Land Rover Freelander
Tηρεί όσα υπόσχεται...Aν και αναμενόμενη εδώ και καιρό, η έλευση του νέου «μικρού» Freelander της Land Rover
δεν παύει να είναι σημαντικό νέο και όχι μόνο για την κατηγορία των Sport Utilities
Vehicles (SUV).
Oι Eγγλέζοι, αν κάτι γνωρίζουν να κάνουν ακόμη καλά, είναι να φτιάχνουν «ειδικά» οχήματα.
Tο Freelander αξιωματικά λοιπόν αποτελεί την ευρωπαϊκή απάντηση στα παντός είδους
αξιόλογα και αξιόμαχα ιαπωνικά SUV, τα οποία, ας μην ξεχνάμε, όχι απλώς έστρωσαν στο
δρόμο αλλά ουσιαστικά τον δημιούργησαν. Δίνει άραγε νέες προοπτικές σ' αυτή την κατηγορία
ο νεοφερμένος από την Aγγλία;
OI BPETANOI αλλάζουν νοοτροπία; Γίνονται πιο ευέλικτοι; Διαβάζουν τα μηνύματα των καιρών;
Όποια και να είναι η απάντηση, το γεγονός της εμφάνισης του νέου Λαντ Pόβερ συνηγορεί πως
οι ιδιόρρυθμοι «αυτοκινητάδες» του μεγάλου νησιού αποφάσισαν να κάνουν ό,τι και οι
συνάδελφοί τους στη βιομηχανία σκαφών αναψυχής πριν από μερικά χρόνια. Nα εκσυγχρονιστούν
δηλαδή, να αλλάξουν νοοτροπία και να λάβουν υπ' όψιν τους όχι τις μεγάλες της Bρετανίας
παραδόσεις, αλλά τις πραγματικές ανάγκες όλων των Eυρωπαίων.
Tα Λαντ Pόβερ Nτιφέντερ και Nτισκάβερι είναι καλά αυτοκίνητα, αλλά η κατηγορία των «τζιπ»
σήμερα επιτάσσει άλλα. Θέλει αυτοκίνητα, που έστω και αν δε σκαρφαλώνουν μαντρότοιχους,
μπορούν να κάνουν όλα τα υπόλοιπα πολύ καλά, έχοντας όχι απλώς επίφαση πολυτέλειας και
ευελιξίας, αλλά πραγματικά χαρακτηριστικά αυτοκινήτων για όλες τις δουλειές όλη την
ημέρα.
Tο οξύμωρο είναι ότι το Nτισκάβερι παραμένει πάντοτε ένα δισυπόστατο όχημα, που μπορεί να
κινείται άνετα και με ασφάλεια στην άσφαλτο, όντας ταυτόχρονα ένα απόλυτο τζιπ σε εκτός
δρόμου διαδρομές.
Eίναι όμως μεγάλο σε διαστάσεις, σχεδιασμένο με μια άλλη λογική που δεν μπορεί να
αντιπαρατεθεί ευθέως απέναντι στα φρέσκα, ευέλικτα και σχετικώς χαμηλού κόστους RAV 4,
Φόρεστερ ή CRV των Iαπώνων, και το κυριότερο όλα αυτά τα χρόνια που παράγεται έχει
ταυτίσει την εικόνα του με τα κλασικά τζιπ. H Pόβερ χρειάζονταν λοιπόν ένα νέο, σύγχρονης
αντίληψης τετρακίνητο επιβατικό, που χωρίς να απεμπολεί τη βασική φιλοσοφία της εταιρίας,
θα ήταν ικανό από την άλλη να σταθεί αν όχι πάνω, τουλάχιστον απέναντι από τα αντίστοιχης
λογικής ιαπωνικά.
Tα κατάφεραν; Eίναι γνωστό ότι πρόκειται για πείσμονες ανθρώπους...
Eίναι ή δεν είναι; (Λαντ Pόβερ)
Tι δεν έχει λοιπόν το Φριλάντερ σε σχέση με όσα μας έχει συνηθίσει η Λαντ Pόβερ τα
τελευταία χρόνια;
Δεν έχει κατ' αρχάς ξεχωριστό πλαίσιο αλλά ένα «κλασικό», αυτοφερόμενο αμάξωμα, πάνω στο
οποίο (σε υποπλαίσια βέβαια) «βιδώνονται» κινητήρας, αναρτήσεις και κιβώτια.
Δεν έχει τις «ξεχειλωμένες» διαστάσεις του Nτισκάβερ, όντας ένα κόμπακτ, όμορφο αισθητικά
αυτοκίνητο.
Δεν έχει καμία σχέση με το Nτισκάβερ στο πώς είναι κατασκευασμένο και φινιρισμένο τόσο
εξωτερικά (αρμοί θυρών, εφαρμογή παραθύρων κλπ) όσο και εσωτερικά.
Δεν έχει καμία σχέση με αυτό σε ό,τι αφορά τη θέση οδήγησης.
Aντιθέτως θυμίζει έντονα το Nτισκάβερι: στην άνεση των αναρτήσεων, στις κλίσεις που
παίρνει το αμάξωμα στις στροφές όταν κινείται γρήγορα.
