Special Stage
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΙH αλήθεια και το ψέμα!
Ήτανε στραβό το κλίμα, δημοσιεύθηκε και συνέντευξη του Βάλτερ Ρερλ στον
ξένο Τύπο με σχόλια «λίαν επιεικώς» δυσμενή για το μέλλον των ράλι, και όχι
μόνο, (περνά γενεές δεκατέσσερις τους οδηγούς αγώνων με εξαίρεση το Σάινθ)
και το παζλ συμπληρώθηκε. H αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια γενικότερη
ανησυχία και αναταραχή στο χώρο των αγώνων. Αιτία: η αλλαγή της μορφής των
αγώνων. Πολλοί μιλούν για «θάνατο» των ράλι, άλλοι τα βάζουν με το Ρίτσαρντ
και άλλοι με τη FIA. Ποια η αλήθεια και ποιο το ψέμα;
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Σίγουρα χρονικά τα ράλι περιορίστηκαν
από 3 ή 4 ημέρες, σε λιγότερο από τρεις. Ταυτόχρονα αυξήθηκε ο αριθμός τους
από 9 (πέρυσι) σε 14 (φέτος). Από την άλλη, αν στις τρεις ομάδες που
συμμετέχουν με πλήρες πρόγραμμα στο πρωτάθλημα υπολογίσει κανείς την
επάνοδο της TTE στο τέλος της χρονιάς, τότε μόνο για υποβάθμιση σε επίπεδο
συμμετοχών κορυφής δεν μπορούμε να μιλάμε. Ταυτόχρονα αυξήθηκε η δυνατότητα
διεκδίκησης τίτλων από όλες τις ομάδες που συμμετέχουν. Έτσι με τους νέους
κανονισμούς και το σύστημα βαθμολόγησης που ισχύει, όλες οι ομάδες έχουν
τις ίδιες πιθανότητες να κερδίσουν τον τίτλο, αφού ουσιαστικά ισχύει το
αμερικάνικο σύστημα: «ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα».
Μάλιστα, με την έλλειψη της «υπερομάδας» τύπου Λάντσια, όλοι «παίζουν» στα
ίσια, πράγμα που σημαίνει αύξηση του ανταγωνισμού και ζήτω το θέαμα(;). Ας
μην ετοιμάζομαστε να πανηγυρίσουμε, όχι όμως και να τα βάψουμε μαύρα,
επειδή αρκετά πράγματα άλλαξαν στη δομή των αγώνων. Θυμάστε τα σχόλια όταν
αποσύρθηκε το Γκρουπ B;
Βέβαια, με το νέο τρόπο βαθμολόγησης σύμφωνα με τον οποίο η κάθε ομάδα
δηλώνει τις δύο συμμετοχές που θα βαθμολογηθούν πριν από κάθε αγώνα,
περιορίστηκαν οι θέσεις αξιόλογων οδηγών (όπως οι Τιρί, Οριόλ Ντελεκούρ..),
αφού οι ομάδες χρειάζονται πια μόνο δύο συμμετοχές. Αν όμως προσθέσει
κανείς την οικονομική κρίση, σίγουρα θα καταλάβει ότι για να οδηγήσει
κανείς σήμερα στο ΠΠΡ πρέπει να έχει από πίσω του ή κάποιον καλό
υποστηρικτή ή μια μεγάλη αγορά. O χορηγός ίσως επιβάλει επιλογές με
υποκειμενικά κριτήρια, αλλά ταυτόχρονα είναι η κινητήρια δύναμη για να μπει
καινούρια τεχνολογία στους αγώνες, με αποτέλεσμα ο ανταγωνσιμός και σε αυτά
τα επίπεδα να ανεβαίνει κατακόρυφα. Είναι γεγονός ότι όποια ομάδα εφαρμόσει
πρώτη νέα τεχνολογία, αποκτά αμέσως πλεονέκτημα. Φυσικά, δεν αναφερόμαστε
σε επιλογές τύπου Κουάτρο. Οι μάχες εδώ γίνονται «σώμα με σώμα» και κάθε
νέα εφαρμογή φέρνει μια ακόμα καινούρια, με αποτέλεσμα οι διαφορές να
κρίνονται στη λεπτομέρεια. Έτσι, για παράδειγμα, η Σουμπαρού χρησιμοποίησε
πρώτη το ενεργητικό διαφορικό και ήταν ένα βήμα μπροστά. Την επόμενη χρονιά
η Μιτσουμπίσι εφάρμοσε βελτιωμένο το ίδιο σύστημα και σε συνδυασμό με τον
καλύτερο κατασκευαστικά κινητήρα ήταν άπιαστη. Φέτος τα Λάνσερ
χρησιμοποιούν σειριακό κιβώτιο ταχυτήτων, το οποίο πριν από μερικά χρόνια
προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εξελίξουν οι Βρετανοί της Φορντ.
