Camel Trophy

Από το πίσω κάθισμα

Κείμενο: Αλέξανδρος Τσαντούλας

Από το μπάκετ ή καλύτερα από το πίσω κάθισμα, η συμμετοχή σε ένα Κάμελ
Τρόφι ανάγεται σε μια ξεχωριστή εμπειρία. Δεν είσαι απλός παρατηρητής, δε
βρίσκεσαι εκεί για να καταγράψεις γεγονότα, αλλά συμμετέχεις ενεργά στην
προσπάθεια του πληρώματος για επιβίωση και διάκριση, όποτε και αν αυτή
προκύψει...

Για δεύτερη συνεχή χρονιά βρεθήκαμε στη θέση του συμμετέχοντος
δημοσιογράφου στο Λαντ Ρόβερ με τα ελληνικά χρώματα.
Η διπλή εμπειρία από την επαφή σε πρώτο πρόσωπο με τον παγκόσμιο αγώνα
περιπέτειας συνθέτει το ημερολόγιο των ανθρώπων του πίσω καθίσματος.
Τα κριτήρια επιλογής τους είναι ο συνδυασμός δυνατότητας δημοσιογραφικής
προβολής του Τρόφι αλλά και οι ικανότητες προσαρμογής του δημοσιογράφου -
μέλους του πληρώματος στις συνθήκες της περιπέτειας. Το ζητούμενο, η
υποστήριξη με κάθε μέσον των αγωνιζομένων των εμπρός καθισμάτων.

Ξυπνάς πρώτος, μαζεύεις κάριματ και υπνόσακο, πλένεσαι με σταγόνες ή βουτάς
στο παγωμένο ποτάμι, ανάβεις το «βολκάνο» για να ζεστάνεις νερό,
ξεκλειδώνεις το αυτοκίνητο και με φωνή επιτακτική αλλά και συμπαθητική(!)
σημαίνεις το εγερτήριο. Αν ο χρόνος είναι πιεστικός και η νύχτα που πέρασε
εξουθενωτική, όπως στο Βόρνεο, μαζεύεις και τις δύο σκηνές, φτιάχνοντας
παράλληλα και τα ισοτονικά διαλύματα, για να προλάβεις να πηδήξεις στο
αυτοκίνητο που ξεκινά, χωρίς να έχεις πιει ούτε γάλα, ούτε καφέ!
Κρατιέσαι από τις λαβές, ζεις το ατελείωτο φλερτ της ανάρτησης με τις
λακκούβες και τα γιάμπ, διαβάζεις το δρόμο μήπως προλάβεις και εσύ κάτι,
και φυσικά είσαι σε διαρκή ετοιμότητα να αλλάξεις τροχό ή αμορτισέρ, να
κουβαλήσεις ιμάντες και συρματόσχοινα και βέβαια να κατευθύνεις το
αυτοκίνητο πάνω από γέφυρες (ο Θεός να τις κάνει...) ή μέσα από ορμητικά
ποτάμια, όταν χρειαστεί.
Σε οποιοδήποτε διάλειμμα πρέπει να απλώσεις τη σκηνή στον ήλιο, αν έχει
βραχεί, να προβλέψεις πότε θα βάλεις τα «σακουλοποιημένα» έτοιμα φαγητά
πάνω στην κυλινδροκεφαλή για να ζεσταθούν και φυσικά να είσαι πάντα
διακριτικός και να μη δημιουργείς προβλήματα στην ομάδα.
H ανύψωση του ηθικού της συμμετοχής και ο καθολικός συντονισμός απαιτεί και
τη δική σου βοήθεια, ενώ δεν πρέπει να παραμελείς και τα δημοσιογραφικά σου
καθήκοντα που κατ? ανάγκη περιορίζονται σε δορυφορικές ανταποκρίσεις στα
πεταχτά...
H «βρόμικη» και άγνωστη δουλειά των συμμετεχόντων δημοσιογράφων περνάει από
εξαιρετικά επικίνδυνες καταστάσεις και συνθήκες (φίδια, χιονοθύελλες,
εκτινασσόμενοι γάντζοι και καταρρέουσες γέφυρες) για να χαθεί δικαίως(;)
από τους προβολείς της επερχόμενης δημοσιότητας.
Ας είναι. Αλλωστε, ουδείς από τους ανθρώπους του πίσω καθίσματος ζήτησε
παρουσία στα παράθυρα των τηλεοράσεων ή στις σελίδες εφημερίδων και
περιοδικών.
Σε πρώτο πρόσωπο η νύχτα που μαζί με άλλους δύο «κατάλληλους ανθρώπους»
χαράξαμε τη διαδρομή μέσα στην πυκνή ζούγκλα του Καλιμαντάν μέτρησε πολύ
περισσότερο από οποιαδήποτε δημοσιότητα, ενώ η επαφή με τους ντόπιους μάς
χάρισε μοναδικά συναισθήματα.
H αναγνώριση και η αποζημίωση για την όποια προσπάθειά μας ήρθε με την
επιστροφή στην πατρίδα και τη θερμή χειραψία των παλιών «Καμελτροφάδων»?
_Α.Τ.