Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Pάλι, Aυστραλία
ΑΠΟΣΤΟΛΗΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΙ
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ 13ος ΓΥΡΟΣ
Αυστραλιανό Show!
Σε μια άνευ προηγουμένου επίδειξη δύναμης ταχύτητας και θέλησης οι Κόλιν
Μακρέι, Κάρλος Σάινθ, Τόμι Μάκινεν, Ντιντιέ Οριόλ και Ρίτσαρντ Μπερνς
πάλεψαν μέχρι την τελευταία ειδική διαδρομή για τη νίκη.
Τελικός νικητής ο άνθρωπος των θεατών και βασιλιάς του θεάματος Κόλιν
Μακρέι που κατάφερε να ανατρέψει τα προγνωστικά και να μεταφέρει την τελική
αναμέτρηση για τον φετινό παγκόσμιο τίτλο εκεί όπου είναι ασυναγώνιστος,
στα πάτρια εδάφη του RAC ράλι.
Επίδειξη δύναμης και από τους οργανωτές που ξεπέρασαν κάθε προσδοκία
οργανώνοντας το πιο σύγχρονο ράλι του ΠΠΡ.
Κείμενο: Πόπη Παπαμιχαήλ
Φωτογραφίες: McKlein
Τι είχαμε, τι χάσαμε!
H τύχη σίγουρα ήταν με το μέρος της Προντράιβ που έφυγε από την Αυστραλία
πρωταθλήτρια. Ακόμα έτσι όπως εξελίχτηκε το πρωτάθλημα ο Μακρέι δεν είχε
τίποτα να χάσει με την κατά μέτωπο επίθεση, το αντίθετο μάλιστα, και αν η
τύχη τον ευνοήσει και στο RAC τότε θα στεφτεί δεύτερη φορά παγκόσμιος.
Φαίνεται μάλιστα ότι τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του
ΠΠΡ με την εκκεντροφόρο του Ιμπρέζα λύθηκαν. O Λάπγουορθ μας εξήγησε ότι
αναγκάστηκαν να φτάσουν μέχρι τη ρίζα του προβλήματος και να κάνουν «φύλλο
και φτερό» τη μηχανή του WRC, αφού κάθε φορά διόρθωναν τη ζημιά και στον
επόμενο αγώνα κάποια παρόμοια παρουσιαζόταν. Στην Αυστραλία τα αυτοκίνητα
δεν παρουσίασαν κανένα απολύτως πρόβλημα, και η προσοχή τους ήταν στραμμένη
στην καλή επιλογή ελαστικών. Μάλιστα οι δοκιμές ελαστικών που έκαναν σε όλη
τη διάρκεια του χρόνου κατέληξαν σε ένα συγκεκριμένο συνδυασμό μίγματος για
τα ελαστικά τους που τον χρησιμοποιούν σε όλα τα χωμάτινα ράλι και απλά
αλλάζουν τη χάραξη ανάλογα με τον αγώνα.
H εγκατάλειψη του Έρικσον δεν επηρέασε την εκπληκτική απόδοση της ομάδας
(σε μία γρήγορη στροφή άργησε να φρενάρει και χτύπησε άτσαλα σε ένα βράχο,
με αποτέλεσμα να καταστρέψει την εμπρός ανάρτηση του Ιμπρέζα και να
εγκαταλείψει). O Μακρέι έκανε ένα μικρό λάθος στην αρχή όταν στην
υπερειδική της πρώτης ημέρας «έχασε» το Ιμπρέζα και το χτύπησε με το πλάι
στα αναχώματα, χωρίς όμως να προκαλέσει κάποια σοβαρή ζημιά. Από εκεί και
πέρα ο Σκοτσέζος απογείωσε το WRC κερδίζοντας στο νήμα τον Τόμι Μάκινεν.
Στην κόψη του ξυραφιού!
