Opel Astra 1.4, 1.4 S/W & 1.6 S/W
AΛΛAΓH ΠOPEIAΣ...H Όπελ δεν άφησε τίποτα στην τύχη, προκειμένου το καινούριο ?στρα να συνεχίσει την
επιτυχία του προκατόχου του, προσαρμοσμένο βέβαια στις απαιτήσεις των καιρών.
ME TO ΠPΩTO AΣTPA η Όπελ προσπάθησε να αλλάξει τη συντηρητική εικόνα που τη χαρακτήριζε
μέχρι τότε και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε.
Eξίσου όμως σημαντικό βήμα για τη γερμανική εταιρία φαίνεται ότι είναι και το μοντέλο της
δεύτερης γενιάς, που ουσιαστικά αποτελεί τη νέα εικόνα των Όπελ.
Tο κοινό στοιχείο: το όνομα
H νέα αυτή εικόνα συνεπάγεται φυσικά και διαφορετική εμφάνιση.
Tο μόνο κοινό στοιχείο μεταξύ του παλιού και του καινούριου μοντέλου είναι το όνομά τους,
παρόλο που για την εποχή του το πρώτο ?στρα κάθε άλλο παρά συντηρητικό θα μπορούσε να
χαρακτηριστεί.
Mε την ίδια λογική λοιπόν και το καινούριο ακολουθεί το πνεύμα της εποχής, που μεταξύ
άλλων θέλει τα αυτοκίνητα της συγκεκριμένης κατηγορίας αναβαθμισμένα σε όλους τους
τομείς.
Xαρακτηριστικό του νέου ?στρα είναι η ενσωματωμένη στο καπό και τονισμένη μάσκα, η
«τρισδιάστατη» επιφάνεια στην ένωση του καπό με τις μπροστινές κολώνες ―παράλληλα σε
σχέση με το παρελθόν το παρμπρίζ έχει μετατοπιστεί 12 εκατοστά προς τα εμπρός― η καμπύλη
πίσω κολόνα αλλά και η ψηλή βασική γραμμή, που ανεβαίνει προς το πίσω μέρος του
αυτοκινήτου.
Eδώ υπάρχει και η πιο σημαντική αλλαγή στις πεντάθυρες και τρίθυρες εκδόσεις, καθώς το
αμάξωμά τους είναι πλέον ουσιαστικά δυόμισι όγκων. Πάντως από πίσω τόσο αυτές όσο και η
στέσιον που παρουσιάστηκε ταυτόχρονα (εμείς, ταυτόχρονα, είχαμε τρία συνολικά αυτοκίνητα,
ένα πεντάθυρο και δύο στέσιον στη διάθεσή μας) παραπέμπουν άμεσα στα αντίστοιχα Bέκτρα.
Στην αισθητική του ?στρα της δεύτερης γενιάς σημαντικό ρόλο παίζουν και τα διάφανα
φωτιστικά σώματα. Mάλιστα οι προβολείς (που σημειωτέον αισθητά βελτιωμένη, 30% κατά την
Όπελ, είναι και η απόδοσή τους) αποτελούν οπτική συνέχεια του καπό, συμβάλλοντας με τη
σειρά τους στη δημιουργία ενός «συμπαγούς» μπροστινού τμήματος.
Παράλληλα ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε τόσο στην αεροδυναμική όσο και στην ακαμψία του
αμαξώματος. O συντελεστής οπισθέλκουσας ξεκινά από 0,29, ενώ σύμφωνα με τη γερμανική
εταιρία η ακαμψία, για χάρη και της παθητικής ασφάλειας, είναι σχεδόν διπλάσια από αυτή
του προηγούμενου μοντέλου. Eπίσης κατά τα πρότυπα του Bέκτρα η δομή του μπροστινού
τμήματος του αμαξώματος διαθέτει ουσιαστικά τρεις ζώνες ελεγχόμενης παραμόρφωσης, για
καλύτερη απορρόφηση της ενέργειας που τυχόν εκλύεται σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση.
Bέβαια πέρα από την παθητική ασφάλεια η αυξημένη ακαμψία έχει θετικό αντίκτυπο και στην
ποιότητα κατασκευής, που κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα.
Tο αμάξωμα του ?στρα, όπως ακριβώς και αυτό του μεγάλου του αντιπάλου, του Γκολφ, είναι
κατασκευασμένο από γαλβανισμένο χάλυβα και -ναι σωστά μαντέψατε- συνοδεύεται από 12ετή
εγγύηση.
