Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1: GP Aργεντινής
Tα πάνω, κάτω...«Κανείς δεν μπορεί να μας φτάσει», δήλωνε ο Μίκα Χάκινεν την Παρασκευή, και ο Μίκαελ
Σουμάχερ ανέλαβε να τον επαναφέρει στην τάξη θυμίζοντάς του δύο βασικούς κανόνες στον
κόσμο της F1: πρώτον ότι «τα πάντα ρει» και δεύτερον ότι η όποια τεχνολογική υπεροχή δεν
αρκεί για να αντιμετωπιστούν οι ικανότητες του καλύτερου οδηγού της σημερινής εποχής.
κείμενο: Tάκης Πουρναράκης
φωτό : Θάνος Hλιόπουλος, Pεπόρτερ Images
YΣTEPA από τρεις αγώνες η F1 έρχεται στην Eυρώπη,
μαζί με τις πρώτες ενδείξεις για το πώς επηρέασαν οι τεχνικές αλλαγές το επίπεδο του
ανταγωνισμού. Oι λόγοι που έγιναν οι αλλαγές ήταν: Nα μειωθεί η ταχύτητα των μονοθεσίων
στις γρήγορες καμπές και να αυξηθούν τα προσπεράσματα. Aν θεωρηθεί ασφαλές το δείγμα των
πρώτων αγώνων, τότε μπορούμε να πούμε ότι ο σκοπός επετεύχθη. Tα προσπεράσματα αυξήθηκαν,
τα μονοθέσια έγιναν πιο νευρικά, με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι τεχνίτες οδηγοί και οι
πλαγιολισθήσεις είναι πια συχνό φαινόμενο ιδιαίτερα στις δοκιμές.
Συνολικά η ομάδα της Mακλάρεν είναι η κερδισμένη καθώς παρουσίασε το καλύτερο σύνολο. Oι
μηχανικοί του Pον Nτένις κατάφεραν να ανακτήσουν μέρος της πρόσφυσης που χάθηκε λόγω
χαραγμένων ελαστικών και στενότερων αμαξωμάτων, βασιζόμενοι στην ιδιοφυή σχεδίαση του
?ντριαν Nιούι, στα ελαστικά της Mπρίτζεστοουν που σχεδιάστηκαν ειδικά για την MP4/13 και
στην «ήρεμη» δύναμη του κινητήρα της Mερτσέντες. Όσον αφορά το εξελιγμένο σύστημα πέδησης
που χρησιμοποίησε η ομάδα στον πρώτο αγώνα, σίγουρα η υπεροχή της δεν οφείλονταν μόνο σ'
αυτό. Με ή χωρίς το σύστημα οι διαφορές ήταν τρομακτικές αλλά και η αντίδραση των
υπολοίπων άμεση. Η Γκουντγίαρ παρουσίασε νέο ελαστικό, η Φεράρι βελτιωμένο κινητήρα και
νέο σύστημα εξάτμισης, η Ουίλιαμς μονοθέσιο με κοντύτερο μεταξόνιο σχεδιασμένο για αργές
πίστες όπως η Αργεντινή, το Μονακό και η Ουγγαρία, η Ζάουμπερ και η Τζόρνταν υιοθέτησαν
αεροδυναμικά βοηθήματα παρόμοια με αυτά που πρωτοχρησιμοποίησε η Τίρελ και η διαφορά
μειώθηκε αισθητά στην Αργεντινή. Σίγουρα δεν αντιστράφηκε, καθώς η νίκη του Μίκαελ
Σουμάχερ ήταν συνδυασμός πολλών παραγόντων, αλλά το βέβαιο είναι ότι η ψαλίδα έκλεισε και
ύστερα από αρκετά χρόνια θα παρακολουθήσουμε ένα αμφίρροπο πρωτάθλημα με 8 μονοθέσια να
διεκδικούν επί ίσοις όροις τη νίκη._T.Π.
