Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Tαχυπλοϊας - Kέρκυρα
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΑΧΥΠΛΟΪΑΣΦΟΡΜΟΥΛΑ I - ΚΕΡΚΥΡΑ
Υγρό πυρ!
Η υπόσχεση του Προέδρου της Διεθνούς Μοτοναυτικής Ένωσης (U.I.M.) Ralf
Frohling το Σεπτέμβριο του 1995, ότι η Κέρκυρα θα φιλοξενήσει το 1996 και
αγώνα του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Formula I, πήρε σάρκα και οστά,
διαψεύδοντας όσους έλεγαν τότε, ότι κάτι τέτοιο ήταν πολύ όμορφο για να
είναι αληθινό!
Κείμενο-Φωτογραφίες: Ιωσήφ Παπαδόπουλος
OI ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ που έδωσαν οι διοργανωτές των πρώτων δύο αγώνων της Formula 3,
το 1994 και το 1995, ήταν απόλυτα επιτυχείς, σε σημείο που, αφενός μεν η
Διεθνής Ομοσπονδία να τους εμπιστευτεί και αγώνα της Formula I, αφετέρου ο
κόλπος της Γαρίτσας, στη σκιά του Κάστρου της Κέρκυρας, να κατοχυρωθεί
πλέον σαν μια νέα διεθνής πίστα αγώνων ταχυπλοΐας.
Κάνοντας μια μικρή, απαραίτητη, αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, θα πρέπει
να πούμε ότι αυτή η ευτυχής ιστορία ξεκίνησε τότε που ο Δήμαρχος Κέρκυρας,
κ. Σαρλής, επισκεπτόμενος τη Ρωσία απεδέχθη την πρόταση των Γιουγκοσλάβων
να διεξαχθούν αγώνες της Formula 3 στην Κέρκυρα, αφού λόγω των
εχθροπραξιών, τέτοιου είδους αθλητικές δραστηριότητες ήταν αδύνατον να
πραγματοποιηθούν στη χώρα τους.
Πρωτεργάτης της ιδέας ο Crista Pascovic, Γενικός Γραμματέας της
Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας Ταχυπλοΐας, που απεδείχθη ένας πρώτης τάξεως
εργάτης για την υλοποίηση της ιδέας.
Τίποτε όμως δε θα μπορούσε να γίνει χωρίς την κινητοποίηση του Δημάρχου και
της Αναπτυξιακής Επιχείρησης του Δήμου, γεγονός μάλλον ασυνήθιστο ? όπως
αντιλαμβάνεστε ? για την ελληνική πραγματικότητα.
Όλοι όσοι παρευρεθήκαμε στην Κέρκυρα το διήμερο 6 και 7 Ιουλίου, είχαμε την
εντύπωση ότι βρισκόμαστε σε κάποια προηγμένη οργανωτικά χώρα της Ευρώπης!
Όλοι και όλα ήταν έγκαιρα στη θέση τους. Από την Αστυνομία και την
Πυροσβεστική, μέχρι τον τελευταίο υπεύθυνο για την καθαριότητα του χώρου
και την υποδοχή όσων θα συνέθεταν το παζλ του αγώνα.
Η δε συμπαράσταση των επιχειρηματιών αλλά και των απλών Κερκυραίων, που
αγκάλιασαν τους αγώνες σαν να επρόκειτο για δική τους υπόθεση, έφτασε σε
τέτοια επίπεδα, ώστε η παντελής απουσία του Ε.Ο.Τ.(!) να περάσει σχεδόν
απαρατήρητη!
Εύφημη μνεία ωστόσο πρέπει να αποδοθεί στο υφυπουργείο Αθλητισμού, που όχι
μόνο βοήθησε οικονομικά, αλλά τίμησε την εκδήλωση με την παρουσία του
ίδιουτου υφυπουργού κ. Φούρα, ενώ άξια αναφοράς είναι και η συμμετοχή της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προσέφερε το ποσό των 20 εκ. δρχ. για τις ανάγκες
της οργάνωσης, αλλά και της πανέμορφης πόληςτης Κέρκυρας, που μάλλον πρέπει
να κτίσθηκε για κάτι τέτοια happenings!
Όλα λοιπόν δούλεψαν μια ακόμη φορά στην εντέλεια, κάτω από το άγρυπνο
βλέμμα της πανταχού παρούσας κ. Αννας Καρνέζη, που θα ?λεγε κανείς ότι ήταν
ο μαέστρος που συντόνιζε την τεράστια «ορχήστρα» που είχε στηθεί στη
«σκηνή» της Γαρίτσας, με εκείνη την ήρεμη δύναμη του ανθρώπου που ξέρει ότι
δούλεψε πολύ μαζί με τους συναδέλφους της στην ΑΝΕΔΚ για την επιτυχία του
αγώνα. Της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.
