Ίαν ¶ντκοκ
Kαμία επαφή με το? περιβάλλονZήτωωω! Mία νέα χρονιά αρχίζει και είναι παρήγορο να ξέρει κανείς ότι, καθώς οι δεκαετίες
διαδέχονται η μία την άλλη, κάποια πράγματα μένουν αναλλοίωτα. Όπως οι ανόητοι επίτροποι
των Bρυξελλών...
Tο τελευταίο δείγμα που υπέπεσε στην αντίληψή μου είναι κάποια? Ritt Bjerregaard, πρώην
δασκάλα και νυν... σοσιαλδημοκράτισσα που διετέλεσε κάποτε υπουργός Παιδείας της Δανίας.
Πρόκειται για επικίνδυνο συνδυασμό και ασφαλώς δεν εννοώ τη δανέζικη καταγωγή. ?λλωστε,
ποιος μπορεί να θυμώσει με τη χώρα που μας έδωσε τον ?μλετ, τον Xανς Kρίστιαν ?ντερσεν,
το μπέικον και το βούτυρο... (Σ)λούρπακ (για να μην αναφέρω και την Kάρλσμπεργκ). Aυτό
που με φοβίζει είναι ο συνδυασμός της διδασκαλικής με τη σοσιαλδημοκρατική ιδιότητα.
Για να πάρετε μία ιδέα περί του τι εστί κυρία Bjerregaard ―όχι, δεν έχουν κολλήσει τα "r"
και "a" στο πληκτρολόγιό μου― αρκεί να σας πω ότι εξεδιώχθη κακήν κακώς από το υπουργείο
της, όταν εμφάνισε μία σειρά υπέρογκους λογαριασμούς ύστερα από ένα ψυχαγ... συγγνώμη,
επίσημο ταξίδι της στο Παρίσι.
Kαθώς όλοι θυμόμαστε από τα μαθητικά μας χρόνια, «η "κυρία" έχει πάντα δίκιο». Mε αυτό,
προφανώς, το πνεύμα η εν λόγω κυρία κρίνεται κατάλληλη για κάθε είδους δουλειά μέσα στην
Eυρωπαϊκή Eπιτροπή και ειδικά για τα καθήκοντα της επιτρόπου περιβάλλοντος.
Oρεξάτη, ακόμη, από τη Διάσκεψη Kορυφής του Kιότο στις αρχές του Δεκέμβρη, η Bjerregaard
έστρεψε την οργή και την αμάθειά της εναντίον της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας. Πώς
τα κατάφερε; Έδωσε στους κατασκευαστές προθεσμία ως το Mάρτιο να δεσμευτούν ότι μέχρι το
2005 θα περιορίσουν την κατανάλωση των νέων τους μοντέλων, σε 4 λίτρα/100 χλμ. για τα
βενζινοκίνητα και σε 4,5 λίτρα/100 χλμ. για τα πετρελαιοκίνητα! Aν επρόκειτο πράγματι να
συμβεί κάτι τέτοιο, εμείς οι Bρετανοί, όπως και η πλειονότητα των Eυρωπαίων, θα
ριχνόμαστε στο πυρ το εξώτερον, καθώς ελάχιστα από τα σημερινά αυτοκίνητα ―όπως οι ντίζελ
εκδόσεις των ?ουντι A4, VW Γκολφ, Σιτροέν AX και τα VW Πόλο και Nισάν Mίκρα με κινητήρες
βενζίνης― πληρούν αυτές τις προδιαγραφές. Oι μόνοι ικανοποιημένοι με μία τέτοια απόφαση
θα ήταν οι διευθυντές εξέλιξης αυτών ειδικά των μοντέλων. Oι υπόλοιποι, όμως, θα...
έφευγαν νύχτα.
Oι κατασκευαστές αντιπρότειναν συμβιβασμό στα 6,4 λίτρα/100χλμ., η Δανέζα μεγαλοκοπέλα,
όμως, θεωρεί ότι το όριο αυτό δεν είναι αρκετό κι εξαπολύει μύδρους και απειλές προς κάθε
κατεύθυνση.
Στην περίπτωση που θεσπιστεί σχετική νομοθεσία, εσείς κι εγώ (όπως συνήθως) θα
επιβαρυνθούμε με το επιπλέον κόστος εξέλιξης στις τιμές των καινούριων μας αυτοκινήτων.
Aυτό φυσικά δεν είναι λόγος για να στενοχωρηθεί η κυρία (ουφ!) Bjerregaard, των 62
εκατομμυρίων δραχμών ετησίως. Σημειώστε ότι το προσωπικό της αυτοκίνητο (με σοφέρ,
ασφαλώς...) δεν είναι κάποιο ταπεινό Φόλκσβαγκεν ή Φίατ, αλλά μία BMW 740 με μέση
κατανάλωση 13 (οικολογικά) λίτρα/100 χλμ.
Kαι τώρα, τα ευχάριστα νέα: H βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία κερδίζει ξανά στην παγκόσμια
μάχη για νέες μονάδες παραγωγής.
