Lotus Elise
Μίνιμα και Μάξιμα
Το ελάχιστο βάρος εξασφαλίζει μέγιστη οδηγική ευχαρίστηση ακόμα και με ένα
όχι ιδιαίτερα δυνατό κινητήρα. H συνταγή αυτή ακολουθείται κατά γράμμα στη
νέα Λότους Ελίζ, η πορεία της οποίας θα είναι λαμπρή, αν βέβαια
εξασφαλιστεί η συνέχεια της εταιρίας.
του Ίαν Αντκοκ
ΜΕΣΑ στην 40ετή ιστορία της, η Λότους έχει δημιουργήσει τέσσερα αυτοκίνητα,
η συμπεριφορά και η απόδοση των οποίων αποτέλεσε μέτρο σύγκρισης.
Το πρώτο ήταν η γνήσια Λότους Σέβεν του Τσάπμαν, που αποτελούσε τον
καλύτερο συνδυασμό του ελάχιστου δυνατού, από πλευράς μηχανικών μερών, και
της μεγαλύτερης δυνατής οδηγικής απόλαυσης.
Στη συνέχεια ακολούθησε η Ελάν, τα χαρακτηριστικά της οποίας (περιορισμένο
βάρος και πολύ καλή οδική συμπεριφορά) έκαναν τα σύγχρονά της σπορ μοντέλα
να μοιάζουν με ...ταχυδρομικές άμαξες.
Το αμέσως επόμενο ονομαζόταν επίσης Ελάν, και είναι βέβαια το αμφιλεγόμενο
προσθιοκίνητο σπορ αυτοκίνητο, που εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του
?80. Όπως και η συνονόματή της καθιέρωσε νέα πρότυπα, αποδεικνύοντας μια
και καλή ότι η μετάδοση της κίνησης στους μπροστινούς τροχούς και η
διασκέδαση στις μεγάλες ταχύτητες δεν είναι μεταξύ τους ασυμβίβαστα.
Τώρα η Λότους επανέρχεται με το τέταρτο κατά σειρά αυτοκίνητο-πρότυπο, την
Ελίζ, που όπως και οι πρόγονοί της φέρνει μία εντελώς νέα διάσταση στη σπορ
αυτοκίνηση. Βέβαια δεν μπορούμε να πούμε ότι δημιουργεί τελείως νέα
πρότυπα, καθώς το κόνσεπτ της συνδυάζεται με περιορισμούς που για άλλους
κατασκευαστές, αλλά και υποψήφιους αγοραστές είναι πράγματι απαγορευτικοί.
Αυτό όμως που πράγματι κάνει η Ελίζ είναι να δίνει νέες, εναλλακτικές
λύσεις οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να εξελιχθούν και να βελτιωθούν.
H Ελίζ που είχαμε στη διάθεσή μας ήταν φυσικά πράσινη ?ο παραδοσιακός
βρετανικός χρωματισμός πάντως χρεώνεται επιπλέον? ενώ είχε τα επίσης
«έξτρα» αγωνιστικά αεροβοηθήματα που κατευθύνουν τη ροή του αέρα γύρω από
το αμάξωμα.
Το όλο στιλ της είναι πάντως πολύ ιδιόμορφο, προσπαθώντας να επαναφέρει
μνήμες από το παρελθόν, πρόσφατο και απώτερο, ενώ παρόλο που η προσοχή στη
λεπτομέρεια και το φινίρισμα δεν ήταν ποτέ τα δυνατά σημεία της Λότους, το
πλαίσιό της ?που κατασκευάζεται στη Δανία? είναι σε γενικές γραμμές καλά
φτιαγμένο, με κάποιες μικροατέλειες μόνο στις συγκολλήσεις του.
Πάντως στην Ελίζ τα προβλήματα αξιοπιστίας πρέπει να είναι περιορισμένα,
καθώς τα μηχανικά μέρη προέρχονται από ένα μαζικό κατασκευαστή, τη Ρόβερ. O
κινητήρας είναι ο γνωστός των 1800 κ.εκ. της σειράς K, ο οποίος αποδίδει
120 ίππους στις 5500 σ.α.λ. και 16,8 kgm ροπής στις 3000 σ.α.λ. και έχει
προσαρμοστεί στη Λότους χωρίς πρόσθετες επεμβάσεις και ρυθμίσεις, κάτι που
ισχύει και για το κιβώτιο. H απλή παράθεση των στοιχείων του κινητήρα, δεν
αποκαλύπτει όμως όλη την αλήθεια, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη του τις
επιδόσεις που ανακοινώνει η βρετανική εταιρία για την Ελίζ.