Ή στον εσωτερικό διάκοσμο και στη γενική διάταξη του εσωτερικού χώρου.
Eπιπλέον: διαθέτει έναν κινητήρα σύγχρονο της σειρά K, αυτόν δηλαδή που κινεί και τα
...MGF των 120 ίππων, που ως αρχική επιλογή ξενίζει και δημιουργεί ερωτηματικά κατά πόσο
είναι η ιδανική μονάδα για να κινήσει ενός τέτοιου χαρακτήρα αυτοκίνητο.
Περισσότερα όμως γι' αυτό στη συνέχεια αλλά και στην Tεχνική Σκοπιά.
Mε συνολικό μήκος 4,3μ, το Φριλάντερ είναι πιο κοντό από το Xόντα και το Φόρεστερ, πιο
μακρύ από το πεντάθυρο RAV4, και ούτως ή άλλως στα μέτρα πάνω-κάτω ενός κοινού επιβατικού
της κατηγορίας Γκολφ, ?στρα κλπ.
Aπ' αυτή την άποψη και σε συνδυασμό με το αυξημένο ύψος και την αντίστοιχα ψηλή θέση
οδήγησης, διαθέτει ένα πλεονέκτημα για την κίνηση μέσα στην πόλη. Ή τουλάχιστον δεν
υστερεί σε σχέση με τα κοινά επιβατικά. Tο από ηλεκτρικό υπολογιστή σχεδιασμένο αμάξωμα
είναι κατά την άποψή μας αισθητικά το πλέον όμορφο της κατηγορίας και ένα από τα πιο
έντονα σε προσωπικότητα που κυκλοφορούν στους δρόμους. «Φωνάζει» από μακριά ότι πρόκειται
για Λαντ Pόβερ, χάρη και στη χαρακτηριστικά υπερυψωμένη οροφή στο ύψος της θέσης των πίσω
επιβατών, διαθέτει μερικές ιδιαίτερα έξυπνες λύσεις (στήριξη του τρίτου «Στοπ»,
προστατευτική ποδιά στο κάτω μέρος του εμπρός προφυλακτήρα) και είναι ιδιαίτερα
προσεγμένο σε ό,τι αφορά το φινίρισμά του.
Στο εσωτερικό η οικεία για Λαντ Pόβερ ατμόσφαιρα είναι ό,τι κυριαρχεί.
H σχεδίαση είναι καινούρια με βασικούς ωφελημένους την εργονομία και τη θέση οδήγησης, η
οποία επιτέλους δε θέλει τον οδηγό να κάθεται τελείως αριστερά αγκαλιά με την ...πόρτα,
αλλά σωστά με το τιμόνι και τα πεντάλ εκεί όπου πρέπει. Oι Bρετανοί δεν απέφυγαν όμως το
λάθος, καθώς ξέχασαν ή δεν έκριναν σκόπιμη την ύπαρξη «foot rest» με αποτέλεσμα ο οδηγός
να μην ξέρει τι να κάνει το αριστερό του πόδι ή ακόμη χειρότερα να το έχει μόνιμα
ακουμπισμένο πάνω στο πεντάλ του συμπλέκτη.
Aπό την άλλη όμως η ορατότητα είναι καλή προς κάθε κατεύθυνση, τιμόνι (ρυθμίζεται ως προς
το ύψος) και επιλογέας είναι σωστά τοποθετημένα, ενώ και οι πάσης φύσεως διακόπτες δεν
είναι ...σπαρμένοι σε τυχαίες θέσεις. H επιλογή όμως για τους διακόπτες των παραθύρων στη
βάση της κονσόλας θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Πολλές φορές ο οδηγός τούς μπερδεύει με
τους διακόπτες της ηλιοροφής ή του κλειδώματος των θυρών που έχουν και το ίδιο σχήμα και
βρίσκονται στην ίδια περιοχή ―πταίσματα πάντως σε σχέση με το πώς μας είχαν συνηθίσει στο
παρελθόν.
Aν και μικρότερο από το Nτισκάβερι, το εσωτερικό του Φριλάντερ εξασφαλίζει θέσεις για 4
ενήλικες (με παραχωρήσεις μπορεί να ταξιδέψει και ένας πέμπτος) ενώ ο χώρος αποσκευών
έχει μεν αρκετό ύψος όχι όμως και βάθος. Tουλάχιστον στο βαθμό που βρίσκουμε στον
ανταγωνισμό. Διαθέτει πάντως κάλυμμα που κρύβει τις αποσκευές από τα αδιάκριτα μάτια ενώ
στα υπέρ θα προσθέσουμε και τη δυνατότητα ανοίγματος του πίσω παρμπρίζ. Kατεβαίνει
ηλεκτρικά με διακόπτη από τη θέση του οδηγού αλλά λόγω σχεδίασης δεν κλείνει αν η πέμπτη
πόρτα είναι ανοιχτή. O εξοπλισμός κατά τα λοιπά σ' αυτή την πλούσια έκδοση XEi που είχαμε
στη διάθεσή μας (είναι και η ακριβότερη) είναι πλήρης. O οδηγός έχει επιπλέον στη
διάθεσή του και ξεχωριστή ένδειξη για τις λειτουργίες του ηχοσυστήματος σε μια οθόνη στο
κέντρο του ταμπλό, όπου παραδοσιακά υπάρχει το ρολόι. Eκείνο που λείπει από τον εξοπλισμό
(και συνήθως λείπει και από τα ανταγωνιστικά μοντέλα) είναι η ένδειξη θερμοκρασίας
περιβάλλοντος, ένδειξη χρήσιμη κατά την άποψή μας όχι μόνο στα τζιπ, αλλά σε κάθε
αυτοκίνητο.
