Paul Talk
PAUL TALKH BIOMHXANIA TOY ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ
Του Πολ Τρόιτχαρτ
«Η Φόρμουλα 1 είναι άθλημα μόνο για δυo ώρες κάθε Κυριακή. Όλο τον υπόλοιπο
καιρό είναι απλά μια επιχείρηση».
Αυτό το σχόλιο του Φρανκ Ουίλιαμς ποτέ δεν ήταν πιο επίκαιρο από αυτή την
εποχή που οι ομάδες παρουσιάζουν τα καινούρια μονοθέσια εν όψει 1997.
Το Σαββατοκύριακο ενός αγώνα όλοι ασχολούμαστε με τα αγωνιστικά
τεκταινόμενα ?ποιος είναι 0,05 δευτερόλεπτα γρηγορότερος, αν η νέα αεροτομή
είναι λειτουργική, πόσο γλιστράει η πίστα? και μετά το μέσο της χρονιάς αν
ο οδηγός X θα υπογράψει στην ομάδα Ψ ή στην ομάδα Z; Οι δημοσιογράφοι
ασχολούνται με τέτοια θέματα περισσότερο από την καθαρά εμπορική πλευρά της
υπόθεσης (αν και εγώ ειδικά αντιλαμβάνομαι λίγο καλύτερα την πλευρά αυτή,
αφού έχω εργαστεί αρκετά χρόνια σαν υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων).
Προσωπικά εκτιμώ ?ή μαντεύω, αν προτιμάτε? ότι η βιομηχανία της Φόρμουλας1
έχει ετήσιο τζίρο πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Είναι μια τεράστια
επιχείρηση, οι επιμέρους δραστηριότητες της οποίας αντιμετωπίζονται
ιδιαίτερα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αυτή την εποχή.
Στη Φεράρι φέτος το ύψος της χορηγίας είναι πολύ υψηλό για τα δεδομένα της
ομάδας, με αποτέλεσμα η εμφάνιση των πιλότων και του μονοθέσιου να
παρουσιάζουν την «εμπορευματοποιημένη» εικόνα που οι υπόλοιποι έχουν
υιοθετήσει εδώ και πολλά χρόνια.
O Έντσο Φεράρι ήταν πολύ επιφυλακτικός σε τέτοια θέματα. Με δυσκολία
επέτρεπε κάποιες μικρές επιγραφές στα μονοθέσια της Σκουντερία, που μάλιστα
προέρχονταν από τους τεχνικούς υποστηρικτές, όταν οι βρετανικές ομάδες
είχαν παραχωρήσει στους χορηγούς κάθε ωφέλιμο εκατοστό (ποτέ δε θα ξεχάσω
το θέαμα του Κεν Τίρελ με την εντυπωσιακή πολύχρωμη ριγέ στολή του ?μοντέλο
της Μπένετον? που είχε πρώτη την ιδέα του ντυσίματος των ομάδων).
Με την πάροδο του χρόνου οι συνεχώς αυξανόμενες οικονομικές απαιτήσεις
ανάγκασαν τους επικεφαλής του αγωνιστικού τμήματος της Φεράρι να δεχθούν
και άλλους χορηγούς με αποκορύφωμα σήμερα τα συμβόλαια των πιλότων να τα
καλύπτει η Μάρλμπορο.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι το ύψος των συμβολαίων ανέρχεται στα 30
εκατομμύρια δολάρια το χρόνο και το συνδυάσει με το γεγονός ότι η Μάρλμπορο
μετά το διαζύγιο με τη Μακλάρεν χορηγεί αποκλειστικά τη Φεράρι, τότε
γίνεται εύκολα κατανοητή η αλλαγή του λογότυπου της ομάδας από «S.Ε.F.Α.C
FΕRRΑRΙ» σε «Scuderia Ferrari Μarlboro».
