Nissan Primera GT
Αλλοθι...
H κατηγορία των μεσαίων οικογενειακών με «σπορτίφ» προσανατολισμό
παρουσιάζει ενδιαφέρον σε χώρες, όπου το οδικό δίκτυο επιτρέπει την κάλυψη
μεγάλων αποστάσεων στο μικρότερο δυνατό χρόνο.
Διατηρώντας όλα τα θετικά των βασικών εκδόσεων (μεγάλοι χώροι για επιβάτες
και αποσκευές, χαμηλό κόστος κτήσης και συντήρησης) και χρησιμοποιώντας
δίλιτρους ισχυρούς κινητήρες, αποκτούν αξιοπρεπείς επιδόσεις και παρέχουν
το άλλοθι της απόκτησής τους στους λίγο πιο ...«ανήσυχους» οικογενειάρχες.
TO ΠΡΙΜΕΡΑ δεύτερης γενιάς, παρά την εξωτερική συντηρητική του εμφάνιση,
ήταν και παραμένει πρόταση κορυφής στη μεσαία κατηγορία. Συνδυάζοντας
χώρους, ποιότητα κατασκευής και, κυρίως, οδική συμπεριφορά «δυτικού τύπου»
καταφέρνει να πείθει και ν? αντιμετωπίζει κατάματα τον ακριβότερο ευρωπαϊκό
ανταγωνισμό.
H κορυφαία έκδοση της σειράς που παρουσιάστηκε στην Έκθεση της Γενεύης,
αυτή με την πολυφορεμένη (και ολίγον παρεξηγημένη) ονομασία GT, ολοκληρώνει
προς τα πάνω την γκάμα και παράλληλα προσπαθεί να συντηρήσει την καλή
εντύπωση που μας είχε αφήσει το προηγούμενο μοντέλο, εκεί στις αρχές τις
δεκαετίας του ?90.
H διαδικασία αυτής της δοκιμής δεν ακολούθησε την πεπατημένη, αφού μεγάλο
μέρος της περιλάμβανε διαδρομές σε «πραγματικές συνθήκες»: τους ευρωπαϊκούς
αυτοκινητόδρομους.
Ταξιδέψαμε λοιπόν στο Αμστερνταμ, όπου παραλάβαμε το ασημένιο τετράθυρο
Πριμέρα και επιστρέφουμε οδικώς, παρατηρώντας την Ευρώπη των πολλών
ταχυτήτων και κρατώντας σημειώσεις για ένα GT ύψηλών ταχυτήτων.
«Συννεφιασμένο» ξεκίνημα
H καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται, λένε, και η αλήθεια είναι ότι η πρώτη
μας επαφή με το αυτοκίνητο δεν ήταν αυτό που λένε «ξαφνικός έρωτας». Θέλετε
αυτό το (μη)-χρώμα, θέλετε η δίχως φειδώ χρήση αεροδυναμικών βοηθημάτων, το
αυτοκίνητο δεν ενθουσιάζει με την εμφάνισή του και δεν είναι αυτό που θα
λέγαμε διακριτικό.
Πάντως οι φωτογραφίες το αδικούν και σίγουρα από κοντά δείχνει καλύτερο,
κυρίως το πεντάθυρο που είχαμε στη διάθεσή μας (βγαίνει και σε τετράθυρο).
H είσοδος στο εσωτερικό βελτιώνει σαφώς την κατάσταση. Τέλεια θέση
οδήγησης, με τα καθίσματα τύπου μπάκετ να διαθέτουν πολύ καλή ?δερμάτινης
επένδυσης? πλευρική στήριξη.
O διάκοσμος, αν και προσεγμένος αισθητικά και με καλά υλικά, δεν διαφέρει
ουσιαστικά από αυτόν του απλού Πριμέρα αλλά αυτό δεν είναι οπωσδήποτε
κατακριτέο.
Πάντως ο εξοπλισμός κρίνεται πλήρης (αερόσακκοι οδηγού-συνοδηγού,
κλιματισμός, και ABS στάνταρ) ενώ και οι εργονομικές ατέλειες λάμπουν διά
της απουσίας τους.