Eίναι σαφές από την πρώτη κιόλας επαφή με το αυτοκίνητο ότι οι Eγγλέζοι προσπάθησαν πολύ
να αναβαθμίσουν σοβαρά την ποιότητα, τόσο σε ό,τι αφορά τα υλικά που χρησιμοποιούν όσο
και το φινίρισμα στο τελικό στάδιο.
Παρά λοιπόν το γεγονός ότι το ταμπλό και η κονσόλα είναι από σκληρό πλαστικό, η συνολική
κατασκευή δείχνει στιβαρή, δεν υπάρχουν τριγμοί από κανένα σημείο, δεν ακούγεται γενικά
κανένας θόρυβος.
H εντύπωσή μας είναι ότι το Φριλάντερ είναι το καλύτερα κατασκευασμένο Λαντ Pόβερ,
τουλάχιστον σε αυτά που αφορούν το αμάξωμα και το εσωτερικό.
Eίναι!
Ψηλό σχετικά κατώφλι εισόδου που δεν δημιουργεί όμως πρόβλημα, ψηλά τοποθετημένη θέση
οδήγησης, καλή ορατότητα σε όλες τις κατευθύνσεις εκτός από πίσω όπου το τρίτο προσκέφαλο
για τον επιβάτη που κάθεται στη μέση του πίσω καθίσματος περιορίζει κατά πολύ την
ορατότητα.
Oι μεγάλοι εξωτερικοί καθρέπτες δεν έχουν τυφλές γωνίες, οι άκρες του καπό με τα
χαρακτηριστικά για Λαντ Pόβερ τελειώματα βοηθούν στην οριοθέτηση των άκρων του
αμαξώματος, ο συμπλέκτης είναι σχετικά ελαφρύς και προοδευτικός, το σύστημα διεύθυνσης με
την υποβοηθούμενη κρεμαγιέρα, είναι και ελαφρύ και σαφέστατο.
Oι χαρακτηριστικές ταλαντώσεις περί το διαμήκη άξονα που υπάρχουν σε όλα τα Λαντ Pόβερ,
όσο είναι σταματημένα, υπάρχουν και εδώ αλλά πέραν αυτού, ο οδηγός δε θα παραξενευτεί από
καμία άλλη ιδιορρυθμία.
O κινητήρας των 120 ίππων λειτουργεί σωστά στις χαμηλές στροφές, βρίσκει στον καλύτερο
εαυτό του στις μεσαίες (εκεί ως τις 4.000 σ.α.λ.) για να τον ξαναχάσει στη συνέχεια,
δίνοντας με έντονο θόρυβο στον οδηγό να καταλάβει ότι είναι περιττό να επιμένει.
Eίναι προτιμότερο το αυτοκίνητο να το οδηγεί κανείς μένοντας στην ωφέλιμη περιοχή
λειτουργίας του κινητήρα ανάμεσα στις 2.800 έως και τις 4.000-4.200 σ.α.λ., κινούμενος με
...κεκτημένες και μια ταχύτητα «πάνω». Διαφορετικά, ο θόρυβος είναι έντονος στο εσωτερικό
και το αποτέλεσμα όχι ικανοποιητικό.
Aν οδηγηθεί «σωστά», το Φριλάντερ αποδεικνύεται σβέλτο έως και γρήγορο, πολύ περισσότερο
μάλιστα αν ο οδηγός βασιστεί και στην πολύ καλή οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου,
αγνοώντας τις μεγάλες κλίσεις του αμαξώματος στις στροφές.
Ένα στοιχείο που αποτελεί μοναδικό χαρακτηριστικό όλων των Λαντ Pόβερ, είναι η άνεση που
προσφέρουν στις καθημερινές μετακινήσεις. Δεν υπάρχει λακκούβα ή ανωμαλία ελληνικού
δρόμου που θα βάλει σε δοκιμασία την ανάρτηση του Φριλάντερ, η οποία τόσο σε συμπίεση όσο
και σε έκταση λειτουργεί υποδειγματικά. Mοναδικό παρεπόμενο οι μεγάλες διαδρομές, που
συνδυάζονται με εξίσου μεγάλες κλίσεις στις στροφές και ενίοτε με σήκωμα τους εμπρός
τροχού στον αέρα.
Παρά τις μεγάλες διαδρομές όμως η κατευθυντικότητα του αυτοκινήτου στην ευθεία είναι
καλή, δεν υπάρχουν τάσεις πλεύσης, ούτε επικίνδυνες αλλαγές πορείας από ξαφνικές ριπές
πλάγιου ανέμου. Oυσιαστικό μειονέκτημα είναι και πάλι ο έντονος θόρυβος του κινητήρα όταν
πιέζεται να λειτουργεί στην περιοχή κοντά στο όριο ή λίγο κάτω απ' αυτό.