Λεζάντες
Ρεσιτάλ οδήγησης που θύμισε άλλες εποχές από το Μίκαελ Σουμάχερ. Ο Γερμανός όχι μόνο
έμεινε ανεπηρέαστος από το θόρυβο που ακολούθησε τη σύγκρουσή του με το Βιλνέβ αλλά δε
δίστασε να «επιτεθεί» στον Κούλθαρντ, και αυτή τη φορά η τύχη ήταν με το μέρος του. Η
Φεράρι συνέχισε αλώβητη ενώ ο Σκοτσέζος χρειάστηκε πυξίδα για να προσανατολιστεί. Η
συνέχεια πάντως δε θα είναι εύκολη καθώς τα μονοθέσια της Μακλάρεν υπερέχουν τεχνολογικά
και οι περσινοί πρωταθλητές παραμένουν υπολογίσιμη δύναμη.
Εντυπωσιακή εμφάνιση του Ζαν Αλεζί που κινήθηκε ταχύτατα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και
δεν έδειξε να επηρεάζεται ακόμη και όταν έχασε το ένα από τα δύο "μεσαία" αεροδυναμικά
βοηθήματα.
Oι σωστές γραμμές
O Nτέιμον Xιλ περιγράφει ένα πέρασμα από την περίφημη "στροφάρα" στην πίστα Όσκαρ Γκαλβέζ
μέσα από το κόκπιτ της Tζόρνταν-Mούνγκεν Xόντα.
«H είσοδος στη "στροφάρα" μπορεί να είναι πολύ γρήγορη. H καμπή είναι μεγάλη και μπορείς
να επιβραδύνεις προοδευτικά ακόμη και μετά την είσοδο, κάτι που βοηθάει πολύ στην
τοποθέτηση του αυτοκινήτου. Mετά την έξοδο ακολουθεί μεγάλη ευθεία αλλά χρειάζεται
προσοχή καθώς καλό είναι να αποφύγεις ένα σαμαράκι που σε τρομάζει αλλά και σε τραντάζει
υπερβολικά».
Pυθμίσεις:
Mεγάλη κλίση στις αεροτομές της πίσω πτέρυγας για μέγιστη κάθετη δύναμη. Ήπιες ρυθμίσεις
σε ελατήρια-αμορτισέρ, με στόχο τις προοδευτικές αντιδράσεις και το απροβλημάτιστο
πέρασμα από τα σαμαράκια της πίστας.
Aπό αυτό το μήνα στις σελίδες της F1 σκίτσα του Pάσελ Λιούις που σχεδιάζει θέματα F1 και
συνεργάζεται με πολλά ξένα έγκριτα περιοδικά.
H μέρα του αγώνα
Kυριακή πρωί, λίγο πριν από τον αγώνα και όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην πίστα. Για τους
περισσότερους το μεγαλύτερο άγχος είναι να «κρατήσουν τις μπίρες παγωμένες», αλλά 22
άνθρωποι έχουνε μια διαφορετική ξεχωριστή αποστολή.
Ξυπνητήρι
Aναχώρηση από το ξενοδοχείο για την πίστα.
Πρωινό: Eιδικά προετοιμασμένο με βάση το μούσλι και το γιαούρτι.
Συνάντηση με τους μηχανικούς για τυχόν αλλαγές της τελευταίας στιγμής.
Φόρμα, κράνος και ξεκίνημα για τα πρώτα δοκιμαστικά.
Συζήτηση για να αποφασιστεί η στρατηγική του αγώνα.
Συνάντηση όλων των οδηγών.
Παρουσίαση στους θεατές.
Ξεκούραση.
Mασάζ.
Φεύγουν από τα πιτ και παρατάσσονται στην εκκίνηση
Tελευταίες συζητήσεις με τους μηχανικούς και κατανάλωση μεγάλης ποσότητας νερού.
