Subaru Impreza 4WD
Απαιχτο...
Για όσους ευκαιριακά «συνδεδεμένους»: Ασυναγώνιστο! Υπέροχο, κάτω από όλες
τις συνθήκες το Σουμπαρού Ιμπρέζα, σε έκδοση με βελτιώσεις από την Prodrive
μάς εντυπωσίασε, και επιβεβαίωσε την αρχή ότι τελικά τίποτα δεν είναι
τυχαίο.
O παγκόσμιος πρωταθλητής 1995, 1996 έχει τις ρίζες του σε μία καλά
φτιαγμένη μηχανή, που σημειώνει εντυπωσιακές επιδόσεις με μοναδική άνεση!
Δοκιμάζουμε το κόκκινο «καλό» Ιμπρέζα φίλου του περιοδικού και ευπειθώς
αναφέρουμε...
ΠΡΟΕΚΥΨΕ αυτός ο «διάβολος», το κουπέ της Φίατ με τους 220 ίππους, που
βάζουν σε σκέψεις τόσο τον ιδιοκτήτη μιας 318 is όσο και αυτόν της καλής
Αλφα GTV TB. Κάναμε αμέσως «κλικ» και κινητοποιηθήκαμε για να βρούμε τον
καλό μας φίλο αρχιτέκτονα-διαφημιστή Μίλτο Σκούρα. Βλέπετε, τον
συμβουλεύσαμε και αγόρασε ένα από τα τρία δίλιτρα Ιμπρέζα 4WD που βρέθηκαν
στη χώρα μας μάλλον ευκαιριακά. «Δε θα το μεταπουλήσεις ποτέ σε αξιοπρεπή
τιμή, αλλά πάρτο με κλειστά τα μάτια. Πρόκειται για σύγχρονη Ιντεγκράλε, με
πoιότητα Μερτσέντες», προσθέσαμε για να τον πείσουμε.
Είναι γνωστή η θέση των ανθρώπων μας. Καλοδεχούμενο και «ναι» με τo 100/100
για ό,τι έχει άποψη (ε, ναι, προσωπικότητα), σημειώνει επιδόσεις και το
κυριότερο, «στρίβει» αυξάνοντας την «πίεση», αν και εφόσον αποφασίσεις να
παίζεις με τα όρια του, ενίοτε και ευκαιρίας δοθείσης. Έχουμε την άποψή μας
για ό,τι θεωρούμε καλό και εξαιρετικό και κάπου εκεί «προσπερνάμε» το
κόστος είτε πρόκειται για την τιμή αγοράς είτε πρόκειται για τα χαμένα την
ώρα της μεταπώλησης. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι από τη στιγμή που
γνωρίσεις το κάτι άλλο, δηλαδή κάτι το σπάνιο, ακόμη και κάτω από ειδικές
συνθήκες, επιβιώνεις δύσκολα στη συνέχεια με απλά αξιοπρεπείς επιλογές
ειδικώς (σε σχέση με τις τέσσερις ρόδες), αλλά και γενικώς...
Γνωρίσαμε το καλό Ιμπρέζα σε έκδοση παραγωγής όταν πήγαμε στην Αγγλία, στο
Μπάνμπουρι, για να πάρουμε γεύση από το αγωνιστικό Ιμπρέζα και τότε ο
Σράτης Χατζηπαναγιώτου επέστρεψε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Εντάξει, στην
Ελλάδα καθυστερήσαμε να συνεννοηθούμε με τη γενική αντιπροσωπεία (Σ.Χ.:
τέλος καλό, όλα καλά) και έτσι δεν έγινε ποτέ (μέχρι στιγμής) η πλήρης
δοκιμή.
Με την ευκαιρία της δοκιμής του κουπέ της Φίατ αισθανθήκαμε ότι πρόκειται
για δύο εντελώς διαφορετικά, αλλά και τόσο ίδια αυτοκίνητα οπότε μας
δημιουργήθηκε το ερέθισμα για μια συγκριτική δοκιμή με κάμποσα στοιχεία
υπέρβασης. Πρακτική που έχουμε τα περιθώρια και την άνεση να ακολουθούμε
τουλάχιστον τους τελευταίους μήνες.
