Daihatsu Terios 1.3
Δύο βήματα εμπρός και ένα? πίσω
Στο ερώτημα «Υπάρχει ακόμα χώρος για καινούριες ιδέες στη σύγχρονη
αυτοκινητοβιομηχανία;» η μικρή Νταϊχάτσου απαντά χωρίς πολλή σκέψη
καταφατικά.
Πρώτα με τα δύο Μουβ και τώρα με το Τέριος, με το οποίο προσπαθεί να
εκλαϊκεύσει τις χαρές της τετρακίνησης. Οι καιροί είναι ώριμοι, οι
επαναστάτες όμως μπορούν;
Ακόμη περισσότερο, μια καλή ιδέα μπορεί να μεταφερθεί σωστά στην πράξη;
ΣΑΝ TO ΑΥΓΟ TOY ΚΟΛΟΜΒΟΥ έμοιαζε στα χαρτιά εδώ και καιρό το μικρό
Νταϊχάτσου. Από την πρώτη του παρουσία στις διεθνείς εκθέσεις κέρδισε χωρίς
προσπάθεια τις εντυπώσεις του ειδικού Τύπου, αλλά και το ενδιαφέρον του
κοινού.
H ιδέα έμοιαζε ενδιαφέρουσα, καθώς το Τέριος, θα μπορούσε να πει κανείς ότι
ακολουθεί το δρόμο που άνοιξε η Τογιότα με το RAV 4, μόνο που αυτή τη φορά
τα πράγματα έμοιαζαν να είναι ακόμη καλύτερα. Τουλάχιστον για τις δύσκολες
φορολογικά αγορές όπως αυτή της Ελλάδας όπου τα δίλιτρα αυτοκίνητα εξ
αντικειμένου αποτελούν «κορυφαία» αγορά.
Το μικρό Τέριος με τον κινητήρα των 1.300 κ.εκ. και τη μόνιμη τετρακίνηση
θα μπορούσε να αναδειχθεί σε μια μεγάλη εμπορική επιτυχία.
Προσθέστε στα παραπάνω και το γεγονός ότι διαθέτει ένα σύγχρονο σχεδιαστικά
αμάξωμα, απλές και δοκιμασμένες μηχανικές λύσεις και ιδού η επιτυχία της
Νταϊχάτσου. Το μόνο που έμενε για να σιγουρευτεί η επιτυχία ήταν η θεωρία
να ταιριάξει με την πράξη.
Πρόκειται λοιπόν για ένα λιλιπούτειο RAV4 ή απλά για ένα «playmobil» που
άλλο δείχνει να είναι και άλλο είναι στην πραγματικότητα;
Ας το δούμε από κοντά.
Πρέπει να πλησιάσεις κοντά στο Τέριος για να αντιληφθείς τις διαστάσεις
του. Όχι τόσο του μήκους ή του ύψους (3.845 και 1.695 χιλιοστά αντίστοιχα)
όσο εκείνη του πλάτους ?1.555 χιλιοστά? που δίνει την πραγματική ταυτότητα
του σχεδίου.
Οι γραμμές του είναι αρμονικές και σύγχρονες, ενώ δε λείπουν και οι
καλόγουστες «τζιποειδείς» πινελιές όπως τα πλαϊνά προστατευτικά και ο
εξωτερικά τοποθετημένος εφεδρικός τροχός.
Αφήνοντας κατά μέρους τον ?ομολογουμένως εντυπωσιακό? εξωτερικό σχεδιασμό
του αυτοκινήτου και περνώντας στο εσωτερικό του βρισκόμαστε εμπρός σε μια
διφορούμενη κατάσταση.
Από τη μια υπάρχει ένας αέρας πολυμορφικότητας (σαφής η επιρροή εδώ από τα
Μουβ και Γκραν Μουβ) αλλά από την άλλη οι σχεδιαστές δεν κατάφεραν να
κάνουν την έκπληξη, κυρίως σε ό,τι αφορά την εκμετάλλευση των εσωτερικών
χώρων.
