Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Pάλι, 5ος γύρος, Pάλι Aργεντινής
TORA, TORA, TORA!
Tora στα ιαπωνικά σημαίνει «τίγρης» . Αυτός ήταν ο κωδικός επίθεσης της
ιαπωνικής αεροπορικής δύναμης με Μιτσουμπίσι Ζέρο στο Περλ Χάρμπορ!
Επαναλαμβάνεται η ιστορία;
κείμενο: Π. Παπαμιχαήλ
φωτογραφίες: Ρεπόρτερ, Χρήστος Καραγιωργάκης
Στο φετινό πρωτάθλημα η τακτική που έχει εφαρμόσει αποτελεσματικά η
Μιτσουμπίσι είναι η κατά μέτωπο επίθεση. Με όπλο το Λάνσερ Έβο III ο
καμικάζι Μάκινεν, κέρδισε και στην Αργεντινή, συμπληρώνωντας 3 νίκες σε 5
αγώνες!
Δεύτερος μπροστά από τον Έρικσον ήταν ο Σάινθ που αποδεικνύεται δάσκαλος
στη στρατηγική, αφού τερματίζει, με μαθηματικό υπολογισμό το Escort, σε
θέσεις τέτοιες, που του επιτρέπουν να ελέγχει βαθμολογικά την «υπόθεση
τίτλος».
Είναι χαρακτηριστικό φέτος ότι οι προβλέψεις για τον νικητή δεν είναι πια
εύκολες, αφού έχουν ανατραπεί όλα τα δεδομένα. Οι Μάκινεν, Μακρέι οδηγώντας
από την αρχή στο όριο, εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο τα προσόντα των
υπερόπλων τους, έχουν αλλάξει τις ισορροπίες του πρωταθλήματος με την
επιθετική τακτική που εφαρμόζουν. Σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και οι
αλλαγές που ευνοούν τέτοιες ριψοκίνδυνες επιλογές, αφού τα χιλιόμετρα των
ειδικών διαδρομών είναι λιγότερα, ο χρόνος των δοκιμών περιορισμένος και τα
σέρβις ελεγχόμενα. Το φετινό πρωτάθλημα, μετά την τιμωρία της TTE,
ξεκινούσε με την ομάδα του Ρίτσαρντς φαβορί, αφού η Ράλιαρτ επέμεινε σε
έναν οδηγό, και η Φορντ ουσιαστικά άρχιζε από την αρχή. Όμως, οι αλλαγές
που έφερε στη βρετανική ομάδα ο Ισπανός ήταν θεαματικές, και από την άλλη ο
Κάουαν επένδυσε σε ένα πλήρες πρόγραμμα, με οδηγό τον φορμαρισμένο Μάκινεν
και δικαιώθηκε. Αντίθετα η 555 σε πέντε αγώνες, συμμετέχοντας με τρία και
καμιά φορά με τέσσερα πληρώματα, έχει κερδίσει μόνο το Ακρόπολις, και αν
και είναι πρώτη στη βαθμολογία των κατασκευαστών το φαινομενικά «πρωτάθλημα
διά περιπάτου» έγινε, προς όφελος των φίλων του σπορ, αγώνας δρόμου.
Στην Αργεντινή...
Το ΠΠΡ μεταφέρθηκε από τον καύσωνα της Ελλάδας στη βαρυχειμωνιά της
Αργεντινής. Όλες οι ομάδες ήταν εκεί, αφού το πρωτάθλημα, τόσο των
κατασκευαστών όσο και των οδηγών, είναι σε εξέλιξη. H 555 συμετείχε με τρία
Ιμπρέζα, και οδηγούς τους ΜακΡέι, Έρικσον και Λιάτι, ενώ η Μιτσουμπίσι
κατέβηκε με τους Μάκινεν, Μπερνς με Λάνσερ EVO III και τη βοήθεια του Νίτελ
με N. Από εκεί και πέρα, η Φορντ είχε το πλεονέκτημα της εμπειρίας του
Σάινθ (έχει τρέξει 4 φορές στην Αργεντινή) και ήλπιζε στην απόδοση του
βελτιωμένου Έσκορτ και τη βοήθεια του Τιρί. O αγώνας προσμετρούσε και στο
πρωτάθλημα προσθιοκίνητων ατμοσφαιρικών αυτοκινήτων μέχρι 2000 κ.ε.
Την πρώτη ημέρα ο έμπειρος Σάινθ έδειξε τις διαθέσεις του από την αρχή
γράφοντας πολύ καλούς χρόνους στις πρώτες ειδικές, αλλά οι Βρετανοί έκαναν
πάλι το θαύμα τους. Έτσι όταν στην 5η ειδική διαδρομή έσπασε το εμπρός δεξί
ημιαξόνιο του Έσκορτ, ο Σάινθ έφτασε στο σέρβις με τρεις ρόδες για να
διαπιστώσει ότι δεν υπήρχε διαθέσιμο ανταλλακτικό. Τελικά η λύση βρέθηκε,
αφού πήραν αυτό που ήθελαν από το Έσκορτ του Τιρί με αποτέλεσμα να χρεωθεί
ο Βέλγος το καπέλο.