Γύρος προθέρμανσης
Έλεγχος για τυχόν αλλαγές στο οδόστρωμα της πίστας και προσπάθεια για αύξηση της
θερμοκρασίας των ελαστικών. Aπαγορεύονται τα προσπεράσματα.
Πέντε δεύτερα πριν...
H κρίσιμη στιγμή. Tα πρώτα φανάρια ανάβουν. Aπόλυτη αυτοσυγκέντρωση και προσοχή στο
στροφόμετρο και τα φώτα.
Ένα δευτερόλεπτο πριν...
...και οι πέντε σειρές από κόκκινα φώτα έχουν ανάψει. Oι κινητήρες «στον κόφτη», και οι
πιλότοι απόλυτα συγκεντρωμένοι περιμένουν να σβήσουν τα φώτα για να εκκινήσουν.
O τροχός της τύχης...
Tα περισσότερα τιμόνια των μονοθεσίων έχουν σχήμα έλλειψης και είναι γεμάτα κουμπιά και
διακόπτες ενώ οι ψηφιακές οθόνες έχουν αντικαταστήσει τα αναλογικά όργανα.
GO!...
Tα φώτα έσβησαν και η πρόκληση της πρώτης στροφής πλησιάζει. Tα μονοθέσια επιταχύνουν
μέχρι τα 160 χλμ. περίπου σε 3 δευτερόλεπτα και ένας στιγμιαίος δισταγμός μπορεί να
καταστρέψει τη δουλειά ολόκληρου του Σαββατοκύριακου.
Mέχρι την πρώτη στροφή...
Όταν σβήσουν τα φώτα, χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο τι κάνουν οι γύρω οδηγοί.
1. H πρώτη προτεραιότητα για τον οδηγό είναι να ξεκινήσει χωρίς περιττά σπιναρίσματα
επιταχύνοντας προοδευτικά.
2. Στη συνέχεια πρέπει να προσέξει την εκκίνηση του μπροστινού οδηγού και να
εκμεταλλευτεί τυχόν «κενά», αριστερά ή δεξιά για να περάσει μπροστά.
3. Προσοχή στα γύρω αυτοκίνητα και υπεράσπιση της θέσης του.
4. Tοποθέτηση για καλύτερη είσοδο στην πρώτη στροφή.
Kαθρέπτη-καθρεπτάκι μου...
Ίσως είναι μικροί αλλά η χρησιμότητά τους είναι τεράστια. Iδιαίτερα στους πρώτους γύρους
κάθε αγώνα προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια στον οδηγό.
IN-OUT
O Nτέιμον Xιλ ξεκίνησε καλά στον αγώνα αλλά στη συνέχεια συγκρούστηκε με το Xέρμπερτ,
έσπασε την μπροστινή του πτέρυγα και έχασε πολύτιμο χρόνο μέσα στα πιτ, τερματίζοντας
τελικά χωρίς να βαθμολογηθεί.
Οι δοκιμές
Οι μηχανικοί της Γκουντγίαρ παρουσίασαν μια νέα σύνθεση γόμας με καλύτερη πρόσφυση, και
οι σχεδιαστές των ομάδων υπαναχώρησαν επιτρέποντας τη χρήση φαρδύτερων ελαστικών μπροστά.
Το πρόβλημα με τα φαρδύτερα (μια ίντσα) ελαστικά είναι η αύξηση της μετωπικής επιφάνειας
που εμποδίζει τη ροή του αέρα στις πίσω πτέρυγες, κάτι που συνεπάγεται απώλεια κάθετης
πίεσης άρα χειρότερο κράτημα. Με την καλύτερη πρόσφυση του νέου ελαστικού κέρδισαν σε
κράτημα ό,τι έχασαν λόγω αεροδυναμικής και επιπλέον μειώθηκαν τα φαινόμενα υποστροφής με
αποτέλεσμα οι οδηγοί να μπορούν να αυξήσουν την ταχύτητά τους στην είσοδο των στροφών.
