Πορτρέτα αγωνιζομένων: Γιάννης Aντωνιάδης
ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ
Αστρογένεση
Ως γνωστόν, τα αστέρια «γεννιούνται» μέσα από μακροχρόνια διαδικασία.
Ανάλογο χρόνο σκληρής δουλειάς, σχεδόν από την παιδική ηλικία, χρειάζονται
και οι ταλαντούχοι οδηγοί για να λάμψουν αργότερα στην F1.
Ένα από τα υπό γένεση αστέρια θεωρείται ο Γιάννης Αντωνιάδης που έχει?
τρελάνει την Ευρώπη με τις επιδόσεις του στο καρτ.
O μικρός διαθέτει ταλέντο, όρεξη για δουλειά και πείσμα. Μακάρι να
ολοκληρώσει την προσπάθειά του....
Κείμενο: Πόπη Παπαμιχαήλ
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ, Γ.Καραγεωργάκης
«Να θυμάσαι ότι πάντα υπάρχει καλύτερος»
O νεαρός Αντωνιάδης το πιστεύει, άλλωστε ήταν το πρώτο πράγμα που του έμαθε
ο πατέρας του από τη στιγμή που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά με το καρτ.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο μικρός δεν πετάει στα σύννεφα, αν και έχει
ξεπεράσει από καιρό το «σύμπλεγμα» της ευρωπαϊκής ανωτερότητας. «Τα είδα
όλα σαν ένα βουνό. Στην αρχή ήταν δύσκολα, όμως γρήγορα εξοικειώθηκα και
είδα ότι μπορώ να ανταγωνιστώ στα ίσια τους άλλους ευρωπαίους οδηγούς»..
Πανέξυπνος ο Γιάννης εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο το γνώρισμα του
ταλαντούχου Έλληνα, δηλαδή να κάνει απίστευτα πράγματα κάτω από κατάλληλες
προϋποθέσεις και συνθήκες. Στην περίπτωση του μηχανοκίνητου σπορ, δυστυχώς
μόνο εκτός Ελλάδας δημιουργούνται οι σωστές προϋποθέσεις. Ειδικά για το
καρτ οι εργοστασιακές ομάδες λειτουργούν όμοια με αυτές στη Φόρμουλα 1,
είναι εξειδικευμένες και ζητούν τα πάντα από τους οδηγούς τους. Σημαντικό
ρόλο στην προώθηση των «μικρών» παίζουν οι κυνηγοί ταλέντων που ξεχωρίζουν
τους καλούς από τους «χομπίστες».
O Γιαννης φέτος, ύστερα από μιά σειρά καλών αποτελεσμάτων,
ξεχώρισε και έγινε «εργοστασιακός» πράγμα που δε χαροποίησε ιδιαίτερα
τον... παππού του.
«Όταν άρχισα να τρέχω, σκεπτόμουν να γίνω γιατρός σαν τον παππού μου, που
ονειρεύεται μιά μέρα να τον διαδεχθώ, αλλά η αγάπη για το καρτ με κέρδισε.
Μάλιστα όταν είδα ότι στο εξωτερικό το ενδιαφέρον για το σπορ είναι
μεγάλο,τότε αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά με το αντικείμενο».
Εκτός πίστας είναι παιδί, όμως όταν φορά το κράνος με την ελληνική σημαία,
πετάει, οδηγεί ταχύτατα χωρίς συμπλέγματα και στον αγώνα «παίζει σκάκι» με
εξαιρετική μαεστρία, στοχεύοντας το καλύτερο αποτέλεσμα. Με την αμέριστη
συμπαράσταση του πατέρα του ο 16χρονος Αντωνιάδης βλέπει μακριά, μέχρι τη
Φόρμουλα 1. Πιστεύει ότι θα τα καταφέρει, αλλά δεν περιμένει τον από
μηχανής θεό να τον βοηθήσει, γι? αυτό, εκτός από την τακτική του εξάσκηση
στο καρτ και τη συμμετοχή του σε διάφορα πρωταθλήματα στο εξωτερικό,
δουλεύει εκτός πίστας σκληρά σαν «φτασμένος» πιλότος. Παρά το νεαρό της
ηλικίας του ξαφνιάζει με την ωριμότητα του και πιστεύει ότι στην Ελλάδα
πάντα θα υπάρχουν ταλέντα ανεκμετάλλευτα, αλλά, για να αναδειχθούν ?πέρα
από τις κατάλληλες προυποθέσεις, όπως η οικονομική και ψυχολογική
υποστήριξη από ανθρώπους που νοιάζονται? χρειάζεται και σκληρή δουλειά.
