4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

EΘEA-1996

ΕΘΕΑ-1996

ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ

Το μήνυμα από τους ελληνικούς αγώνες του 1996 είναι σαφές. Το παρόν και το
μέλλον των ελληνικών αγώνων ανήκει σε θεσμούς όπου οι συμμετέχοντες
χρησιμοποιούν ίδια αυτοκίνητα. Σε ενιαίες μορφές αγώνων με εμπλοκή, τόσο
στο πρωτάθλημα ταχύτητας όσο και σε συνδυασμό αγώνων αναβάσεων και ράλι σε
άσφαλτο και σε χώμα.
Το 1996 πάντως σημαδεύτηκε από την ανεπανάληπτη αντιπαράθεση στο Ράλι ΕΛΠΑ
μεταξύ Λεωνίδα Κύρκου-Αρη Βωβού, με νικητή τον πρώτο, και από την παρουσία
αρκετών νέων ικανών οδηγών σε όλους τους χώρους των αγώνων...

Όμως με τη σειρά. Στην κορυφή ακόμα μία φορά ?και όσο δεν κατασκευάζεται
αυτοκινητοδρόμιο? το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλι. Θεσμός που περιλαμβάνει το
Ράλι Ακρόπολις, τον καλύτερο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και το Ράλι
ΕΛΠΑ, τον καλύτερο αγώνα του Ευρωπαϊκού. Προσθέστε τα Ράλι Ολύμπιο,
Ερμής-Δωδώνης που επίσης προσμετρούν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, το διεθνές
Ράλι ΔΕΘ και το Ράλι Ανοιξης, αγώνες που παίζουν σημαντικό ρόλο στην
εξέλιξη του θεσμού και έχετε την πλήρη εικόνα και την αιτιολογία για το
προβάδισμα στην ανασκόπηση της χρονιάς.
Σοβαροί αγώνες με κύρος και ποιότητα, αλλά και αντίστοιχοι αγωνιζόμενοι.
Πρωταθλητές οι Λεωνίδας Κύρκος-Γιάννης Σταυρόπουλος εκμεταλλεύτηκαν την
εμπειρία τους και την υπεροχή του Φορντ Έσκορτ και ήταν τέσσερις φορές
νικητές στους πέντε αγώνες που συμμετείχαν. Καλύτερη επίδοση στο Ράλι ΕΛΠΑ
όπου εξασφάλισαν την πρώτη θέση παρά την παρουσία του Πρωταθλητή Ευρώπης,
Μπερτόνε, που εγκατέλειψε, χωρίς ουδέποτε να τους απειλήσει, και του γάλλου
Πρωταθλητή Ρισελμί, που επίσης δεν απείλησε. Οι νικητές απειλήθηκαν μόνον
από τους Αρη Βωβό-Γιάννη Αλβανό με Λάντσια Δέλτα που κατετάγησαν δεύτεροι
προσφέροντας τον έντονο συναγωνισμό που λείπει από την πλειοψηφία των
αγώνων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Στους υπόλοιπους αγώνες ο Κύρκος
επιβλήθηκε με άνεση τόσο στο Ράλι Ολύμπιο παρά τη θετική παρουσία των
Αποστόλου-Κριάδη επίσης με Έσκορτ, όσο και στο Ράλι Ακρόπολις, όπου οι
αντίπαλοί τους χρησιμοποίησαν τη γνωστή Λάντσια Δέλτα. Στο Ράλι ΔΕΘ ?ήσυχος
αγώνας με αντιπάλους τούς Παπαδημητρίου και Χατζητσοπάνη με Φορντ Έσκορτ
ομάδας N και A αντίστοιχα? οι Κύρκος-Σταυρόπουλος εξασφάλισαν το πρωτάθλημα
δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια. Το Πρωτάθλημα κατηγορίας N εξασφάλισαν οι
Παύλος Μοσχούτης-Γιώργος Πετρόπουλος με Μάζντα 323 GT-R που κέρδισαν τη