Όχι τόσο για τα πόδια και τα κεφάλια των επιβατών, όπου θα βολευτούν με
ελάχιστους περιορισμούς και οι πιο ψηλοί, όσο στο ότι στο πίσω κάθισμα το
συνολικό πλάτος επιτρέπει τη μεταφορά μόνο δύο επιβατών. Όμως ο χώρος
αποσκευών (205 λίτρα) είναι ικανοποιητικός για το μέγεθος του αυτοκινήτου,
και γίνεται ακόμα μεγαλύτερος όταν οι πλάτες των πίσω καθισμάτων
μετακινηθούν προς τα μπρος.
Δεύτερη και σημαντικότερη ένσταση είναι η κάκιστη εργονομία της θέσης
οδήγησης. Με κίνδυνο να θεωρηθούμε υπερβολικοί, θα συμπληρώναμε μάλιστα ότι
το πρόβλημα με τη θέση οδήγησης δεν έχει να κάνει τόσο με την εργονομία όσο
με την ασφάλεια. Εξηγούμαστε αμέσως. Λόγω του περιορισμένου εσωτερικού
πλάτους καθώς και τους ογκώδους τούνελ μετάδοσης, η θέση του οδηγού έχει
μετατοπιστεί όσο το δυνατό πιο αριστερά, το τιμόνι έχει μια μικρή κλίση
προς τα αριστερά, ενώ τα πεντάλ είναι μετατοπισμένα αλλά προς τα δεξιά.
Αποτέλεσμα: Ένας μετρίου αναστήματος οδηγός, θα ανακαλύψει ότι κατ? αρχήν
κάθεται ...στραβά και επιπλέον όταν στρίβει δεξιά, το αριστερό του χέρι
χτυπά στο ...εσωτερικό πλαίσιο της πόρτας ή στο τζάμι. Αυτό θα μπορούσε
απλώς να θεωρηθεί ενοχλητικό αν κινείσαι μέσα στην πόλη, αλλά είναι κάτι
χειρότερο στη γρήγορη οδήγηση ή στην οδήγηση στο χώμα σε ελαφρώς
κακοτράχαλα εδάφη. Υποτίθεται ότι το αυτοκίνητο είναι διπλής
προσωπικότητας, αν θυμάστε.
Αναγνωρίζουμε ότι η σωστή εκμετάλλευση ενός περιορισμένου εσωτερικού χώρου
είναι δύσκολη υπόθεση, από την άλλη όμως υπάρχουν εξίσου μικρά αυτοκίνητα
που έχουν πετύχει καλύτερο αποτέλεσμα.
Για να τελειώνουμε με τη θέση οδήγησης, ας σημειώσουμε τέλος ότι οι
ρυθμίσεις της είναι πρακτικά ανύπαρκτες, κάτι που δυσχεραίνει ακόμα
περισσότερο τα πράγματα.
Από την άλλη στα θετικά του εσωτερικού του Τέριος περιλαμβάνεται το γεγονός
ότι είναι φωτεινό, με ανοιχτά χρώματα και καλά υφάσματα στις ταπετσαρίες.
Δεν παύει ωστόσο να δείχνει τη συγγένειά του με τα αντίστοιχα συμβατικά
μοντέλα της εταιρίας (βλέπε Σαρέιντ), με ό,τι καλό και κακό συνεπάγεται
αυτό.
Καλό γιατί απομακρύνεται από την τζιποειδή άποψη περί εργονομίας?
μηχανήματος οδοποιίας. Και κακό γιατί δεν ξεφεύγει από τη μέση τυπική
γιαπωνέζικη αισθητική και ποιότητα υλικών. Εκτός αυτού υπάρχουν και
ορισμένες ατέλειες και ελλείψεις (απουσία θέσεων για μικροπράγματα,
ανυπαρξία ρολογιού και αντιθαμβωτικής θέσης στον εσωτερικό καθρέπτη).
Συνολικά όμως ο εξοπλισμός, στην έκδοση SX που είχαμε στη διάθεσή μας,
κρίνεται παραδόξως επαρκής, αφού περιλάμβανε μεταξύ άλλων αερόσακους
οδηγού-συνοδηγού, διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης πίσω, ηλεκτρικά
παράθυρα εμπρός και ράγες οροφής για υποδοχή σχάρας.
Στα μηχανικά μέρη...