Ο καιρός, όπως αναμενόταν άλλωστε, ήταν με το μέρος των διοργανωτών, αν και
η ζέστη σε συνδυασμό με την μεγάλη υγρασία, έκαναν τη ζωή όσων έτρεχαν
(γενικώς), από δύσκολη έως αφόρητη. Από το Σάββατο το πρωί τα σκάφη που θα
λάμβαναν μέρος στον αγώνα της Κυριακής, έπεφταν το ένα μετά το άλλο στη
θάλασσα, με τη βοήθεια ενός γερανού, σε μια προσπάθεια των οδηγών να
δοκιμάσουν την νέα γι? αυτούς πίστα, και να προσαρμοστούν στις τυχόν
δυσκολίες της.
Ο Guido Cappellini, (φαβορί του αγώνα) ήταν μάλλον επιφυλακτικός στις
δηλώσεις του. Σε ένα ραντεβού που κλείστηκε πολύ δύσκολα μαζί του μας
ξεκαθάρισε ότι: «...Η Κέρκυρα είναι πολύ όμορφο μέρος, νομίζω όμως ότι η
πίστα της Γαρίτσας δεν είναι η ιδανική. Τα πλοία που περνούν δημιουργούν
κυματισμό που μπορεί να είναι επικίνδυνος για σκάφη που τρέχουν με αυτές
τις ταχύτητες. Προσωπικά δε σκοπεύω να ρισκάρω την πρώτη θέση που έχω στη
βαθμολογία αυτόν το χρόνο. Θα τρέξω συντηρητικά. Από τους οδηγούς που
τρέχουν στην Κέρκυρα, υπολογίζω περισσότερο τον Michael Werner. Λόγω της
πρωτοπορίας μου στο φετινό πρωτάθλημα, κι εγώ και η ομάδα έχουμε αποβάλλει
το άγχος. Όλες μας οι κινήσεις γίνονται με προσοχή και πρόγραμμα».
Εν τω μεταξύ, ο κόσμος έδειχνε μάλλον απρόθυμος να μείνει κάτω από τον
καυτό ήλιο παρακολουθώντας τις δοκιμές του Σαββάτου, ύστερα μάλιστα και από
την ακύρωση ενός μέρους του προγράμματος που προέβλεπε αγώνες σκαφών Τ 850.
Έλλειψη που ήρθαν να συμπληρώσουν κατά κάποιο τρόπο οι λάτρεις των Jet
skis, που έδωσαν με την παρουσία τους ξεχωριστό χρώμα και συμπλήρωσαν τα
«κενά» του προγράμματος, μαζί με τις επιδείξεις των σκιέρ της Κέρκυρας.
Στην επίσημη χρονομέτρηση του Σαββάτου για τα σκάφη της Formula I, τον
καλύτερο χρόνο πέτυχε ο Ηumaid Bakhit από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Χρόνο
όμως που έμελλε να καταρρίψει ο Ιταλός Massimo Roggiero το απόγευμα του
Σαββάτου, όταν τα έξι ταχύτερα σκάφη συναγωνίστηκαν μεταξύ τους,
προκειμένου να μπουν στη γραμμή της εκκίνησης ανάλογα με το χρόνο που θα
έκαναν. Έτσι, την Κυριακή το απόγευμα, όταν άναψε το πράσινο φως της
εκκίνησης, την εσωτερική πήρε ο Μαssimo Roggiero, με χρόνο δοκιμών 39" 93,
αγγίζοντας ταχύτητα γύρω στα 170 χλμ/ώρα, ενώ αμέσως μετά ακολούθησαν οι
Μichael Werner, Humaid Bakhit, Guido Cappellini, Jonathan Jones και ο
Νορβηγός Thomas Guthormsen, ο οποίος κατά τις δοκιμές του Σαββάτου
αποθαλασσώθηκε, κόβοντας την ανάσα όλων μας, προξενώντας ζημιές στο επάνω
τμήμα του σκάφους του, και κάνοντας αρκετή ώρα να βγει ο ίδιος στην
επιφάνεια!
Η συντονισμένη ωστόσο και ψύχραιμη προσπάθεια όλων των τεχνικών της ομάδας
των Νορβηγών, είχε ως αποτέλεσμα να επισκευαστούν οι ζημιές το ίδιο
απόγευμα!