γενική κατάταξη στο Ράλι Ανοιξης και την κατηγορία N στο Ράλι Ολύμπιο. Στο
Ράλι Ακρόπολις ήταν πρώτοι Έλληνες στην κατηγορία τους και με τη δεύτερη
θέση που τερμάτισαν στη νορμάλ κατηγορία στο Ράλι Ερμής-Δωδώνης εξασφάλισαν
τον τίτλο. Νικητές της κατηγορίας στον επίλογο του θεσμού, σε έναν αγώνα
πρότυπο σε σχεδίαση αλλά πανάκριβο σε κόστος συμμετοχής, οι Γιάννης
Παπαδημητρίου-Νίκος Πετρόπουλος με Έσκορτ ήταν νικητές και στο Ράλι ΕΛΠΑ,
ενώ «κέρδισαν» και στο Ράλι ΔΕΘ, αποτελέσματα που τους εξασφάλισαν τη
δεύτερη θέση του θεσμού στην πρώτη τους μόλις συμμετοχή στο «μεγάλο»
Πρωτάθλημα. Σίγουρα μία από τις πλέον θετικές παρουσίες του 1996 με χρυσές
προοπτικές για το μέλλον. Ανθρωποι της χρονιάς, πάντα στο πρωτάθλημα Ράλι,
οι Ντιμ-Κωστής Στεφανής με Ρενό Κλειώ που κέρδισαν το πρωτάθλημα της
κατηγορίας αυτοκινήτων με κίνηση σε δύο τροχούς και ατμοσφαιρικό κινητήρα
έως 2.000 κ.εκ. και το κύπελλο της κλάσης 2.000 της κατηγορίας A. Νικητές
στα Ράλι Ολύμπιο, Ακρόπολις (σε επίπεδο γενικής με Έλληνες και ξένους!),
ΕΛΠΑ (συνοδηγός ο Γιώργος Κότσαλης), ΔΕΘ και Ερμής. Οι Πρωταθλητές
αντιμετώπισαν με επιτυχία τη συμμετοχή της ελληνικής Αστυνομίας με τους
Νιώρα-Λύτρα (Νισάν Σάνι GTi) που κέρδισαν στο Ράλι Ανοιξης, αλλά στάθηκαν
άτυχοι σε κριτήριες στιγμές του θεσμού. Ατυχοι στην πλειοψηφία των αγώνων
αποδείχθηκαν και οι Στρατισίνο-Παυλή με το Σέατ Ιμπίθα της αντιπροσωπείας.
Συνέχεια με την κλάση 1.600 όπου το αντίστοιχο κύπελλο εξασφάλισαν οι
Τσάδαρης-Μέξης (στο Ράλι Ερμής με τον Καφάογλου) με το Λάντα Σαμάρα της
αντιπροσωπείας. Δεύτεροι οι Καλτσούνης-Έξαρχος με το Όπελ Κόρσα ήταν μέσα
στη μάχη των βαθμών αλλά εγκατέλειψαν στον τελευταίο αγώνα. Αφήσαμε για το
τέλος το κύπελλο της Τογιότα για τα Στάρλετ 1.300 και το αντίσοιχο κύπελλο
κατηγορίας A. Κυρίαρχοι οι Μακεδόνες Παντελής Τοψής-Κώστας Τσότσος που
κέρδισαν σε τρεις αγώνες, ενώ ήταν δεύτεροι στο Ράλι Ακρόπολις. Τον αγώνα
του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος όπως και το Ράλι Ερμής-Δωδώνης κέρδισαν οι
έμπειροι Μανώλης Παναγιωτόπουλος-Νίκος Πάνου που κατετάγησαν και δεύτεροι
στην τελική βαθμολογία, ενώ στο Ράλι ΔΕΘ την κλάση κέρδισαν οι
Τανούσης-Παυλίδης.
Στο Πρωτάθλημα Ράλι ασφάλτου, θεσμός επίσης με έξι αγώνες που συγκεντρώνει
αρκετές συμμετοχές και πολλούς θεατές, ο Λεωνίδας Κύρκος με το Γιάννη
Σταυρόπουλο και αραιά και πού με το Γιάννη Κωσταντακάτο, εξασφάλισαν με
χαρακτηριστική άνεση (έξι νίκες σε έξι αγώνες) ακόμη έναν τίτλο. Το
ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στο Πρωτάθλημα της κατηγορίας N όπου συμμετείχαν
τουλάχιστον τρία καλά προετοιμασμένα Φορντ Έσκορτ με ικανά πληρώματα.
