Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1, 13ος γύρος, GP Mόντσα
ΑΠΟΣΤΟΛΗΣυμπτώσεις...
Οι Βρετανοί οδηγοί, τεχνικοί και λοιποί παράγοντες που έχουν την πλειοψηφία
στο χώρο της F1, με τη νίκη του Ντέιβ Κούλθαρντ και της Μακλάρεν, άκουσαν
τον εθνικό τους ύμνο αποδίδοντας τη μέγιστη τιμή στην πριγκίπισσα Νταϊάνα.
Οι Γερμανοί της Μερτσέντες απέκτησαν έναν ακόμη λόγο ύπαρξης στο σαλόνι της
Φρανκφούρτης που άνοιξε τις πύλες του την επόμενη ημέρα.
Οι Ιταλοί τιφόζι διασκέδασαν τη λύπη τους για την ήττα του συνδυασμού
Σουμάχερ-Φεράρι με την κακή εμφάνιση του Βιλνέβ που μείωσε μόλις κατά ένα
βαθμό τη διαφορά, ενώ δίκαια πανηγύρισαν για την εμφάνιση του νεαρού
Φιζικέλα.
κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
φωτογραφίες: Ρεπόρτερ, X. Καραγιωργάκης
ΣΤΗ ΜΟΝΤΣΑ, λίγα χιλιόμετρα από το Μιλάνο, ουδείς ασχολείται με τη νίκη μας
επί των Ιταλών στη διεκδίκηση των Ολυμπιακών αγώνων, ενώ από τους πάρα
πολλούς βρετανούς εμπλεκόμενους, ελάχιστοι έχουν το μυαλό τους στην κηδεία
της πολύ όμορφης Πριγκίπισσας της Ουαλίας.
H ζωή συνεχίζεται γενικώς, πόσο μάλλον ειδικώς, σε ένα χώρο όπου «ο θάνατος
του ενός είναι η ζωή του άλλου». H αντιπαράθεση δεν περιορίζεται στην πίστα
και εξελίσσεται σε όλα τα επίπεδα. Στα κέντρα έρευνας και εξέλιξης, αλλά
και στα γραφεία όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Για τους τιφόζι όλου του κόσμου όλα αυτά είναι λεπτομέρειες. H Φεράρι και ο
Σουμάχερ προηγούνται στις βαθμολογίες, και οι Ιταλοί «παίζουν» εντός έδρας.
O Γερμανός δεν αισθάνεται υπό πίεση, αλλά το κόκκινο μονοθέσιο είναι
αδύνατον να προσαρμοστεί στα πάτρια εδάφη. «Σέρνεται» στις δοκιμές, και
στην εκκίνηση τα κόκκινα μονοθέσια με τις λευκές πινελιές και τους αριθμούς
5 και 6 στο ρύγχος φιγουράρουν στην ένατη και στη δέκατη θέση!
Οριακά πίσω σε χρόνους αλλά μακράν πίσω σε σειρά εκκίνησης από τους
συνήθεις ύποπτους με κινητήρες Ρενό (Ουίλιαμς, Μπενετόν) αλλά και από τα
«Πεζό» του κ. Τζόρνταν και από τα «ασημένια βέλη» του κ. Ρον Ντένις.
«Σκοτώνουν» (και δεν καταναλώνουν...) οι κινητήρες της Μερτσέντες πετούν
στην ευθεία οι Μακλάρεν και άντε τώρα να καταλάβεις πώς Γάλλοι και Γερμανοί
φτιάχνουν ισχυρότερους κινητήρες από τους Ιταλούς!
Να είχαν τουλάχιστον οι «κόκκινοι» το καλύτερο σασί...
«Έχουμε το Σούμι», ουρλιάζουν οι διεθνείς ενωμένες δυνάμεις των τιφόζι που
έχουν επιδοθεί στο χορό της βροχής...
«Μια βροχή μας σώζει?»
Φράση που θυμίζει γήπεδο. Φράση που συνδέεται άμεσα με τη βούληση των
120.000 θεατών της Μόντσα και των εκατομμυρίων τηλεθεατών. Πρόκειται για
«γαύρους» με άποψη που λατρεύουν το θρύλο και μισούν οτιδήποτε κινείται με
σκοπό να τον κερδίσει. Συνήθως χαμένοι, δεν το βάζουν ποτέ κάτω και
πανηγυρίζουν έξαλλα, ακόμη και όταν το όπλο και μέσο της λατρείας τους
πάθει αφλογιστία στον πρώτο κιόλας γύρο.
