Audi Cabrio 1.8
A Hard Days Night*
* Τίτλος τραγουδιού των Beatles, που εκτώς των άλλων μας συνόδεψε σε
αρκετές διαδρομές με το αυτοκίνητο της δοκιμής.
Πόσο απέχει το γραφείο σας από το σπίτι; H ερώτηση, αν και φαινομενικά
απλή, μπορεί να έχει περισσότερες από μία απαντήσεις. Ιδίως αν στην
κεντρική κονσόλα του αυτοκινήτου σας βρίσκεται ένας παραπάνω διακόπτης
ικανός να σας απαλλάξει από τις έννοιες μιας δύσκολης μέρας και να σας
φέρει σε απευθείας σύνδεση με τη χαρά της αυτοκίνησης.
EINAI αλήθεια πως ποτέ και πουθενά αλλού τόσο πολλά όνειρα και ελπίδες για
κοινωνική καταξίωση δε στηρίχτηκαν σε τόσα λίγα τετραγωνικά μέτρα υφάσματος
της οροφής ενός κάμπριο.
Ακριβότερα από τις απλές εκδόσεις (λόγω περιορισμένης παραγωγής αλλά και
ειδικών μηχανισμών για την κίνηση της οροφής) και με έξτρα φόρο πολυτελείας
?αρκετά χρόνια? αποτέλεσαν το σημείο συνάντησης ενός πολυσυλλεκτικού κοινού
με διαφορετικές αφετηρίες.
Με τον καιρό όμως και εδώ τα πράγματα δείχνουν να αλλάζουν. H κτήση αυτών
των αυτοκινήτων αρχίζει να απενοχοποιείται, ενώ και η χρήση τους,
απαλλαγμένη από ταξικά υπονοούμενα, περνά στα χέρια του συνειδητοποιημένου
αγοραστή. Του αγοραστή με διαφορετική αντίληψη για την αυτοκίνηση, που
γνωρίζει εκτός από τα αναμφισβήτητα θέλγητρα της φιλοσοφίας και τα
ιδιαίτερα προβλήματα που τη συνοδεύουν.
Μέρες του ?80
Το αυτοκίνητο της δοκιμής μας αποτελεί ειδική περίπτωση στη σύγχρονη
αυτοκινητοβιομηχανία, αφού είναι από τις σπάνιες φορές που διατηρείται στην
παραγωγή ένα παλαιότερο μοντέλο, ενώ ήδη βρίσκεται στην αγορά επί πολλά
χρόνια ο επιτυχημένος αντικαταστάτης του.
O λόγος που βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα είναι ότι αποτελεί πλέον
εφικτό στόχο για το? μέσο (περίπου) Έλληνα, αφού εφοδιάζεται και με το
γνωστό 5βάλβιδο κινητήρα με τη χωρητικότητα-φορολογικό ατού των 1.8 λίτρων.
Υπενθυμίζουμε πως το αλουμινένιο 5βάλβιδο σύνολο, το οποίο συναντάται σε
κάθε νέο μοντέλο της εταιρίας, αποδίδει 125 ίππους στις 3.950 στροφές και
17,6 Kgm μέγιστης ροπής στις ίδιες ακριβώς στροφές.
Αν και δεν είναι από τα πρώτα ζητούμενα της κατασκευής, οι επιδόσεις που
επιτυγχάνει το βαρύ (1.350 κιλά) αυτοκίνητο κινούνται σε επίπεδα αξιοπρεπή
της τάξεως των 11,9 δευτερολέπτων για τα πρώτα 100 χιλιόμετρα από στάση και
33,2?? για το χιλιόμετρο.
Βέβαια, περισσότερα από ένα εκατομμύριο για κάθε δευτερόλεπτο στο «0-100»
δεν είναι η καλύτερη αναλογία που μπορεί κανείς να βρει στην αγορά, αλλά
ποιος συνειδητοποιημένος αγοραστής ενός κάμπριο θα μπορούσε να
προβληματιστεί σοβαρά για τη συγκεκριμένη σχέση;
Αλλωστε, πέρα από τις από στάση διαδικασίες, το αυτοκίνητο είναι μάλλον
ευχάριστο, αρκούντως ασφαλές στα προσπεράσματα ενώ δε δυσκολεύεται να
διατηρήσει και σχετικά υψηλή μέση ωριαία, όταν οι περιστάσεις το
απαιτήσουν.
H ανάρτηση μάς φέρνει πίσω στην προηγούμενη δεκαετία, με γόνατα μακφέρσον,
ψαλίδια βάσης και αντιστρεπτική ράβδο εμπρός και ημιάκαμπτο άξονα με ράβδο
Πανάρ και αντιστρεπτική ράβδο πίσω. Τα φρένα αποτελούνται από δίσκους
(αεριζόμενοι εμπρός) με στάνταρ ABS.