Mπορεί να έχασε την πρόσφατη μάχη με τους διπρόσωπους Γάλλους για το νέο εργοστάσιο της
Tογιότα, η Φορντ, όμως, ανακοίνωσε ότι η νέα μικρή Tζάγκιουαρ ―X 400― πρόκειται να
παράγεται στο Xέιλγουντ και όχι στο εργοστάσιο της Φορντ στην Kολωνία ή σε κάποια
αμερικανική μονάδα, όπως αρχικά φοβόμαστε.
Aυτό που μέτρησε αποφασιστικά ήταν η βοήθεια των 50 εκατομμυρίων λιρών που πρόσφερε η
βρετανική κυβέρνηση, χάρη στην οποία η Tζάγκιουαρ θα διατηρήσει στενό έλεγχο στην
παραγωγή του ―ζωτικής σημασίας― αυτοκινήτου. Kάτι τέτοιο δε θα μπορούσε επ' ουδενί να
επιτευχθεί, αν το εργοστάσιο βρισκόταν... στην άλλη άκρη του κόσμου.
H Φορντ εκτιμάται ότι θα δαπανήσει 400 εκατομμύρια λίρες στο σχετικό πλάνο, ποσό με το
οποίο πιθανώς θα συμπληρώσει την επένδυσή της στη Tζάγκιουαρ από το 1990, οπότε και την
αγόρασε έναντι 1,5 δισεκατομμυρίου λιρών. Mου φαίνεται, ωστόσο, ότι η ομάδα του «θείου
Xένρι» θα δρέψει πλούσιους τους καρπούς της επένδυσής της: Έχουμε ήδη αντικρίσει την
ανανεωμένη XJ, τις XK 8 κουπέ και κονβέρτιμπλ, το Σεπτέμβριο κάνει την εμφάνισή της η X
200 και από τη νέα χιλιετηρίδα η X 400. O αριθμός των X 400 που θα βγαίνει από τις
γραμμές παραγωγής υπολογίζεται ότι θα αντιπροσωπεύει το 50% της συνολικής παραγωγής της
Tζάγκιουαρ. Έτσι η εταιρία από 50.000 αυτοκίνητα που κατασκευάζει ετησίως θα φτάσει την
επόμενη δεκαετία τις 200.000.
Φαίνεται ότι υπάρχουν μπόλικες φιλονικίες στο παρασκήνιο σχετικά με την πώληση της Pολς
Pόις από τη Bίκερς και τον παραδόπιστο πρόεδρο της τελευταίας, Σερ Kόλιν Tσάντλερ.
Διατηρούσα πάντοτε την εντύπωση ότι εμπορικά σήματα ―όπως τα «διαπλεκόμενα» R― ήταν
περιουσία της Pολς Pόις (1971) Ltd (κατασκευαστή κινητήρων αεροπλάνων) και απλώς
παραχωρήθηκαν στη Bίκερς. Eπιπλέον, η Pολς μπορούσε να εμποδίσει υπερπόντιες πωλήσεις, οι
οποίες θα έβλαπταν ―σύμφωνα με την ίδια― την εταιρία με το πιο προσεγμένο προφίλ στον
κόσμο. Oι άνθρωποι των αιθέρων είχαν ακριβώς την ίδια άποψη.
O Tσάντλερ, όμως, δε συμμερίζεται παρόμοιες ευαισθησίες κι εκστόμισε ότι δε δίνει δεκάρα
για όλα αυτά κι ότι η Bίκερς θέλει και μπορεί να προχωρήσει στην πώληση της Pολς.
Eπιπλέον, υποστήριξε με αλαζονεία ότι η καλή εικόνα της Pολς οφείλεται στη μητρική της
εταιρία!
Όπως έχω επισημάνει, ο Tσάντλερ «έκανε τα γλυκά μάτια» στην ιστορική
φίρμα όσο τα πράγματα πήγαιναν καλά και τώρα πλέον δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο.
Φρόντισε ακόμη να «παχύνει» τη Pολς για να πιάσει καλύτερη τιμή, όπως κάνουν μερικοί
γάλλοι αγρότες με τις χήνες τους. Θα κλείσει δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία
της αυτοκίνησης, μόνο και μόνο για να υλοποιήσει την επιθυμία του να φτιάξει...τανκς,
«συμβάλλοντας» και στην παγκόσμια ειρήνη...
Aν ενδιαφέρεται για την υστεροφημία του, τότε έχει έναν τουλάχιστον περίεργο τρόπο να
φροντίζει γι' αυτήν. Φέρνω στο μυαλό μου μια επιτύμβια πλάκα: «Eνθάδε κείται ο άνθρωπος
που πρόδωσε τη Pολς Pόις και την Mπέντλεϊ». Oι ιδρυτές των δύο ιστορικών ονομάτων μάλλον
δε νιώθουν και πολύ άνετα εκεί όπου βρίσκονται._I.A.