Πρωταθλητές οι Θεργιάκης-Βλαχογιέννης κέρδισαν σε πέντε αγώνες, ενώ στο
Ράλι Αχαιός, κέρδισαν οι Δασκαλόπουλος-Νικολάου. Το ίδιο πλήρωμα βρέθηκε με
κιβώτιο ταχυτήτων εκτός δελτίου αναγνώρισης και αποκλείστηκε στο Ράλι
Κένταυρος, ενώ τιμωρήθηκαν και δε συμμετείχαν στο Ράλι Παλάδιο, τον
τελευταίο αγώνα του Πρωταθλήματος. Δεύτεροι στην τελική βαθμολογία οι
Σπυρόπουλος-Κότσαλης είχαν καλές και κακές στιγμές συνδεμένες και με το
βαθμό εμπλοκής τους. Το τελευταίο στοιχείο επηρεάζει σημαντικά τα ασφάλτινα
Ράλι που απαιτούν πολύ χρόνο στη διαδικασία αναγνώρισης των ειδικών
διαδρομών και πλήρη αφοσίωση στο περιθώριο και στη διάρκεια των αγώνων.
Επιλογές άμεσα συνδεμένες με την παρουσία των Γκιόκα-Σαμαρτζή (Ρενό Κλειώ)
που ισοβάθμισαν με τους Κοκκίνη-Μπέλα (Νισάν Σάνι) στη βαθμολογία της
κλάσης 2.000 της κατηγορίας A. Στην ίδια κλάση θετική ήταν και η παρουσία
του Δημήτρη Καραμήτρου με Φορντ Έσκορτ. Πάντα στην κατηγορία A στην κλάση
των 1.300 κ.εκ. οι Ερωτόκριτος-Κοντός εκμεταλλεύτηκαν τις δυνατότητες του
Σκόντα Φέιβοριτ και ύστερα από σοβαρή προσπάθεια εξασφάλισαν τον τίτλο. H
κλάση πάντως σημαδεύτηκε θετικά από την παρουσία του Σπάρταλη στα Ράλι
Αχαιός και Παλλάδιο. Στην ίδια κλάση της κατηγορίας N ο συναγωνισμός ήταν
έντονος σε όλους τους αγώνες. Κυπελλούχοι οι Σκαλτσάς-Γαρυφαλής με Πεζό 205
Ραλί που σε κάθε αγώνα ?εκτός από τους έμπειρους νικητές στο Παλλάδιο
Κατζούρη-Μεσημέρη με ίδιο αυτοκίνητο? είχαν να αντιμετωπίσουν σειρά νέων
ικανών οδηγών με Πεζό 205 ή 106 Ραλί. Ξεχωρίζουμε το Θόδωρο Κούλη που
κέρδισε στην Πάτρα και μάλιστα εξασφάλισε το κύπελλο Κεντρικής και Νότιας
Ελλάδας και το Μίχο από τα Τρίκαλα που ήταν υπέροχος στο Ράλι Λαμίας.
Ράλι με χωμάτινες ειδικές διαδρομές, ράλι με ασφάλτινες ειδικές διαδρομές,
Κύπελλο Μακεδονίας-Θράκης με μικτούς αγώνες και κυπελλούχους τους
Χατζητσοπάνη-Κακαβά με Έσκορτ και Επαθλούχο στα 1.300 τον Αναγνωστάκη με
Σουζούκι και κύπελλο Ράλι 4x4 με διαδρομές εκτός δρόμου. Ξεχωρίζουμε τη
νίκη του Αποστόλου με Λάντσια και την παρουσία του Κατσίμπαρου με Τζιπ
Ρόξτα στο διεθνές Ράλι 4x4 που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλία. Στο θεσμό (αν
και εφόσον η ΕΘΕΑ τον προσμετρήσει) τον τίτλο εξασφάλισαν οι
Βουτσινάς-Πετρόπουλος με το πρωτότυπό τους.