Εν τέλει, σε συνδυασμό με το ταξίδι του κόκκινου Ιμπρέζα στη βάση της
Προντράιβ προκειμένου να δεχτεί τις απαραίτητες περιποιήσεις σε τροχούς,
ανάρτηση, φρένα, εσωτερικό διάκοσμο και... κινητήρα, χάθηκε η ευκαιρία και
τώρα μένει να υλοποιηθεί η υπόσχεση του γ.τ. της γενικής αντιπροσωπείας,
και να επανέλθουμε έχοντας στη διαθεσή μας δύο «διαφορετικά» αυτοκίνητα
παραγωγής που με τη δική μας λογική απευθύνονται στον ίδιο καταναλωτή, ενώ
τα συνδέει ακόμη ένα κοινό στοιχείο... Δύσκολα τα αποχωρίζεσαι ειδικώς
(αφού έχουν άποψη), ενώ δε θα βρεθούν πολλοί που θα καταλάβουν, θα
συνομιλήσουν μαζί τους και θα ρισκάρουν για να τα αποκτήσουν θυσιάζοντας
άλλα συμβατικά στοιχεία..
Μέχρι τότε...
O Μίλτος ταξίδεψε στην Αγγλία (ειλικρινά, δεν ξέρουμε αν πήγε με τη δική
«μας» Αρεθούσα ή αλλαξοπίστησε...) και το κόκκινο αυτοκίνητο «χάθηκε» για
ένα πενθήμερο μέσα στις εγκαταστάσεις της Προντράιβ, παραπλεύρως του χώρου
που ετοιμάζονται οι πολεμικές μηχανές των κ.κ. Μακρέι, Έρικσον, Λιάτι,
Βωβού, Μαδέρα κ.λπ...
Οι βελτιώσεις άρχισαν από τους τροχούς, όπου τοποθετήθηκαν οι «χρυσές»
16αρες ζάντες της Σπίντλαϊν με λάστιχα 205/50-16. Στον κινητήρα οι
επεμβάσεις περιορίζονται στο διαφοροποιημένο ηλεκτρονικό έλεγχο του
κινητήρα και στη ρύθμιση του συστήματος ψεκασμού, ενώ αλλάχτηκε και το
φίλτρο του αέρα. Από τους 211 ίππους /5.600 σ.α.λ. η ιπποδύναμη έφτασε τους
250 ίππους και η μέγιστη ροπή από τα 29,6 kg.m/4.000 σ.α.λ. στα 38,0
kg.m/4.100 σ.α.λ! Στο σύστημα εξαγωγής αλλάχτηκε το τελευταίο μέρος με πιο
ελεύθερο, από ανοξείδωτο υλικό.
Επεμβάσεις έγιναν και στην ανάρτηση όπου τα αμορτισέρ της Καγιάμπα
συνδυάζονται με σκληρά ελατήρια της Προντράιβ και διαφορετική πίσω
αντιστρεπτική ράβδο. Πιο σκληρή και μεγαλύτερη σε διάμετρο. Στο σύστημα
πέδησης αλλάχτηκαν τα υλικά τριβής, με πιο σκληρά αγωνιστικών προδιαγραφών.
Τέλος, τοποθετήθηκαν διαφορετικά καθίσματα τύπου μπάκετ που δημιουργούν στο
εσωτερικό πιο επιθετική εικόνα.
Πολίτης Κόλιν...
Στοιχηματίζουμε ότι ο βρετανός Παγκόσμιος Πρωταθλητής, ο Κόλιν Μακρέι
βέβαια, έχει «βάλει το χέρι του» για το πώς θα είναι ένα εξελιγμένο Ιμπρέζα
περιπάτου.
