Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1, 8ος γύρος, GP Γαλλίας
SchuMASTER*!
Κυρίαρχος* του αγώνα ο Σουμάχερ ανέτρεψε τα προγνωστικά, αλλά και τις δικές
του προβλέψεις, και κέρδισε με άνεση το γαλλικό γκραν πρι. Σε συνδυασμό
μάλιστα με την τρίτη θέση του «ομόσταυλού» του Ερβάιν και τη δεύτερη φέτος
συνεχόμενη πρωτιά της Φεράρι, η νίκη μετατράπηκε σε θρίαμβο της κόκκινης
ομάδας που φιγουράρει στην πρώτη θέση.
Τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν αλλιώς, αν οι καιρικές συνθήκες ήταν οι
προβλεπόμενες ?ζέστη? η ομάδα της Ουίλιαμς είχε στήσει το αυτοκίνητο της
για στεγνή πίστα και ο Βιλνέβ ήταν σε καλή φόρμα.
Κείμενο: Πολ Τρόιτχαρτ
Φωτογραφίες: Jad Sherif Pan Images, Ρεπόρτερ
O Βιλνέβ και η Ουίλιαμς ήταν παραπάνω φλύαροι από ό,τι θα έπρεπε. H ομάδα η
οποία εμφανιζόταν ως φαβορί κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, έρχεται
τώρα δεύτερη και καταϊδρωμένη πίσω από τη Φεράρι του Σουμάχερ. Στο γαλλικό
γκραν πρι ο Βιλνέβ ήταν εκτός φόρμας και η ομάδα του δεν μπορούσε να
παλέψει στα ίσια τη στρατηγική της Φεράρι. Τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν
αλλιώς, αν οι καιρικές συνθήκες ήταν οι αναμενόμενες ?δηλαδή ζέστη και όχι
ο υγρός και κρύος καιρός του Παρισιού που επικρατούσε κατά τη διάρκεια του
αγώνα. O Σουμάχερ ήταν ιδιαίτερα απαισιόδοξος μετά τις πρώτες δοκιμές και
υπήρχε ο φόβος, ότι δε θα μπορούσαν να τερματίσουν μέσα στην εξάδα. Στο
παρασκήνιο όμως το ενδιαφέρον της ομάδας ήταν επικεντρωμένο στον νέο
κινητήρα που θα χρησιμοποιούσαν. O κινητήρας αυτός έχει μεγάλη κατανάλωση
καυσίμου σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και θα ήταν προβληματικός για
τέτοιο αγώνα. Από την άλλη μεριά ο Βιλνέβ εμφανίστηκε πανέτοιμος από κάθε
άποψη για τον αγώνα. Το νέο χρώμα στα μαλλιά του και οι εμπρηστικές
δηλώσεις που έκανε, τάραξε τα λιμνάζοντα νερά της F1. Κατηγόρησε τους
άλλους οδηγούς ως υποκριτές για το υπερβολικό ενδιαφέρον τους σχετικά με
τον τραυματισμό του Πανίς που παραδόξως υιοθετήθηκαν και από τον Τζάκι
Στιούαρτ. Συνεχίζοντας, ο Καναδός ανέφερε ότι η κατάστασή του στην Ουίλιαμς
θυμίζει τις «γκρίζες ημέρες», όταν δεν του επέτρεπαν να στήσει το
αυτοκίνητο όπως ακριβώς επιθυμούσε. Σε μια προσπάθεια επίλυσης του
προβλήματος ο Φρανκ Ουίλιαμς κάλεσε δεύτερη φορά μέσα στο Σαββατοκύριακο
τον αρχιμηχανικό της ομάδας Πάτρικ Χεντ σε κοινή συνάντηση με το Βιλνέβ.
Μετά την αποτυχία στο Καναδικό Γκραν Πρι και τις λανθασμένες επιλογές στο
Μονακό οι μηχανικοί προετοιμάστηκαν και έστησαν το αυτοκίνητο για βρεγμένη
πίστα. Δυστυχώς γι? αυτούς η βροχή άρχισε 11 γύρους πριν από το τέλος.