Τα εύκολα δύσκολα έκανε ο Τόμι Μάκινεν που δεν κατάφερε να επαναλάβει τον
περσινό του θρίαμβο και να στεφτεί στην Αυστραλία παγκόσμιος. H ομάδα έφυγε
από το Σαν Ρέμο με στραμμένη την προσοχή στο Σάινθ παρά στο Μακρέι. Οι
δοκιμές που έκανε ο νεαρός Μπερνς είχαν στόχο την καλύτερη επιλογή
ελαστικών και την καλύτερη δυνατή ρύθμιση των αναρτήσεων έτσι, ώστε στα
κομμάτια των ειδικών διαδρομών με τα επαναλαμβανόμενα «πηδήματα» να
αποφεύγεται η αναπήδηση κατά την προσγείωση. Σε αυτόν τον τομέα η Ράλιαρτ
πήρε άριστα. Το παράδοξο είναι ότι μία απροσεξία στο άλμα της υπερειδικής
της πρώτης ημέρας στοίχισε στο Μάκινεν ουσιαστικά τον αγώνα. Οι οργανωτές
βελτίωσαν το οδόστρωμα της υπερειδικής λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας ενώ οι
οδηγοί είχαν κάνει δοκιμές σε διαφορετικό οδόστρωμα. O Μάκινεν «απογείωσε»
το Λάνσερ και το προσγείωσε άτσαλα. Στο δεκάλεπτο σέρβις που ακολουθούσε το
αυτοκίνητο δεν έδειχνε να είχε πάθει κάποια ζημιά, όταν όμως ο Φινλαδνός
προσπάθησε να βάλει μπροστά το αυτοκίνητο και να φύγει, δυσκολεύτηκε,
πράγμα που ανησύχησε τους μηχανικούς. Όμως χρόνος δεν υπήρχε και αποφάσισαν
να εξετάσουν τη «μίζα» στο επόμενο σέρβις των 20 λεπτών. Το πρόβλημα που
είχε προκύψει προερχόταν τελικά από την εξάτμιση που είχε μετακινηθεί προς
τα πάνω κατά την «προσγείωση» του Λάνσερ με αποτέλεσμα να μετατοπιστεί η
μίζα που δεν εφάρμοζε σωστά. Έτσι, όταν άλλαξαν την εξάτμιση η μίζα
επανήλθε στη θέση της, όμως ο Μάκινεν καθυστέρησε και χρεώθηκε 30
δευτερόλεπτα ποινής. Από εκεί και πέρα τα προβλήματα που προέκυψαν
οφείλονταν περισσότερο σε μικρά οδηγικά λάθη, ενώ τη δεύτερη ημέρα
παρουσιάστηκε και μία μικρή βλάβη στον ηλεκτρονικό έλεγχο του διαφορικού,
που όμως αμέσως επισκευάστηκε χωρίς να στοιχίσει χρόνο στον οδηγό. Τώρα πια
ο Μάκινεν καλείται να οδηγήσει σοφά και συγκρατημένα στο RAC, αφού
χρειάζεται ένα μονάχα βαθμό για να κερδίσει τον τίτλο και γνωρίζει ότι ο
Μακρέι είναι σχεδόν αδύνατον να χάσει στην πατρίδα του.
Ολική καταστροφή
Ήρθαν στην Αυστραλία με τις καλύτερες προοπτικές διεκδικώντας τον τίτλο των
οδηγών. Όμως στους αγώνες χρειάζεται και τύχη, την οποία η Φορντ δε
διέθετε. H προσοχή της ομάδας κατά τη διάρκεια των δοκιμών ήταν
επικεντρωμένη περισσότερο στην επιλογή ελαστικών παρά στη ρύθμιση των
αναρτήσεων, ενώ σημαντικές αλλαγές στα Έσκορτ από τον τελευταίο χωμάτινο
αγώνα δεν είχαν γίνει. O Σάινθ οδήγησε ένα ολοκαίνουριο Έσκορτ
χρησιμοποιώντας τις νέες αναρτήσεις, ενώ ο Κάνκουνεν χρησιμοποίησε το ίδιο
σασί με αυτό της Ινδονησίας. Στο πρώτο σκέλος ο Σάινθ έχασε χρόνο από κακή
επιλογή ελαστικών (επιλέχτηκαν στενά ελαστικά τα οποία του έδιναν καλή
αίσθηση του αυτοκινήτου, αλλά δεν ήταν η καλύτερη επιλογή για τόσο στεγνό
οδόστρωμα). Όταν χρησιμοποίησαν φαρδύτερα ελαστικά, τότε ο Ισπανός άρχισε
να γράφει καλούς χρόνους. Στο πρώτο σκέλος εγκατέλειψε ο Γιούχα Κάνκουνεν
όταν χτύπησε ένα βράχο και έσπασε την μπροστινή ανάρτηση. O χρόνος που
έχασε ο Φινλανδός ήταν τόσος ώστε
οι άνθρωποι της Φορντ αποφάσισαν να σταματήσει τον αγώνα αφού ολοκληρώσει
το πρώτο σκέλος, γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να καταφέρει να βαθμολογηθεί. H
συνέχεια για τη βρετανική ομάδα ήταν το ίδιο δυσάρεστη, αφού είδαν και τον
άλλο οδηγό της ομάδας τον Κάρλος Σάινθ να εγκαταλείπει στο τελευταίο
σκέλος, ενώ ήταν πρώτος. Αιτία της εγκατάλειψης ήταν μία πέτρα που μπήκε
στον ιμάντα της τροχαλίας της εκκεντροφόρου με αποτέλεσμα να «πηδήξει»
δόντια και να κολλήσουν οι βαλβίδες. Στόχος τώρα πια των Βρετανών είναι να
κερδίσουν το RAC, αφού η τελευταία τους νίκη σε πάτρια εδάφη ήταν το 1979
με το Μίκολα.