Τα 24 σκάφη εκσφενδονίστηκαν, στην κυριολεξία, με το πράσινο φως του
Αλυτάρχη, προς την πρώτη σημαδούρα. Ο Humaid Bakhit πήρε γρήγορα «κεφάλι»
στην κούρσα, έχοντας στα απόνερά του τον Ιταλό Guido Cappellini και βεβαίως
ο Ιταλός δεν άργησε να αφήσει πίσω του τον Αραβα, αφού πρώτα τον «μέτρησε»
κυνηγώντας τον κατά πόδας μερικούς γύρους, μονοπωλώντας από εκεί και ύστερα
την πρώτη θέση, και αφήνοντας τον καυγά για τις υπόλοιπες θέσεις στους
άλλους.
Τελικά φάνηκε πως στο συγκεκριμένο αγώνα, μόνο οι συμπατριώτες του
Cappellini, Massimo Roggiero και Fabrizio Bocca ήταν σε θέση να τον
ακολουθήσουν μέχρι τέλους στο κυνήγι των τριών πρώτων θέσεων της κατάταξης.
Αυτοί δηλαδή που έλεγαν πριν από τον αγώνα ότι η πίστα δεν ήταν η ιδανική!
Ο Γερμανός Μichael Werner, τον οποίο ο Cappellini μου είχε πει λίγο πριν
από την εκκίνηση ότι θεωρούσε δύσκολο αντίπαλο, τερμάτισε μόλις στην έκτη
θέση, ένα ολόκληρο γύρο πίσω από τον Ιταλό πρωταθλητή.
Ο Νορβηγός Thomas Gutttormsen, αντιμετωπίζοντας προφανώς κάποιες δυσκολίες
εξαιτίας του ατυχήματός του κατά τις δοκιμές του Σαββάτου, αναγκάστηκε να
εγκαταλείψει σχετικά γρήγορα (6ος γύρος) την προσπάθειά του για μια
αξιοπρεπή παρουσία, ενώ το «παράδειγμά» του ακολούθησαν με τη σειρά οι Mike
Zamparelli (9ος γύρος), Owen Jelf (13ος γύρος), Goran Karlof (13oς γύρος),
Les Liddiard (15ος γύρος), Carlos Maidana (21ος γύρος), Philippe
Dessertenne (23ος γύρος) και Pertti Leppala (46ος γύρος).
Ο συμπαθής Aleksandar Radovanovic από τη Γιουγκοσλαβία, που την παραμονή
του αγώνα έψαχνε απεγνωσμένα για μερικά λίτρα λάδι, έκανε ό,τι μπορούσε για
να σταθεί αξιοπρεπώς στον αγώνα. Το γεγονός ότι κατάφερε να μείνει μέσα
στην πίστα μέχρι τέλους, καταχωρήθηκε χωρίς αμφιβολία στο ενεργητικό του,
με δεδομένα όλα τα handicaps της ομάδας του. Η επιθυμία ωστόσο για
συμμετοχή των Γιουγκοσλάβων, ήταν πέρα και πάνω από κάθε δυσκολία.
Σε κάποιο χρονικό σημείο του αγώνα οι οδηγοί υποχρεώθηκαν να διακόψουν τις
προσπάθειές τους, επειδή κάποιος από αυτούς παρέσυρε από υπερβολικό
ενθουσιασμό τις σημαδούρες! Ακολούθησαν μερικά λεπτά αναμονής, με τα σκάφη
που είχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή παραμείνει στον αγώνα να διατηρούν τις
θέσεις τους, ακολουθώντας το σκάφος ασφαλείας. Όταν λίγο αργότερα, οι
σημαδούρες επανήλθαν στη θέση τους, οι οδηγοί συνέχισαν τις προσπάθειές
τους από το σημείο που αναγκαστικά τις είχαν εγκαταλείψει.
Εν τω μεταξύ ο κόσμος κατέκλυζε ήδη την παραλία από άκρη σε άκρη,
ποσδίδοντας στην εκδήλωση πρωτόγνωρα για το χώρο δεδομένα. Υπήρχε
ενθουσιασμός, που δύσκολα μπορούσε να αποτυπώσει ο φακός μιας φωτογραφικής
μηχανής, συμμετοχή, ενδιαφέρον. Στοιχεία που δικαιώνουν όσους είχαν την
ιδέα και την πρωτοβουλία να φέρουν τους αγώνες της Formula I στην Κέρκυρα.
Που δικαιώνουν όσους δε φορούν παρωπίδες, όσους πιστεύουν ότι όλα είναι
δυνατά όταν υπάρχει θέληση, αγάπη για το χώρο της θάλασσας, και πάνω απ?