Πάντως, αν και η γενικότερη μηχανολογική υλοποίηση του κάμπριο έλκει την
καταγωγή της από παλαιότερες ημέρες της εταιρίας, σε κανένα σημείο δεν
μπορούμε να πούμε ότι το αυτοκίνητο στερείται επικαιρότητας, ενώ σε κανέναν
τομέα δε δείχνει να χάνει σε λειτουργικότητα και απόδοση.
Κοινής αποδοχής
Αν σε κάτι δε δυσκόλεψε καθόλου την κρίση μας το αυτοκίνητο, αυτό ήταν στην
εξωτερική του εμφάνιση. Είναι από τις λίγες φορές που υπήρξε ομοφωνία περί
του καλόγουστου της κατασκευής.
H απουσία κεντρικού ρολ-μπαρ μαζί με τις σωστές χρωμιωμένες λεπτομέρειες
δημιουργούν σύνολο εξαιρετικά αρμονικό, χωρίς προκλητικές «αιχμές».
Αν δε τα υπερθετικά δικά μας σχόλια συνδυαστούν και με την ευρεία αποδοχή
του κοινού (οπουδήποτε κι αν βρεθήκαμε τις μέρες της δοκιμής), τότε
ανακαλύπτουμε έναν από τους κυριότερους λόγους που η Αουντι δεν έχει ακόμα
παρουσιάσει την ανοιχτή έκδοση του A4 (και ούτε σκοπεύει να το κάνει
σύντομα απ? όσο λένε οι πληροφορίες μας).
Περνώντας στο εσωτερικό οι εκτιμήσεις διχάζονται. Από τη μια συναντάμε τη
γνωστή γερμανική αυστηρότητα στα χρώματα και την παραδοσιακή προσήλωση στην
τήρηση των πολύ υψηλών επιπέδων ποιότητας, ενώ από την άλλη το σχέδιο
δείχνει από μακριά ότι δεν είναι σημερινό, με έντονη την παρουσία των 80?s
«γοτθικών» γραμμών που συνηθίζονταν εκείνη την εποχή.
Πάντως οι εργονομικές ατέλειες απουσιάζουν, η θέση οδήγησης είναι τέλεια
ενώ δε λείπουν και κάποια σπορτίφ κατάλοιπα (εποχής Αουντι Κουπέ) όπως τα
δευτερεύοντα όργανα στην κεντρική κονσόλα.
Γερμανική «στιγμή» από τα παλιά και ο στάνταρ εξοπλισμός του αυτοκινήτου
που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στα υπέρ, αφού στα
σχεδόν 13 εκατομμύρια που απαιτούνται για την απόκτησή του περιλαμβάνονται
μόνο οι δύο αερόσακκοι και η ηλεκτρική κίνηση για την οροφή, και απουσιάζει
?μεταξύ άλλων? ο πολύ απαραίτητος κλιματισμός.
Οι χώροι για τους εμπρός επιβάτες είναι υπερεπαρκείς, ενώ για τους πίσω θα
πρέπει να γίνουν αρκετές παραχωρήσεις, φυσιολογικές για την κατηγορία.
O χώρος των αποσκευών είναι μάλλον δύσκολο να φιλοξενήσει ογκώδη
αντικείμενα παρά τη μεγάλη ονομαστική του χωρητικότητα κυρίως λόγω της?
αντικανονικής διαρρύθμισης λόγω αναδιπλούμενης οροφής.
H τελευταία είναι από πολύ καλής ποιότητας ύφασμα και κινείται από έναν
ιδιαίτερα λειτουργικό και αποτελεσματικό μηχανισμό.
O ουρανός είναι δικός σας?
?αρκεί να μην το παρακάνετε.
Εξηγούμαστε: ο μεσογειακός και ιδιαίτερα ο αττικός ήλιος δεν είναι και ό,τι
καλύτερο... Προτιμήστε τις ανοιξιάτικες ή καλοκαιρινές έναστρες νύχτες και
τις χειμωνιάτικες λιακάδες...
Ξεπερνώντας τους όποιους κλιματολογικούς προβληματισμούς συναντάμε το
γνωστό πρόβλημα στιβαρότητας των αυτοκινήτων της κατηγορίας που
παρουσιάζουν στρεβλώσεις, όταν περνούν πάνω από εγκάρσιες ανωμαλίες ή όταν
τα χιλιόμετρα ξεπεράσουν το «γράμμα» και το «πνεύμα» της μετακίνησης με
...«ανοιχτό ουρανό».
Στην προκειμένη περίπτωση πάντως αρκεί και μια σύντομη επαφή για να
αναθεωρήσει κάποιος τις ...αμαρτωλές εμπειρίες από παλαιότερες
συναναστροφές με αντίστοιχες κατασκευές. Δε θα ήταν μάλιστα υπερβολή να
πούμε ότι, με εξαίρεση την BMW που δεν την έχουμε οδηγήσει ακόμα, το Αουντι
βρίσκεται στην κορυφή της άτυπης κατάταξής μας σε ό,τι αφορά την ακαμψία
του αμαξώματος. Ακόμα και σε σχέση με πολύ ακριβότερα ανοιχτά μοντέλα, από
κατασκευαστές υψηλού ή υπερυψηλού κύρους.