Από το Go Cart στο Περθ!
Μια αποστολή στην «άκρη του κόσμου» όπως είναι η Δυτική Αυστραλία δεν είναι
εύκολη υπόθεση. Θα μπορούσαμε να την ονειρευόμαστε χρόνια ή στην περίπτωση
μας, μίας και πέρυσι είχαμε επισκεφτεί τη μακρινή ήπειρο, να σκεπτόμαστε με
νοσταλγία πράγματα που θα θέλαμε να ξαναδούμε, όπως οι μαύροι κύκνοι,
σύμβολο της πόλης του Περθ, τα πανέμορφα Κοάλα ή τα Ντίγκος τα αγριόσκυλα,
και φυσικά το ράλι της Αυστραλίας ?ένα από το ωραιότερα του ΠΠΡ. Όλες αυτές
οι σκέψεις ήταν μακρινές και θα έμεναν όνειρα θερινής νυκτός, αν δε
βρισκόμασταν «επίτιμοι καλεσμένοι» της British Airways σε μία «απίστευτη»
εκδήλωση που διοργανώθηκε από τους ανθρώπους της για τους ταξιδιωτικούς της
πράκτορες. Σίγουρα εκδηλώσεις για τους ταξιδιωτικούς τους πράκτορες
οργανώνουν και άλλες εταιρίες, όμως αγώνες καρτ με πλούσια δώρα για τους
νικητές... χρειάζεται φαντασία και τόλμη για να υλοποιηθούν. Σε αυτήν την
εκδήλωση ανανεώσαμε το ραντεβού μας με τα? Καγκουρό, αφού οι πτήσεις της BA
για το Περθ είναι (μέσω Λονδίνου) καθημερινές και ο τελευταίος αγώνας της
F1 που παρεμβαλλόταν στις αρχικές ημερομηνίες της αποστολής δεν ήταν πια
εμπόδιο. Μπορούσαμε να ταξιδέψουμε όποια ημέρα θέλαμε. H έκπληξή μας βέβαια
ήταν ότι οι πτήσεις ήταν γεμάτες, ιδιαίτερα τις ημέρες του αγώνα. Αλλωστε
στην Αυστραλία το καλοκαίρι ξεκίνησε και η ζήτηση είναι μεγάλη. Όμως εμείς
απτόητοι πήραμε το OK και τις πληροφορίες που θέλαμε για τις ημερομηνίες
και τις ώρες των πτήσεων και αρχίσαμε τις ετοιμασίες, μεταξύ των οποίων και
η επίσκεψη στην Αυστραλιανή πρεσβεία για την απαραίτητη βίζα. Εκεί μας
περίμενε μία ευχάριστη έκπληξη, αφού η υπάλληλος της πρεσβείας μάς
ενημέρωσε ότι δε χρειάζεται κάποιο πιστοποιητικό ή κάποια σφραγίδα στο
διαβατήριό μας, αφού εφαρμόζουν το νέο ηλεκτρονικό σύστημα και απλά πέρασαν
τα στοιχεία του διαβατηρίου μας στον υπολογιστή. Φύγαμε από την πρεσβεία
πραγματικά εντυπωσιασμένοι... μέχρι που την άλλη ημέρα το πρωί στο
αεροδρόμιο μάς περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Ηλεκτρονική βίζα, τι είναι
αυτό; Ευτυχώς οι άνθρωποι της BA ήταν ευγενικοί και πάνω από όλα
ενημερωμένοι. Ωστόσο, μέχρι να ανταποκριθεί ο υπολογιστής «η ψυχή μας είχε
ήδη ταξιδέψει» στην Αυστραλία. Τελικά δε χάσαμε την πτήση και ταξιδέψαμε.