Στη Φεράρι επιλέξανε τη μέση οδό και τελειοποίησαν το στήσιμο πάνω στην
πίστα, μάλιστα ο Σουμάχερ και ο Φρέντσεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν τον
αγώνα με σλικ λάστιχα.
Τώρα ο Σουμάχερ ηγείται του πρωταθλήματος με διαφορά που του δίνει
προβάδισμα και για τον επόμενο αγώνα στο Βρετανικό Γκραν Πρι στις 13
Ιουλίου. Στο Σιλβερστόουν θα έχουν δύο μέρες για δοκιμές στις οποίες θα
συμμετέχει και ο Ερβάιν μετά το καλό αποτέλεσμα στο Μανικούρ. O τελευταίος
συχνά παραχωρούσε τη θέση του στο Σουμάχερ στις δοκιμές, αλλά απέδειξε τις
ικανότητές του όταν με «καραφλά» λάστιχα διατήρησε την τρίτη θέση μπροστά
από το Βιλνέβ.
Με την απόδοσή του ο Ερβάιν ίσως ανανέωσε και την παραμονή του στη Φεράρι.
O ίδιος πάντως ζήτησε έναν ακόμη χρόνο λέγοντας ότι δε θα τον πείραζε να
αγωνιστεί με τη Φεράρι, αφού μέχρι τώρα τα πάνε θαυμάσια και δίνουν
πολύτιμους βαθμούς στην ομάδα για το πρωτάθλημα κατασκευαστών. «Είναι
δύσκολο αν είσαι στην ίδια ομάδα με έναν οδηγό της αξίας του Σουμάχερ,
γιατί σε συγκρίνουν και πρέπει να αποδεικνύεις διαρκώς την αξία σου», και
αστειευόμενος συνέχισε, «ο Μίκαελ θα είναι στη Φεράρι μέχρι το έτος 2000,
τότε ?αφού αποσυρθεί? μπορώ εγώ να συνεχίσω».
Καθώς πανηγύριζε το δίδυμο της Φεράρι, ο Φρέντσεν παραδέχτηκε το κύμα
απογοήτευσης που είχε πέσει στην Ουίλιαμς. «Όλοι περιμένανε άνετη
επικράτηση της Ουίλιαμς φέτος, ειδικά όταν στο ξεκίνημα η Φεράρι είχε
σοβαρά προβλήματα». H μόνη του παρηγοριά ήταν η κατάταξή του μπροστά από το
Βιλνέβ. «Όταν έρχεσαι σε μια ομάδα απαιτείται καιρός να συνηθίσεις το
αυτοκίνητο και τις τεχνικές του ιδιαιτερότητες, έχω αποκτήσει πλέον κάποιον
αέρα και βλέπω τον εαυτό μου να βελτιώνεται», πρόσθεσε χαριτολογώντας.
Μακάρι να μπορούσε να πει το ίδιο και ο Βιλνέβ._Π.Τ.
Ταυτότητα του αγώνα
Ημερομηνία διεξαγωγής: 29 Ιουνίου 1997
Πίστα: Ντε Νεβέρ, Μανικούρ Γαλλία
Μήκος: 4,250 χλμ.
Γύροι: 72 γύροι
Καιρός: Υγρός και κρύος με συννεφιά
Νικητής: Μίκαελ Σουμάχερ, Φεράρι
Pole position: Μίκαελ Σουμάχερ, Φεράρι (1.14.548)
Στατιστικά: 25η νίκη του Σουμάχερ ισοφάρισε το Νίκι Λάουντα και τον Τζιμ
Κλαρκ. Πρώτη εμφάνιση του Τρούλι με την Προστ Μούγκεν Χόντα. O Ερβάιν
χρησιμοποίησε πρώτη φορά το νέο κινητήρα της Φεράρι. Έβρεξε στην πίστα 11
γύρους πριν από το τέλος. 2η συνεχόμενη νίκη της Φεράρι και του Σουμάχερ
στο φετινό πρωτάθλημα. H Φεράρι είναι πρώτη με 13 βαθμούς διαφορά από την
δεύτερη Ουίλιαμς και ο Σουμάχερ επίσης με 14 βαθμούς διαφορά από το Βιλνέβ
Καλύτερος από τον Μίκαελ;
O Ραλφ Σουμάχερ ίσως είναι ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της νέας γενιάς
οδηγών της Φόρμουλα 1. Σε ηλικία 22 ετών βρίσκεται ?ύστερα από σκληρή
δουλειά? ανάμεσα στην ελίτ των οδηγών. Αν και το ταλέντο του αμφισβητήθηκε
(εξαιτίας του μεγάλου του αδελφού Μίκαελ) ο Ραλφ Σουμάχερ κατάφερε να
ανεβεί στο πόντιουμ στο τρίτο κιόλας γκραν πρι της καριέρας του, στην
Αργεντινή, τερματίζοντας τρίτος και αποστομώνοντας έτσι τους κακότροπους
που τον ήθελαν στη σκιά του αδελφού του.
