4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Pάλι, Σαν Pέμο

Aποστολή

Δεν ντρέπεσαι;

Ρώτησαν οι ιταλοί δημοσιογράφοι τον Κόλιν Μακρέι στο τέλος του αγώνα, και
αυτός τους απάντησε:
«Ξεχνάτε, ενώ δε θα έπρεπε, ότι λειτουργούμε σαν ομάδα». Όλα βέβαια
δημιουργήθηκαν εξαιτίας των εντολών στο σέρβις, δύο ειδικές διαδρομές πριν
από το τέλος, που καλούσαν τον Πιέρο Λιάτι να «κόψει», για να περάσει ο
Σκοτσέζος μπροστά, ώστε να διατηρεί τις ελπίδες του για τον τίτλο.
Από εκεί και πέρα, άνθρωπος του αγώνα ήταν ο Τόμι Μάκινεν που κατάφερε με
το Λάνσερ Έβο 4, να κρατήσει πίσω του τον έμπειρο Κάρλος Σάινθ.
Αν ο Φινλανδός κερδίσει στην Αυστραλία, θα στεφθεί πρωταθλητής...

Κείμενο: Πόπη Παπαμιχαήλ
Φωτογραφίες: McKlein



Κάθε άλλο παρά ντροπή ένιωσε ο Κόλιν Μακρέι στον τερματισμό. Κάθε
άλλο μάλιστα. Μάλλον περήφανος θα πρέπει να αισθάνθηκε για την επίδοσή του.
Σημειώστε ότι στην 5η ειδική διαδρομή ένα κλατάρισμα τού κόστισε πολύτιμο
χρόνο και κατάφερε να καλύψει τη διαφορά και να τεθεί από την 8η θέση
επικεφαλής στην αρχή του τρίτου σκέλους! Αξιοσημείωτο είναι ότι το
κλατάρισμα προήλθε όχι από λάθος πίεση στο ελαστικό, αλλά επειδή δεν είχαν
ζεσταθεί καλά τα λάστιχα (εξαιτίας της καθυστέρησης της εκκίνησης λόγω
χαλασμένου χρονόμετρου) και τα μους δε λειτούργησαν.


H επίδοση του Πιέρο Λιάτι ήταν σαφώς εντυπωσιακή, αφού ο Ιταλός
ήξερε πού και πότε θα «χτυπήσει» και, ακόμα και όταν έχασε για λίγο την
πρώτη θέση στην 20η ειδική διαδρομή για 1?? από τον Μακρέι, κάλυψε στην
αμέσως επόμενη ειδική διαδρομή τη διαφορά. Σημαντικό ρόλο στο 1-2 της
ομάδας έπαιξαν τα Πιρέλι που τελικά είναι ασυναγώνιστα στην άσφαλτο και η
αξιοπιστία των Ιμπρέζα που αυτή τη φορά δεν παρουσίασαν κανένα απολύτως
πρόβλημα.

Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν περίμενε ο Χάρι Ροβάνπερα να
κερδίσει την F2 στο Σαν Ρέμο. O νεαρός Φινλανδός ήρθε στην Ιταλία για να
αποκτήσει εμπειρία στην άσφαλτο και να ενισχύσει την «εικόνα» του ενόψει
μεταγραφών, όμως είδε τα φαβορί (Αντρεούτσι και Σπέρερ με Μεγκάν) με πρώτο
και καλύτερο τον team mate του Οριόλ Γκομέζ να εγκαταλείπουν ο ένας μετά
τον άλλον. H Σέατ-σπορ με τη νίκη της αυτή εξασφάλισε τον τίτλο και μάλιστα
ανακοίνωσε ότι το Κόρντομπα WRC ετοιμάζεται και θα πρωτοεμφανιστεί επίσημα
στο ράλι των 1000 Λιμνών το 1998.

Ήρθε, πήρε αυτό που ήθελε, και η συνέχεια στην Αυστραλία αναμένεται
εντυπωσιακή― ο λόγος για τον Τόμι Μάκινεν που οδήγησε σοφά το δυνατό Λάνσερ
Έβο 4 και πήρε τους πολύτιμους βαθμούς της τρίτης θέσης. Στόχος της ομάδας
ήταν να τερματιστεί η κακή παράδοση των τελευταίων χρόνων που ήθελε το
Μάκινεν να εγκαταλείπει και, αν ήταν δυνατόν, να κρατηθεί ο Κάρλος Σάινθ
πίσω. O στόχος επιτεύχθηκε και η διαφορά των 9 βαθμών δίνει ένα σοβαρό
πλεονέκτημα στο Φινλανδό για τη συνέχεια.
H ομάδα έδωσε μεγάλη προσοχή στην ψύξη των φρένων λόγω της μεγάλης
θερμοκρασίας που αναπτύσσονταν εκεί και στη ρύθμιση των αναρτήσεων.
Κατάφεραν εν τέλει σε συνδυασμό και με ένα εξελιγμένο σύστημα ελέγχου της
πρόσφυσης να περιορίσουν την υπερστροφή, αλλά και να μη σηκώνονται οι
εσωτερικοί τροχοί ιδιαίτερα στις αργές στροφές.