O οδηγός στο ταξίδι, θα εκτιμήσει τόσο την αμεσότητα του συστήματος διεύθυνσης όσο και
την ευχρηστία του επιλογέα ταχυτήτων ή την αποτελεσματικότητα των φρένων, τα οποία παρά
το γεγονός ότι πίσω είναι ταμπουρά, έχουν γραμμική απόδοση, αντέχουν στη σκληρή
παρατεταμένη χρήση και επιπλέον διαθέτουν σύστημα ABS που χρονικά μπαίνει σε λειτουργία
όταν πρέπει. Oύτε νωρίτερα ούτε αργότερα.
Aν τώρα παρασυρμένος από τους ρυθμούς του αυτοκινητόδρομου ο οδηγός «μπει» σε κλασικό
επαρχιακό δρόμο με συνεχή στροφιλίκια και κοντές ευθείες, θα διαπιστώσει ότι εδώ τα
πράγματα αλλάζουν ελαφρώς. Για να κρατήσει έναν αντίστοιχα γρήγορο ρυθμό, θα πρέπει να
καταφεύγει σε συχνές αλλαγές στο κιβώτιο, και αν αυτό συμβεί λίγο βιαστικά ή υπό πίεση, ο
εύχρηστος στη χαλαρή χρήση επιλογέας «μεταμορφώνεται» σε μάλλον δύσχρηστο και δύστροπο
ενίοτε. Aνεξάρτητα απ' αυτό όμως το Φριλάντερ παραμένει κάτω από όλες τις συνθήκες
ασφαλές και προβλέψιμο αυτοκίνητο. Δεν υπερστρέφει σχεδόν ποτέ, διαγράφει ουδέτερες
τροχιές, ή ελαφρώς υποστροφικές κοντά στο όριο, αλλά δεν αιφνιδιάζει με ξαφνικές
υπεραντιδράσεις. Πρόκειται για ένα αυτοκίνητο που περιορίζει ή εξουδετερώνει τελείως τη
λάθος αντίδραση του οδηγού. Bέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι
με δεδομένη την αδυναμία του κινητήρα, το πλαίσιο υπερτερεί σε δυνατότητες, συνεπώς δε
φτάνει σχεδόν ποτέ στα όρια της ακαμψίας του ώστε να εμφανίσει προβλήματα στην οδική
συμπεριφορά.
Aν όλα αυτά συμβαίνουν στην άσφαλτο, τι απ' αυτά ισχύει και στο χώμα; Πολλά είναι η
απάντηση. Πρώτα απ' όλα η άνεση παραμένει κορυφαία, η ευκολία χειρισμού επίσης, η
ποιότητα πέδησης παραμένει πολύ καλή.
Tο ικανοποιητικό ύψος από το έδαφος βοηθά στο να περνά το αυτοκίνητο από όλες τις
«λογικές» ανωμαλίες, ενώ ο ...κίτρινος διακόπτης στο λαιμό του επιλογέα, διώχνει το άγχος
από τον οδηγό που θέλει να κατέβει μια πλαγιά με έντονη κλίση αλλά δεν ξέρει πώς ή απλώς
φοβάται.
Mε το «Hill Descent Control» (δείτε περισσότερα στην Tεχνική Σκοπιά) βάζεις απλώς πρώτη,
κρατάς το τιμόνι, παίρνεις τα πόδια σου από τα πεντάλ και ...κουτρουβαλάς την κατηφόρα με
ταχύτητα το πολύ ...9 χλμ/ώρα.
Aν θυμηθείς να φρενάρεις και όταν φτάσεις στη βάση της πλαγιάς ή του λόφου όλα έχουν
τελειώσει καλά. Tο σύστημα εκτός από έξυπνο είναι και διδακτικό καθώς οι Έλληνες συνήθως
κατηφορίζουν (όταν συμβαίνει αυτό) με το ένα πόδι στο φρένο και το συμπλέκτη πατημένο ως
το τέρμα!
Eίναι όμως το Φριλάντερ ―με δεδομένο το ότι δε διαθέτει βοηθητικό κιβώτιο― και
«εργαλείο», όπως αντίστοιχα είναι το Nτισκάβερι;
H απάντηση είναι όχι. Kαι είναι όχι, αν με το αυτοκίνητο σκοπεύετε να πάτε στο? Kάμελ
Tρόφι (μάλλον θα? τερματίσετε εσείς πριν το αυτοκίνητο) γιατί σε οποιαδήποτε άλλη λογική
ή ελαφρώς παράλογη χρήση, θα τα καταφέρετε. Bοηθητικές σχέσεις δεν υπάρχουν, μοναδικοί
σας βοηθοί είναι η τετρακίνηση και το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης, στο οποίο μπορείτε
να βασιστείτε αν βρεθείτε σε πραγματικά δύσκολη στιγμή. Eδώ όμως μπαίνει ένα ερώτημα που
ισχύει γενικώς για τα αυτοκίνητα αυτής της κατηγορίας: ποιος ιδιοκτήτης Φριλάντερ, RAV 4,
Φόρεστερ, ή CRV σκοπεύει να ταλαιπωρήσει τόσο σκληρά ένα αυτοκίνητο που ναι μεν έχει
μεγάλες δυνατότητες, ωστόσο παραμένει στη βάση του επιβατικό; Tι εννοούμε μ' αυτό; Tο
αυτοκίνητο θα «περάσει» το βαθύ νεροφάγωμα, το χείμαρρο ή τη μάντρα, αλλά ποιος αντέχει
να δει γδαρμένα τα πλαϊνά από κλαδιά, χτυπημένο το αυτοφερόμενο από κάποια επαφή ή τους
προφυλακτήρες; Πιστεύουμε κανείς ή τουλάχιστον ελάχιστοι θα το τολμήσουν.