...συναντάμε γνωστές λύσεις, εφαρμοσμένες σε άλλα μοντέλα της εταιρίας με
θετικά, ως επί το πλείστον, σχόλια για την απόδοσή τους.
Κινητήρας είναι ο γνωστός μας από το Σαρέιντ 16βάλβιδος των 1.296 κ.εκ. με
1EEK και ψεκασμό πολλαπλών σημείων. Στο Τέριος αποδίδει ελάχιστα μικρότερη
ιπποδύναμη (83 αντί 84 ίππους) ενώ η μέγιστη ροπή φτάνει τα 10,7 Kgm/5.100
σ.α.λ.
Εκτός αυτού, έχει υποστεί διάφορες τροποποιήσεις που στόχο έχουν να
βελτιώσουν την καμπύλη της ροπής χαμηλά, αλλά και να περιορίσουν κατά το
δυνατόν το θόρυβο που εκπέμπει (ένα από τα «κατά» που είχαμε εντοπίσει στο
Σαρέιντ).
Σημαντικότερη όμως διαφοροποίηση σε σχέση με το Σαρέιντ είναι η αλλαγή?
προσανατολισμού του κινητήρα. Συγκεκριμένα στο Τέριος το αλουμινένιο σύνολο
βρίσκεται τοποθετημένο κατά το διαμήκη άξονα. Πράγμα λογικό για την όσο
γίνεται απλούστερη μεταφορά της κίνησης και στους τέσσερις τροχούς, που
όμως επιβαρύνει, όπως είδαμε παραπάνω, τον χώρο των επιβατών.
Οι επιδόσεις που επιτυγχάνει το Τέριος είναι αξιοπρεπείς για το χαρακτήρα
του. Στις από στάση διαδικασίες επιτάχυνσης σημείωσε 14,1?? για τα 0-100
χλμ./ώρα και 36,0?? για την κάλυψη του πρώτου χιλιομέτρου. Οι ενδιάμεσες
επιταχύνσεις από 80-110 με 3η, 4η και 5η αντίστοιχα είναι: 8,5??, 12,0??
και 19,2??. Από την άλλη όμως, η μέση κατανάλωση του τεστ κυμάνθηκε σε
μάλλον υψηλά επίπεδα για τον κυβισμό, στα 12,4 λίτρα/100 χλμ.
H μετάδοση της κίνησης γίνεται με ένα εξαιρετικά απλό μόνιμο σύστημα
τετρακίνησης με κεντρικό διαφορικό. Στις «ακριβές» μάλιστα εκδόσεις υπάρχει
η δυνατότητα προσθήκης διαφορικού περιορισμένης ολίσθησης στους πίσω
τροχούς (ενεργοποιούμενο από διακόπτη στο ταμπλό).
Απλότητας συνέχεια και στις αναρτήσεις, όπου προκρίθηκαν λύσεις με γνώμονα
την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, σε ένα ευρύ φάσμα
αποστολών. H επιλογή τους δε κατά δεύτερο λόγο, είναι και συνώνυμη του
χαρακτήρα του αυτοκινήτου καθώς τα παραδοσιακά διπλά ψαλίδια με τις ράβδους
στρέψης ή το σύστημα διεύθυνσης με ατέρμονα κοχλία (εδώ έχουμε μια κλασσική
υποβοηθούμενη κρεμαγιέρα) ταιριάζουν γάντι σε ένα σκληροτράχηλο και
καθαρόαιμο τζιπ όχι όμως και στο Τέριος.
Εμπρός λοιπόν βρίσκουμε γόνατα μακφέρσον με ψαλίδια βάσης και
αντιστρεπτική, ενώ πίσω υπάρχει άκαμπτος άξονας με ράβδο Πανάρ.
Το σύστημα πέδησης αποτελείται από δίσκους εμπρός-ταμπούρα πίσω
(προαιρετικό το ABS) ενώ η μετάδοση της κίνησης γίνεται μέσω ενός
χειροκίνητου κιβωτίου 5 σχέσεων.
Και όμως κινείται...