TTE 1998 σε πλήρη σύνθεση... Φρέντι Λοΐξ, Ντενίς Ζιροντέ, Ντιντιέ Οριόλ και
φυσικά Κάρλος Σάινθ.

Πολλή δουλειά είχαν οι μηχανικοί της Τογιότα και με τις δύο Κορόλα. O
Ντιντιέ Οριόλ αντιμετώπισε προβλήματα αρχικά με το τιμόνι, όταν οι
μηχανικοί σε ένα σέρβις ρουτίνας, στην προσπάθειά τους να το κεντράρουν,
έσπασαν το παξιμάδι της βάσης με αποτέλεσμα να καθυστερήσουν 3 λεπτά και να
χρεωθεί ο Γάλλος 30??. Στη συνέχεια αντιμετώπισε προβλήματα με το «τζόι
στικ» και αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει το «συμβατικό» επιλογέα. Από την
άλλη ο Φρέντι Λοΐξ ήταν ο οδηγός που έκλεψε την παράσταση της πρώτης ημέρας
και μάλιστα τέθηκε ακόμα και επικεφαλής του αγώνα. Όμως και αυτός δεν
απέφυγε τα προβλήματα, όταν κόλλησε η βαλβίδα του μηχανισμού ασφάλισης του
χειρόφρενου με αποτέλεσμα να οδηγεί με κίνηση μόνο στους εμπρός τροχούς. Οι
μηχανικοί «κλείδωσαν» το κεντρικό διαφορικό, αλλά όταν ξεκίνησε ο Λοΐξ, η
βαλβίδα επανήλθε με αποτέλεσμα να χαθεί ακόμα περισσότερος χρόνος. Ωστόσο ο
νεαρός, όταν αντιμετωπίστηκαν τα προβλήματα, κατάφερε στο τρίτο σκέλος να
περάσει το Γιούχα Κάνκουνεν και να τερματίσει πέμπτος.

Improving...

H συνεχής βελτίωση είναι το χαρακτηριστικό της. Ποτέ μια ομάδα δε
βελτιώθηκε τόσο όσο η Φορντ στο φετινό ΠΠΡ. Παρουσιάστηκε με δύο πρόσωπα:
πολύ κακό αρχικά και εντυπωσιακό στη συνέχεια (από το ράλι Ακρόπολις και
μετά).
Οι αλλαγές, τόσο στη διεύθυνση της ομάδας, στη δομή, αλλά και στη βελτίωση
του Έσκορτ που μόνο εξωτερικά μοιάζει με το WRC, που πρωτοπαρουσιάστηκε
στην Καταλούνια πέρυσι, ήταν καταλυτικές...

