Nίκος Mάργαρης
ΟΙΚΟ-ΛΟΓΙΚΑ«Σχεδόν όλα τα νησάκια μας είναι σήμερα νοικιασμένα. Τα εκμεταλλεύονται
υποτιθέμενοι κτηνοτρόφοι, οι οποίοι για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι η
προώθηση των πλαστών δηλώσεων για τον αριθμό των εκτρεφόμενων γιδιών και οι
κοινοτικές επιδοτήσεις?»
Ενοικιάσεις νησιών σε κτηνοτρόφους
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ίσως περίεργο, αλλά πριν από δέκα χρόνια είχα κανονίσει σχεδόν τα
πάντα για να νοικιάσω ένα μικρό νησί. Μάλιστα, αγαπητοί μου. Μόνο με το
ποσόν των 30.000 δραχμών (καλά διαβάσατε, το ετήσιο ενοίκιο ήταν μόλις
τριάντα χιλιάδες δραχμές) θα είχα ένα νησάκι.
Την εποχή που θεωρούσα (ανοήτως) ότι συμμετείχα ενεργά στην ανάπτυξη ενός
ταλαίπωρου νησιού στα Δωδεκάνησα ?το όνομα του οποίου ουδεμία σημασία έχει?
διαπίστωσα ότι κάθε χρόνο ο δήμος του νησιού έβγαζε στη δημοπρασία
περισσότερα από είκοσι νησάκια. Μάλιστα, μερικά από αυτά ήταν μεγάλα, με
λιμάνι, κάστρα και οικισμούς, οι οποίοι εγκαταλείφθηκαν μόλις προ
δεκαπενταετίας.
Με εξευτελιστικό, στην κυριολεξία, ενοίκιο, τα νησιά αυτά ενοικιάζονται σε
κτηνοτρόφους, οι οποίοι τα χρησιμοποιούν για τη βόσκηση γιδιών.
H κύρια αιτία για την οποία αποφάσισα να νοικιάσω το νησί ήταν απλή. Εγώ θα
το άφηνα χωρίς να βάλω πάνω του γίδια. Στη συνέχεια θα άρχιζα παρατηρήσεις
και μετρήσεις με μια ομάδα συνεργατών μου πάνω στην πιθανολογούμενη
αποκατάσταση της φυσικής βλάστησης «δι? ιδίων δυνάμεων». Φυσικά, θα κάναμε
παράλληλα μετρήσεις στο διπλανό νησάκι, πάνω στο οποίο χαλούσε ο κόσμος
στις «καψάλες» (έτσι λένε στα Δωδεκάνησα τις φωτιές που βάζουν οι
κτηνοτρόφοι) και το ξύρισμα της βλάστησης από τα γίδια. Θα καταφέρναμε,
ύστερα από μερικά χρόνια, να μετατρέψουμε τη γυμνή βραχονησίδα σε ντυμένη
θαμνονησίδα ή ακόμη και σε δασονησίδα.
Ήταν, κατά τη γνώμη μου, ιδιαίτερα χρήσιμο να αποδείξουμε στην πράξη και
πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι η χωρίς έλεγχο κτηνοτροφία στα νησιά μας
οδηγούσε και οδηγεί σε ανυπολόγιστες καταστροφές, χωρίς να προσφέρει τίποτα
σε αντάλλαγμα.
Σχεδόν όλα τα νησάκια μας, για τα οποία χύνονται αυτές τις ημέρες ποταμοί
δακρύων, από όλες τις πλευρές, είναι σήμερα νοικιασμένα. Τα εκμεταλλεύονται
υποτιθέμενοι κτηνοτρόφοι, οι οποίοι για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι η
προώθηση των πλαστών δηλώσεων για τον αριθμό των εκτρεφόμενων γιδιών και οι
κοινοτικές επιδοτήσεις. Φαίνεται ίσως απίστευτο, αλλά υπάρχουν στις
Κυκλάδες νησάκια τα οποία νοικιάστηκαν πέρυσι με ετήσιο μίσθωμα 15.000
(δεκαπέντε χιλιάδων δραχμών) τα οποία έχουν παραχωρηθεί στην καταστροφή.
Ας επανέλθουμε όμως στη δική μου περίπτωση. Διαδόθηκε, λοιπόν, στο μικρό
νησιωτικό οικισμό η πρόθεσή μου να λάβω μέρος στην (προσυνεννοημένη...)
«δημοκρατική» δημοπρασία. Φυσικά, οι φήμες που συνόδευσαν τη σκέψη μου ήταν
πέρα από κάθε περιγραφή. Ως και την πιθανή παρουσία θησαυρού από πειρατές
και ανασκαφών για αρχαιοκαπηλία. Ένας από τους κτηνοτρόφους που νοίκιαζαν
το νησί με πλησίασε ένα βράδυ με περίεργες διαθέσεις:
- Να σου πω κάτι, καθηγητή;
- Έλα.
- Το νοικιάσεις δεν το νοικιάσεις, εμείς τα γίδια θα τα βάλουμε!
Το σκέφθηκα από δω, το σκέφθηκα από εκεί, κατέληξα σε αδιέξοδο. Έτσι δε
νοίκιασα το νησί.
Είναι στ? αλήθεια περίεργο από τη μια πλευρά να αφήνουμε στο έλεος της
φωτιάς, της υπερβόσκησης και των γιδιών αναρίθμητα νησιά και νησάκια του
Αιγαίου και από την άλλη να χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα για τις εθνικές
ιδιοκτησίες που ξεπουλάμε. Αν ενδιαφερόμαστε στ? αλήθεια για τα νησιά,
γιατί δεν τα προστατεύουμε;
Μήπως επομένως θα πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος την υποκρισία και να
προσέξουμε περισσότερο τα νησιά και ?πέρα από τους όποιους γείτονες? και
τους σημερινούς ενοικιαστές και καταπατητές;_Ν.Μ.