H Φεράρι είναι η μοναδική ομάδα στο χώρο της Φόρμουλας1 που κατασκευάζει
μόνη της πλαίσιο και κινητήρα, όμως οι πωλήσεις των αυτοκινήτων δρόμου
καλύπτουν μόλις το 50% των εξόδων που προκύπτουν από την εμπλοκή στους
αγώνες. Το αγωνιστικό τμήμα απασχολεί περί τους 400 ανθρώπους, μια πολύ
μεγάλη «επιχείρηση» όπως αντιλαμβάνεστε. Παρεμφερή είναι τα μεγέθη και στις
υπόλοιπες ομάδες καθώς τόσο η Μακλάρεν με τους ανθρώπους της Μερτσέντες όσο
και η Ουίλιαμς με τους ανθρώπους της Ρενό διαθέτουν ανάλογο προσωπικό. Οι
επενδύσεις αυτού του επιπέδου τόσο σε έμψυχο όσο και άψυχο δυναμικό είναι
εκ των ων ουκ άνευ για όσους θέλουν να βρίσκονται στην κορυφή.
Για παράδειγμα, ο επικεφαλής του αγωνιστικού τμήματος της Μακλάρεν, Ρον
Ντένις, μου έδειχνε τις προάλλες ένα μπροστινό ψαλίδι καινούριας σχεδίασης
από κράμα τιτανίου και ανθρακονήματα. Είναι εκπληκτικά ελαφρύ, με
αεροδυναμική σχεδίαση που εκμεταλλεύεται άριστα το φαινόμενο της αρνητικής
άντωσης, όμως χρειάστηκαν ατέλειωτες ώρες εξέλιξης που έχουν φυσικά το
ανάλογο κόστος. Το οποίο μεγαλώνει ακόμα περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς
τις ώρες εξέλιξης που απαιτούνται για να εξασφαλισθούν οι απαραίτητες
προδιαγραφές ασφαλείας.
O προϋπολογισμός της Μακλάρεν ανέρχεται σε 50 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο,
χωρίς να υπολογίσουμε τα έξοδα για τους κινητήρες της Μερτσέντες. Όλα αυτά
τα χρήματα προέρχονται από χορηγούς, αν και στη Μακλάρεν προτιμούν να τους
αποκαλούν «επενδυτές».
Στην πραγματικότητα ο κανόνας που ισχύει είναι ότι «για κάθε δολάριο που
δίνεις στην ομάδα πρέπει να ξοδέψεις ένα ακόμα, ώστε να έχει αντίκρυσμα η
αρχική σου επένδυση». Κάτω από αυτό το πρίσμα της λογικής γίνονται εύκολα
αντιληπτοί οι λόγοι για τους οποίους η Μακλάρεν προσκάλεσε 4.000 ανθρώπους
στην παρουσίαση του μονοθεσίου με τα χρώματα της WEST στο Λονδίνο.
Αλληλένδετος είναι και ο αναβρασμός που επικρατεί γύρω από την καινούρια
συμφωνία «ομόνοιας» όσον αφορά φυσικά τα τηλεοπτικά δικαιώματα.
Υπενθυμίζουμε ότι δεν έχουν υπογράψει ο Κεν Τίρελ, ο Φρανκ Ουίλιαμς και ο
Ρον Ντένις.
Το θέμα χειρίζονται απευθείας ο πρόεδρος της FIA Μαξ Μόσλει και ο «πολύς»
Μπέρνι Έκλεστοουν, οι οποίοι φρόντισαν να «αδειάσουν» τους τρεις
διαφωνούντες σε μια νέα σύνθετη μοιρασιά όταν η FOCA εισέλθει στο
χρηματιστήριο. Λεπτομέρειες της ιστορίας δεν ξέρουμε με ακρίβεια, το βέβαιο
όμως είναι ότι τα ποσά που συζητιούνται είναι τεράστια.
Αυτό είναι ένα δείγμα από τα παρασκήνια του χώρου που συγκεντρώνει τα
βλέμματα εκατομμυρίων ανθρώπων επί δύο ώρες το μεσημέρι της Κυριακής.
O Ρον Ντένις συνηθίζει να λέει ότι «κάθε φορά που δεν κερδίζουμε η ζημιά
είναι μεγάλη», και ας μην ξεχνάμε ότι η Μακλάρεν δεν έχει κερδίσει εδώ και
τρία χρόνια.