Mercedes SLK
OVERDOSE!
Δεν ξέρω αν ήταν η πλούσια σε ιστορία, πολιτισμό και ομορφιά γη της
Τοσκάνης, αν ήταν οι αμπελώνες από τους οποίους βγαίνουν μερικά από τα
καλύτερα κρασιά της Ευρώπης (μεταξύ των οποίων και το γνωστό σε όλους
Chianti), η οδήγηση της Μερτσέντες SLK ή ο συνδυασμός των δύο, αλλά,
αγαπητοί μου φίλοι, πήρα μια υπερβολική δόση (O.D., overdose) και ακόμα δεν
έχω συνέλθει. Αλήθεια! Αυτό το ταξίδι-αστραπή στη Φλωρεντία, για την
οδήγηση ενός ακόμα υπέρ αστεριού από την ιστορική εταιρία της Στουτγκάρδης,
μου άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων ?όπως λέγαμε τα παλιά καλά χρόνια?
κι αυτό, παρά το γεγονός ότι φεύγοντας με το Βασίλη Γιαννακόπουλο από το
«αεροδρόμιο» του Ελληνικού πήραμε μαζί μας και τους 36 από τους 40?C του
αθηναϊκού καύσωνα.
Του Κώστα Καββαθά
Φωτογραφίες: Βασίλης Γιαννακόπουλος
EIXE ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙΡΟΣ από την τελευταία επίσκεψη στη μαγευτική αυτή επαρχία
της Ιταλίας και, ομολογώ, είχα «ξεχάσει». Λίγες δεκάδες χιλιόμετρα, πρώτα
με μια δίλιτρη αυτόματη SLK και μετά με μια 2.3 «κομπρέσορ» με χειροκίνητο
κιβώτιο ήταν αρκετά για να επιστρέψουν οι εικόνες, και για τη συγκίνηση και
το θαυμασμό για τα όσα έκαναν και κάνουν οι άνθρωποι, να πλημμυρίσουν τις
καρδιές (και τα μάτια μας).
Όμως, επειδή η ιστορία, η ομορφιά και η ευγένεια σε τόσο μεγάλες δόσεις
μπορεί να βλάψουν σοβαρά την υγεία (ενός Βαλκάνιου), θα μείνω στη σύντομη
περιγραφή και στις εντυπώσεις από αυτό το πραγματικά εξαιρετικό αυτοκίνητο
που είχα την ευκαιρία να οδηγήσω 300 περίπου χιλιόμετρα. Και πριν «χαθούμε»
στους κινητήρες, στις επιδόσεις, στα 0-100 και στα «πόσο θα κάνει στην
Ελλάδα», επιτρέψτε μου να σας πω ότι τρία είναι τα χαρακτηριστικά που
κάνουν το SLK να ξεχωρίζει από τα μέχρι σήμερα εμφανισθέντα «ρόουντστερς»:
1ο. H εξαιρετική οδική συμπεριφορά. 2ο. Το μοναδικό σύστημα της
αναδιπλούμενης οροφής που με το πάτημα ενός κουμπιού επιτρέπει στον οδηγό
να χαίρεται τα αρώματα της Τοσκάνης (ή της Μάνης, το ίδιο κάνει!) ή να
απαγορεύει στα δηλητήρια της Φλωρεντίας (ή της Αθήνας, έστω και αν δεν
κάνει το ίδιο) μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, και 3ο: Το γεγονός ότι δε
διαθέτει «ρεζέρβα», αλλά ένα ειδικό υγρό που αν το βάλεις στο «σκασμένο»
(αλλά όχι και σκισμένο) ελαστικό, μπορείς να φθάσεις μέχρι το επόμενο
βουλκανιζατέρ.
Το πιο ενδιαφέρον όμως σημείο της νέας SLK που την κάνει να ξεχωρίζει από
τα υπόλοιπα μοντέλα της εταιρίας (που ήδη χρησιμοποιούν αρκετές από τις
τεχνολογικές λύσεις που θα αναφέρουμε παρακάτω) είναι σίγουρα η
ηλεκτροϋδραυλική οροφή που ?το ξαναλέμε? μετατρέπει το ανοικτό αυτοκίνητο
σε κουπέ μέσα σε 25 μόλις δευτερόλεπτα. Δείτε πώς γίνεται: Ένα ηλεκτρονικό
σύστημα κεντρικού ελέγχου φροντίζει ολόκληρη τη διαδικασία της
μεταμόρφωσης, ενώ ο οδηγός το μόνο που έχει να κάνει είναι να
ακινητοποιήσει το αυτοκίνητο και να πιέσει το σχετικό κουμπί. Μια αντλία
που βρίσκεται στο χώρο αποσκευών τροφοδοτεί το υδραυλικό κύκλωμα της οροφής
Vario με μέγιστη πίεση 200 bar, σε πέντε υδραυλικά έμβολα: δύο για την
οροφή, δύο για το σκέπασμα του χώρου αποσκευών και ένα ακόμα που φροντίζει
για το κλείδωμα της σκεπής. H σκεπή είναι μεταλλική και όταν κλείνει το
αυτοκίνητο γίνεται ένα τέλειο κλειστό κουπέ, χωρίς κανέναν αεροδυναμικό
θόρυβο ή άλλο πρόβλημα. H ασφάλεια σε περίπτωση ανατροπής είναι το ίδιο
καλή και με κλειστή αλλά και με ανοικτή σκεπή, χάρη στις πολύ καλά
ενισχυμένες κολώνες του παρμπρίζ αλλά και στο δύο μικρά ρολ-μπαρ πίσω από
τα καθίσματα.