Καλύτερη συνέχεια
Τα καλά σημάδια πολλαπλασιάζονται στην πρώτη επαφή με τον επιλογέα
ταχυτήτων. Γρήγορος και ακριβέστατος, σε συνδυασμό μάλιστα με τον
προοοδευτικό συμπλέκτη, κάνουν τη ζωή του οδηγού αρκετά εύκολη, ιδίως αν
συνυπολογίσουμε ότι ο τελευταίος θα πρέπει να καταφεύγει πολύ συχνά στη
χρήση τους για να κρατήσει τον κινητήρα σε καλή φόρμα. Και εδώ είναι που
το? καλό τριτώνει.
Αναφερόμαστε φυσικά στον κινητήρα που καταφέρνει να σε κερδίζει αμέσως.
Χωρίς περιστροφές και περιττές «κουβέντες» αναλαμβάνει να σε «μπάσει» στο
νόημα αυτού του διαφορετικού Πριμέρα, εκπέμποντας έναν χαρακτηριστικό,
γεμάτο ζωντάνια και υποσχέσεις ήχο.
Οι συστάσεις είναι περιττές για το σύνολο-διαμάντι που ως τώρα «κοσμούσε»
το κορυφαίο Αλμέρα με την ένδειξη GTi, αλλά παράλληλα, βρίσκεται και στο
αγωνιστικό? «μέτωπο» εντός και εκτός Ελλάδας.
Κωδικός SR20DE, κι αν αυτό δε σας θυμίζει τίποτε, παραθέτουμε τα στοιχεία:
Τετρακύλινδρος σε σειρά, κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου από αλουμίνιο, με 4
βαλβίδες στον κύλινδρο, 2 εκκεντροφόρους επικεφαλής και τροφοδοσία με
ψεκασμό πολλαπλών σημείων.
Με μικρής έκτασης επεμβάσεις αποδίδει πλέον 150 ίππους στις 6.100 σ.α.λ. με
μέγιστη ροπή 18.5 Kgm στις 4.800 στροφές. Οι αλλαγές αυτές επέδρασαν τόσο
στην καμπύλη της ροπής που τώρα είναι πιο
ομαλή όσο και στη μείωση της κατανάλωσης σε σχέση με το παλιό μοντέλο.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η μέση τιμή κατανάλωσης σε όλη τη διάρκεια της
δοκιμής, με πολύ και γρήγορη οδήγηση σε ευρωπαϊκούς αυτοκινητόδρομους,
κυμάνθηκε στα 11,2 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, τιμή κατα μισό λίτρο μικρότερη
από το παλιό GT.
Οι επιδόσεις είναι κι αυτές σαφώς βελτιωμένες. Όχι τόσο στη διαδικασία του
«0-100», όπου σημειώνουν ακριβώς την ίδια επίδοση (9,2 δευτερόλεπτα), όσο
στην κάλυψη του πρώτου χιλιομέτρου, όπου η καλύτερη αεροδυναμική του νέου
μοντέλου υπερνικά την αύξηση του βάρους και καταφέρνει ένα αξιοπρεπέστατο
30,2?? (μοντ. ?90: 30,8??). Αντίστοιχες είναι και οι βελτιώσεις τόσο στις
ρεπρίζ όσο και σε τελική ταχύτητα (220 χλμ./ώρα έναντι 213 του παλιού
μοντέλου).
Οι επί ασφάλτου παρατηρήσεις μας; Δύο και βασικές.
Πρώτη η ?δικαιολογημένη ως ένα βαθμό? έλλειψη ροπής χαμηλά, κάτι που σε
αναγκάζει να προσπαθείς περισσότερο με το δεξί χέρι, αν θέλεις να
επαληθεύεις ανά πάσα στιγμή την ένδειξη GT στο πίσω μέρος.
Και δεύτερη, η έντονη παρουσία του περίσσιου βάρους (1.253 κιλά το
τετράθυρο και 1.267 το πεντάθυρο) που «πνίγει» όλες τις καλές προθέσεις του
δίλιτρου κινητήρα.