Σπάνια χειροκροτούν τον αντίπαλο και είναι χαρακτηριστικό ότι πέρα από τους
αντιπάλους των δικών τους, μέσα στην πίστα, στην «κερκίδα» δε βρίσκουν
αντίπαλο.
Στην F1 όλοι υποστηρίζουν τη Φεράρι, και οι ελάχιστοι φίλοι των βρετανικών
ομάδων σπάνια εκδηλώνονται. Από τον κανόνα δεν αποτελούν εξαίρεση οι
δημοσιογράφοι ―οι ?υποτίθεται? αντικειμενικοί του χώρου. Μακριά από το
πληκτρολόγιο, δεν το κρύβουν.
Φεράρι και πάλι Φεράρι, για να μένει η ιδέα ζωντανή και ο χώρος
δημιουργικός σε όλα τα επίπεδα είναι η επίσημη δικαιολογία.
Ουσιαστικά όμως δεν τίθεται θέμα. Βλέπετε, για τα συναισθήματα δεν υπάρχουν
δικαιολογίες. Ακολουθείς την «καρδιά» άσχετα αν ξέρεις εκ των προτέρων ότι
θα χάσεις....
Φέτος οι τιφόζι έχουν και λόγους πέρα από τους συνήθεις συναισθηματικού
περιεχομένου για να πανηγυρίζουν.
O συνδυασμός της καρδιάς τους, ο συνδυασμός που κρατάει το ενδιαφέρον στο
μάξιμουμ έχει κερδίσει τετράκις και είναι στην κορυφή της βαθμολογίας.
Στη Μόντσα όλοι όσοι μέσα στα πράγματα, έχοντες πρόσβαση στα άδυτα ελέγχου
και εξέλιξης, ήξεραν ότι θα είναι πίσω οι «κόκκινοι», αλλά ουδείς περίμενε
τη μεγάλη διαφορά..
«Μια βροχή, είναι ό,τι πρέπει», σχολίασε πριν από τον αγώνα ο Ερβάιν
συμπληρώνοντας... «ο Μίχαελ θα κάνει τα μαγικά του και όλα μπορεί να
συμβούν...». Πώς να μην τον λατρεύει ο δις παγκόσμιος; Κολακευτικός στο
περιθώριο, πιστός βοηθός στην πίστα, ακούραστος εργάτης στις δοκιμές
εξέλιξης και, όπως «καταγγέλλουν» εχθροί και αντίπαλοι, δε χαρίζεται σε
κανέναν «άλλον» κλείνοντας διαδρόμους και τρύπες ευκαιρίας δοθείσης...
Βροχή ήθελαν και όσοι συνδεδεμένοι με την Μπρίτζστοουν.
«Ζέστη ή βροχή, Στράτης σαν και θα δεις», ήταν τα λόγια του υπεύθυνου της
ιαπωνικής ομάδας, απευθυνόμενος στον υπογράφοντα.
Οι Ιάπωνες και οι συνεργάτες τους στις ομάδες Προστ, Αροους και Στιούαρτ,
δε θεωρούν έκπληξη το παρολίγο όγδοο θαύμα στην Ουγγαρία. Τίποτα δεν είναι
τυχαίο στο χώρο, και το ξέρουν. Δουλεύουν σκληρά νύχτα μέρα αντιγράφοντας
αλλά εφαρμόζοντας και πρωτοποριακές λύσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι στην
Γκουντγίαρ εργάζονται διπλές βάρδιες, έχουν αλλάξει πολλά σημαντικά
στελέχη, έχουν εξασφαλίσει πολλούς νέους και ικανούς, ώστε να διατηρηθούν
στην κορυφή, και η αντίδρασή τους ωφελεί γενικότερα την
αυτοκινητοβιομηχανία. Προσθέστε ότι η Μισλέν βρίσκεται ένα βήμα από την
επιστροφή, ότι στην Μπρίτζστοουν θέλουν πολύ να συμφωνήσουν με κορυφαία
ομάδα, και αντιλαμβάνεστε πόσο θα βοηθήσει και θα αναβαθμίσει γενικώς και
ειδικώς η εμπλοκή τριών τόσο σοβαρών κατασκευαστών.
