Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ F1
H άλλη άποψη
του Πολ Τρόιτχαρτ
ΜΠΟΡΕΙ κανείς να μετρήσει στα δάχτυλα του ενός χεριού εκείνους που ΔΕΝ
είναι εξοργισμένοι από την απόφαση της FIA για τη σύγκρουση Σουμάχερ-Βιλνέβ
στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς.
Ας μετρήσουμε: ο ίδιος ο Σουμάχερ, κατ? αρχάς. Ο διευθυντής του αγωνιστικού
τμήματος της Φεράρι, Ζαν Τοντ, και βέβαια το αφεντικό του, ο Λούκα ντι
Μοντεζέμολο. Έπειτα, είναι ο πρόεδρος της FIA, Μαξ Μόσλι, και βέβαια ο
«αρχηγός» της Φόρμουλα 1, Μπέρνι Έκλεστοουν (τα μέλη του Ανώτατου
Συμβουλίου δεν υπολογίζονται, αυτοί απλά βάζουν τη σφραγίδα σε ό,τι
αποφασίζει ο Μαξ με τον Μπέρνι).
Και άλλος ένας, εγώ.
Δεν είμαι εξοργισμένος. Είμαι απλά πολύ στενοχωρημένος.
Είμαι στενοχωρημένος για την τεράστια απώλεια αξιοπιστίας και σοβαρότητας
που συνέβη στο χώρο της Φόρμουλα 1, και έχει αντίκτυπο και σε ολόκληρο το
χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Όταν οι εφημερίδες γράφουν ότι ο παραδοσιακά βρόμικος χώρος της
επαγγελματικής πυγμαχίας χειρίστηκε καλύτερα το συμβάν με το Μάικ Τάισον
που δάγκωσε το αυτί του αντιπάλου του, είναι ολοφάνερο ότι η Φόρμουλα 1
έχει πρόβλημα. Το πλήθος των εξοργισμένων δημοσιευμάτων μετά την
ψευτο-τιμωρία του Σουμάχερ έχει να εμφανιστεί από τότε που ο Μαραντόνα είχε
βάλει γκολ με το χέρι και είχε αποκλείσει την Αγγλία από το Μουντιάλ του
1986. Και δυστυχώς είμαι τόσο στενοχωρημένος, επειδή και πριν ακόμα βγει η
απόφαση, δεν περίμενα τίποτα καλύτερο από τη FIA. Αλλωστε, δεν είχε κάνει
και τίποτα καλύτερο στα παρόμοια γεγονότα μεταξύ Αιρτον Σένα και Αλεν
Προστ. Το περίμενα λοιπόν ότι δε θα τολμούσαν να πάρουν πιο σκληρή απόφαση
και να αποκλείσουν το Σουμάχερ από τους πρώτους αγώνες της επόμενης
χρονιάς. Σιγά μη γινόταν κάτι τέτοιο... Για τον αγώνα της Αυστραλίας,
υπεύθυνη είναι η Τζούντι Γκριγκς, η οποία ήταν επί μία διετία περίπου
δικηγόρος του Μπέρνι, και τον είχε βοηθήσει να βάλει σε τάξη τις
επιχειρήσεις του. Όσο για τον αγώνα της Βραζιλίας, αυτός είναι προσωπική
«παραγγελιά» του Μπέρνι, όπως και η αναβίωση του Γκραν Πρι της Αργεντινής.
Δε φαντάζομαι λοιπόν να περιμένατε ότι οι αγώνες αυτοί θα ξεκινούσαν με
οποιαδήποτε αρνητικά δεδομένα...
Τουλάχιστον, η αφαίρεση των βαθμών της δεύτερης θέσης για φέτος ήταν καλή
ιδέα, δεν ήταν όμως αρκετή τιμωρία. Η ποινή δεν ήταν αντίστοιχη της πράξης.
Πιστεύω τον Μαξ Μόσλι όταν λέει πως η τιμωρία ήταν για να στείλει το μήνυμα
προς κάθε οδηγό ότι παρόμοιες πράξεις μπορεί να οδηγήσουν σε αφαίρεση
βαθμών από το πρωτάθλημα, δεν τον πιστεύω τόσο εύκολα όμως όταν επιμένει
πως, αν ο Σουμάχερ είχε κερδίσει τελικά το πρωτάθλημα, η FIA θα του είχε
αφαιρέσει τον τίτλο. Αυτή θα ήταν μία σημαντικά μεγαλύτερη τιμωρία, η οποία
θα απαιτούσε σημαντικά μεγαλύτερο θάρρος για να επιβληθεί. Ο Σουμάχερ
φάνηκε δίκαια τιμωρημένος με την αφαίρεση της δεύτερης θέσης, τόσο σήμερα
όσο και από τα μελλοντικά στατιστικά στοιχεία. Πόσο σημαντικό όμως είναι
αυτό; Ας μην ξεχνάμε όμως και κάτι στο οποίο συμφώνησαν ο Κεν Τίρελ και ο
Ρον Ντένις: «στη δεύτερη θέση είναι απλά ο πρώτος από αυτούς που έχασαν».