Συνεχίζουμε με θεσμό-ιδανική πρόταση που περιλαμβάνει και Ράλι, ενώ οι
συμμετέχοντες χρησιμοποιούν τα ίδια αυτοκίνητα. Τροφέο Φίατ Τσινκουετσέντο
και φέτος εκτός από τα καθιερωμένα Ασφάλτινα Ράλι και αναβάσεις περιλάμβανε
ένα χωμάτινο Ράλι σπριντ και έναν περίφημο αγώνα με ένα ασφάλτινο και ένα
χωμάτινο σκέλος. Κυπελλούχος ο Κώστας Αργυρίου, άνθρωπος της χρονιάς ο
Πάνος Χατζητσοπάνης, ήρεμη δύναμη ο Νίκος Τσάδαρης, με καλές στιγμές ο
πάντα υπολογίσιμος Κώστας Τανούσης, μέσα στο παιχνίδι ο βετεράνος Γιάννης
Ψηφίδης και πάντα ικανός για το καλύτερο ο Νίκος Μακρυγιάννης. H προσπάθειά
τους υποστηρίχθηκε από τους ικανούς τους συνοδηγούς και από τους τεχνικούς
του δικτύου της Φίατ. Το κυριότερο, ενεπλάκησαν αρκετοί νέοι (καλύτερος ο
Ταζ), ενώ δεν έλειψε το ασθενές φύλο. Είναι θετικό για το χώρο των
ελληνικών αγώνων ότι η Φίατ ικανοποιήθηκε και συνεχίζει με υψηλότερο
μάλιστα βαθμό εμπλοκής.
Τα αυτοκίνητα του τροφέο έλαμψαν και στις αναβάσεις θεσμό πρόκληση για
παλαιούς και νέους, αφού πέρα από φυτώριο αποτελεί και ιδανικό πεδίο
προβολής. Καλύτερος και σε αυτό το θεσμό ο Λεωνίδας Κύρκος, κέρδισε έξι/έξι
αγώνες και έκανε τα πρωταθλήματά του 30, σε 18 χρόνια παρουσίας στο χώρο!
Δεύτερος στο πρωτάθλημα της κατηγορίας A ο Νίκος Αγγλούπας, επίσης με
Έσκορτ, ήταν πολλές φορές κοντά στο νικητή. Κομφούζιο επικράτησε στο
πρωτάθλημα της κατηγορίας N όπου οι ενστάσεις ανάμεσα στους Αρβανιτάκη,
Ηλιόπουλο επισκίασαν τις προσπάθειές τους στην «πίστα». Τα κύπελλα
εξελίχθηκαν χωρίς απρόοπτα και οι Μαρπίνης (Όπελ Αστρα), Φωτεινέλης αύξησαν
τη συλλογή τους σε έπαθλα εξασφαλίζοντας τα κύπελλα των κλάσεων 2.000 και
1.300 της κατηγορίας A αντίστοιχα. Ειδικότερα, ο Στράτης Φωτεινέλης πάλεψε
παλικαρίσια και με το προσεγμένο Σουζούκι Σουίφτ αντιμετώπισε με επιτυχία
το Στέφανο Σπάρταλη με το Πεζό 205 Ραλί. Στα κύπελλα των κλάσεων της
κατηγορίας N ο Γιάννης Πανουργιάς επιβλήθηκε εύκολα «στα δίλιτρα» με Ρενό
Κλειώ Ουίλιαμς και ο νεαρός Βρυώνης «στα 1.300» με Πεζό 106 Ραλί. Ίδια
αυτοκίνητα χρησιμοποιούσαν και οι αντίπαλοί τους Κοντολέων και Καίσαρ
αντίστοιχα. Το κύπελλο της κατηγορίας E αλλά και το αντίστοιχο της κλάσης
2.000 εξασφάλισε ο Αντώνης Λιάβας με Όπελ Μάντα, παρά την παρουσία του
Σπύρου Τζαβίδα με την BMW M3 που ακολούθησε στη βαθμολογία ένα μόλις βαθμό
πιο πίσω.
Αγώνες αναβάσεων αλλά και αφάλτινα Ράλι περιλάμβανε το κύπελλο της Σέατ για
τα Ιμπίθα GTi-8V του ενιαίου του 1994-?95. O κυπελλούχος Τερασίνο
εξασφάλισε πολύτιμους βαθμούς στην αρχή της χρονιάς και στη συνέχεια
περιορίστηκε στο να ελέγχει τους αντιπάλους του, Μαυροειδάκο, Σπέγγο κ.λπ.
Ταχύτερος πάντως όλων ήταν ο Ευσταθίου που περιορίστηκε στην τέταρτη θέση
της βαθμολογίας αντιμετωπίζοντας προβλήματα σε κριτήριους αγώνες.
