Trofeo Cinqueceto 1997
ΤΡΕΧΟΥΜΕ...
Το 1995 το θαυμάσαμε, το 1996 το γνωρίσαμε από κοντά, και τελικά το 1997
συμμετέχουμε! Ένα απλό μπλε 900άρι Τσινκουετσέντο λύνεται στα εξ ων
συνετέθη και αποκτά τα εξαρτήματα που το μετατρέπουν σε μια «πολεμική
μηχανή τσέπης», και η αγωνιστική ομάδα των 4Τ ετοιμάζεται και ανυπομονεί!
Κείμενο: Κώστας Λακαφώσης
Φωτογραφίες: Θάνος Ηλιόπουλος
ΤΡΙΤΗ χρονιά φέτος για το Τροφέο Τσινκουετσέντο στη χώρα μας, και οι φίλοι
του μικρού αυτοκινήτου δεν κρύβουν την αισιοδοξία τους στην αρχή μιας
χρονιάς που αναμένεται να είναι η καλύτερη μέχρι τώρα. Βασικό στοιχείο
αισιοδοξίας, η μείωση του μέσου όρου ηλικίας των αγωνιζομένων, αφού νέο
αίμα φαίνεται να μπαίνει στο θεσμό. Όπως έχουμε ξαναπεί, ευχή όλων είναι να
λειτουργήσει ο θεσμός σαν φυτώριο νέων ταλέντων, γιατί είναι σαφές ότι εκεί
ακριβώς πάσχει η χώρα μας σε επίπεδο μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Μετά όμως και τις πολύ σωστές επιλογές της Φίατ, βάσει των οποίων το
μεγαλύτερο μέρος των χρηματικών επάθλων μοιράζεται ανάμεσα στους νέους
(κάτω των 25 ετών), δεν υπάρχει πλέον δικαιολογία: να η ευκαιρία, λοιπόν,
και σίγουρα τα χρήματα που ξοδεύουν σε αυτοκίνητα και βελτιώσεις πολλοί
«κοντράκηδες» του δρόμου είναι παραπάνω από αρκετά για μια ολόκληρη χρονιά
με πραγματικό και υγιή συναγωνισμό σε άσφαλτο και χώμα.
Το πρωτάθλημα ξεκινά με δύο αναβάσεις, ακολουθεί ένα χωμάτινο Ράλι Σπριντ,
έπειτα δύο ασφάλτινα ράλι, ένα ακόμα σπριντ, και τέλος ο διήμερος μικτός
αγώνας με άσφαλτο και χώμα που μετράει με συντελεστή 2, και κλείνει μια
ακόμα αγωνιστική χρονιά.
Την Κυριακή 2 Μαρτίου, στην πασίγνωστη Ανάβαση Ριτσώνας, οι αισιόδοξοι
περιμένουν τουλάχιστον είκοσι Τσινκουετσέντο στη γραμμή της εκκίνησης.
Το βέβαιο είναι πάντως ότι το ένα από αυτά, θα είναι το δικό μας. Το
καλύτερο; Προετοιμάστηκε από τα «μαγικά χέρια» του Στάθη Μάγου και των
συνεργατών του. Μακάρι να δικαιώσουμε όσους μας εμπιστεύτηκαν. (Σ.Χ: σε
επίπεδο σοβαρότητας, Κωστή, τα άλλα θα έρθουν μόνα τους).._Κ.Λ.
4TPOXOI και ελληνικοί αγώνες
Πολύχρονη ιστορία, με πολλά ανέκδοτα και τις καλές στιγμές να ξεπερνούν τις
κακές. Αλλοτε ήταν ο Καββαθάς, ο Σταθάκης, ο Πιρπιρής κ.λπ. Σήμερα (ακόμη)
ο Χατζηπαναγιώτου, χωρίς να παραβλέπουμε τις εκρήξεις (ενίοτε απρόβλεπτες)
του Κάγκα. H ζωή όμως συνεχίζεται και σε συνδυασμό με την πρόταση-πρόκληση
της Φίατ Αουτο υπερβαίνουμε την πεπατημένη και αλλάζουμε ταχύτητα. H
αγωνιστική μας ομάδα (συντονιστής ο Νίκος Γενεράλης, συνεργάτες όλο το
συντακτικό μας επιτελείο), κάνει τα πρώτα της βήματα και ελπίζουμε να είναι
αργά αλλά σταθερά. O νεαρός μηχανικός Κώστας Λακαφώσης που θα έχει την
ευθύνη μετακίνησης του 4Τ-Φίατ Cinquecento σε... «κλειστή διαδρομή» δεν
έχει τίποτα να αποδείξει και το ξέρει. Σε άλλους χώρους, στα μεταπτυχιακά
του και στα κείμενά του δικαιολογείται η πίεση. Στους αγώνες, ας την αφήσει
(ακόμη) σε άλλους.