Δεν είμαι ούτε οδηγός αγώνων ούτε ιδιοκτήτης ομάδας, και δεν μπορώ να
κρίνω. Μπορώ όμως να είμαι πολύ στενοχωρημένος βλέποντας τη FIA να παίζει
με τις λέξεις για να δικαιολογήσει την απόφαση, λέγοντας ότι η ενέργεια του
Σουμάχερ ήταν «εσκεμμένη, αλλά από ένστικτο, όχι προμελετημένη». Ο Ντέιμον
Χιλ παρατήρησε άλλωστε ότι η αντίδραση που σου υπαγορεύει το ένστικτο είναι
να αποφύγεις τη σύγκρουση, όχι να την προκαλέσεις. Ακόμα πιο εύστοχα όμως,
ένας βρετανός δημοσιογράφος παρατήρησε ότι θα είχε αφεθεί ελεύθερος αν είχε
σπάσει μία καρέκλα στο κεφάλι του Μόσλι μετά την ανακοίνωση της απόφασης,
αφού θα είχε ενεργήσει από αυθόρμητη αντίδραση της στιγμής, και δε θα είχε
προμελετήσει να αφήσει τον Μαξ αναίσθητο.
Οι τελευταίες μου ελπίδες για μία σωστή απόφαση από τη FIA είχαν ήδη
εξανεμιστεί όταν είδα στην πρώτη σελίδα των «Τάιμς», τέσσερις ημέρες πριν
από την απόφαση, την ιστορία για «στημένο αποτέλεσμα» του αγώνα,
παραθέτοντας συνομιλίες από τον ασύρματο μεταξύ του Βιλνέβ και της ομάδας
του. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι συνομιλίες αυτές διέρρευσαν επίτηδες
από τη FIA ώστε να «σπάσει» το θέμα σε κομμάτια και να κάνει λιγότερη
εντύπωση η ?ήδη κανονισμένη? απόφαση για το Σουμάχερ.
Ήδη κανονισμένη; Τι να σας πω... είναι αλήθεια πάντως ότι την Τετάρτη πριν
από τη «δίκη», όταν ο Μαξ και ο Μπέρνι συναντήθηκαν με τον Ζαν Τοντ για
φαγητό, ίσως και να ήταν απλή κοινωνική επίσκεψη.
Το 1994 η Μπενετόν είχε βρεθεί να δικάζεται για παράνομη μετατροπή του
συστήματος ανεφοδιασμού με καύσιμο. Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω τις
λεπτομέρειες, πιστέψτε με όμως ότι υπήρχαν πολύ συγκεκριμένοι λόγοι για
τους οποίους η FIA έπρεπε να αφήσει την Μπενετόν να τη «βγάλει καθαρή». Την
ίδια μέρα λοιπόν έφερε και τη Μακλάρεν να δικαστεί σε μία προκατασκευασμένη
κατηγορία για τα ηλεκτρονικά της συστήματα έτσι, ώστε να «σπάσει» και να
σκεπάσει λίγο το θέμα της Μπενετόν. Το κόλπο βέβαια δε δούλεψε ούτε τότε,
ούτε και τώρα στην περίπτωση του Σουμάχερ. Μερικοί άνθρωποι δε βάζουν μυαλό
με τίποτα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο χώρος της Φόρμουλα 1 έχει γίνει μεγάλο
θέμα στις ειδήσεις στην Αγγλία, για εντελώς διαφορετικούς λόγους, και ο
Μπέρνι Έκλεστοουν, ο οποίος μάλιστα δε θέλει καθόλου να ασχολείται ο Τύπος
με το άτομό του, είναι συνεχώς στο κέντρο της επικαιρότητας. Ο νέος
πρωθυπουργός των Εργατικών, Τόνι Μπλερ, συναντήθηκε πρόσφατα με το Μαξ και
τον Μπέρνι, και αμέσως μετά έσπασε τις προεκλογικές του εξαγγελίες,
εξαιρώντας ξαφνικά τη Φόρμουλα 1 από την απαγόρευση διαφήμισης τσιγάρων που
ισχύει για κάθε άλλη αθλητική δραστηριότητα. Έπειτα προέκυψε το ότι ο
Μπέρνι, ο οποίος είχε δώσει τουλάχιστον 4 εκ. λίρες σε Συντηρητικές
κυβερνήσεις, έδωσε και στους Εργατικούς 1 εκ. λίρες πριν από τις τελευταίες
εκλογές, και τους πρόσφερε άλλο ένα εκατομμύριο (το οποίο δεν έγινε δεκτό)
μετά τη νίκη τους. Επίσης αποκαλύφθηκε ότι και ο Μόσλι είναι από πολύ
παλαιότερα (αν και πολύ μικρότερης εμβελείας) οικονομικός υποστηρικτής των
Εργατικών.
Οι Εργατικοί έσπευσαν να δηλώσουν ότι θα επιστρέψουν το εκατομμύριο του
Μπέρνι (αν και το έχουν ήδη ξοδέψει και είναι βαθιά χρεωμένοι), και φυσικά
συμπλήρωσαν ότι η πρόσφατη απόφασή τους δεν είχε καμία σχέση. Έτσι τελικά,
όπως παρατήρησε και ένας βρετανός σχολιαστής, ο Μπέρνι δίνει ένα
εκατομμύριο, μετά πείθει την κυβέρνηση να πάρει μία παράτυπη απόφαση που θα
του επιτρέψει να συνεχίσει να βγάζει λεφτά από τις καπνοβιομηχανίες, και
επιπλέον στο τέλος παίρνει πίσω και το εκατομμύριό του!
Ας ελπίσουμε ότι από τον ερχόμενο Μάρτιο θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε και
πάλι με σωστό και καθαρό συναγωνισμό στις πίστες._Π.Τ.