Πιο απλά, οι διαφορές μεταξύ των ομάδων είναι πολύ μικρές και δεν υπάρχουν
φαβορί. Όσο για το θέαμα, αυτή τη στιγμή τα ράλι είναι η μόνη μορφή αγώνων
που επιτρέπει στο θεατή να παρακολουθήσει τη μαγεία των αγώνων αυτοκινήτου
χωρίς περιορισμούς και κάτω από όλες τις συνθήκες. Καλοί οι αγώνες
ταχύτητας τουρισμού, ακόμη καλύτερη σε τεχνολογία η F1, αλλά είναι κοινό
μυστικό ότι τέτοιους αγώνες τους παρακολουθείς καλύτερα από την πολυθρόνα
του σπιτιού σου και μέσα από το μαγικό κουτί.
Ας δώσουμε πίστωση χρόνου να εφαρμοστούν οι νέοι κανονισμοί και αν
αποτύχουν, ας τους... λιθοβολίσουμε. Πάντως, απέχουμε πολύ από το
τραβηγμένο σχόλιο «πεθαίνουν τα Ράλι».
Ψυχραιμία, και άλλωστε το νέο πρωτάθλημα με τους 14 αγώνες μόλις ξεκίνησε
και μάλιστα με εκπλήξεις._Π.Π.
λεζάντα
Οι γάλλοι θεατές διαμαρτυρήθηκαν με το δικό τους τρόπο γράφοντας συνθήματα
στις ειδικές του Μόντε Κάρλο. Καλό ήταν να διαδήλωναν και έξω από τις
γαλλικές εταιρίες που απέχουν από το ΠΠΡ. Ίσως έτσι αφυπνιστούν και
επαναφέρουν στο προσκήνιο οδηγούς με ταλέντο σαν τον Ντελεκούρ και τον
Οριόλ. (φωτ. Ρεπόρτερ)
ΑΠΑΤΗ!
Έτσι κέρδισε ο Λιάτι!
Αλλαξαν το αυτοκίνητό του στο τελευταίο σκέλος του αγώνα, αλλά ξέχασαν να
αλλάξουν τα αυτοκόλλητα, και αυτή τη φορά τους έπιασαν.
...Κάπως έτσι θα ήταν ο τίτλος στην περιγραφή του Μόντε Κάρλο Ράλι, αν
βλέπαμε παντού απάτες και σκάνδαλα. Όμως το μόνο που άλλαξε στο αυτοκίνητο
του Λιάτι ήταν τα αυτοκόλλητα. Έτσι στη Σούπερ Ειδική του Μονακό που
επιτρέπεται η διαφήμιση τσιγάρων τα Ιμπρέζα είχαν αυτοκόλλητα 555, ενώ στις
υπόλοιπες ειδικές διαδρομές που ήταν σε γαλλικό έδαφος και απαγορεύεται η
διαφήμιση τσιγάρων δεν είχαν. Τι είναι το μάρκετινγκ... μπορείς να την
πατήσεις από τη μια στιγμή στην άλλη.