«Τρέχουμε», γιατί πρέπει να είμαστε ζωντανοί, υγιείς και συνεπείς σε όλους
τους χώρους της αυτοκίνησης δίνοντας και την ευκαιρία στους συνεργάτες μας
να βελτιώνονται σε όλα τα επίπεδα κάτω από όλες τις συνθήκες.
Όσοι πιστοί βρεθείτε στα αυτοσχέδια πιτ της ομάδας, μη διστάσετε να
πλησιάσετε, να ρωτήσετε και ?γιατί όχι? να κρίνετε την εικόνα.
Περισσότερα, σε επόμενη επικοινωνία από το μπάκετ του Κ.Λ. οπότε θα
αναφερθούμε σε λεπτομέρειες γύρω από το δικό μας Φίατ, τους ανθρώπους μας
και τους όποιους συνεργάτες μας «ρισκάρουν» ποντάροντας σε ένα έμπειρο
άλογο με νεαρό αναβάτη. Μείνετε μαζί μας._ Σ.Χ.
ΥΓ.: Είπε «ναι». Αλίμονο, αν δεν παίρναμε έγκριση από τον «Καβ». Απλά, η
ματιά του έκρυβε τη συνηθισμένη αγωνία. Κάτι σαν προειδοποίηση για προσοχή
εφόλης της ύλης. Τις κρυφές του σκέψεις τις γνωρίζουμε, αλλά παίρνουμε το
ρίσκο, την ευθύνη και προχωράμε.._Σ.Χ.
Ανάβαση Ριτσώνας
1-2 Μαρτίου
Οργάνωση: ΠΑΛΑΣ
Πώς θα πάτε: από Χαλκίδα, στην έξοδο προς Ριτσώνα-Θήβα
Σάββατο πρωί: Τεχνικός Έλεγχος, δοκιμές
Κυριακή πρωί: αγώνας (δύο σκέλη)
Η περσινή μας συμμετοχή ήταν σίγουρα διασκεδαστική για το πλήρωμα (χώμα
γαρ), αλλά και πολύ καλή απόδειξη της αξιοπιστίας του μικροσκοπικού
αυτοκινήτου. Ο Κ.Λ. «έψησε» τον Σ.Κ. να συνοδηγήσει, και η συμμετοχή στο
Ράλι Σπριντ στο Κιάτο ήταν επιτυχημένη σε όλα τα επίπεδα.
Βρεθήκαμε στην Ανάβαση Ριτσώνας μαζί με τον Τάσο Μήτση (νικητή της περσινής
ανάβασης ανάμεσα στα Τσινκουετσέντο), και ο Δ.Π. (βλέπε «Πρωτό») ανέλαβε
την απεικόνιση επί χάρτου. Όσο για τα μυστικά της ανάβασης, το πιο βασικό
(ειδικά με ένα μικρό και αδύναμο αυτοκίνητο) είναι η στρωτή και ομαλή
οδήγηση, με πολύ απαλές κινήσεις και όσο γίνεται λιγότερα γλιστρήματα. Οι
φουρκέτες φαίνονται εύκολες, θέλουν όμως προσοχή (κυρίως η Κ1), γιατί μια
άτσαλη είσοδος μπορεί να κοστίσει σε χρόνο. Οι πιέσεις στα λάστιχα,
σημαντικό στοιχείο στις αναβάσεις, κυμαίνονται από 32-30 μέχρι 34-34
(εμπρός-πίσω) για τους περισσότερους συμμετέχοντες στο Τροφέο, αλλά εδώ
είναι θέμα προσωπικού τρόπου οδήγησης και ο καθένας έχει βρει μόνος του το
συνδυασμό που του ταιριάζει.