Να είναι καλά οι Ιάπωνες που ταρακούνησαν τα νερά...
Μερτσέντες, Μακλάρεν κλας?
Κορυφαία στην καρδιά όλων η Φεράρι που σήμερα έχει στη διάθεσή της και τον
καλύτερο (μακράν) πιλότο, αλλά από εκεί και πέρα μία είναι η ομάδα σημείο
αναφοράς. H Μακλάρεν. Αλλοτε στα λευκά-κόκκινα με Προστ, Σένα, σήμερα στα
«γκρι» με τα σήματα της West και τους Χάκινεν, Κούλθαρντ στα κόκπιτ. Το
αφεντικό, ο Ρον Ντένις δεν είναι κανένα κορόιδο. Ξέρει ότι μετά το Σούμι,
υπάρχει μία 6αδα-8αδα με αντίστοιχες δυνατότητες. «Καλυτερότερος» ο Χιλ
αλλά θα ήταν καλοδεχούμενος αν ήθελε να οδηγήσει χωρίς παράλογες
απαιτήσεις. O Βρετανός δε χαρίζεται, οπότε Μακλάρεν και Μερτσέντες
ανανέωσαν την εμπιστοσύνη τους στο δίδυμο Χάκινεν, Κούλθαρντ. Δεν είναι και
τίποτα το τρομερό μουρμουρίζουν διάφοροι ειδικοί, αλλά κάτι ο κινητήρας της
Μερτσέντες, κάτι ο Αντριαν Νιούι που έχει αναλάβει να βελτιώσει το υπάρχον
προϊόν πριν παρουσιάσει την αντι-Ουίλιαμς για το 1998 και ποιος τολμάει να
τους υποτιμήσει. Αλλωστε, η ψαλίδα έχει κλείσει για τα καλά σε απόλυτη
ταχύτητα και είναι η αξιοπιστία που κάνει τη διαφορά. Αποδείχθηκε και στη
Μόντσα όπου με ένα «μαγικό» πιτ στοπ τα παλικάρια του Ντένις χάρη ακι στα
λιγότερα καύσιμα που καταναλώνει ο V10 με σήμα το αστέρι έδωσαν τη νίκη
στον Κούλθαρντ. Ατυχος ο Χάκινεν «πετάει» σε δοκιμές αλλά δεν ολοκληρώνει
και ψάχνει πάντα την πρώτη του νίκη στο θεσμό.
Στην Ιταλία, ο Ζαν Αλεζί σημείωσε τη δεύτερη «pole position» της καριέρας
του, τερμάτισε δεύτερος αλλά είναι άγνωστο αν θα παραμείνει στην ομάδα.
Ένας από τους νεότερους της οικογένειας Μπενετόν, παίρνει το τιμόνι
αντικαθιστώντας τον Μπριατόρε και είναι γνωστό ότι θέλει για δίδυμο τους
Βουρτζ και Φιζικέλα. Μαλλιοτραβιούνται (επιφανειακά ισχυρίζονται πολλοί...)
Τζόρνταν και Μπενετόν για τον «φιζίκο» στα δικαστήρια, και ο Αλεζί που
αποθεώθηκε από τους τιφόζι αναμένει...
Στην Μπενετόν, στην Τζόρνταν ή στην Προστ, το σίγουρο είναι ότι ο Γάλλος θα
διατηρήσει το υψηλό του κασέ. Δεν ισχύει το ίδιο για τον Μπέργκερ που δεν
αποκλείεται να αποχωρήσει διατηρώντας θέση δοκιμαστή στην BMW. Μετά λένε
ότι δεν σκοτώνουν τα γερασμένα καλά διατηρημένα άλογα. Ίδωμεν!
Περί βαθμών?
Υπόθεση Φεράρι και Ρόθμανς-Ουίλιαμς με κάμποση δόση από Ρενό η υπόθεση
«τίτλος».
Τι έπαθαν οι Γάλλοι; Χλόμιασαν εν όψει της επίσημης αποχώρησης ή απλά τους
πρόλαβαν οι άλλοι; Κάπου στη μέση είναι η αλήθεια. Το θετικό για το θεσμό
είναι ότι οι Ουίλιαμς δεν είναι αχτύπητες και απέχουν πολύ από τα μονοθέσια
των περασμένων ετών οπότε «ψέκαζαν, σκούπιζαν και έφευγαν» ή έμεναν και
έχαναν μετά τα συνήθη λάθη της βρετανικής ομάδας που δε φημίζεται για
πετυχημένη αγωνιστική τακτική.