...και μάλιστα σε πολλές αποστολές (ενίοτε δύσκολες). Αρχής γενομένης από
την πόλη όπου το Τέριος είναι ενίοτε έως και απολαυστικό. Το μικρό
αυτοκίνητο ακολουθεί με ιδιαίτερη άνεση τους έντονους ρυθμούς της όποιας
μεγαλούπολης, όντας ένα σύγχρονο σχήμα, δημιούργημα και απαίτηση των
μοντέρνων καιρών.
O ζωντανός κινητήρας, η ψηλή θέση οδήγησης και το ελαφρύ τιμόνι δημιουργούν
τις καλύτερες προϋποθέσεις για μια ευχάριστη διεκπεραίωση των καθημερινών
μετακινήσεων στο αστικό σκηνικό.
Εκτός των παραπάνω και οι περιορισμένες διαστάσεις του αμαξώματος βοηθούν
ώστε να μην απασχολούν τον οδηγό έννοιες όπως στάση-στάθμευση, αυξημένη
κίνηση κ.λπ. Μάλιστα, αν συνδυαστούν με την επαρκέστατη απόσταση από το
έδαφος και τα μεγάλα ελαστικά (205/70R15) που κάνουν την υπερπήδηση των
όποιων εμποδίων παιχνιδάκι (βλ. πεζοδρόμια, έργα και ...αθηναϊκές ημέρες
κ.λπ.), τότε μιλάμε για έναν πραγματικά πρακτικό και ευέλικτο μηχανικό
σύντροφο.
Εκτός πόλης, και όσο η άσφαλτος (έστω και ελληνική) αποτελεί το πεδίο
δράσης του αυτοκινήτου, τα θετικά σχόλια έστω και σε χαμηλότερο επίπεδο
υπερισχύουν. Αν εξοικειωθεί κανείς με το μεγάλο ύψος και την ανασφάλεια που
δημιουργεί σε πρώτη επαφή, το λιλιπούτειο «τζιπάκι» καταφέρνει να ξεπερνά
χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα τις προκαταλήψεις και του πιο δύσπιστου.
Βοηθούσης της τετρακίνησης, κινείται ουδέτερα ενώ μόνο αν πιεστεί μπαίνει
στην διαδικασία της υποστροφής, η οποία εξουδετερώνεται εύκολα. Εδώ πάντως
δεν πρέπει να μας διαφύγει ότι τα ελαστικά που συνοδεύουν το αυτοκίνητο δεν
είναι αμιγώς ασφάλτινα.
O κινητήρας, τυπικός δεκαεξαβάλβιδος, προτιμά την πέριξ του κόκκινου
περιοχή, αλλά είναι από αρκετά έως έντονα και ενοχλητικά θορυβώδης και με
τραχιά λειτουργία. Παράλληλα όμως είναι ελαστικός και μαζί με το καλά
κλιμακωμένο κιβώτιο, μπορεί και κινεί σε αξιοπρεπείς ρυθμούς το αυτοκίνητο.
Τιμόνι και φρένα δεν συγκαταλέγονται στις καλές στιγμές της κατασκευής.
Το μεν πρώτο είναι αρκετά ελαφρύ και χωρίς αίσθηση στα πολλά χιλιόμετρα. Τα
δεύτερα, χωρίς το ABS, έχουν την τάση να μπλοκάρουν εύκολα και να χάνουν
την αποτελεσματικότητά τους στην σκληρή χρήση.
Το ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο εξελίσσεται όπως και με τα περισσότερα
αυτοκίνητα πόλης: περιορισμένη άνεση και θόρυβος είναι οι σημαντικότεροι
ανασταλτικοί παράγοντες στα πολύωρα ταξίδια.
Όμως ο μεγαλύτερος εχθρός στην ομαλή πορεία και κατευθυντικότητα του
...υπερυψωμένου και στενού Τέριος είναι οι πλάγιοι άνεμοι.
Ιδίως σε περιπτώσεις που το οδόστρωμα είναι ανώμαλο και οι αναρτήσεις
δυσκολεύονται ν? αποσβέσουν πλήρως την ταλάντωση. O οδηγός λοιπόν πρέπει να
είναι ιδιαίτερα προσεκτικός ειδικά όταν προσπερνά μεγαλύτερα οχήματα που
καλύπτουν το Τέριος με τον όγκο τους και εκτίθεται και πάλι στις ριπές
ανέμου.