Επίλογος στη σύντομη ετήσια ανασκόπησή μας οι αγώνες ταχύτητας. Παρά τις
προσπάθειες της ΕΘΕΑ και της ΕΛΠΑ η υπόθεση αυτοκινητοδρόμιο εκκρεμεί, και
οι αγώνες φιλοξενήθηκαν ακόμα μία φορά στο αεροδρόμιο της Τρίπολης.
Υπέρβαση έγινε μόνον από τους πιλότους της F3 που συμμετείχαν και σε έναν
αγώνα στη Ρόδο αποφεύγοντας το σκόπελο του διπλού αγώνα το Δεκέμβριο. Όπως
πάντα το πρόγραμμα σε κάθε περίπτωση περιλάμβανε αγώνες ενιαίου, αυτή τη
φορά με Πεζό 106 Ραλί, κατηγοριών N, A, E και βέβαια F3.
Αγώνες ενιαίου λοιπόν με Πεζό και ο Δημήτρης Μιχελακάκης με πέντε νίκες σε
έξι αγώνες εξασφάλισε τον τίτλο με τον πλέον πειστικό τρόπο. Βασικός του
αντίπαλος ο Αμερικάνος, κέρδισε έναν αγώνα και ήταν πέντε φορές δεύτερος,
ενώ τρίτος κατετάγη ο κυπελλούχος 1.300 του Πρωταθλήματος αναβάσεων Ηλίας
Βρυώνης. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αγώνες του ενιαίου πρόσφεραν θέαμα,
ενώ ο έντονος συναγωνισμός δε δημιούργησε παρατράγουδα στις σχέσεις των
οδηγών. H συνεργασία μάλιστα ΣΟΑΑ-ΕΘΕΑ δεν άφησε περιθώρια αμφισβητήσεων
για το κύρος του θεσμού, κάτι που συχνά συνέβαινε στο παρελθόν σε
αντίστοιχους θεσμούς.
Παρατράγουδα δημιουργήθηκαν στην κορυφή της κατηγορίας N. H αντιπαράθεση
των Ηλιόπουλου, Αρβανιτάκη, αμφότεροι με Φορντ Έσκορτ ξεπέρασε πολλάκις τον
καλώς ενοούμενο συναγωνισμό μέσα και έξω από την πίστα. Δεν έλειψαν οι
ενστάσεις, και την ώρα που γράφεται αυτό το σημείωμα δεν έχει ξεκαθαρίσει
ποιος είναι ο πρωταθλητής, όπως άλλωστε συμβαίνει και στις αναβάσεις με
τους ίδιους πρωταγωνιστές. Ευτυχώς η εικόνα ήταν διαφορετική στις κλάσεις.
Ειδικότερα «στα 2.000», ένα αστέρι γεννήθηκε στο πρόσωπο του Γιάννη
Πανουργιά που εκμεταλλεύτηκε το ταλέντο του και τις δυνατότητες του Ρενό
Κλειώ Ουίλιαμς και κέρδισε και στους έξι αγώνες. Βασικός του αντίπαλος, ο
έμπειρος πρωταθλητής ενιαίου Δημήτρης Μιχελακάκης με Σέατ Ιμπίθα, ενώ
πολλάκις μέσα στη μάχη ήταν ο Σωκράτης Πανώριος επίσης με Ρενό Κλειώ. Στην
κλάση 1.300 ο Παναγιώτης Σιδερής εξασφάλισε τον τίτλο παρά την προσπάθεια
του Θοδωρή Συριόπουλου που προηγήθηκε του Βαγγέλη Κυπριώτη για ένα βαθμό.
Στην κατηγορία A όπου συμμετέχουν τα καλύτερα αυτοκίνητα των ελληνικών
αγώνων τον τίτλο εξασφάλισε ο Νίκος Αγγλούπας που κέρδισε τρεις αγώνες
προσφέροντας θέαμα και έντονο συναγωνισμό με το δεύτερο καλό του φίλο, Νίκο
Περατινό, που κέρδισε σε δύο αγώνες. Έναν αγώνα κέρδισε και ο νεότερος των
Κύρκων, ο Λάμπρος. Τρίτος στη γενική βαθμολογία ο Γιάννης Μαρπίνης (Όπελ
Αστρα) κέρδισε τόσο το κύπελλο της κατηγορίας αυτοκινήτων με δίλιτρο
ατμοσφαιρικό κινητήρα όσο και το κύπελλο της κλάσης 2.000 παρά τον έντονο
συναγωνισμό με τον ενθουσιώδη Δημήτρη Λούκο (Γκολφ). Το κύπελλο της κλάσης
1.300 στην κατηγορία A, εξασφάλισε ο Στράτης Φωτεινέλης με Σουζούκι Σουίφτ
που αντιμετώπισε περίφημα τον Ανδρέα Αρβανιτάκη αλλά και το Νεκτάριο
Καλογερόπουλο που ακολουθούν στη βαθμολογία.