O άνθρωπος έδωσε τις εντολές και επέβαλε διορθωτικές κινήσεις σαν να
έφτιαχνε ένα Ιμπρέζα για τις προσωπικές του μετακινήσεις. Ένα αυτοκίνητο
αντίστοιχο με αυτό που «παίζει το κεφάλι του» 10-12 φορές το χρόνο. Ένα
όχημα που να «πηγαίνει άνεμο», χωρίς να προκαλεί και οπωσδήποτε να
ικανοποιεί κάτω από όλες τις συνθήκες. Να είσαι με δαύτο in, είτε πηγαίνεις
στο γραφείο, είτε σε δεξίωση, είτε σε διαδικασία τέλειας διαδρομής με
εξαιρετική συντροφιά, είτε δοκιμάζεις την ταχύτητα αντίδρασής σου ώστε να
μην ξεχνιέσαι στο διάστημα που μεσολαβεί των αγώνων. Ακόμη ένα τέτοιο
«πραγματικό» αυτοκίνητο πρέπει να οδηγείται εύκολα (και γρήγορα) από όποιον
ή όποια βρεθεί ευκαιριακά πίσω από το τιμόνι, ενώ απαγορεύεται διά ροπάλου
να ακούγονται τριγμοί και άλλοι ενοχλητικοί θόρυβοι. Καμία σχέση με
αγωνιστικό. Καμία σχέση με αυτοκίνητο δοκιμών. Ει δυνατόν, μάλιστα, δεν
πρέπει να δημιουργεί προβλήματα ούτε με τη σφιχτή του ανάρτηση. Να μη
γέρνει, να «περνάει» γρήγορα και με ασφάλεια, αλλά και να μην ενοχλεί τον
πατέρα Τζίμι που με τα χρόνια αντιμετωπίζει προβλήματα με τη μέση του.
Γίνονται όλα αυτά; E, με Ιάπωνες που έχουν το θάρρος να συνεργάζονται με
Βρετανούς αποδεικνύεται ότι όλα γίνονται. Το διαπιστώσαμε τότε στη
Βρετανία, το πιστοποιούμε και μάλιστα επαυξάνουμε σήμερα με τη δοκιμή του
κόκκινου Ιμπρέζα με τις χρυσές ζάντες που κοσμεί τους ελληνικούς δρόμους.
Είπαμε... Απαιχτο!
E, ναι , ασυναγώνιστο! Δεν κάθεσαι απλά καλά, αλλά το φοράς! «γαλλική θέση»
οδήγησης και το κυριότερο αντίστοιχη συνέχεια. Θόρυβος με χροιά Ιμπρέζα 555
του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος και για τη συνέχεια το κοκτέιλ που ανεβάζει
και στην εξέλιξη ενθουσιάζει. Κινητήρας με «ψυχή» σε όλη την κλίμακα των
στροφών, κιβώτιο με σφικτό-θετικό επιλογέα και σχέσεις σοφά επιλεγμένες σε
συνδυασμό με τον υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα και τις διαστάσεις των τροχών.
Επακόλουθο όλων των παραπάνω η τέλεια, η άψογη οδική συμπεριφορά.
«Σιδηρόδρομος» με τάσεις ελεγχόμενης υποστροφής που αν και εφόσον
γνωρίζεις, θέλεις και (κυρίως) μπορείς, εξελίσσεται σε υπερστροφή.
Χρειάζεται προσπάθεια, απαιτείται γλιστερό οδόστρωμα, αλλά αξίζει ο κόπος.
O έλεγχος του Ιμπρέζα κυρίως σε... φάση με τα «τέσσερα» προσφέρει μοναδική
ευχαρίστηση. Βλέπετε, δεν «ξεκολλάει» (δε χάνεται η πρόσφυση των τροχών) με
το «ψύλλου πήδημα», οπότε η δυσκολία και η προσπάθεια που απαιτείται,
αυξάνει την ευχαρίστηση.
Το ίδιο ισχύει και για τη διαδικασία επιβράδυνσης. Δυνατά και ανθεκτικά
φρένα, τετρακίνηση και η σχέση χρόνου-απόστασης εντυπωιάζει.