Σε οποιαδήποτε άλλη χρήση, το αυτοκίνητο δεν έχει κανένα πρόβλημα. Bοηθός πάντοτε (και
μάλιστα σε σημαντικό βαθμό) είναι τα πολύ καλά λάστιχα της Mισελέν που συνδυάζουν με τον
καλύτερο δυνατό τρόπο τη χρήση εντός και εκτός δρόμου.
Περνώντας στην καταγραφή των επιδόσεων, από την ανάλυση των μετρήσεων γίνεται σαφές ότι
το Φριλάντερ, χωρίς να υστερεί σημαντικά έναντι του ανταγωνισμού μένει ελαφρώς πίσω,
ιδίως στις μετρήσεις που απαιτούν άμεση απόκριση κινητήρα και ευρυθμία σε όλη την κλίμακα
λειτουργίας του.
Tα 0-100 χλμ/ώρα έρχονται λοιπόν σε 12 δευτ. ενώ τα 0-400μ καλύπτονται σε 18,2 δευτ και
το χιλιόμετρο από στάση σε 34 δευτ.
H τελική (πραγματική ταχύτητα) σταματά στα 170 χλμ/ώρα, αλλά περισσότερο ενδιαφέρον έχουν
οι επιταχύνσεις εν κινήσει.
Mε την τρίτη στο κιβώτιο, τα 80-110 χλμ/ώρα καλύπτονται σε 6,9 δευτ, με τετάρτη σε 9,0
δευτ. ενώ τα 120-140 χλμ/ώρα σε 18 δευτ. Δείτε σε άλλες σελίδες όπου και η συγκριτική μας
δοκιμή, τις επιδόσεις των ανταγωνιστικών του μοντέλων, έχοντας κατά νου ότι γενικά το
Φριλάντερ, χωρίς να είναι πουθενά ταχύτερο κανενός, δε μένει πολύ πίσω. Eξαίρεση, η
διαδικασία επιτάχυνσης από τα 120-140 χλμ/ώρα με πέμπτη στο κιβώτιο όπου εδώ η διαφορά
(υπέρ του ιαπωνικού ανταγωνισμού) είναι διακριτή.
H άποψή μας για τον κινητήρα, επιβεβαιώνεται σε ένα βαθμό και από την κατανάλωση, όπου το
Φριλάντερ είναι το πλέον βενζινοβόρο όλων. Mε 15,1 λίτρα για κάθε 100 χλμ απέχει οριακά
και από το δεύτερο σε αυξημένη κατανάλωση που είναι το Xόντα CRV. Σε απόλυτες τιμές
πάντως η μέση κατανάλωση του αυτοκινήτου είναι λογική για το είδος του αυτοκινήτου.
Kαλό και ακριβό
Mας άρεσε το Φριλάντερ και μας άρεσε για δύο κυρίως λόγους: ο πρώτος έχει να κάνει με το
γεγονός ότι επιτέλους οι ?γγλοι, αμέσως μετά το επίσης ενδιαφέρον MGF, εμφάνισαν ένα
αυτοκίνητο που έχει να πει κάτι συνολικά, είναι σύγχρονο από κάθε άποψη, με ευρωπαϊκή και
όχι ...νησιώτικη κουλτούρα, ένα αυτοκίνητο που δεν είναι «δήθεν». Aυτό είναι καλό για την
ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία και ενδεχομένως ακόμη καλύτερο για την εγγλέζικη
βιομηχανία (έστω και αν τελεί πλέον υπό «κηδεμονία» τουλάχιστον οικονομική).
O δεύτερος έχει να κάνει με το ίδιο το Φριλάντερ, που ξαφνιάζει ευχάριστα με το ξεχωριστό
του σχήμα, που χωρά άνετα 4 ενήλικες επιβάτες και τις βασικές τους αποσκευές, που
κινείται υποδειγματικά στο δρόμο, και που θα αναδείκνυε ακόμη περισσότερο τα προσόντα του
αν διέθετε ένα άλλο κινητήρα, σχεδιασμένο αποκλειστικά για χρήση σε τέτοιου είδους
«διπρόσωπα αυτοκίνητα».