όλα μεράκι, μακριά από «καρέκλες» και μικροσυμφέροντα. Αυτά προς γνώσιν και
συμμόρφωσιν. Εύγε Κέρκυρα! Εύγε Δήμαρχε!
Κατά τα άλλα, μια Μαζεράτι περιμένει το φετινό πρωταθλητή Guido Cappellini
(άνευ απροόπτου) να την οδηγήσει! Ο ίδιος ήταν πολύ ικανοποιημένος μετά τον
τερματισμό. Είχε προφανώς ξεχάσει τους φόβους του για την επικινδυνότητα
της Γαρίτσας και απολάμβανε την αποθέωση του νικητή εν μέσω δύο άλλων
συμπατριωτών του. Του δεύτερου Μassimo Roggiero και του τρίτου Fabrizzio
Βocca._Ι.Π.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ------------
Θέση Οδηγός Χώρα Χρόνος Γύροι
1 G.Cappellini Ιταλία 55:58.96 60
2 M.Roggiero Ιταλία 55:00.61 60
3 F.Bocca Ιταλία 56:33.84 60
4 V.Heerden Ολλανδία 57:22.34 60
5 H.Bakhit Η.Α.Ε. 56:22.25 59
6 M.Werner Γερμανία 56:31.42 59
TEXNIKA ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ FORMULA I
Τα σκάφη της Formula I, ναυπηγούνται κάτω από αυστηρές προδιαγραφές, και
από συγκεκριμένες εταιρίες, όπως η ιταλική DAC, οι βρετανικές Βurgess,
Protec και Jelf, η αμερικανική Seebold, η ολλανδική Velden, η σουηδική
Molgaard και η γαλλική HPS. Στο πρωτάθλημα των κατασκευαστών, την πρώτη
θέση κατέχει η Ιταλική DAC, και ακολουθούν η βρετανική Burgess και η
αμερικανική Seebold.
Τα σκάφη αυτά έχουν κύριο υλικό κατασκευής το κόντρα πλακέ θαλάσσης και το
κέβλαρ, ένα υλικό που προτιμάται λόγω του μικρού βάρους του και της μεγάλης
αντοχής του.
Ανήκουν στην κατηγορία των σκαφών με δύο καρίνες (catamaran), σχεδιασμός
που τους επιτρέπει, σε συνδυασμό με τα μικρού βάρους υλικά κατασκευής και
τους γρήγορους κινητήρες, να αναπτύσσουν ταχύτητες μέχρι και 220 χιλιόμετρα
την ώρα! Μοναδική προϋπόθεση οι άριστες καιρικές συνθήκες, αφού ακόμη και
ένας μικρού ύψους κυματισμός θα ήταν αρκετός να τα ανατρέψει με αυτές τις
ταχύτητες, επειδή η επιφάνεια τριβής τους με το νερό είναι ελάχιστη.
Οι κινητήρες είναι δίχρονοι, 6κύλινδροι 2.000 κ.ε., ενώ το βάρος τους δεν
υπερβαίνει τα 125 κιλά. Οι κινητήρες αυτοί αποδίδουν 300 ΗΡ, η δε σχέση
άξονα-προπέλας είναι 14 : 15. Η κίνηση είναι μόνο πρόσω, η δε προπέλα έχει
αισθητά μικρό άνοιγμα πτερύγων, αντίστοιχο με τη σχέση μετάδοσης.
Η θέση του οδηγού έχει πολλά κοινά σημεία με την θέση των οδηγών των
αντίστοιχων αυτοκινήτων Formula, ενώ ανάλογος είναι και ο ρουχισμός των
ίδιων των οδηγών. Η δεξαμενή καυσίμου είναι τοποθετημένη ακριβώς πίσω από
την πλάτη του οδηγού, ενώ το βολάν είναι διαιρούμενο. Για την επαφή του
κυβερνήτη με την ξηρά, υπάρχει σύστημα ασύρματης επικοινωνίας που
προσαρμόζεται στο κράνος του.
Το συνολικό βάρος σκάφους και κινητήρα είναι 390 κιλά (τουλάχιστον). Με
δεδομένη λοιπόν την ισχύ του κινητήρα (300 ΗΡ), το βάρος του σκάφους και τη
ναυπηγική γραμμή του, εύκολα μπορεί να εξηγήσει κανείς τις μεγάλες
ταχύτητες που αναπτύσσει ένα τέτοιο σκάφος, αφού ουσιαστικά η σχέση
βάρους-ιπποδύναμης αγγίζει σχεδόν την αναλογία 1 προς 1 !