Αν θέλουμε να σταθούμε λίγο περισσότερο στις αναρτήσεις, θα πρέπει να
σημειώσουμε πως αποτελούν έναν απλώς επαρκή συμβιβασμό ανάμεσα στην άνεση
και τη δύναμη απόσβεσης. Συμβιβασμός που αποδίδει καλύτερα στην άσφαλτο,
αφού στο χώμα, και αν οι ταχύτητες ξεπεράσουν τα εσκαμμένα, ο άκαμπτος
άξονας πίσω αναπηδά έντονα, δυσκολεύοντας τον έλεγχο.
Περνώντας λοιπόν στο χώμα, το Τέριος υπόκειται στους περιορισμούς που θέτει
η ίδια η φιλοσοφία κατασκευής του. Σε κάθε στιγμή θα πρέπει να έχουμε στο
μυαλό μας πως βρισκόμαστε μέσα σε ένα σύγχρονο όχημα πολλαπλών χρήσεων και
επ? ουδενί σε ένα καθαρόαιμο εργαλείο.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα δυσκολευτεί να καλύψει τις χωμάτινες ανάγκες
του μεγαλύτερου ποσοστού από αυτούς που θα το αποκτήσουν. Ανάγκες που,
μεταξύ μας, δεν υπερβαίνουν κατά πολύ την καλοκαιρινή πρόσβαση στην παραλία
και την χειμερινή εξόρμηση στον
Παρνασσό.
Παρά την ανυπαρξία κοντού κιβωτίου, η καλή κλιμάκωση των 3 πρώτων σχέσεων
και το μπλοκέ διαφορικό πίσω βοηθούν στην σχετικά εύκολη απεμπλοκή από ένα
μεγάλο μέρος δύσκολων καταστάσεων που θα βρεθεί το μικρό 4x4.
Τελικά...
?άνθρακες ο θησαυρός; Ψυχραιμία. Ένθεν κι ένθεν. Ανακάλυψε σχεδόν την
...πυρίτιδα (χωρίς ειρωνεία παρακαλούμε) η Νταϊχάτσου με το Τέριος καθώς η
όλη σύλληψη είναι μια πραγματικά καλή ιδέα. Με ελλιπή όμως, θα λέγαμε,
εκτέλεση.
Το σημαντικότερο στην περίπτωση αυτού του αυτοκινήτου είναι ο τρόπος που θα
το προσεγγίσεις. Αν το δεις ως ...μίνι RAV 4, τότε είναι χαμένο από χέρι.
Προβληματική εργονομία στο εσωτερικό, περιορισμένοι χώροι, οδική
συμπεριφορά χωρίς χαρακτήρα επί και εκτός ασφάλτου
Αν το δεις όμως όπως πραγματικά είναι, ένα μικρό αυτοκίνητο πόλης δηλαδή,
που χάρη στην τετρακίνηση δεν θα σταματήσει στον πρώτο χωματόδρομο, τότε
σίγουρα δεν θα σε απογοητεύσει.
Ευέλικτο στην πόλη με ζωντανό κινητήρα και νεανικό ταμπεραμέντο, δεν θα
μείνει κλειδωμένο το Σαββατοκύριακο. Αν δεν ήταν και τόσο τσιμπημένη η τιμή
του (η έκδοση SX με τα απαραίτητα ABS και κλιματισμό φθάνει στα ...6,3
εκατομμύρια) τότε σίγουρα θα αναφερόμασταν σε μια πραγματικά αξιόλογη
πρόταση.
Στην σημερινή του μορφή όμως δικαιούμαστε να μιλάμε για ένα ταλέντο που δεν
δικαιώθηκε. Τουλάχιστον προς το παρόν._4Τ.
ΥΠΕΡ
Αυτοκίνητο πόλης με εκτός δρόμου δυνατότητες
Φιλοσοφία κατασκευής και σχεδίαση αμαξώματος
Ευκολία οδήγησης μέσα στην πόλη
KATA
Εργονομία θέσης οδήγησης
Περιορισμένο εσωτερικό πλάτος
Ευπάθεια στους πλάγιους ανέμους
Θορυβώδης κινητήρας
Τιμή αγοράς