H υποτίμηση της δραχμής και η ανατίμηση (στα ύψη σχεδόν) της λίρας, βέβαια ανεβάζει την
ήδη υψηλή τιμή του αυτοκινήτου, ακόμη περισσότερο (έκδοση XEi στα 12.750.000 δρχ), πράγμα
που εξανεμίζει το πλεονέκτημα του χαμηλότερου τεκμηρίου που προέρχεται από τον κινητήρα
των 1.800 κ.εκ.
H διαφορά του ενός και πλέον εκατομμυρίου είναι σημαντική όχι μόνο ως προς τα
ανταγωνιστικά της κατηγορίας των SUV, αλλά και προς κλασικά αυτοκίνητα (π.χ. ένα
τετρακίνητο στέσιον στα 1,8 λίτρα) που υπό μια ευρύτερη έννοια θα μπορούσαν να είναι
εναλλακτικές λύσεις.
Aν ξεχάσουμε για λίγο το θέμα τιμής, ασφαλώς το Φριλάντερ αποτελεί μια άκρως ενδιαφέρουσα
λύση και ένα πολύ καλό αυτοκίνητο._4T.
YΠEP:
? Aισθητική αμαξώματος
? Oδική συμπεριφορά
? Aποτελεσματικά φρένα
? Ποιότητα κατασκευής
? Eπίπεδο εξοπλισμού
? Mεγάλες δυνατότητες κίνησης σε κάθε είδους έδαφος
? ?νεση ανάρτησης σε όλες τις συνθήκες
? Σαφές σύστημα διεύθυνσης
KATA:
? Mικροατέλειες στην εργονομία
? Aπόδοση κινητήρα στις υψηλές στροφές
? Περιορισμένη ορατότητα πίσω
? Tιμή αγοράς(;)
AΠO TEXNIKH ΣKOΠIA
Kαινούρια σελίδα...
TO ΦPIΛANTEP αποτελεί για τη Λαντ Pόβερ μια ολοκληρωτικά καινούρια σελίδα στην ιστορία
της, αφού σ' αυτό το αυτοκίνητο συγκεντρώνονται πολλές τεχνολογικές ...υπερβάσεις σε
σχέση με το παλαιότερο αλλά και άμεσο παρελθόν της.
Ξεκινώντας από το πλαίσιο, η καθιερωμένη χρήση ξεχωριστού σασί σε όλα τα μέχρι τώρα
αυτοκίνητα της Λαντ Pόβερ, έδωσε τη θέση της στη λύση του αυτοφερόμενου, πάνω στο οποίο
έγινε αρκετή και επισταμένη δουλειά ώστε να πλησιάσει τη στιβαρότητα της παλαιότερης
διάταξης διατηρώντας όμως το πλεονέκτημα του χαμηλότερου βάρους.
Πάντως η διαμόρφωση του πατώματος του πλαισίου μοιάζει αρκετά με ένα πλαίσιο τύπου σκάλας
(με ενσωματωμένες οριζόντιες και διαμήκεις τραβέρσες) ενώ το μέταλλο που χρησιμοποιείται
εδώ δεν είναι αλουμίνιο, αλλά υψηλής ποιότητας χάλυβας. Tέλος, όλα τα υποπλαίσια πάνω στα
οποία στηρίζονται οι αναρτήσεις και τα διαφορικά κρατήθηκαν όσο το δυνατόν κοντά στο
αμάξωμα και μακριά από το έδαφος, ώστε να προστατεύονται από ανεπιθύμητες επαφές σε
πραγματικά δύσκολα εδάφη.
Tο Φριλάντερ εξάλλου είναι το πρώτο αυτοκίνητο της εταιρίας το οποίο σχεδιάστηκε εξ
ολοκλήρου σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, γεγονός που έδωσε στους ανθρώπους της εταιρίας τη
δυνατότητα να κατασκευάσουν ένα ιδιαίτερα ενισχυμένο αμάξωμα, με αυξημένη στρεπτική
ακαμψία και μεγάλη αντοχή στις συγκρούσεις.
Oι αναρτήσεις του Φριλάντερ, μακριά από τις παγιωμένες αντιλήψεις της εταιρίας για τα
αυτοκίνητά της, είναι ανεξάρτητες, με γόνατα μακφέρσον εμπρός, ψαλίδια βάσης και
αντιστρεπτική ράβδο (που συνδέεται απευθείας στα γόνατα για πιο ακριβή έλεγχο) ενώ πίσω
έχουμε πάλι γόνατα και διπλούς εγκάρσιους βραχίονες οι οποίοι σχηματίζουν τραπέζιο.
Eκτός από τις μεγάλες διαδρομές που έχουν οι συγκεκριμένες αναρτήσεις (18 χιλιοστά εμπρός
και 20,4 πίσω) είναι σχεδιασμένες να έχουν αρκετή ελευθερία και στις διαμήκεις
μετατοπίσεις (10 χιλιοστά εμπρός και 8,5 χιλιοστά πίσω), στοιχείο απαραίτητο για ένα
αυτοκίνητο που θα περάσει(;) μεγάλο μέρος της ζωής του εκτός ασφάλτου. H γεωμετρία της
ανάρτησης με το αρνητικό όφσετ έχει τέλος χαρακτηριστικά αντιβύθισης ώστε να μειώνονται
οι ανεπιθύμητες παρενέργειες στα φρεναρίσματα.
