπάθεια των παραπάνω θα
πλαισιωθεί από καλούς φίλους της ομάδας (από Μπάμπη Κολιγιάννη, Δημήτρη
Μιχελακάκη, μέχρι Πουπάκη, Σπέγγο κ.λπ...) και πιθανότατα από τον Ανδρέα
Μπεμπή. H Κρήτη είναι κοντά και μακάρι να βρει χρόνο ο Αντρέας και να
βοηθήσει. Μαζί με τους Ισπανούς του Ακρόπολις αισιοδοξούμε ότι θα φτιάξουμε
το τέλειο σύνολο τουλάχιστον στη θεωρία. Για την υλοποίηση των στόχων
σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι χορηγοί. H Μπρίτζεστον, η GT και η Ντιβινόλ.
Για τις δύο λαχανίδες «μου» με ή χωρίς το τριφύλλι τοποθετημένο κάπου
διακριτικά; Υπομονή...
Στράτης Χατζηπαναγιώτου