Το κυριότερο, πέρα από αριθμούς και προδιαγραφές το «κόκκινο» Ιμπρέζα με τα
διακριτικά που προδίδουν την επέμβαση των ανθρώπων της Προντράιβ,
εντυπωσιάζει σε αίσθηση και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα...
Για την ιστορία...
Δεν είχαμε αμφιβολίες για τις επιδόσεις, αλλά, αφού μπορείς, δεν
«προσπερνάς» και εμπλέκεις στη σύντομη δοκιμή και τη διαδικασία των
μετρήσεων...
«Πάμε Πέτρο», λοιπόν, και δε χρειάζεται προσπάθεια για να σημειώσεις
εξαιρετικές επιδόσεις από στάση και εν κινήσει...
Κάτω από 6?? λοιπόν για τα 100 και υπολογίστε «ούτε 26??» για το χιλιόμετρο
με αντίστοιχη τελική ταχύτητα που αγγίζει τα 205 χιλ. H τελική αγγίζει (ή
και ξεπερνάει...) τα 240 χιλ., ενώ εντυπωσιακές είναι και οι επιταχύνσεις
εν κινήσει (ρεπρίζ). Θέμα κατανάλωσης δεν τίθεται (καίει και λοιπόν;) και
αν επιμένετε οικονομοτεχνικά υπολογίστε στην ιδιαίτερα καλή βασική τιμή ότι
στην Προντράιβ όπου έγινε η μετατροπή ακόμη και το «καλημέρα» στοιχίζει.
Με το χέρι στην καρδιά...
Δεν τίθεται θέμα. Μας άρεσε και όχι μόνον. Δεν παρασυρθήκαμε από τα
συναισθήματα που δημιουργεί το αγωνιστικό παλμαρέ, της ακόμη πιο
εξελιγμένης έκδοσης ούτε από το διαφορετικό ήχο του επίπεδου κινητήρα με
την εξαιρετική απόδοση. Σαφώς δεν αρκεί και η πολύ καλή θέση οδήγησης για
να εκφραστείς θετικά και μάλιστα με ενθουσιασμό. Αλλα είναι τα στοιχεία που
δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε να συνιστούμε ανεπιφύλακτα την επιλογή
και μάλιστα να ψηφίζουμε «ναι» και με τα «δέκα χέρια» για την έκδοση
παραγωγής με την πολύ συμφέρουσα τιμή αγοράς.
Καλά (πολύ καλά) φτιαγμένο το τετράθυρο σεντάν με την επιθετική μάσκα και
το διαφορετικό καπό που προδίδει τον υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα, σε
μεταφέρει με πολύ υψηλά ποσοστά ασφαλείας και σε πολύ υψηλή μ.ω.τ. Το
κυριότερο, ικανοποιεί κάτω από όλες τις συνθήκες. Ακόμη και αν επιβιβαστείς
«μπαρουτιασμένος» (πιο σαφές από το «χωρίς κέφια») έχει τον τρόπο ώστε να
επιβάλει «αλλαγή ταχύτητας» και να σε οδηγήσει αλλού. Εκεί όπου κυρίαρχος
του παιχνιδιού είναι το χαμόγελο και η ηρεμία. Τα απαραίτητα στοιχεία για
τη συνέχεια και σε σχέση με την επιβίωση. Ας είναι καλά οι Ιάπωνες,
καλύτερα οι βρετανοί συνεργάτες τους και μαζί τους όλοι όσοι καλοί φίλοι
και αναγνώστες μάς επιτρέπουν τη διαδικασία της σύντομης δοκιμής συνδεμένη
ακόμη και με ένα κομμάτι του εαυτού τους.
Είναι όμορφα όταν σε εμπιστεύονται._4Τ.
ΥΠΕΡ
Θέση οδήγησης
Επιδόσεις
Οδική συμπεριφορά
Ποιότητα κατασκευής
KATA
Χαμηλή τιμή μεταπώλησης