Τέλος, αγωνιστικό 1996 με το πρωτάθλημα ταχύτητας F3. Με την ευρωπαϊκή νότα
του θεσμού. Με προσεγμένα μονοθέσια που χρησιμοποιούν τα ίδια λάστιχα και
διέπονται από κανονισμό που δεν επιτρέπει μεγάλες διαφορές στις επιδόσεις
ανάμεσα σε έχοντες και κατέχοντες. Επιλογές που θεωρητικά ευνοούν το
συναγωνισμό, ενώ προδίδουν και ευαισθησία από την πλευρά των εμπλεκομένων.
Στην πίστα, και κατά περίπτωση, δεν πήγαν όλα κατ? ευχήν, αφού οι
συμμετοχές μειώθηκαν στους τελευταίους αγώνες, αλλά παρόλα τα εμπόδια ο
θεσμός καλά κρατεί. Σε ό,τι αφορά τα αποτελέσματα ο τίτλος θα κριθεί στο αν
η ΕΘΕΑ (όπως έχει δικαίωμα) θα προσμετρήσει τον τελευταίο αγώνα όπου οι
συμμετοχές ήταν κάτω του προβλεπομένου από τον κανονισμό. Σε περίπτωση που
ο αγώνας προσμετρήσει, τον τίτλο κερδίζει ο νικητής δύο αγώνων, Ανδρέας
Χαλκιόπουλος. Αν ο τελευταίος αγώνας δεν προσμετρήσει, τον τίτλο κερδίζει ο
πολυνίκης του θεσμού και από τους ανθρώπους της χρονιάς, Κώστας Κυρίτσης.
Ξεκίνησε εντυπωσιακά, σημείωσε δύο νίκες, αλλά στη συνέχεια αντιμετώπισε
προβλήματα. Από εκεί και πέρα περισσότερη σημασία έχουν οι μεμονωμένες
επιδόσεις παρά η βαθμολογία. Από έναν αγώνα κέρδισαν ο Γιώργος Μαγκλιβέρας
και ο Ανδρέας Βαλετόπουλος ενώ αξιοπρεπείς επιδόσεις σημείωσαν ο νεαρός
Πάυλος Μοσχούς, η Ισμήνη Φαμπιάτου και ο έμπειρος Γιώργος Καμιστάκης.
Δυστυχώς δεν προσμέτρησε η κατηγορία F3 χρονολογίας από το 1986 έως το
1990, ενώ δεν προσμέτρησε και το κύπελλο της κατηγορίας E.
Στο τέλος του χρόνου και εν όψει 1997 η Νισάν ανακοίνωσε την προκήρυξη
κυπέλλου με Μίκρα, και η Πεζό τη συμμετοχή στο Πρωτάθλημα ενιαίου με το νέο
Πεζό Ραλί των 1600 κ.εκ.
Από την άλλη πλευρά, σίγουρα θα δημιουργηθούν προβλήματα από την κατάργηση
της απαλλαγής φόρων σε αυτοκίνητα που προορίζονται για αγώνες, οπότε σε
συνδυασμό και με τις αλλαγές στην ηγεσία του αθλήματος, να η ευκαιρία για
τη συναίνεση ανάμεσα στους εμπλεκομένους που όλοι επιζητούν, αλλά ελάχιστοι
φροντίζουν να την υλοποιήσουν.
Μακάρι να παραμεριστούν οι όποιες προσωπικές διαφορές και επιτέλους ο χώρος
των ελληνικών αγώνων να αποκτήσει την εικόνα που δικαιούται.
Ας μην ξεχνιόμαστε, «η ισχύς εν τη ενώσει».

Στράτης Χατζηπαναγιώτου