4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Nίκος Mάργαρης

ΟΙΚΟ-ΛΟΓΙΚΑ

«Σας παρακαλώ, όσοι έχετε παιδιά στο σχολείο, να τα ρωτήσετε ποιος είναι ο
συγγραφέας του βιβλίου του της Ιστορίας των Μαθηματικών ή των Θρησκευτικών.
Εάν υπάρχει μαθητής ο οποίος το γνωρίζει, θα πρόκειται για παιδί-θαύμα?»

Τα βιβλία στην πυρά!

ΚΑΘΕ Ιούνιο που τελειώνουν τα μαθήματα, απαράδεκτες σκηνές διαδραματίζονται
στα προαύλια των σχολείων. Οι μαθητές, σε κατάσταση έξαλλη, σχίζουν και
καίνε τα βιβλία τους με αλαλαγμούς.
Είναι, προφανώς, λογικό κάτι τέτοιο, μια και όπως είναι γνωστό «μ? όποιον
δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις». Υποθέτω ότι ελάχιστοι θα
λησμόνησαν τις ευγενέστατες σκηνές καψίματος κάποιων ερωτηματολογίων του
Υπουργείου Παιδείας πριν από καιρό από τη Διδασκαλική Ομοσπονδία στην οδό
Μητροπόλεως.
Υποθέτω ότι θα «λύθηκαν τα μάγια» που ταλαιπωρούν τους δασκάλους με αυτή τη
συμβολική πράξη. Έτσι έλυναν και τα μάγια στο Μεσαίωνα με τις μάγισσες που
οδηγούσαν στην πυρά.

Όπως είναι γνωστό, τα βιβλία μοιράζονται στην αρχή κάθε σχολικού έτους
δωρεάν σε όλους τους μαθητές των δημόσιων σχολείων της χώρας. Αυτός είναι ο
λόγος που δεν καίνε τα βιβλία τους οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων, οι
οποίοι τα πληρώνουν σε τιμές, όμως, λογικές μια και εκδίδονται από τον
Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων.
Κάποτε, που είχα ασχοληθεί με το θέμα της απαράδεκτης δωρεάν διανομής των
σχολικών βιβλίων, κάποιος ημιμαθής και προπέτης «δάσκαλος που δίδασκε»
τόνισε αφρίζοντας σε Συνέλευση ότι «και στη Γαλλία μοιράζονται δωρεάν».
Ας δούμε, λοιπόν, το σύστημα των κουτόφραγκων. Εκεί στην αρχή της χρονιάς
πράγματι μοιράζονται τα βιβλία δωρεάν. Όμως, όταν τελειώνει το σχολικό έτος
οι μαθητές τα επιστρέφουν για να τα πάρουν άλλα παιδιά. Αν στη διάρκεια της
χρονιάς λερώσουν ή καταστρέψουν το βιβλίο, το πληρώνουν. Το ίδιο ισχύει και
στην περίπτωση κατά την οποία θέλουν να το κρατήσουν.
Την εποχή που μεγάλη μερίδα των δικών μας καθηγητών και δασκάλων
«καμαρώνουν» τα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο με τα βιβλία, οι γάλλοι
συνάδελφοί τους φυλλομετρούν βιβλία. Τα οποία παραδίδουν τα κουτοφραγκάκια
και τα τακτοποιούν για να μοιραστούν με την έναρξη της νέας σχολικής
χρονιάς.
Τούτο σημαίνει ότι με τον ίδιο αριθμό βιβλίων και μαθημάτων το κόστος του
γαλλικού συστήματος είναι το ένα πέμπτο του δικού μας σπάταλου και ανόητου
συστήματος.

Ας παραμείνουμε, όμως, στο θέμα. Σας παρακαλώ, όσοι έχετε παιδιά στο
σχολείο, να τα ρωτήσετε ποιος είναι ο συγγραφέας του βιβλίου του της
Ιστορίας των Μαθηματικών ή των Θρησκευτικών. Εάν υπάρχει μαθητής ο οποίος
το γνωρίζει, θα πρόκειται για παιδί-θαύμα. Μάλιστα, αγαπητοί μου. Οι
μαθητές μελετούν το βιβλίο μία ολόκληρη σχολική χρονιά, εξετάζονται σε
αυτό, το πιάνουν δηλαδή στα χέρια τους αναρίθμητες φορές κι όμως αγνοούν
τον συγγραφέα! Ποιος φταίει γι? αυτό; Μη μου πείτε, σας παρακαλώ, το
κράτος!
Υπάρχει, όμως, και η περιβαλλοντική εκπαίδευση η οποία συνδέεται με όλα τα
παραπάνω. Διαβάζω έκπληκτος σ? εφημερίδα ότι σε κάποιο σχολείο της Αττικής
από φέτος «τέρμα το σχίσιμο και κάψιμο των βιβλίων». Πριν, όμως, προλάβω να
χαρώ, συνεχίζω το διάβασμα της είδησης και διαπιστώνω ότι «στα πλαίσια του
προγράμματος ανακύκλωσης τα βιβλία που οι μαθητές έσχιζαν από φέτος θα
μαζεύονται και θα πηγαίνουν για πολτοποίηση»!
Ουδείς σκέφτηκε να πει στα παιδιά ότι τα βιβλία είναι για τη βιβλιοθήκη ή,
έστω, για ενθύμιο των παιδικών μας χρόνων;
Τώρα, θα μου πείτε, όταν πέρυσι μια από τις δασικές πυρκαγιές του Υμηττού
ξεκίνησε από το κάψιμο βιβλίων σε σχολείο της Καισαριανής, η πολτοποίηση σε
πείραξε; Λέτε στο μέλλον εκτός από τη γιορτή του Αη-Γιάννη που πηδάμε τις
φωτιές να προστεθεί και μια γιορτή για τα βιβλία;

Ας μου επιτραπεί, για να μη θεωρηθώ άδικος, να ασχοληθώ και με το θέμα της
λεγόμενης επετηρίδας. Για την οποία οι συνδικαλιστικοί φορείς καθηγητών και
δασκάλων είναι πανευτυχείς. Με αυτό το σύστημα είτε ήσουν άριστος φοιτητής,
τελείωσες στα τέσσερα χρόνια, γνωρίζεις ξένες γλώσσες και έχεις και
μεταπτυχιακές σπουδές, είτε ήσουν φοιτητής του «δημοκρατικού» πέντε,
τελείωσες σε δώδεκα χρόνια και δε γνωρίζεις ούτε ελληνικά της προκοπής,
σημασία για το διορισμό και τις προαγωγές σου έχει μόνον η ημερομηνία της
αίτησης!_Ν.Μ.