Pάλι Mόντε Kάρλο
ΑΠΟΣΤΟΛΗΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΙ
MONTE ΚΑΡΛΟ: 1ος γύρος
O τρίτος άνθρωπος...
Νικητές στο Μόντε Κάρλο οι Ιταλοί Πιέρο Λιάτι-Φαμπρίτσια Πονς με Subaru
Impreza 555 WRC !
Από το σκληρό man to man ανάμεσα στους Τόμι Μάκινεν (Mitsubishi Lancer
EVO-4) και Κάρλος Σάινθ (Φορντ Έσκορτ WRC), κερδισμένος βγήκε ο «τρίτος
άνθρωπος», που δεν έχασε την επαφή, πίεσε την κατάλληλη στιγμή και
δικαιώθηκε.
κείμενο: Πόπη Παπαμιχαήλ
φωτογραφίες: Mc Klein (Reinhard Klein, Kolin Mc Master, Bob McCassrey),
Ρεπόρτερ (Νίκος Μήτσουρας, Χρήστος Καραγιωργάκης)
Το Ιμπρέζα «έχασε δύο πόρτες» αλλά χάρη στο νέο κανονισμό απέκτησε
ισχυρότερο και πιο εκμεταλλεύσιμο κινητήρα αλλά και ακόμη καλύτερες
διαστάσεις για αγωνιστική χρήση. Στις πρώτες ειδικές διαδρομές του αγώνα
και κάτω από «μικτές» συνθήκες Μακρέι και Λιάτι (σοφή η επιλογή του
Ρίτσαρντς σε σχέση με τον «χωμάτινο» Κένετ Έρικσον) φάνηκε να χάνουν την
επαφή από τους Μάκινεν, Σάινθ και, όταν το παράκανε και εγκατέλειψε ο
Βρετανός, πολλοί πίστεψαν ότι ο Ιταλός θα περιοριστεί στην εξασφάλιση
βαθμών.
Όμως η επαφή δε χάθηκε, και στο «φινάλε» στο τρίτο και τελευταίο σκέλος
Λιάτι-Πονς και Σουμπαρού Ιμπρέζα με Λάστιχα Πιρέλι «απογειώθηκαν», πίεσαν
ασφυκτικά, ανάγκασαν το Μάκινεν να κάνει το λάθος και κέρδισαν τον πρώτο
τους αγώνα στο Παγκόσμιιο Πρωτάθλημα.
Ευτυχής νικητής ο 35χρονος Πιέρο Λιάτι σημείωσε στο Μόντε την πρώτη του
νίκη σε αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Και τι νίκη! Στα ίσια και
παλικαρίσια παρά τη μέχρι το τέλος αντίσταση των Μάκινεν και Σάινθ. Μακάρι
η εξέλιξη του Πρωταθλήματος οδηγών να κρύβει εκπλήξεις.
Φαβορί του αγώνα ο Κάρλος Σάινθ, ο σύγχρονος Βάλτερ Ρερλ, πέρα από εμπειρία
και διάθεση είχε στα χέρια του και το ανανεωμένο Φορντ Έσκορτ. Διαφορετική
πίσω ανάρτηση, οπότε καλύτερη συμπεριφορά, όλη η δύναμη στο δρόμο χάρη στα
ενεργητικά διαφορικά, αλλά και γκρίνια για έλλειψη δύναμης. O Ισπανός
πάντως προσπάθησε και μόνον στο τέλος «σήκωσε τα χέρια» και έμεινε
δεύτερος, εξασφαλίζοντας «πόντους».
H παρουσία της Φορντ από εκεί και πέρα δε σημαδεύτηκε ούτε από την επίδοση
του Σβαρτς που αντιμετώπισε και προβλήματα, ούτε από την εμφάνιση του
Ντιντιέ Οριόλ που κλήθηκε (;) να παίξει το ρόλο του «μπαλαντέρ» με ένα
κλασικό Έσκορτ γκρουπ A. Εντέλει ο Γάλλος «πρώην παγκόσμιος» εγκατέλειψε
χωρίς να εντυπωσιάσει...
Δούλεψαν σκληρά οι τεχνικοί της ομάδας Ουίλσον ώστε τα νέα Έσκορτ να
εξελιχθούν στη σωστή κατεύθυνση.
H κατηγορία F2 ζει και μάλιστα επί τη ευκαιρία του ΠΠΡ δύο θυγατρικές
εταιρίες της VW δίνουν το δείγμα γραφής τους κάτω από τις ιδανικές
συνθήκες. Σκόντα ή Σέατ λοιπόν θα είναι το «επίσημο» ερώτημα (θα
ακολουθήσουν και άλλοι κατασκευαστές, αλλά ευκαιριακά) και στην πρώτη
αντιπαράθεση, στο «καλημέρα» 1997, τα Φελίτσια των 200 ίππων (φωτ.) έκαναν
το 1-2 και οι Τσέχοι πήραν το προβάδισμα. Χαμένοι οι Ισπανοί ξέρουν ότι
πρέπει να δουλέψουν σκληρά στη συνέχεια, ώστε κερδίζοντας ίππους και
χάνοντας βάρος να εκμεταλλευτούν το ταλέντο των Ροβανπέρα και Γκομέζ (ο
ίδιος ο πρώην Ρενό) και να διατηρήσουν τον τίτλο.