?απόηχος
ΔΕΚΑ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΑΡΓΥΡΙΟΥ
απόδοση: Π. Παπαμιχαήλ
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ
1.Μόντε Κάρλο ή Ακρόπολις?
Ακρόπολις
2.Οι διαφορές?
Φέτος το Μόντε ήταν καλύτερο από πέρυσι είχε τα πάντα: βροχή, χιόνι, πάγο,
όμως το χώμα είναι άλλη αίσθηση. Στο Μόντε Κάρλο επενδύονται πολλά χρήματα,
στο Ακρόπολις, δυστυχώς όχι.
3.Τι σε προβλημάτισε περισσότερο στο Μόντε Κάρλο?
O πάγος.
4.Θα ξαναδοκίμαζες?
Με τις ίδιες καιρικές συνθήκες, σίγουρα ναι.
5.Το επίπεδο των ξένων σε σχέση με τους Έλληνες?
Σε αυτές τις συνθήκες είναι καλύτεροι.
6.Πώς ένιωθες που αντιπροσώπευες τα ελληνικά χρώματα;
Ένιωθα την ανάγκη να ανεβάσω όσο πιο ψηλά στη ράμπα του τερματισμού την
ελληνική συμμετοχή.
7. Δεν το κατάφερες, όμως?
Ατυχίες και ελλιπής προετοιμασία.
8.Δεν έκανες αρκετές δοκιμές?
Αντιμετώπισα οικογενειακά, αλλά και οικονομικά προβλήματα.
9.Πρωταθλητής Ελλάδας ή στην εξάδα του Μόντε?
Σίγουρα στην εξάδα του Μόντε.
10.Συμβουλή για τον επόμενο?
Πολλές δοκιμές.
λεζάντα
O Κώστας Αργυρίου σε κάποιο σέρβις στο ράλι Μόντε Κάρλο με τον Νίνι Ρούσο
της Φίατ, και την ελληνική σημαία στην κορυφή του Τσινκουετσέντο..
ΕΔΩ TECHLINK
?Μόντε Κάρλο-4Τ? μέσω μόντεμ
Οι εφημερίδες το χρησιμοποιούν διαρκώς, το ίδιο και αρκετά ξένα περιοδικά
(εβδομαδιαία κυρίως), στους 4T όμως δεν είχε ξανασυμβεί. Και φυσικά
αγχωθήκαμε μέχρι να καταφέρουμε να βρούμε τρόπο να πάρουμε (μέσω τηλεφώνου
και μόντεμ) τις φωτογραφίες από το Ράλι Μόντε Κάρλο, που οι ημερομηνίες του
προηγούμενου τεύχους το έφεραν να ολοκληρώνεται δύο μόλις μέρες πριν από το
«τυπογραφείο». Οκτώ σελίδες ήταν «ανοιχτές» μέχρι τελευταία στιγμή, και αν
αποτυγχάναμε, θα ήταν διπλό το πρόβλημα: και δε θα παρουσιάζαμε το θέμα,
αλλά και θα είχαμε ένα μεγάλο κενό να κλείσουμε...