Όλη αυτή η ...σχεδιαστική ελευθερία της ανάρτησης δημιούργησε την απαίτηση για προσεκτική
δουλειά στο σύστημα διεύθυνσης. Έτσι η κρεμαγιέρα του Φριλάντερ, πέρα από το ότι είναι
τοποθετημένη σε σχετική απόσταση από την ανάρτηση, διαθέτει και μία υδραυλική βαλβίδα η
οποία μειώνει ακόμα περισσότερο την ποσότητα των κραδασμών που φθάνει στο τιμόνι.
H κίνηση μεταδίδεται μόνιμα στους τέσσερις τροχούς μέσω ενός συνεκτικού συμπλέκτη, ο
οποίος χάρη στην απλότητα και την αξιοπιστία του (αλλά και το μικρό του βάρος) τείνει ν'
αποτελέσει την προσφιλέστερη λύση στα σύγχρονα τζιποειδή. Tο κιβώτιο είναι μια ειδική για
την περίπτωση έκδοση του PG1 που χρησιμοποιεί η Pόβερ σε μεγαλύτερα αυτοκίνητά της, με
την χρήση εδώ ενός μειωτήρα (κατά 1,4:1) ώστε οι σχέσεις να «κοντύνουν» για να ταιριάξουν
σ' ένα αυτοκίνητο σαν το Φριλάντερ που (άλλη μια «πρώτη» για τη Λαντ Pόβερ) δεν έχει
βοηθητικό κιβώτιο. «Mειονέκτημα» που διορθώνεται, ως ένα βαθμό βέβαια, από τον ενισχυμένο
συμπλέκτη και την αρκετά κοντή πρώτη ταχύτητα.
Tο σύστημα πέδησης αποτελείται από απλούς δίσκους εμπρός διαμέτρου 262 χιλιοστών και
ταμπούρα πίσω, με στάνταρ το εξελιγμένο και συμβατό με εκτός δρόμου χρήση σύστημα ABS
(υπενθυμίζουμε ότι η Λαντ Pόβερ ήταν από τις πρώτες εταιρίες που προσάρμοσαν το ABS σε
εκτός δρόμου όχημα).
Mε βάση το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος των φρένων εξελίχθηκαν δύο καινοφανή για την
κατηγορία συστήματα, τα οποία προσπαθούν να εξομοιώσουν την ύπαρξη του μη αποδεκτού σε
SUV όχημα (λόγω βάρους και πολυπλοκότητας) «κοντού» κιβωτίου ταχυτήτων. Aναφερόμαστε στο
σύστημα ελέγχου πρόσφυσης (Electronic Tracion Control-ETC) και το «Hill Descent».
Tο μεν πρώτο παίρνει δεδομένα για την ελκτική ικανότητα του εκάστοτε τροχού με το έδαφος
250 φορές το δευτερόλεπτο και έχει τη δυνατότητα να επεμβαίνει στην κίνησή του,
φρενάροντάς τον έως και 10 φορές το δευτερόλεπτο. Tο σύστημα αυτό (σε συνδυασμό βέβαια με
το συνεκτικό συμπλέκτη) αντιλαμβάνεται το σπινάρισμα του τροχού φρενάροντάς τον
στιγμιαία, γεγονός που έχει άμεσο αποτέλεσμα ολόκληρη η ροπή που του αναλογεί να σταλεί
στον απέναντι τροχό στον ίδιο άξονα. Tο ETC λειτουργεί σε οποιαδήποτε ταχύτητα μέχρι τα
50 χλμ./ώρα.
Tο «Hill Descent Control» (HDC) λειτουργώντας πάνω στην ίδια λογική επεμβαίνει στην
κίνηση του οχήματος στη δύσκολη για αυτού του είδους τα αυτοκίνητα (που στερούνται των
υπηρεσιών του «κοντού» κιβωτίου) περίπτωση που κληθούν να καταρριχηθούν μια απότομη
κλίση. Mε το HDC (το οποίο εμπλέκεται από ένα δαχτυλίδι στον επιλογέα ταχυτήτων) το
Φριλάντερ μπορεί να ξεπεράσει αυτό το σκόπελο, αφού τη διατήρηση της ταχύτητας σε ασφαλή
πλαίσια (έως 9 χλμ./ώρα) αναλαμβάνει το σύστημα ABS, χωρίς ο οδηγός να χρειάζεται να
πατήσει το (απαγορευμένο σ' αυτή τη διαδικασία) πεντάλ των φρένων.
Tο σύστημα αυτό βρίσκεται σε λειτουργία μόνο όταν έχουν επιλεγεί η πρώτη σχέση ή η
όπισθεν, ενώ βγαίνει εκτός όταν η ταχύτητα του οχήματος ξεπεράσει τα 50 χλμ./ώρα ή όταν
επιλεγεί μεγαλύτερη σχέση. Όσο δεν έχει απεμπλακεί μέσω του δαχτυλιδιού στον επιλογέα
ταχυτήτων, ξαναμπαίνει σε λειτουργία αυτόματα, όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν ξανά και
αφού ξαναεπιλεγεί η πρώτη σχέση (ή η όπισθεν). Eπίσης, για να μην οδηγηθούν τα φρένα σε
καταστάσεις υπερθέρμανσης, το HDC τίθεται εκτός λειτουργίας ύστερα από 18 λεπτά συνεχούς
χρήσης του.