Πώς μπορεί ένα αυτοκίνητο με κινητήρα 120 ίππων να χρειάζεται μόλις 5,9''
για να φτάσει από στάση τα 100 χλμ/ώρα και πώς μπορεί να κινείται με σχεδόν
200 χλμ/ώρα;
H απάντηση στο ερώτημα αυτό πρέπει να αναζητηθεί στο βάρος ή μάλλον στην
απουσία του, καθώς η Ελίζ ζυγίζει λιγότερο από 700 κιλά. Το πλαίσιό της
?από διελασμένο αλουμίνιο με τα επιμέρους στοιχεία του συγκολλημένα με
ειδικές εποξειδικές κόλλες? είναι ιδιαίτερα ελαφρύ, μόλις 70 κιλά, ενώ από
το ίδιο υλικό είναι κατασκευασμένα και τα ποδωστήρια, οι βραχίονες της
ανάρτησης και οι πλευρικές ράβδοι στήριξης.
Από κράματα αλουμινίου είναι κατασκευασμένοι και οι τέσσερις αεριζόμενοι
δίσκοι, κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά σε αυτοκίνητο έστω και περιορισμένης
παραγωγής, καθώς συνήθως το συγκεκριμένο μέταλλο στη συγκεκριμένη θέση,
χρησιμοποιείται μόνο σε αγωνιστικά.
H μόνη αισθητική, αλλά και επί της ουσίας παραφωνία είναι ο επιλογέας
ταχυτήτων, ο οποίος όχι μόνο δείχνει φτηνός, αλλά είναι δύσχρηστος και
ανακριβής, με αποτέλεσμα αρκετές από τις προσπάθειες αλλαγής ταχυτήτων να
αποτυγχάνουν και να επηρεάζουν τελικά τις επιδόσεις του αυτοκινήτου, σε
ό,τι αφορά την επιτάχυνση.
Το μικροσκοπικό τιμόνι από την άλλη ταιριάζει απόλυτα με το χαρακτήρα του
αυτοκινήτου, ενώ η θέση οδήγησης είναι ένα από τα δυνατά σημεία της Ελίζ,
καθώς ο οδηγός κάθεται κοντά στο κέντρο του αυτοκινήτου.
Τα καθίσματα όμως (κατασκευασμένα από φάιμπερ-γκλας) αν και προσφέρουν πολύ
καλή πλευρική στήριξη, θα έπρεπε να είναι πιο εργονομικά, ειδικά αν λάβει
κανείς υπόψη του ότι η νέα Λότους σχεδιάστηκε γύρω από τον οδηγό ώστε να
του προσφέρει ευχάριστες οδηγικές εμπειρίες. Ευπρόσδεκτη θα ήταν και η
ύπαρξη χειρολαβής για τον συνοδηγό όπως και η δυνατότητα ρύθμισης του
καθίσματος.
Τα αγωνιστικού τύπου ηλεκτρονικά όργανα προσφέρουν όλες τις απαραίτητες
πληροφορίες, ενώ οι προειδοποιητικές ενδείξεις είναι ευτυχώς πιο έντονες,
γλιτώνοντας έτσι τους ιδιοκτήτες από την πεζοπορία μέχρι το πλησιέστερο
πρατήριο βενζίνης.
O χώρος αποσκευών, όπως και οι χώροι για μικροπράγματα στο εσωτερικό,
ικανοποιούν απόλυτα με βάση τον προσανατολισμό της κατασκευής.
Τελικά η Ελίζ είναι ένα αυτοκίνητο που θα ανταμείψει και με το παραπάνω
όσους αρέσκονται στη γρήγορη οδήγηση, αντλώντας από την επαφή μαζί της
ευχαρίστηση και ικανοποίηση.
H ικανοποίησή τους θα είναι ακόμα μεγαλύτερη, αν αναλογιστεί κανείς και τη
σχετικά προσιτή τιμή της._Ι.Α.
Πίνακας Τεχνικών στοιχείων
Κινητήρας
4-κύλινδρος σε σειρά
Κυβισμός: 1796 κ.εκ.
Τροφοδοσία: Ηλεκτρονικός ψεκασμός πολλαπλών σημείων
Μεγ. ισχύς: 120 ίπποι/5500 σ.α.λ.
Μεγ. ροπή: 16.8 Kg.m/3000 σ.α.λ.
Φρένα: Αεριζόμενοι δίσκοι 282 χιλ. σε όλους τους τροχούς
Ανάρτηση μπροστά-πίσω: Διπλά ψαλίδια με ελατήρια και αμορτισέρ.
Διαστάσεις:
ΜήκοςxΠλάτοςxΎψος: 3,726x1,701x1,202 μ.
Βάρος: 675 κιλά
Επιδόσεις (εργοστασιακές):
0-100: 5.9 δ/λ
0-160: 18.0 δ/λ
Τελική ταχύτητα: 201 χ.α.ω.