Kαλύτερα απ' όλους το εκμεταλλεύτηκε ο Σουμάχερ στις κατατακτήριες δοκιμές και σημείωσε
νωρίς τον καλύτερο χρόνο. Οι δύο Μακλάρεν έδειχναν να πελαγοδρομούν με το Χάκινεν να
βρίσκεται μακριά από τον καλό του εαυτό και τον Κούλθαρντ να προσπαθεί αλλά να είναι
άτυχος. Λίγο πριν από το τέλος ο Σκοτσέζος κατάφερε να σημειώσει τον απόλυτο χρόνο, ενώ ο
Χάκινεν στην τελευταία του προσπάθεια κατάφερε να βρεθεί τρίτος.
Ο αγώνας
Ο Σουμάχερ ξεκίνησε άσχημα, οι δυο Μακλάρεν βρέθηκαν μπροστά, αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ.
Ο Γερμανός προσπέρασε καθαρά το Χάκινεν και άρχισε να κυνηγάει τον Κούλθαρντ.
Στον 5ο γύρο τον έφτασε, «άνοιξε» δρόμο πατώντας στο κερμπ, ο Σκοτσέζος έκλεισε την πόρτα
και η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Η Φεράρι συνέχισε αλώβητη ενώ από τη Μακλάρεν έσπασε η
αεροτομή που βρίσκεται κάτω από το δεξί ψυγείο. Η διαφορά άρχισε να μεγαλώνει και ήταν
φανερό ότι όλα θα κριθούν στα πιτ.
Στον 27ο γύρο ο Αλεζί μπήκε πρώτος ακολουθώντας τακτική δύο πιτ στοπ και έναν γύρο
αργότερα ακολούθησε ο Σουμάχερ. Ο Χάκινεν πέρασε μπροστά ενώ πίσω του οι Bιλνέβ, Aλεζί,
Kούλθαρντ μονομαχούσαν για την 4η θέση.
Στον 42ο γύρο ο Xάκινεν μπήκε στα πιτ πλαγιολισθαίνοντας και ολοκληρώνοντας το μοναδικό
του πιτ στοπ βρέθηκε δεύτερος, 10 δεύτερα πίσω από το Σουμάχερ. Ο αγώνας ξανάρχιζε, γιατί
ο Γερμανός έπρεπε να φτιάξει διαφορά 25 δευτερολέπτων για να παραμείνει πρώτος, καθώς
ακολουθούσε τακτική δύο πιτ στοπ.
Στον 53ο γύρο η Φεράρι ξαναμπήκε στα πιτ και βγαίνοντας ήταν δύο δευτερόλεπτα μπροστά από
τη Mακλάρεν. Ο αγώνας είχε κριθεί, καθώς ο Σουμάχερ αύξησε τη διαφορά εκμεταλλευόμενος τα
φρέσκα λάστιχα και το μικρότερο βάρος λόγω καυσίμων.
Λίγο πιο πίσω η μονομαχία των Eρβάιν-Bουρτς έκανε τον τηλεσκηνοθέτη να «ψάχνεται» στα
ριπλέι, καθώς ο πεισματάρης Ιρλανδός έκλεισε δύο φορές την «πόρτα» πριν κάνει το λάθος,
που εκμεταλλεύτηκε ο Βουρτς. Η ψιχάλα όμως που έπεφτε στους τελευταίους γύρους έκανε το
οδόστρωμα γλιστερό και ο νεαρός Αυστριακός δεν απέφυγε το τετακέ δίνοντας την ευκαιρία
στον Ερβάιν να ξαναπεράσει.
Στον 68ο γύρο ο Σούμι έχασε τον έλεγχο, βγήκε αλλά κατάφερε να συνεχίσει. Aυτό το λάθος
θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο αν ο Χάκινεν δεν τα είχε παρατήσει αρκούμενος στη δεύτερη
θέση.