O ίδιος κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ελλάδα καλεσμένος του
χορηγού του, της καπνοβιομηχανίας Μπένσον & Χέτσες, μας δήλωσε για την
παρουσία του στην F1 και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα του: «Ήταν απλώς η
συνέχεια της πετυχημένης μου πορείας στα Καρτ (οδήγησε πρώτη φορά καρτ όταν
ήταν δυόμισι χρονών) και αργότερα στην F3 και F3000. Ίσως θεωρείται πολύ
δύσκολο να μπει κάποιος στο χώρο της F1, όμως πιο δύσκολο είναι να
διατηρήσει κανείς τη θέση του. Σε κάθε αγώνα δίνεις εξετάσεις και πρέπει να
αποδίδεις όσο το δυνατόν καλύτερα. Σίγουρα οι κακότροποι έχουν πάντα κάτι
κακό να πουν, όταν τερμάτισα τρίτος είπαν ότι ήταν φυσικό, αφού σαν αδελφός
του Μίκαελ συμμετέχω με καλή ομάδα και όταν τερματίζω εκτός εξάδας τότε
είμαι ατάλαντος. Έχω τη δική μου προσωπικότητα και με ενοχλεί να με
συγκρίνουν ή να με ρωτούν για το μεγάλο μου αδελφό. Όσο για το μέλλον,
ελπίζω ότι θα πάω ακόμα καλύτερα και θα ξανανεβώ στο πόντιουμ».
Θεατής στο Μανικούρ
του Ηλία Παπαϊωάννου
Το πρόβλημα με το Γαλλικό Γκραν Πρι είναι ότι γύρω από την πίστα δεν
υπάρχουν ξενοδοχεία και δεν είναι εύκολο ούτε για δημοσιογράφους ούτε πολύ
περισσότερο για απλούς επισκέπτες να βρουν έναν τόπο διαμονής. Έτσι λοιπόν
σκέφτηκα να συνδυάσω την παρακολούθηση του γκραν πρι με την επίσκεψη στον
καλύτερό μου φίλο που σπουδάζει Νομική στο Πανεπιστήμιο της Reims. Όλα καλά
κι όλα ωραία, θα πείτε, μόνο που αν ανοίξετε ένα χάρτη της Γαλλίας, θα
δείτε ότι η Reims (όπου γινόταν και το Γαλλικό Γκραν Πρι μέχρι και το 1964)
βρίσκεται πιο πάνω από το Παρίσι, ενώ η περιοχή της Nevers-Magny-Cours
βρίσκεται στο κέντρο της Γαλλίας. Μιλάμε για μια απόσταση περίπου 400
χιλιομέτρων. Από τη στιγμή που έφτασα στη Reims αρχίζει ο μαραθώνιος για το
πώς θα πάω στην πίστα και μάλιστα εγκαίρως. Αρχικά εξέτασα αν μπορώ να πάω
με το τρένο που απέρριψα αμέσως όταν διαπίστωσα ότι τα εισιτήρια είναι λίγο
ακριβούτσικα (470 φράγκα πήγαινε-έλα για τη μια μέρα που σημαίνει πάνω από
20.000 δρχ.) και επιπλέον το τρένο δεν έφτανε την ώρα που ήθελα. Έτσι
κατέληξα να νοικιάσω ένα Peugeot 106 Diesel, ναι Diesel ?πληροφοριακά
σχεδόν το 40% των αυτοκινήτων που πωλούνται στη Γαλλία είναι Diesel σε τιμή