Πάντως δεν πρέπει επ? ουδενί να μας διαφεύγει η απουσία του «i» από τον
τίτλο του Πριμέρα GT, οπότε επανερχόμαστε στην τάξη και αναφέρουμε:
Στον αυτοκινητόδρομο, ο πολυβάλβιδος κινητήρας ?με μαύρο καπάκι πλέον?
σπρώχνει το αυτοκίνητο με τρόπο ψυχωμένο και αποφασιστικό. Είναι αρκετά
ελαστικός και εύστροφος με σαφή προτίμηση στην απαγορευμένη ζώνη του
στροφόμετρου.
Γενικά μιλώντας, ο κινητήρας επιτρέπει στο Πριμέρα GT κρατάει με ιδιαίτερη
ευκολία αρκετά υψηλές μ.ω.τ. χωρίς ο θόρυβος (αεροδυναμικός ή μηχανικός) να
κάνει έντονη την παρουσία του.
Όμως σ? αυτά τα πολλά χιλιόμετρα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος που καραδοκεί
στους αυτοκινητόδρομους είναι η λανθασμένη εκτίμηση από τον προπορευόμενο
της ταχύτητάς σου.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που «πετάχτηκε» εμπρός μας κάποιος στην αριστερή
λωρίδα και ήταν πάντα ανακουφιστικό ν? ανακαλύπτεις πως οι κορυφαίες
προδιαγραφές των φρένων του Πριμέρα επαληθεύονται και στην πράξη.
Αν συνηθίσεις τη λίγο βαριά πρώτη εντύπωση του πεντάλ, ανακαλύπτεις πως
έχεις να κάνεις μ? ένα σύστημα υψηλών απαιτήσεων χωρίς δείγμα κόπωσης ή
αναποτελεσματικότητας στη σκληρή και συνεχή χρήση.
Ολοκλήρωση
Ως γνωστόν η κίνηση στους ευρωπαϊκούς αυτοκινητοδρόμους έχει κάποια βασικά
και εντελώς άγνωστα σε μας χαρακτηριστικά.
Δρόμοι χωρίς το παραμικρό εξόγκωμα, μεγάλες ευθείες διακοπτόμενες από
ανοικτές καμπές, όλα αυτά συνιστούν πολύ εύκολο πεδίο για το επίπεδο
εξέλιξης που έχουν φτάσει οι σημερινές αναρτήσεις.
Και πράγματι, το Πριμέρα GT δεν αντιμετωπίζει δυσκολίες στο να περάσει με
άριστα κι αυτές τις εξετάσεις. Διατηρώντας σε βασικές γραμμές την ανάρτηση
του απλού μοντέλου (γόνατα με κάτω τριγωνικά ψαλίδια, ράβδους ελέγχου και
αντιστρεπτική εμπρός, άκαμπτος άξονας Σκοτ-Ράσελ με πολλαπλούς συνδέσμους
πίσω), έχει λίγο πιο σκληρή ρύθμιση. Αυτό, μαζί με την αύξηση του
μετατροχίου κατά 6 χιλιοστά εμπρός-πίσω, αποτελούν το σύνολο των αλλαγών
στο κορυφαίο Πριμέρα.
Πέρα από τη σχεδιαστική πρωτοτυπία, καταφέρνουν, όπως μας έχουν δείξει και
στο απλό μοντέλο, να αποδίδουν θαυμάσια, πληροφορώντας με σαφήνεια τον
οδηγό για την κατάσταση του οδοστρώματος, ενώ δεν επιτρέπουν στο αμάξωμα να
πλέει στις μεγάλες ταχύτητες. Παρά τον σπορτίφ προσανατολισμό διατηρούν τα
επίπεδα της άνεσης σε πολύ υψηλό σημείο και δεν κουράζουν σε πολύωρα
ταξίδια.
Αν και μεγάλο μέρος της δοκιμής έγινε σε ευρωπαϊκούς δρόμους, τα ελληνικά
«χιλιόμετρα» δεν είχαν να προσθέσουν κάτι αρνητικό στην γενικά καλή εικόνα.