Ανεξάρτητα όμως από αυτό, το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δεν παύει να αποτελεί
ιδιαίτερα αξιόλογη πρόταση, με πάρα πολλά θετικά, αρχής γενομένης από τη
συμπεριφορά του στο δρόμο, όπου παρά την ...«εκτός εποχής» σχεδίαση της
πίσω ανάρτησης αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις.
Ουδέτερο στις περισσότερες περιπτώσεις, ευχάριστο ακόμα και όταν πιέζεται,
με την υποστροφή να απουσιάζει σχεδόν παντελώς.
Σε αυτό, πέρα από την ακριβέστατη λειτουργία των αναρτήσεων και το στιβαρό
πλαίσιο, που δεν επιτρέπει επεμβάσεις χαλαρότητας στο έργο του οδηγού,
«βοηθά» και η αδυναμία του κινητήρα να σπρώξει το βαρύ αμάξωμα σε τέτοιου
είδους παρεκτροπές. O τελευταίος, αν και αρκετά εύστροφος, εκδηλώνει άλλη
μια φορά τη δυσφορία του στις χαμηλές στροφές.
Το ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο εξελίσσεται χωρίς ιδιαίτερα ηχητικά
προβλήματα, αφού η υφασμάτινη σκεπή «απουσιάζει» εντελώς, ακόμα και στις
μεγάλες ταχύτητες. Σε αυτές τις ταχύτητες εξάλλου οι αναρτήσεις
εξακολουθούν να δουλεύουν αποτελεσματικά μην επιτρέποντας στο αμάξωμα να
πλέει, ενώ και το τιμόνι διατηρεί τη σαφήνειά του.
Μοναδική μας παρατήρηση η αίσθηση των φρένων, τα οποία παρότι δεν
στερούνται αποτελεσματικότητας, δεν κερδίζουν τις εντυπώσεις.
Με ανοιχτή την οροφή, μόνον όταν η ταχύτητα ξεπεράσει κατά πολύ την πρώτη
εκατοντάδα χιλιομέτρων, εμφανίζονται κάποιοι στροβιλισμοί στο εσωτερικό του
αμαξώματος.
Επί της ουσίας πάντως η φιλοσοφία της όλης κατασκευής ταιριάζει περισσότερο
σε ένα χαλαρό cruising στην παραλιακή, παρά σε... υστερικές κόντρες με τα
χρονόμετρα.
Ανοικτό εισιτήριο στην απόλαυση
Θα το ξαναπούμε με κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί: το συγκεκριμένο
αυτοκίνητο σε ελάχιστες περιπτώσεις, (και πάντως σε πολύ λιγότερες απ? όλα
σε όσα βρεθήκαμε μέχρι τώρα), μας θύμισε ότι βρισκόμαστε μέσα σε ένα
αυτοκίνητο χωρίς? λαμαρίνα πάνω από τα κεφάλια μας. Με τις στρεβλώσεις να
απουσιάζουν (σχεδόν) παντελώς, επιβεβαιώνει την πεποίθησή μας πως είναι
δυνατόν να κατασκευαστούν ανοιχτά αυτοκίνητα που να μην έχουν το χαρακτήρα
του... παζλ, έτοιμα ανά πάσα στιγμή να διαλυθούν στα εξ ων συνετέθησαν.
Πέρα απ? αυτό, όμως, δεν παύει σε καμιά στιγμή επίσης να επιβεβαιώνει τη
φήμη της Αουντι ως κορυφαίου κατασκευαστή και στους υπόλοιπους επιμέρους
τομείς. Καλή οδική συμπεριφορά, ποιότητα κατασκευής υπεράνω κριτικής,
κινητήρας-αναρτήσεις στο ίδιο επίπεδο.
Τι άλλο μένει; Μα εκείνη η μοναδική και τόσο δύσκολο στο να μεταφερθεί στο
χαρτί αίσθηση, του να οδηγείς ένα όμορφο ανοιχτό αυτοκίνητο. Εκείνη η
σχεδόν συνωμοτική διάθεση που σου δημιουργεί, να βρεις τις σωστές
δικαιολογίες, να κλείσεις τα κάθε είδους κινητά και να επιστρέψεις από το
γραφείο στο σπίτι μέσω? Σουνίου._4Τ
Υπέρ
Πρωτόγνωρη για κάμπριο ακαμψία αμαξώματος
Πολύ καλή οδική συμπεριφορά
Υψηλή ποιότητα κατασκευής
Εργονομία
Απουσία αεροδυναμικών θορύβων με ή χωρίς κουκούλα
Κατά
Τιμή-Εξοπλισμός
Περιορισμένοι χώροι για τους πίσω επιβάτες
Απρόθυμος κινητήρας στις χαμηλές στροφές