«Είμαι εδώ και καιρό ?τιμωρημένος? αφού για ορισμένες μικρές απολαύσεις,
όπως τα αναψυκτικά, ισχύει απαγορευτικό. Όμως δε με πειράζει. Έμαθα ότι
χωρίς θυσίες δε γίνεται τίποτα». Ακόμα εδώ και καιρό ακολουθεί ένα ειδικό
πρόγραμμα γυμναστικής σε ειδικά μηχανήματα για να γυμναστούν ορισμένοι μυς,
που καταπονούνται περισσότερο κατά τη διάρκεια των αγώνων. Επίσης έχει
δοθεί ιδιαίτερη έμφαση, ώστε να αποκτήσει μεγαλύτερη αντοχή και να
διατηρήσει άριστη τη φυσική του κατάσταση. Εκτός από το καρτ ασχολείται με
τον κλασικό αθλητισμό, ιδιαίτερα με δρόμους αντοχής, και μάλιστα με πολύ
καλές επιδόσεις στους μαθητικούς αγώνες. Το μπάσκετ και το βόλεϊ δεν τον
αφήνουν αδιάφορο και γενικά ό,τι έχει δράση τον ενθουσιάζει. Ακούει
μουσική, μιλάει αγγλικά και θέλει να μάθει και άλλες ξένες γλώσσες. Όσο για
το διάβασμα; «Διαβάζω το χειμώνα όπως όλοι οι μαθητές» σχολιάζει με νόημα.
O Γιάννης Αντωνιάδης κρατά ψηλά την ελληνική σημαία κόντρα στο κατεστημένο
σε ένα χώρο, όπου η Ελλάδα δεν έχει παράδοση.
Ωστόσο η χώρα μας δεν τον βοηθά (παραδοσιακά αυτό είναι καλό σημάδι,
μετεμποδίων γράφεται η ιστορία), παλεύει μόνος του και θέλει να γίνει
πιλότος της F1... Μακάρι να τα καταφέρει._Π.Π.
Την ευθύνη συμμετοχής του Γιάννη Αντωνιάδη σε διεθνείς αγώνες καρτ έχει η
ομάδα Χάασε, από όπου ξεκίνησαν ο Αλεζί, ο Χάκινεν κ.ά. Υπήρχαν πολλές
προτάσεις αλλά τον κέρδισε η φιλική αντιμετώπιση των ανθρώπων της ομάδας
του. Σημαντικό ρόλο στην προσπάθειά του παίζει ο προσωπικός του τιμ
μάνατζερ, ο Γιουγκοσλάβος Σέρτζιο Πόποβιτς.
O 16χρονος Γιάννης Αντωνιάδης έχει τρελάνει την Ευρώπη και τους ειδικούς με
τις επιδόσεις του και τον τρόπο που οδηγεί. Μάλιστα, ο ξένος Τύπος σε κάθε
αγώνα κάνει ιδιαίτερη μνεία για τον ιπτάμενο έλληνα πιλότο. Περήφανος για
την ελληνική καταγωγή του, πικραίνεται από την αντιμετώπιση των διοικούντων
και αναζητά «πατρίδα» για να δοθεί απερίσπαστος σε αυτό που αγαπά!
Δεν αρκεί να είσαι ταλέντο. Για να πετύχεις, χρειάζεται σκληρή δουλειά,
υπομονή και επιμονή. O νεαρός ακολουθεί ειδικό πρόγραμμα γυμναστικής υπό
την επίβλεψη του Κώστα Τουρναβίτη, αλλά και διατροφής, για να αντεπεξέλθει
στο φορτισμένο πρόγραμμα του 1997 που περιλαμβάνει αγώνες σε όλο τον κόσμο.
O Φίλιππος Αντωνιάδης έχει αφιερωθεί στην καριέρα του γιού του. Δυστυχώς η
«κόντρα» του προέδρου του Σ.Ο.Α.Α. με την αρχή του σπορ έχει τις επιπτώσεις
της στο νεαρό Γιάννη. Χαρακτηριστικά, οι διοικούντες του σπορ δεν έδωσαν
βεβαίωση, ότι δηλαδή έχει ελληνική αγωνιστική άδεια, αλλά περιορίστηκαν να
«προωθήσουν» το θέμα, με αποτέλεσμα ο μικρός να χάσει την προθεσμία
συμμετοχής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα A, όπου μετέχει ορισμένος
αριθμός οδηγών. Και μη χειρότερα!
Γιάννης Αντωνιάδης