Αντίθετα, πρόσθεσαν ένα ακόμα πλεονέκτημα: τη θετικότατη αντίδραση στα
ενδημικά παντός είδους (και? εργολάβου) σαμαράκια-λακκούβες κ.λπ. Μάλιστα
εδώ αξίζει να παρατηρήσουμε ότι η συμπεριφορά της πίσω ανάρτησης σ? αυτή
την ψυχο-(αυτοκινητο)φθόρο κατάσταση μάς έκανε πολύ καλή εντύπωση, αφού
απορροφά τις εγκάρσιες ανωμαλίες, δίχως να ενοχλεί με τις γνωστές στα
ιαπωνικά αυτοκίνητα «ξερές» αντιδράσεις.
Και φθάνουμε έτσι στο επίμαχο σημείο: την προσαρμογή του αυτοκινήτου στα
πάτρια εδάφη. Καταφέρνουν όλα αυτά τα παραπάνω επιμέρους θετικά να
δημιουργήσουν ένα ανάλογο σύνολο; Και μάλιστα σ? ένα οδικό δίκτυο που τις
περισσότερες φορές λειτουργεί σαν παραμορφωτικός καθρέπτης για αυτοκίνητα
που στο εξωτερικό μας εντυπωσίασαν;
Χωρίς ενδοιασμούς η απάντηση είναι καταφατική.
Καλοστημένο και στιβαρό πλαίσιο, κινητήρας? «ήχος και φως», φρένα σε διαρκή
ετοιμότητα και η πρώτη επαφή με το ?ευτυχώς ερημικό ακόμα? επαρχιακό και
ορεινό οδικό μας δίκτυο, οδηγεί σε ευτυχή συγκυρία. Οι μεγάλοι τροχοί
(195/60 VR 15) δεν σπινάρουν χωρίς αιτία, οι αναρτήσεις δεν επιφυλάσσουν
εκπλήξεις και η υποστροφή είδος εν ανεπαρκεία ή, και εν πάση περιπτώσει,
ελεγχόμενη εν τη γενέσει της. Μοναδικό πρόβλημα το μέγεθος και το βάρος του
αυτοκινήτου που μοιάζει να δυσανασχετεί κάπως σε τέτοιου είδους
διαδικασίες.
Είπαμε αυτοκίνητο Υψηλού Τουρισμού και όχι φονέας χρονομέτρων και πάμε
λοιπόν στην εθνική ή για ν? ακριβολογούμε στην? «εθνική». Κι εδώ η
κατάσταση εξελίσσεται ομαλά, σε συνέχεια της ήδη πολύ καλής εντύπωσης που
έχουμε σχηματίσει ως αυτή τη στιγμή.
Το τιμόνι είναι σαφές, ακόμα και στις μεγάλες ταχύτητες, ο συνδυασμός
πλαισίου-αναρτήσεων υπεράνω υποψίας, ενώ οι 150 ίπποι του εύστροφου
κινητήρα? συμβόλαιο ζωής στο επικίνδυνο (επιεικώς) οδικό δίκτυο της
πατρίδας μας. Οι απρόβλεπτες αντιδράσεις απουσιάζουν παντελώς, το
εξελιγμένο ABS δουλεύει άψογα και όλα συντείνουν στην όσο το δυνατόν
μεγαλύτερη ευχαρίστηση του οδηγού.
Πρόταση επί της ουσίας
Το Πριμέρα GT συνεχίζοντας την πολύ καλή φήμη του μοντέλου που αντικαθιστά,
αντιπροσωπεύει και στις μέρες μας μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση στην
κατηγορία των μεσαίων σπορτίφ οικογενειακών.
Με κινητήρα πρώτης γραμμής, με αναρτήσεις και πλαίσιο άψογα στημένα, με
τεράστιους χώρους και αποδεδειγμένη μηχανική αξιοπιστία και, κυρίως, με
οδική συμπεριφορά-πρότυπο αποτελεί σίγουρη λύση για τον συνειδητοποιημένο
οικογενειάρχη που αναζητά και μια σπορ επίφαση στο αυτοκίνητό του.
Σημαντικότερο μειονεκτήματά του η έλλειψη πρεστίζ που μάλιστα επιτείνεται
και από τον ίδιο τον κατασκευαστή με τις ανεξήγητες επιλογές του τόσο στο
εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό του
αυτοκινήτου.