Από τη στιγμή που μπήκαμε στο αεροπλάνο με προορισμό το Λονδίνο, αρχίσαμε
να πιστεύουμε στην υλοποίηση της αποστολής. Όταν μάλιστα άρχισαν οι
περιποιήσεις που προσφέρονται στους ταξιδιώτες του Europe Club, αρχίσαμε να
το απολαμβάνουμε κιόλας. Πώς φτάσαμε στο Λονδίνο, μη ρωτάτε, γιατί μέχρι να
σερβιριστεί το φαγητό και να δούμε την ταινία προσγειωθήκαμε.
Από εκεί και πέρα η επόμενη πτήση για Περθ ήταν σε μία ώρα. Το πολύωρο
ταξίδι πολλούς τους τρομάζει, εμάς όχι. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού
είδαμε ταινίες που μόλις παίζονται αυτήν την εποχή στους ελληνικούς και
ξένους κινηματογράφους, αλλά, το σπουδαιότερο, μάθαμε τα τελευταία νέα για
τις μεταγραφές στο χώρο των ράλι, αφού συνταξιδέψαμε με όλους τους ξένους
συναδέλφους. H πτήση έμοιαζε να έχει ναυλωθεί ειδικά για το Ράλι Αυστραλίας
και οι λίγοι «άσχετοι» επιβάτες έμαθαν τα πάντα για το νεαρό Μπερνς που
υπέγραψε ξανά στη Ράλιαρτ και θα εξαρτηθεί από το χορηγό αν θα έχει «φουλ»
πρόγραμμα. O Λιάτι εξασφάλισε τη συμμετοχή με την ομάδα της Σουμπαρού και
για τους δεκατέσσερις αγώνες, ο Μακρέι το πιθανότερο ανανέωσε το συμβόλαιό
του για ένα χρόνο και όχι τρία, επειδή φλερτάρει με τη Φορντ, ενώ ο Έρικσον
ψάχνει για θέση. Τα καλά νέα έρχονται από το γαλλικό στρατόπεδο όπου η Ρενό
θα απέχει από Γαλλικό Πρωτάθλημα αλλά θα πάρει μέρος σε τέσσερις αγώνες του
ΠΠΡ.
Όταν φτάσαμε στο Περθ, μια ευχάριστη έκπληξη μάς περίμενε. Το καλοκαίρι
ήταν εδώ, και ταυτόχρονα η πόλη είχε φορέσει τα χριστουγεννιάτικα της
στολίδια. Εικόνα πρωτόγνωρη για μας. H πόλη ζούσε εν αναμονή του νέου
έτους, γιορτή που την έχουμε συνδυάσει περισσότερο με χιόνι και κρύο παρά
με σορτ και κοντομάνικα. H χαρά μας όμως για μπάνιο στη θάλασσα κόπηκε
μάλλον άκομψα, αφού πληροφορηθήκαμε ότι οι καρχαρίες της περιοχής είχαν
άλλη άποψη.
H ημέρα του γυρισμού ήρθε πολύ γρήγορα (άποψή μας είναι ότι οι αγώνες θα
έπρεπε να διαρκούν τουλάχιστον μία εβδομάδα). Στη δε επιστροφή το ράλι
Αυστραλίας είχε ήδη ξεχαστεί, αφού όλων το μυαλό ήταν στο RAC, όπου όλα
μπορούν να συμβούν και ο νόμος των πιθανοτήτων και τα σχετικά στοιχήματα
ήταν τα βασικά θέματα των συζητήσεων κατά τη διάρκεια της πτήσης. Τελικά η
αποστολή μας χάρη στην B.A. έγινε παράδοση που λέμε να τηρήσουμε και την
επόμενη χρονιά....ΠΠ