Οι πιλότοι πάνε μεν γρήγορα, αλλά ίσως δυσκολεύονται να συνεννοηθούν με
τους τεχνικούς της ομάδας, διατυπώνοντας πολλάκις διαφορετικές απόψεις για
το στήσιμο του μονοθέσιου (πλήρης η δικαίωση του Χιλ). Σε επίπεδο κινητήρων
ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε η Ρενό, άλλοι τους πρόλαβαν, ενώ άλλοι
(Πεζό και Μερτσέντες) τους προσπέρασαν. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το
ξύπνημα της κόκκινης δύναμης και βέβαια με αυτόν το διάβολο το Σούμι,
βασικό αντίπαλο εντός και εκτός, το πρωτάθλημα φέτος «λέει» και όπως
φαίνεται θα παίζεται μέχρι το τέλος.
Λίγοι από τους ειδικούς επί παντός επιστητού ομιλούν περί φτιαγμένης
παρτίδας οπότε ο Σούμι παίρνει των οδηγών και ο Φρανκ των κατασκευαστών. Αν
είναι δυνατόν!
Ψυχραιμία! O χώρος χαρακτηρίζεται από οριακές προσπάθειες όπου το ρίσκο των
ανθρώπων ξεπερνιέται μόνο από αυτό που παραθέτουν οι χειριστές μαχητικών.
Δεν τίθεται, λοιπόν, θέμα στημένου παιχνιδιού. Το αποκλείουμε και ας
χαρακτηριστούμε ρομαντικοί.
Αλλωστε ο ρομαντισμός θεατών, και των ευκαιρίας δοθείσης εμπλεκομένων,
είναι ίσως το μόνο στοιχείο που έχει απομείνει ώστε να θυμίζει το παρελθόν
και τις πραγματικά οριακές προσπάθειες των ανθρώπων που έχτισαν το μύθο της
F1.
H ιστορία συνεχίζεται και δίκαια η σύγχρονη έκδοση διαφέρει σημαντικά από
την αρχική. Θα ήταν παράλογο για ένα χώρο όπου η τεχνολογία συνδυάζεται
αρμονικά με το ταλέντο και η ευφυΐα ανθρώπων μέσα και έξω από τα κόκπιτ, να
διατηρούνται οι παραδόσεις σε όλα τα επίπεδα._Σ.Χ.
ΛΕΖΑΝΤΕΣ
Μακλάρεν-Μερτσέντες. Το ταχύτερο μονοθέσιο στην ευθεία ?350,5 χλμ στις
δοκιμές? κέρδισε τον αγώνα δια χειρός Ντέιβ Κούλθαρντ. O γερμανικός
κινητήρας καταναλώνει οριακά λιγότερο και οι τεχνικοί της Μακλάρεν
«κέρδισαν» εύκολα τους συναδέλφους τους της Μπενετόν, μέσα στα πιτ.
Ντέιβ Κούλθαρντ. O νικητής. O πιλότος που έφερε την αλλαγή και διατήρησε το
ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα. Συνήθως πιο αργός από το Χάκινεν, έχει κερδίσει
δις, ενώ ο «ομόσταυλός» του ποτέ!
Μπενετόν-Ρενό. «Ρole position» δια χειρός Αλεζί και παρολίγο νίκη, αφού ο
Γάλλος ξεκίνησε «κανόνι» και ουδείς μπορούσε να τον περάσει στα ίσια. H
κριτήρια προσπέραση που του στοίχισε τη νίκη έγινε στα πιτ.
Τζόρνταν-Πεζό. Μέσα στη μάχη σε δοκιμές και αγώνα χάρη στο Φιζικέλα εν
τέλει περιορίστηκαν (;) στη θέση «τέσσερα» ελάχιστα δεύτερα από την κορυφή.
O Σουμάχερ «τζούνιορ» μακράν πίσω από τον Ιταλό σε όλα τα επίπεδα
συγκρούστηκε με το Χέρμπερτ και εγκατέλειψε.
Τζιανκάρλο Φιζικέλα. Για τους μυημένους σκέτο «φίζικο». O άνθρωπος των
θεατών. O «θεός» των τιφόζι. H ελπίδα των Ιταλών για επιστροφή στην κορυφή
και σε επίπεδο πιλότων. Το μέλλον θα δείξει για τη συνέχεια...