Εν τω μεταξύ ο Μακρέι εγκαταλείπει στην 5η ειδική από έξοδο, όταν ανατρέπει
το Ιμπρέζα πέφτοντας σε ένα βράχο. Στο πρώτο σκέλος προβλήματα αντιμετώπισε
και ο Μάκινεν όταν έχασε πολύτιμο χρόνο βγαίνοντας από το δρόμο. Παρόλα
αυτά ο Φινλανδός στο τέλος της πρώτης ημέρας ήταν επικεφαλής και κράτησε τη
θέση του μέχρι το τέλος. Αντίθετα ο Έρικσον δεν κατάφερε να απειλήσει τον
Μάκινεν, και μάλιστα έχασε τη δεύτερη θέση από τον Ισπανό, που ξεπερνώντας
τα προβλήματα της πρώτης ημέρας έκανε θαυμάσιο αγώνα, κερδίζοντας συνολικά
12 ειδικές διαδρομές ελπίζοντας έτσι σε καλύτερα αποτελέσματα στη
Φινλανδία.
Τον αγώνα της φόρμουλα 2 κέρδισε ο Αργεντίνος Ράγιες με Ρενό Κλιό
Γουίλιαμς, ενώ δεύτερος ήταν ο συμπατριώτης του Σούριανι, επίσης με Ρενό.
Από εκεί και πέρα ακολούθησαν τα Σκόντα με τους Τρίνερ και Σίμπερα, ενώ ο
Βέμπερ με το Σέατ τερμάτισε έκτος.
Τέλος, ο Νίτελ ήταν δέκατος γενικής και πρώτος στην ομάδα N με Λάνσερ.
Επόμενος αγώνας το Ράλι 1000 Λιμνών στη Φινλανδία, όπου οι πρωταγωνιστές
του ΠΠΡ θα αντιμετωπίσουν μεταξύ των άλλων και τον Κάνκουνεν που συμμετέχει
με Σέλικα.
O Κάρλος Σάινθ εκμεταλλευόμενος την εμπειρία του και με σαφώς ελαφρύτερο
Έσκορτ, από αυτό του Ράλι Ακρόπολις, έφερε στην Αργεντινή το καλύτερο
δυνατόν αποτέλεσμα. Τα μηχανικά προβλήματα δεν έλειψαν και ίσως του
στέρησαν τη δυνατότητα να κυνηγήσει τον Μάκινεν στα ίσια. Όμως το ευχάριστο
είναι ότι η ομάδα της Φορντ εμφανίστηκε αισθητά βελτιωμένη και ο Ισπανός
έχει πολλές πιθανότητες, με την προϋπόθεση να κάνει το λάθος ο Μάκινεν, να
κερδίσει έναν ακόμα τίτλο, μιας και οι επόμενοι αγώνες τον ευνοούν.
Οι «ειδικοί» αποφάνθηκαν για τον Μάκινεν ότι στη Σουηδία ήταν στο στοιχείο
του, στην Αφρική στάθηκε τυχερός, στην Ινδονησία τους δικαίωσε για τα
συμπεράσματά τους, στην Ελλάδα ήταν φυσιολογικά δεύτερος, ενώ στην
Αργεντινή... ουδέν σχόλιον. O φινλανδός οδηγός «πετάει» σε όλους τους
αγώνες, στο Σουηδικό ήταν άπιαστος, στην Αφρική μετέτρεψε έναν παραδοσιακό
αγώνα αντοχής σε σπριντ, στην Ινδονησία εγκατέλειψε από έξοδο ενώ ήταν
πρώτος, στην Ελλάδα ήταν πίσω από τον «ιπτάμενο σκοτσέζο» και στην
Αργεντινή... απλά ξανακέρδισε. Σίγουρα ένα από τα πλεονεκτήματά του είναι
ότι οδηγεί ό,τι καλύτερο υπάρχει στο χώρο, το Λάνσερ Έβο III.
Οι 555 boys έκαναν πάλι το θαύμα τους ... κατάφεραν (!) να τερματίσουν στην
τρίτη και την έβδομη θέση διατηρώντας την ομάδα πρώτη στη βαθμολογία των
κατασκευαστών. O Κένετ Έρικσον ανέλαβε μετά την εγκατάλειψη του Μακρέι να
κυνηγήσει τον Μάκινεν, όμως δεν τα κατάφερε και μάλιστα παραχώρησε στο
Σάινθ τη δεύτερη θέση, όταν τέσσερις ειδικές πριν από το τέλος έχασε 4
λεπτά από κλαταρισμένο λάστιχο που έχανε σταδιακά τον αέρα. O Σουηδός μετά
την Αργεντινή είναι τρίτος στη βαθμολογία των οδηγών ένα μόλις βαθμό
μπροστά από τον ομόσταυλό του ΜακΡέι.
Νικητής του 4ου γύρου του πρωταθλήματος για προσθιοκίνητα ατμοσφαιρικά
αυτοκίνητα μέχρι 2000 κ.ε. ήταν ο εκπληκτικός Γκαμπριέλ Ράγιες με Ρενό Κλιό
Γουίλιαμς. O αργεντίνος οδηγός εκμεταλλευόμενος την πείρα του στα «πάτρια»
χώματα, καθώς και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι αντίπαλοι του,
κέρδισε.
Ταχύς και θεαματικός ο Πιανέτσολα ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει.
Θαυμάσαμε τον τρόπο που οδηγούσε τη Σέλικα στο Ακρόπολις και πειστήκαμε για
το ταλέντο του μετά τα αποτελέσματα στην Αργεντινή (6ος μπροστά από τον
Λιάτι). Το μέλλον τού ανήκει.