H αλήθεια είναι ότι, όταν ξεκίνησε το φετινό ΠΠΡ, κανείς δεν υπολόγιζε τη
βρετανική ομάδα σαν βασικό διεκδικητή και των δύο τίτλων, το πολύ να είχε
κάποιους αξιοπρεπείς τερματισμούς. Όμως η αρχή, αν παρατηρήσει κανείς την
περσινή πορεία της ομάδας, είχε γίνει από πέρυσι. O ερχομός του ισπανού
Κάρλος Σάινθ στη Φορντ, αλλά και η ανάθεση της ομάδας στον καλύτερο, ίσως,
εξελικτή που διέθετε η βρετανική ομάδα, το Μάλκομ Ουίλσον, δημιούργησε το
κατάλληλο κλίμα για την εντυπωσιακή φετινή πορεία. Ένας ακόμα παράγοντας
που βοήθησε σημαντικά ήταν η παρουσία του Γιούχα Κάνκουνεν. Στο περιθώριο
του αγώνα και ενώ ο μεταγραφικός πυρετός είναι στο ζενίθ, ο Μάλκομ Ουίλσον
μάς «παρουσίασε» τα μελλοντικά σχέδια της ομάδας, αλλά και τις επιθυμίες
του όσον αφορά τους οδηγούς της ομάδας τού 1998.
«Προσπαθήσαμε πολύ και ακόμα προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια ομάδα
ανταγωνιστική, και μπορώ να πω ότι ως ένα μεγάλο βαθμό τα έχουμε καταφέρει.
Την επόμενη χρονιά και τα τέσσερα επόμενα χρόνια οι στόχοι της ομάδας είναι
σαφείς και προγραμματισμένοι. Σίγουρα θα θέλαμε να κρατήσουμε τον Κάρλος
Σάινθ, αλλά η φανταστική προσφορά που του έγινε από την TTE δεν ήταν
δυνατόν να αντικρουστεί, αφού εγώ είμαι πολύ νέος και δε σκέπτομαι να
παραιτηθώ τόσο νωρίς, ώστε να με αντικαταστήσει ο Σάινθ, όπως προβλέπει το
συμβόλαιό του με τον Ούβε Αντερσον.
Θα υποστηρίξουμε 100% το Σάινθ στην προσπάθειά του να κερδίσει τον τίτλο
και ετοιμάζουμε ένα καινούριο Έσκορτ για την Αυστραλία.
Επιθυμία μας είναι να κρατήσουμε και την επόμενη χρονιά κοντά μας το Γιούχα
Κάνκουνεν και σίγουρα δεν είναι ψέματα ότι μας ενδιαφέρει ο Κόλιν Μακρέι,
αφού μια αμιγής βρετανική ομάδα θα ήταν ό,τι καλύτερο για μας.
Στόχος μας είναι να έχουμε δύο οδηγούς στο επόμενο πρωτάθλημα και
αποκλείεται η περίπτωση να χρησιμοποιήσουμε τρεις οδηγούς (τρίτο οδηγό για
τα ασφάλτινα ράλι). Όσο για τους μελλοντικούς μας στόχους, την επόμενη
χρονιά θα συνεχίσουμε με το ίδιο Έσκορτ, αλλά με εξελιγμένο κινητήρα, ενώ
το νέο Έσκορτ έχει προγραμματιστεί να πρωτοεμφανιστεί το 1999 στο Μόντε
Κάρλο και θα είναι βασισμένο σε αυτοκίνητο παραγωγής, με δυνατότητα
προσαρμογής σε τετρακίνητο, αφού θα παραχθεί με κίνηση στους δύο
τροχούς»._Π.Π.

Τα σέρβις της Φορντ είναι έτσι οργανωμένα, ώστε να μπορούν να αντεπεξέλθουν
σε κάθε τι που θα προκύψει. Οκτώ συνολικά άτομα αναλαμβάνουν το κάθε
αυτοκίνητο που φτάνει στο σέρβις. Συνήθως ένας σε κάθε γωνιά του
αυτοκινήτου και οι υπόλοιποι θα ασχοληθούν με το καθάρισμα, την τροφοδοσία
καυσίμων, λιπαντικών και νερού και κάποιοι θα επιβλέπουν τις εργασίες.
Υπάρχουν όμως και ειδικευμένοι μηχανικοί άλλοι για τα ελαστικά, άλλοι για
τα ηλεκτρικά και άλλοι για τη μηχανή. H ομάδα της Φορντ σίγουρα στο Σαν
Ρέμο δεν είχε πολλή δουλειά στα σέρβις, αφού το βασικό πρόβλημα ήταν τα
ελαστικά. Μάλιστα ο Σάινθ στο πρώτο σκέλος ομολόγησε ότι τα Πιρέλι
αποδίδουν καλύτερα στο συγκεκριμένο αγώνα. Όμως στη συνέχεια οι συνθήκες
άλλαξαν, και στις νέες ειδικές διαδρομές που ήταν σκεπασμένες από τα φύλλα
των δένδρων αλλά και από τα χαλίκια που προέρχονταν από τις δοκιμές (οι
οργανωτές είχαν κλείσει τους δρόμους για τις δοκιμές για την καλύτερη
εξυπηρέτηση των οδηγών) τα Μισελέν «αντέδρασαν» σωστά και σε συνδυασμό με
το σειριακό κιβώτιο που πρωτοχρησιμοποιήθηκε από την ομάδα σε ασφάλτινο
αγώνα, οι οδηγοί της Φορντ έγραψαν καλούς χρόνους.

Σύμφωνα με τον Ουίσλον τα επόμενα τέσσερα χρόνια η ομάδα της Φορντ τόσο στα
ράλι όσο στην F1 και τη Νάσκαρ έχει ξεκαθαρισμένους στόχους.