Στο σχεδιασμό ολόκληρου του αυτοκινήτου, οι γερμανοί μηχανικοί έχουν
προσέξει πάρα πολύ το θέμα της μείωσης του βάρους, πάντα όμως διατηρώντας
την ακαμψία και την αντοχή του αμαξώματος. Λεπτομερής ανάλυση του πλαισίου
με τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων έδειξε την ακριβή κατανομή των
φορτίων σε κάθε σημείο, οπότε ο σχεδιασμός και η επιλογή των υλικών έγινε
με κριτήριο τη βελτιστοποίηση, το χαμηλό βάρος, που δίνει καλύτερη
συμπεριφορά στο δρόμο αλλά και τη μείωση της κατανάλωσης καυσίμου.
Χαρακτηριστική είναι η χρήση μαγνησίου σε κάποια σημεία του αυτοκινήτου,
και μάλιστα σύμφωνα με τους μηχανικούς της εταιρίας, όχι απλά για
εντυπωσιασμό αλλά εκεί όπου οι μηχανικές ιδιότητες καθώς και η ευκολία
κατεργασίας του μαγνησίου πραγματικά το έκαναν κορυφαία επιλογή. Το βάρος
της SLK 200 είναι 1270 κιλά, τιμή σαφώς χαμηλή για ένα αυτοκίνητο της
κλάσης αυτής.
H ανάρτηση του αυτοκινήτου χρησιμοποιεί διπλά ψαλίδια εμπρός με ξεχωριστά
ελατήρια και αμορτισέρ, ενώ πίσω βρίσκουμε μια διάταξη πολλαπλών συνδέσμων
από αυτές που χρησιμοποιεί σε όλα της τα σύγχρονα μοντέλα η Μερτσέντες.
Στον τομέα των κινητήρων, η βασική έκδοση ονομάζεται SLK 200 και
χρησιμοποιεί έναν δίλιτρο ατμοσφαιρικό κινητήρα που μας είναι γνωστός και
από τις C-Klasse, με μέγιστη απόδοση 136 ίππων στις 6200 σ.α.λ και μέγιστη
ροπή 19,4 kg.m που παρουσιάζεται σταθερή μεταξύ 3.700 και 4.500 σ.α.λ. H
«γρήγορη» έκδοση ονομάζεται SLK 230 Kompressor και χρησιμοποιεί τον επίσης
γνωστό μας υπερτοφοδοτούμενο κινητήρα που προέρχεται και αυτός από τη σειρά
C. Για την υπερτροφοδότηση του κινητήρα υπενθυμίζουμε (βλ. και 4T Φεβρ.
?96) ότι δεν χρησιμοποιείται στροβιλοσυμπιεστής που παίρνει κίνηση από τα
αέρια της εξαγωγής, αλλά μηχανικός υπερσυμπιεστής που κινείται απευθείας
από τον κινητήρα μέσω ιμάντα, ο οποίος μάλιστα μπορεί να συμπλέκεται και να
αποσυμπλέκεται μέσω μιας διάταξης μαγνητικού συμπλέκτη. H διάταξη του
μηχανικού υπερσυμπιεστή δίνει άμεση απόκριση σε κάθε πάτημα του γκαζιού και
πιο ομαλή απόκριση, και φαίνεται να ταιριάζει καλύτερα με τη φιλοσοφία των
μηχανικών από τη Στουτγκάρδη.
Τέλος, εκτός από το γνωστό χειροκίνητο κιβώτιο πέντε σχέσεων, κατόπιν
παραγγελίας προσφέρεται και ένα «έξυπνο» αυτόματο κιβώτιο πέντε σχέσεων με
εξελιγμένο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου που αλλάζει ταχύτητες σύμφωνα με τις
συνθήκες και την κλίση του δρόμου αλλά και με τον τρόπο οδήγησης του
οδηγού.