Μόνος εναντίον όλων ο Τόμι Μάκινεν οργίασε σε γλιστερό και σε στεγνό
οδόστρωμα δίνοντας και τα διαπιστευτήρια του νέου Λάνσερ EVO-4. Εξέλιξη με
τον κανονισμό της κατηγορίας A αλλά κανένα πρόβλημα χάρη στο ταλέντο του
φορμαρισμένου Φινλανδού αλλά και στις διορθωτικές κινήσεις που έγιναν σε
επίπεδο τεχνολογίας. Σειριακό κιβώτιο, ο κινητήρας σε θέση τροποποιημένη
κατά 180? και ποιος είδε τον «τρέχοντα παγκόσμιο» επί τω έργω και δε
φοβήθηκε. Έφτασε να προηγείται μάλιστα κατά περίπου μισό λεπτό (+24?? από
το Λιάτι, +27?? από το Σάινθ) στο τέλος του δεύτερου σκέλους. Την επομένη,
στον επίλογο, λάθος επιλογή σε λάστιχα τού στοίχισε το προβάδισμα και μία
έξοδος λίγο πριν από το τέλος (στην 15η από τις 18 ε.δ.) ενώ διεκδικούσε τη
νίκη, τον περιόρισε στην τρίτη θέση. Με ένα Λάνσερ EVO-3 o Νίτελ στράβωσε
το αυτοκίνητό του στην υπερειδική μέσα στο Μονακό και στη συνέχεια
προσπάθησε απλά για την επιβίωση.
Δεν κέρδισε η Μιτσουμπίσι τον αγώνα αλλά έκανε το 1-2-3 στην κατηγορία N.
Οι Τρέλιες (φωτ.), Στολ jr. και Κρέμερ αντάλλαξαν ευγενικά πυροβολισμούς,
αλλά, αφού δεν υπήρχε οδηγός άλλου κατασκευαστή να τους απειλήσει, απέφυγαν
τους ηρωισμούς. Αψογα συμπεριφέρθηκαν σε όλα τα επίπεδα τα Λάνσερ EVO-4/N,
στον πρώτο τους κιόλας αγώνα.
O Φρέντι Λοΐξ με μία σχεδόν εργοστασιακή Τογιότα Σέλικα κέρδισε την
υπερειδική μέσα στο Μονακό, σε μέρος της διαδρομής του γκραν πρι, ενώ ήταν
ο ταχύτερος σε ακόμα μία περίπτωση. Κρίμα που «βγήκε» και καθυστέρησε.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΙ
MONTE ΚΑΡΛΟ
Ατυχία...
O θεός των ελληνικών αγώνων δεν ήταν με τους Κώστα Αργυρίου-Τάσο Πετρίτζη
που είχαν την ευθύνη εκπροσώπησης των ελληνικών χρωμάτων στον πλέον
φημισμένο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.
Τερμάτισαν, αλλά δεν κατετάγησαν έχοντας καθυστερήσει σημαντικά, ύστερα από
μία άτυχη στιγμή._Π.Π.
φωτογραφίες: Ρεπορτέρ
Αντιμετώπισαν με χαμόγελο τις ατυχίες και τα προβλήματα στο πρώτο σκέλος
του αγώνα οι Αργυρίου-Πετρίτζης, οι Έλληνες-μέλη της εργοστασιακής ομάδας
της Αμπαρτ και στο φετινό Μόντε. H δεύτερη φορά είναι πάντα καλύτερη και ο
έλληνας πρωταθλητής, «σπεσιαλίστ» σε χωμάτινες διαδρομές, βρήκε το ρυθμό
και εντυπωσίασε στο γλιστερό οδόστρωμα. Στο τελευταίο τρίτο σκέλος έφτασαν
να είναι έκτοι ανάμεσα σε 12 ισοδύναμα Φίατ Τσινκουετσέντο 1.100 γκρουπ A,
αλλά ενώ στόχευαν στο κάτι παραπάνω είχαν τη στιγμή τους και καθυστέρησαν.
Εμπειρία ζωής για τους Αργυρίου-Πετρίτζη η συμμετοχή τους στο Μόντε με
εργοστασιακή ομάδα για δεύτερη συνεχή φορά. Επί της ουσίας τα «Φιατάκια» με
τους κινητήρες των 100 ίππων πέρα από «σβέλτα» αποδείχθηκαν και αξιόπιστα.
Χάρη στη Φίατ τα ελληνικά χρώματα εκπροσωπήθηκαν στον αγώνα του Παγκοσμίου
Πρωταθλήματος με το υψηλότερο πρεστίζ.
Fiat Cinquecento στο Μόντε και μάλιστα στη διαδρομή του αγώνα της F1.
Ευκαιρίας δοθείσης βέβαια και σε σχέση με την πρώτη και τελευταία ειδική
του φημισμένου αγώνα. Για την ιστορία, τον εσωτερικό αγώνα με Φίατ κέρδισε
ο Γάλλος Ρομπέρ.