Έσπασε το μονοπώλιο της Γκουντγίαρ σε επίπεδο ελαστικών και μάλιστα τόσο
θεωρητικά όσο και ουσιαστικά. Οι Ιάπωνες της Μπρίτζστοουν δουλεύουν σκληρά
και αισιοδοξούν ότι μπορούν να κερδίσουν ακόμη και σήμερα, αν και δεν
προμηθεύουν καμία κορυφαία ομάδα. Καλύτερος με «ιαπωνικά υποδήματα» ο
Γιάρνο Τρούλι με Προστ (φωτ.) ενώ όλοι οι εμπλεκόμενοι πιστεύουν ότι η
άμεση επιστροφή του Ολιβιέ Πανίς που αποθεραπεύτηκε θα επηρεάσει θετικά και
θα αναβαθμίσει την προσπάθεια Γάλλων και Ιαπώνων.
Οι Ιάπωνες πέραν του ότι έχουν αναγκάσει το συναγωνισμό, ώστε να εργάζεται
σε ακόμη πιο εντατικούς ρυθμούς, εφαρμόζουν και νέες μεθόδους που
εντυπωσιάζουν. Αριστοι στο διάλογο δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω. Στη
φωτ. ο Τζον Μπάρναντ αναλύει και ο Ιάπωνας επικεφαλής «σημειώνει» και
«αποθηκεύει».
Στη Ρόθμανς-Ουίλιαμς-Ρενό, γνωρίζουν ότι οι καιροί άλλαξαν. Ουδείς χρεώνει
το «χλομό» των επιδόσεων στους πιλότους και όλοι ξέρουν ότι με τη
διαφοροποίηση των κανονισμών και την πίεση των αντιπάλων που εξελίσσονται
μέρα-νύχτα η ψαλίδα έκλεισε. Δεν έχουν να πολεμήσουν μόνο με τη Φεράρι και
την Μπενετόν, αλλά στο παιχνίδι είναι και η Μακλάρεν με το διαβολικό
κινητήρα της Μερτσέντες (αγγίζει τους 800 ίππους από 3 λίτρα;), ενώ δεν
είναι μακριά τουλάχιστον η Τζόρνταν του Φιζικέλα. Σημειώνουν ότι τίποτα δεν
έχει κριθεί ενθαρρύνοντας και υποστηρίζοντας τους πιλότους τους, ενώ σε
κάθε ευκαιρία υπενθυμίζουν ότι πρώτος στόχος ήταν και παραμένει το
πρωτάθλημα των κατασκευαστών. Αλλωστε γι? αυτό τους επέλεξε η BMW, ώστε να
τους εμπιστευτεί τους κινητήρες της από το 2000! Ακόμη μία φορά ο Φρανκ
Ουίλιαμς έβαλε πρώτος στο παιχνίδι μία κορυφαία αυτοκινητοβιομηχανία.
Κάθε άλλο παρά αρνητικά επηρεάζεται ο Σουμάχερ από την πίεση των τιφόζι. Το
αυτοκίνητο δε δούλεψε σε δοκιμές και αγώνα αλλά ο καλύτερος σήμερα πιλότος
δεν αφήνει την ευκαιρία για δημόσιες σχέσεις. Στη φωτ. με το Σταλόνε που
προσπαθεί να εγκλιματιστεί, ενόψει της ταινίας που ετοιμάζει με θέμα την F1
. Εν τω μεταξύ ο ιταλικός Τύπος το «έχει βουλώσει» και δεν κάνει κριτική,
αφού επιτέλους όλοι κατάλαβαν ότι «ή τώρα ή ποτέ!».
Ημερομηνία διεξαγωγής: 7 Σεπτεμβρίου 1997
Πίστα: Μόντσα, Ιταλία
Μήκος: 5,770 χλμ
Γύροι: 53
Καιρός: Αίθριος
Θεατές: 120.000
Νικητής: Ντέιβιντ Κούλθαρντ-Μακλάρεν Μερσεντές
Pole position: Ζαν Αλεζί-Μπενετόν Ρενό 1:22:990, νέο ρεκόρ πίστας.
Ταχύτερος γύρος: Μίκα Χάκινεν-Μακλάρεν Μερτσέντες 1:24:808