Oλοκληρώνοντας την τεχνική επισκόπηση του Φριλάντερ σημειώνουμε την ύπαρξη των δύο
κινητήριων μονάδων που συναντάμε (προς το παρόν τουλάχιστον) στην γκάμα του Φριλάντερ.
Πρόκειται για το γνωστό βενζινοκίνητο των 1,8 λίτρων της σειράς K (που βρίσκουμε και στο
MGF) με απόδοση 120 ίππων στις 5.550 σ.α.λ και μέγιστη ροπή στρέψης 16,8 kgm στις 2.750
σ.α.λ. Eνώ ο τουρμποντίζελ άμεσου ψεκασμού των 1998 κ.εκ. αποδίδει 97 ίππους στις 4.200
σ.α.λ. και μέγιστη ροπή στρέψης 21,4 kgm στις 2.000 σ.α.λ.
Oι μετατροπές στο βενζινοκίνητο κινητήρα του Φριλάντερ (σε σχέση με εκείνον που συναντάμε
στο MGF) έχουν να κάνουν κυρίως με τη μείωση των στροφών που αποδίδεται η μέγιστη ροπή
(από 3.000 στις 2.750 σ.α.λ.), την προσαρμογή ειδικών υδραυλικά ελεγχόμενων παρεμβυσμάτων
απορρόφησης κραδασμών αλλά και τη χρήση στεγανοποιητικών υλικών σε αρκετά σημεία, ώστε να
μη δημιουργούνται προβλήματα από στενές επαφές ...υγρού τύπου._4T.
Λεζάντες
O γνωστός από το MGF κινητήρας της σειράς K των 1.800 κ. εκ. παρά την επαρκή απόδοσή του
(120 ίπποι στις 5.550 σ.α.λ και μέγιστη ροπή στρέψης 16,8 kgm στις 2.750 σ.α.λ.) αποτελεί
το σημείο στο οποίο συγκεντρώνονται τα περισσότερα αρνητικά σχόλια για το Φριλάντερ.
Σημαντικότερο μειονέκτημά του μια σχετική? δυστοκία στις υψηλές στροφές κάτι που έχει
άμεσο αντίκτυπο τόσο στην κατανάλωση όσο και στο θόρυβο που φθάνει στο χώρο των επιβατών.
Tο εσωτερικό του Φριλάντερ καταδεικνύει με τον πιο σαφή τρόπο την προσπάθεια της Λαντ
Pόβερ να ξεφύγει από την απρόσωπη ιαπωνική πεπατημένη στην κατηγορία. Όμορφο και έξυπνο
σχεδιαστικά, με την ποιότητα κατασκευής να κρατά αποστάσεις από το παρελθόν της εταιρίας,
την εργονομία (αν και όχι χωρίς μικρές παρασπονδίες) σαφώς βελτιωμένη και τον εξοπλισμό
στην έκδοση XEi να περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα.
Παρά τις μεγάλες κλίσεις που παίρνει το αμάξωμα του Φριλάντερ, η γενικότερη εικόνα του
όταν κινείται στην άσφαλτο μόνο θετικά σχόλια μπορεί να προκαλέσει. Tο ελαφρύ αλλά πάντα
επαρκές σε αίσθηση τιμόνι, τα δυνατά φρένα και οι άνετες αλλά όχι χαλαρές αναρτήσεις
καθιστούν το νέο Λαντ Pόβερ ασφαλές και ουδέτερο σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις,
διαφοροποιώντας το στο σημείο αυτό από τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα που συνόδευε όλα τα
αυτοκίνητα της εταιρίας μέχρι σήμερα.
Eκτός δρόμου το Φριλάντερ αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματικό, παρά τη «συμμόρφωσή»
του με τις επιταγές των σύγχρονων τζιποειδών. H μόνιμη τετρακίνηση σε συνδυασμό με τα
διάφορα ηλεκτρονικά βοηθήματα και την επαρκή απόσταση από το έδαφος δημιουργούν τις
προϋποθέσεις για κορυφαία (στα πλαίσια πάντα των SUV) εκτός δρόμου απόδοση,
αναδεικνύοντας το μικρό Λαντ Pόβερ γνήσιο εκπρόσωπο της μεγάλης σχολής των Eγγλέζων.
O χώρος των αποσκευών κρίνεται ικανοποιητικός, παρά το ότι οι θόλοι των αμορτισέρ
καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος του. Έχει όμως χαμηλό κατώφλι φόρτωσης, διαθέτει κάλυμμα που
κρύβει τις αποσκευές από τα αδιάκριτα μάτια, ενώ στα υπέρ θα προσθέσουμε και τη
δυνατότητα ανοίγματος του πίσω παρμπρίζ.
Tο Φριλάντερ βρίθει έξυπνων λύσεων και σχεδιαστικών λεπτομερειών που προσδίδουν χαρακτήρα
και προσωπικότητα.