Eνιαίο

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ
ΟΜΑΔΑ N, A (5ος & 6ος γύρος) & F3 (6ος γύρος)
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΑΟΠ-ΠΑΛΛΑΣ
ΧΟΡΗΓΟΣ: ΜΑΜΙΔΑΚΙΣ

Επίλογος μετεμποδίων...

Φιλότιμοι κριτές, «ευρωπαίος αλυτάρχης», οργανωτική επιτροπή με διάθεση και
πείσμα αντίστοιχη με αυτή των λίγων δυστυχώς αγωνιζομένων, καθόλου θεατές,
ηρεμία το Σάββατο και βροχή την Κυριακή, ήταν τα χαρακτηριστικά του
επίλογου ενός ακόμη πρωταθλήματος ταχύτητας.
Το χειρότερο, η προκήρυξη του 1997 δεν προβλέπει κάτι που να μας επιτρέπει
να αισιοδοξούμε. Ακόμη και η F3 με τις τάσεις ανεξαρτησίας που αρχικά
χειροκροτήσαμε οδηγείται σε μαρασμό. Κάποιοι μέσα στα πράγματα μιλούν για
χαρακίρι. Ίσως να είναι και έτσι._ Δ.Π.

Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ, Θ. Ηλιόπουλος

O «πόλεμος της F2» και στους αγώνες ταχύτητας. Από τη μία ο ενθουσιώδης
Δημήτρης Λούκος (φωτ.) με το Γκολφ τρίτης γενιάς φτιαγμένο-εξελιγμένο από
τα χέρια του ίδιου του μαύρου Πιτ, Παύλου Αλέπη. Από την άλλη ο σοβαρός και
αποτελεσματικός Γιάννης Μαρπίνης, ο πολυνίκης της κατηγορίας σε αναβάσεις
και σιρκουί με ένα προσεγμένο Όπελ Αστρα, και εκατό φορές κρίμα που έλειψαν
οι θεατές, για να παρακολουθήσουν την προσπάθειά τους. Κέρδισαν από έναν
αγώνα, η μάχη τους κρίθηκε σε συμπτώσεις και λεπτομέρειες και γενικά
άρεσαν, όπως άλλωστε άρεσε στο στεγνό αγώνα του Σαββάτου ο Κόρακας με το
Σιβίκ.

Οι γνήσιοι Φινλανδοί «ζορίζονται» στην άσφαλτο και αντιπαθούν τους αγώνες
ταχύτητας. Λατρεύουν τον έλεγχο της πλαγιολίσθησης, πρακτική που δεν
ταιριάζει με το «μαύρο» οδόστρωμα. O δικός μας «Φιν», ο 24χρονος Λαμιώτης,
Γιάννης Πανουργιάς, λατρεύει και αυτός τον έλεγχο στο γλιστερό (πετούσε την
Κυριακή στη βροχή, αλλά το αποδεικνύει και συχνά πυκνά
ανεβαίνοντας-κατεβαίνοντας στο Λιμογάρδι) κάτι που όμως δεν τον εμποδίζει
να σημειώνει 6/6 με την Κλειώ του. Δεύτερος, συνήθως ο μετρ της Τρίπολης
Δημήτρης Μιχελακάκης που κάθε φορά προσπαθεί για το ακατόρθωτο με το
Μακρής-Ιμπίθα-GΤi και δίνει την πραγματική διάσταση στην επίδοση του
νεαρού.

Ειδική μεταχείριση ζήτησαν και μέχρι κάποιο σημείο το πέτυχαν οι οδηγοί της
F3. Δυστυχώς η εξέλιξη του πρωταθλήματος και η χλομή εικόνα τουλάχιστον στο
αντίο 1996 κάθε άλλο παρά δικαιώνει το φορέα που εκπροσωπεί τους πιλότους
της κατηγορίας. Ειδήσεις ίσως προκύψουν αύριο, το 1997, οπότε η
Μπριτζεστόουν ανέλαβε την ενιαία προομήθεια ελαστικών και η EKO τη σοβαρή
χορηγεία του αειθαλή Μαγκλιβέρα. Στη φωτ. ο πρωταθλητής 1996 (εφόσον η ΕΘΕΑ
ακολουθήσει τη συνήθη πρακτική και προσμετρήσει τον αγώνα παρά την έλλειψη
απαρτίας) Ανδρέας Χαλκιόπουλος «πλέει» προς τη νίκη.

Καιρού επιτρέποντος στον αγώνα του Σαββάτου ο KEMA τερμάτισε δεύτερος πίσω
από το Έσκορτ του νικητή. Την Κυριακή στη βροχή φυσιολογικά ταλαιπωρήθηκε,
αφού ο άψογος έλεγχος της πλαγιολίσθησης δε συνδυάζεται με χρόνους κορυφής.