Ξεκινήσαμε τη δοκιμή μας με μια κόκκινη SLK (Sportlich, Leicht, Kompakt -
σπορ, ελαφρύ, συμπαγές) με δίλιτρο, ατμοσφαιρικό κινητήρα, και αυτόματο
κιβώτιο, ακολουθώντας τη διαδρομή από τη La Loggia στο Creve και μετά στην
πόλη-φρούριο της Volpaia.
Στη Βολπέα αφήσαμε το δίλιτρο αυτοκίνητο και πήραμε μια ασημί 2.3 Κομπρέσορ
και, απ? εκεί μέχρι τη Badia de Passigniano, έναν? παράδεισο της
οινοποιητικής και όχι μόνο επιστήμης, κοντά στη Sambuca και στο San
Casciano (τα ονόματα μπορεί να φανούν χρήσιμα αν βρεθείτε απ? εκεί) βάλαμε
φωτιά στους χωρίς κυκλοφορία, εκπληκτικούς, απίστευτης ποιότητας, χάραξης,
κατασκευής και πρόσφυσης, δρόμους της «καρδιάς» της Τοσκάνης.
Με τη σκεπή «κάτω», φορώντας τα ...καπελάκια που πήγαιναν μαζί με το
αυτοκίνητο και ακούγοντας προκλασική, ροκ και ρέγκε από τους δεκάδες
ραδιοφωνικούς σταθμούς, πιστέψαμε (για λίγο) ότι είμαστε κάτοικοι μιας
πολιτισμένης χώρας.
H SLK πήγαινε «σαν τον άνεμο», ακολουθώντας σαν διαβήτης τις συνεχείς
καμπύλες, τις απανωτές ανωφέρειες και κατωφέρειες σε ένα σκηνικό που θύμιζε
πότε Έλβα πότε Κορσική!
Πάντως Ράλι θύμιζε, γιατί κάθε λίγα χιλιόμετρα στην κατάμαυρη, καλή, χωρίς
λάκκους και σχισίματα άσφαλτο, βλέπαμε τις ?με λευκό σπρέι? σημειωμένες
αρχές και τερματισμούς ειδικών διαδρομών!
«Είμαστε σε Rally country», είπα στον «φωτομαγιόρ» μας και συμφώνησε.
H οδήγηση του δίλιτρου, ατμοσφαιρικού αυτοκινήτου με το αυτόματο κιβώτιο
δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, αλλά αμέσως πρέπει να τονίσω ότι γι?
αυτό δεν ευθύνεται η SLK, αλλά η ταπεινότης μου, που παρά τα 50+ χρόνια δεν
εννοεί να «βάλει μυαλό». Ενώ δηλαδή οι καθωσπρέπει χλεχλέδες θα αισθάνονταν
εθνικά (και προσωπικά) υπερήφανοι αν οδηγούσαν το «αυτόματο», εγώ κόντευα
να περάσω το δεξί Νο 44 από το? δάπεδο!
Πιο γρήγορα που να σε πάρει, έλεγα και ξανάλεγα, αλλά τα 100kW (136 ίπποι)
δεν αρκούσαν. Έτσι, η υψηλή μέση ταχύτητα εξασφαλιζόταν από το «θεϊκό»
κράτημα που δεν παρουσιάζει κανένα από τα φαινόμενα που με τόση?
γλαφυρότητα παρουσιάζουμε εδώ και χρόνια στους 4T (ξέρετε: το κράτημα είναι
καλό, αλλά το αυτοκίνητο παρουσιάζει μια τάση να «πλέει» όταν ο δρόμος έχει
ανωμαλίες και διάφορα άλλα βαρετά και αφόρητα που, ελπίζουμε, να εκλείψουν
από τις σελίδες μας).
Προσοχή, όμως, συμπατριώτες! Μη απογοητεύεστε, διότι τη διοίκηση της
εταιρίας στη Στουτγκάρδη άστρο λαμπρό την οδηγεί και οι υπερτροφοδοτούμενοι
κινητήρες που θα πωλούνται στην Ελλάδα (και την Πορτογαλία) θα είναι
δίλιτροι, θα αποδίδουν192 ίππους και δε θα υστερούν καθόλουν σε επιδόσεις
σε σχέση με τη 2.3 «Κομπρέσορ» που όπως είπαμε αποδίδει 193 ίππους
(καλύτερα βέβαια θα ήταν να απέδιδε ...250). Είναι φανερό λοιπόν ότι οι
γερμανοί μηχανικοί κατάφεραν στην περίπτωση αυτή να λειτουργήσουν
«μεσογειακά» (και να στείλουν αδιάβαστα τα «τεκμήρια»).