H διαδικασία είναι ?στη θεωρία τουλάχιστον? απλή: ο φωτογράφος στο τέλος
της ημέρας παίρνει όλα τα φιλμ και τα δίνει σε ένα εργαστήριο γρήγορης
εμφάνισης σε δύο περίπου ώρες, παίρνει τα εμφανισμένα σλάιντ και διαλέγει
τα καλύτερα. Χρησιμοποιώντας φορητό υπολογιστή και φορητό σκάνερ υψηλής
ανάλυσης, μετατρέπει τα σλάιντ σε ψηφιακές εικόνες. Το αμέσως επόμενο βήμα
είναι να τηλεφωνήσει μέσω του μόντεμ του υπολογιστή σε ολόκληρο τον κόσμο,
στέλνοντας τις εικόνες στα έντυπα με τα οποία έχει ήδη συμφωνήσει να
συνεργαστεί. H ποιότητα της εικόνας (και άρα το μέγεθος του ψηφιακού
αρχείου και κατά συνέπεια και ο χρόνος μεταφοράς) έχει σχέση και με τις
απαιτήσεις του κάθε παραλήπτη. Έτσι, αν η τηλεφωνική σύνδεση είναι καλή και
καθαρή, μια εικόνα μέτριας ποιότητας χρειάζεται περίπου τρία λεπτά για να
μεταφερθεί. Το αποτέλεσμα είναι μια έγχρωμη φωτογραφία που μπορεί να
τυπωθεί στο περιοδικό σε μέγεθος περίπου 7x10 εκατοστά (τέτοιες π.χ. ήταν
οι φωτογραφίες με το Τσινκουετσέντο των Αργυρίου-Πετρίτζη στο αφιέρωμά
μας). Αν όλα λειτουργούν όπως πρέπει, τα πράγματα είναι απλά: στήνουμε έναν
υπολογιστή με ένα μόντεμ σε κατάσταση αναμονής, ο φωτογράφος τηλεφωνεί και
συνδέεται με τον υπολογιστή μας, και σε τρία λεπτά μας στέλνει μια μικρή
εικόνα, και σε περίπου δέκα λεπτά μια μεγάλη. Στην πράξη όμως (όπως
διαπιστώσαμε...) τα πράγματα δε γίνονται όπως τα περιμένει κανείς. Στο
Μονακό και στις Γαλλικές Αλπεις οι τηλεφωνικές γραμμές ήταν απαράδεκτες, με
αποτέλεσμα να μην πιάνει γραμμή ο φωτογράφος. Όταν τελικά τα κατάφερε,
έστειλε κάποιες φωτογραφίες από την πρώτη ημέρα. Όμως το επόμενο βράδυ
κόλλησε ο υπολογιστής μας, ήταν κακή και η γραμμή... Εν ολίγοις τρία βράδια
τόσοι άνθρωποι, από τους ακούραστους τεχνικούς μας στην Τεκλίνκ που
ανέλαβαν την τεχνική πλευρά του θέματος, μέχρι την Π.Π. και τον Κ.Λ. που
παρακολουθούσαν το συντονισμό από το Μόντε Κάρλο και την Αθήνα αντίστοιχα,
αλλά και τον Σ.Χ. που αγχώθηκε, μη συμμεριζόμενος τη γενικότερη αισιοδοξία,
χάσαμε στην κυριολεξία τον ύπνο μας. Τελικά, σε συνεργασία με τους
διάφορους «Μακ» του Ράινχαρντ Κλάιν και τις ενωμένες δυνάμεις της Ρεπόρτερ,
καταφέραμε να μαζέψουμε δεκατέσσερις «ηλεκτρονικές» φωτογραφίες.
?Φιοράνο - 4Τροχοί μέσω Ίντερνετ
Έναν πρωτότυπο τρόπο παρουσίασης επέλεξε η ομάδα της Ζάουμπερ για το
καινούριο της μονοθέσιο. Στις 10 Φεβρουαρίου, την ημέρα της παρουσίασης,
δημοσιογράφοι αλλά και ιδιώτες από όλο τον κόσμο μπορούσαν επί δύο
ολόκληρες ώρες να συνομιλήσουν με τους οδηγούς της ομάδας, τον αρχιμηχανικό
Οσάμου Γκότο, αλλά και τον επικεφαλής της ομάδας Πέτερ Ζάουμπερ. Παρόντες
στη συζήτηση και οι 4T μέσω του κόμβου της Τεκλίνκ. Χρησιμοποιώντας το
πρόγραμμα Internet Explorer σε συνδυασμό με το ichat plugin που δίνει τη
δυνατότητα για multi user teleconferance στο Web, συζητήσαμε με τους
ανθρώπους της Ζάουμπερ και σας παραθέτουμε την εικόνα για του λόγου το
αληθές.