Βλέπετε, σε μια αγορά σαν την ελληνική, που τα 2 λίτρα είναι η οροφή της,
τα 9,5 εκατομμύρια που απαιτούνται για την απόκτησή του είναι πολλά και
πρέπει να επαληθεύονται σε πολλούς τομείς. O ευρωπαϊκός ανταγωνισμός είναι
πολύ δυνατός και δε συγχωρεί λάθη ή παραλείψεις.
Πάντως όπως και να έχει, το νέο Πριμέρα GT είναι ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο
που αξίζει τα χρήματά του ως την τελευταία δραχμή._4Τ.
Υπέρ
Πολύ καλή οδική συμπεριφορά
Τέλεια θέση οδήγησης
Γρήγορος και θετικός επιλογέας ταχυτήτων
Αναρτήσεις χρυσή τομή άνεσης-σπορτίφ συμπεριφοράς
Δυνατός κινητήρας
Καλές (για την κατηγορία) επιδόσεις
Κατά
Υπερβολική χρήση αεροδυναμικών βοηθημάτων
Αισθητική που δε συνάδει με το δυνατό χαρακτήρα του αυτοκινήτου
Ταξιδεύοντας...
...ΜΕΣΑ σ? ένα γρήγορο αυτοκίνητο μοιάζει σαν να κάνεις ζάπινγκ στις χώρες
της κουρασμένης ηπείρου. Από τις γυάλινες πόλεις του Βορρά στη θαλπωρή της
Μεσογείου, οι γλώσσες και οι συνήθειες των ανθρώπων αλλάζουν κάθε λίγο, τα
χρώματα και οι εντυπώσεις σβήνουν η μία μέσα στην άλλη.
Και το μόνο που μένει ίδιο είναι η γοητεία του ταξιδιού και η αγάπη για το
αυτοκίνητο.
Εκείνο που καταφέρνεις πάντως εύκολα να συλλέξεις είναι ένας έντονος
προβληματισμός τον οποίο συναντάς σε κάθε σου βήμα. H Ευρώπη μαστίζεται από
το? Μάαστριχτ (μια κατά τα άλλα συνηθισμένη, χαμηλών τόνων πόλη) και η
οικονομική κρίση κάνει έντονη την παρουσία της ακόμα και σε χώρες που ως
τώρα δεν είχαν θέση στο δημόσιο λόγο τους για λέξεις όπως ανεργία ή
φτώχεια.
H περιβόητη σύγκλιση μοιάζει απίθανο να επιτευχθεί μέσα στο ?98 και η
κοινωνική αναταραχή δε φαίνεται να αποσοβείται εύκολα.
Τα στιγμιότυπα εναλλάσσονται με απίστευτη ταχύτητα. Οι συνοριακοί σταθμοί
αντιμετωπίζονται πια σαν τουριστικά αξιοθέατα, το αυτοκίνητο έχει αποικήσει
το συλλογικό υποσυνείδητο, ποτέ πριν το ταξίδι στην Ευρώπη δεν ήταν τόσο
απλή, αλλά και ταυτόχρονα τόσο πολύπλοκη, υπόθεση.
Τα δελτία ειδήσεων παντού μοιάζουν όλο και περισότερο σε reality show, η
«Ρούλα» και ο «Αντρέας» της κάθε χώρας έχουν παντού το ίδιο απρόσωπο
βλέμμα, οι πόλεις επάνω ?και δίχως? σύνορα σαν το Στρασβούργο και τη Γενεύη
γεμάτες ζωή αλλά και ένα μούδιασμα για το τέλος του αιώνα.
H Ελλάδα από εκεί μακριά φαίνεται χαμένη στη? Βαλκανιάδα της. Δεν μπορείς
να μην την νοσταλγείς, αλλά δεν παύεις ούτε στιγμή να δυσκολεύεσαι να την
κατανοήσεις. Μήπως όμως αυτός δεν ήταν πάντα ο σκοπός ενός μεγάλου
ταξιδιού: να γνωρίσεις καλύτερα τον τόπο σου; Και τον εαυτό σου,
βεβαίως._Π.Τ.