Στο δρόμο
Ή, καλύτερα, στον παράδεισο κι αυτό παρά τις βαρύτατες ...τύψεις που
αισθανόμαστε οδηγώντας αυτό το «ακριβό» ρόουντστερ. Διότι, όπως λένε και οι
σοσιαλ-καπιταλιστές (ή καπιταλο-σοσιαλιστές το ίδιο είναι) στην Ελλάδα, τι
δουλειά έχει ένας έλληνας πολίτης να οδηγεί στην Τοσκάνη (ή στη Μάνη)
«μερσεντέ» και μάλιστα «ανοιχτή». Αυτά δεν είναι πράγματα για ένα λαό πάνω
στον οποίο οι αδύναμοι και κατατρεγμένοι της γης έχουν εναποθέσει τις
...ελπίδες και τα οράματά τους!
Για να μην τα πολυλογώ (και να μείνει χώρος να γράψω και λίγα «τεχνικά») η
2.3 με χειροκίνητο κιβώτιο και την «κουκούλα» κάτω είναι «ό,τι πρέπει» για
τους πραγματικούς οδηγούς. Τώρα, επειδή στην Τζουτζία υπάρχει η βεβαιότης
ότι ελάχιστοι από τους «νουβό ρις», που θα αγοράσουν μια, θα την οδηγήσουν
εν θερμώ, καλύτερα να σταματήσω για να μην πιστέψετε ότι οδηγήσαμε και
καμιά ...!
H SLK σίγουρα δεν είναι (και δε σχεδιάσθηκε για να είναι) F50. Σίγουρα όμως
είναι ένα αυτοκίνητο που επιτρέπει στον οδηγό να καλύπτει με απόλυτη
ασφάλεια και παραδειγματική άνεση μεγάλες αποστάσεις, χωρίς ούτε για μία
στιγμή να τον φέρνει σε δύσκολη θέση.
Παρατηρώντας την σταματημένη έχεις την εντύπωση ότι πρόκειται για ένα βαρύ
αυτοκίνητο, αλλά μόλις διαβάσεις το βιβλίο, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για
...Μιράζ.
H «βασική» έκδοση ζυγίζει μόνο 1270 κιλά, κι αυτό επιτυγχάνεται χάρη στη
χρήση πανάλαφρων υλικών όπως είναι το μαγνήσιο (εμπρός από το «ρολ όβερ
μπαρ» και ανάμεσα στη δεξαμενή καυσίμου και στο διαμέρισμα των επιβατών)
και τα ανθρακονήματα (στο ταμπλό και αλλού).
Στις προδιαγραφές ασφαλείας περιλαμβάνονται αερόσακοι, προεντατήρες για τις
ζώνες, ABS, ATS (ηλεκτρονικό σύστημα αντισπιναρίσματος -έξτρα όμως στην
ατμοσφαιρική έκδοση) και ειδικές ενισχύσεις που η εταιρεία θεωρεί πλέον
δεδομένες.
Αν ο ευτυχής ιδιοκτήτης (ή μήπως θα έπρεπε να πω «συλλέκτης;») δύναται,
μπορεί να εξοπλίσει το αυτοκίνητό του με αυτόματο κιβώτιο πέντε σχέσεων,
πλαϊνούς σάκους (στις πόρτες), δερμάτινα καθίσματα και κλιματισμό (που,
κατά τη γνώμη μας, θα έπρεπε να είναι «στάνταρ» έτσι που εξελίσσονται τα
πράγματα με την τρύπα του όζοντος, τους καύσωνες και την ατμοσφαιρική
ρύπανση).
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι παρά τις προσπάθειές μου να «διώξω» το πίσω
ή το εμπρός μέρος της 2.3 (για την 2.0 δεν γίνεται λόγος) απέτυχα, κάνοντας
τον? Βασιλόκωστα Καββαθογιαννακόπουλο (δείτε την «ταυτότητα» στις σελίδες
των Περιεχομένων) να πει ότι «γέρασα».
Ένα (μεγάλο) μπράβο λοιπόν στους μηχανικούς/σχεδιαστές της Στουτγκάρδης για
το νέο τους αυτοκίνητο. Αν ήθελα να τους «πω» κάτι, πάντως αυτό θα ήταν να
το εφοδιάσουν με ένα καινούριο, πιο «γρήγορο» άμεσο κιβώτιο ταχυτήτων. Αυτό
που υπάρχει είναι καλό (βελτίωση εκείνου της σειράς C), αλλά όχι τόσο καλό.
Αλλωστε, όλοι στη Στουτγκάρδη πρέπει να γνωρίζουν ότι όπου να ?ναι κάνει
την εμφάνισή του και η νέα Πόρσε Μπόξτερ, και ο συναγωνισμός δεν θα είναι
απλώς δύσκολος, αλλά καθοριστικός για τη θέση της SLK στην ευρωπαϊκή και
στην (μεγάλη) αμερικανική αγορά!_Κ.Κ.