ενοικιάσεως ευκαιρία (600 φράγκα για 2 μέρες) αλλά με περιορισμό στα εις
διάνυση χιλιόμετρα (800 χλμ. και από κει και πέρα κάθε χλμ. πληρώνεται 1,45
φράγκα!) Πονηροί οι Γάλλοι. Τέλος πάντων, χαλάλι, γιατί το αυτοκίνητο ήταν
ολοκαίνουριο και τέλεια διατηρημένο και επιπλέον πλυμένο μέσα-έξω. Έτσι
λοιπόν ξεκινάω 8.30 το πρωί Σαββάτου από Reims γνωρίζοντας πως ύστερα από
3.30 ώρες (έπρεπε να είμαι στην πίστα μέχρι τις 12.00 το μεσημέρι), θα
πρέπει να έχω καλύψει πάνω από 350 χλμ. Και τελικά τα καταφέρνω, έστω και
την τελευταία στιγμή. Σ? αυτό βοήθησαν βέβαια και οι τέλειοι δρόμοι, παρόλα
τα ακριβά διόδια, αλλά η σηματοδότηση ήταν άψογη και δε χρειάστηκε να
ανοίξω χάρτη. Αφού παρακολούθησα λοιπόν τις δοκιμές του Σαββάτου γύρισα
στην πόλη της Nevers η οποία όντως μεσαιωνική έχει πολλά ωραία μνημεία για
να δει κανείς-σπίτια δηλαδή, όχι τίποτ? άλλο. Και έπειτα από αυτό έψαξα μια
θέση για να περάσω το βράδυ μέσα στο αυτοκίνητο. Μπήκα λοιπόν στην είσοδο
ενός δάσους και ύστερα από λίγο διάβασμα των προσπέκτους που μοιράζουν στην
πίστα, προσπάθησα να κοιμηθώ. Προσπάθησα, γιατί η πλάτη του καθίσματος δεν
έπεφτε μέχρι πίσω και λόγω του ύψους μου δεν μπορούσα να χωρέσω πουθενά.
Επιπλέον έκανε και ένα διαπεραστικό κρύο λόγω της υγρασίας και της βροχής
(ναι, ήμουν ντυμένος φθινοπωρινά, αλλά είχα αμελήσει να πάρω και μια
κουβέρτα μαζί μου!) που δε μ? άφηνε στιγμή να ηρεμήσω. Πρωινό ξύπνημα
λοιπόν την άλλη μέρα στις 7, κάτι όχι πολύ δύσκολο, αφού τελικά δεν
κατάφερα να κοιμηθώ, και βουρ! για την πίστα όπου και παρακολούθησα τη
διαδικασία του warm up υπό βροχή, και τις άλλες εκδηλώσεις που είχαν
προβλεφθεί για το κοινό, Pirelli, Porsche Supercup, Renault Sport Spider
Trophy κ.λπ μέχρι την έναρξη του αγώνα στις 2 το μεσημέρι, που κυριάρχησε ο
Σουμάχερ από την αρχή μέχρι το τέλος.
Και όταν τέλειωσαν όλα ειρηνικά, το απόγευμα της Κυριακής, άρχισε και το
ταξίδι της επιστροφής, πιο ήρεμα αυτή τη φορά και χωρίς άγχος. Τελικά
συμπλήρωσα 771 χλμ. στο οδόμετρο και έτσι δε χρειάστηκε να πληρώσω και το
πρόστιμο στην περίπτωση που έκανα πάνω από 800. Έτσι τη Δευτέρα το πρωί
στις 8.30 με την επιστροφή του αυτοκινήτου στο γραφείο ενοικίασης (με μισό
ρεζερβουάρ γεμάτο, είναι νόμος) τελείωσε και η περιπέτειά μου. Αντε και του
χρόνου!