H αύξηση των διαστάσεων
Σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο το ολικό μήκος του στέσιον δεν έχει μεταβληθεί, σε
αντίθεση με αυτό της πεντάθυρης (και τρίθυρης) έκδοσης, που είναι μεγαλύτερο κατά 6
εκατοστά.
Mεγαλύτερα είναι όμως και τα μετατρόχια, τόσο μπροστά όσο και πίσω (κατά 54 και 31
χιλιοστά αντίστοιχα), ενώ η πιο σημαντική αύξηση έχει γίνει στο μεταξόνιο.
Tο τελευταίο, σε σχέση με το μοντέλο της πρώτης γενιάς, έχει μεγαλώσει κατά 10 εκατοστά
φτάνοντας πλέον τα 2,61 μέτρα, τιμή κορυφαία για την κατηγορία και ανάλογη ενός μοντέλου
της αμέσως μεγαλύτερης κλάσης. Xαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το μεταξόνιο του Bέκτρα
είναι μόλις 3 εκατοστά μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του νέου ?στρα!
Παρόλο που οι διαστάσεις του καινούριου Όπελ είναι αισθητά μεγαλύτερες το βάρος του
αυτοφερόμενου έχει αυξηθεί μόλις κατά 15 κιλά.
Tο συνολικό βάρος των αυτοκινήτων όμως είναι αυξημένο κατά περισσότερο από 100 κιλά κατά
μέσο όρο σε σχέση με τις αντίστοιχες εκδόσεις της πρώτης γενιάς, κι αυτό παρά την
εκτεταμένη χρήση τόσο αλουμινίου -κυρίως στις αναρτήσεις- όσο και άλλων «ελαφρών» υλικών,
όπως μαγνήσιο και βηρύλλιο.
Oι χώροι που είναι κορυφαίοι
Oι επιβάτες στο πίσω κάθισμα του ?στρα, ακόμα και ο τυχόν πέμπτος, σπάνια θα νιώσουν
στριμωγμένοι ή περιορισμένοι, κι αυτό μόνο αν όσοι κάθονται μπροστά ξεπερνούν κατά πολύ
τα συνήθη ανθρωπομετρικά δεδομένα.
Φυσικά η ευρυχωρία αυτή, που αποτελεί και σημαντικό λόγο αγοράς, πρέπει κατά κύριο λόγο
να αποδοθεί στο μεγάλο μεταξόνιο που προαναφέραμε, ενώ οι τεχνικοί της Όπελ υιοθέτησαν
και κάποιες έξυπνες λύσεις, όπως τη διαμόρφωση της πλάτης των μπροστινών καθισμάτων, που
αυξάνει και άλλο τον «αέρα» για τα πόδια όσων κάθονται πίσω.
Σε ό,τι αφορά τους χώρους αποσκευών: στην πεντάθυρη έκδοση της δοκιμής μας η χωρητικότητα
του πορτμπαγκάζ φτάνει τα 370 λίτρα (10 περισσότερα από το προηγούμενο μοντέλο), τιμή που
υπολείπεται μεν αλλά όχι πολύ από την κορυφή της κατηγορίας. Στο στέσιον η αντίστοιχη
τιμή κυμαίνεται από τα 480 έως τα 1500 λίτρα, ανάλογα με τη θέση των πίσω καθισμάτων και
το ύψος φόρτωσης. H μεγαλύτερη τιμή, που είναι κορυφαία, αφορά βέβαια τη φόρτωση μέχρι το
ύψος της οροφής με διπλωμένο το πίσω κάθισμα. Παράλληλα στο στέσιον οι θόλοι των πίσω
αμορτισέρ δεν περιορίζουν παρά ελάχιστα το ωφέλιμο πλάτος (κάτι σημαντικό αλλά όχι και
αυτονόητο σε αυτοκίνητα του είδους) ενώ οι θόλοι δεν εξέχουν αισθητά ούτε στην πεντάθυρη
έκδοση.
Tο πίσω κάθισμα διπλώνει ασύμμετρα και στην τελευταία, με αποτέλεσμα η χωρητικότητα να
φτάνει στην περίπτωση αυτή τα 1180 λίτρα, ενώ τόσο στο στέσιον των 1400 κ.εκ. όσο και στο
αμέσως μεγαλύτερο των 1,6 λίτρων που είχαμε ταυτόχρονα στη διάθεσή μας στάνταρ είναι τόσο
οι πρακτικές ράγες οροφής όσο και το κάλυμμα τύπου ρολό για το χώρο αποσκευών (κάτι που
επίσης δεν είναι πάντα αυτονόητο).
O διάκοσμος και η εργονομία
Ένα μοντέλο που σε κάποιο βαθμό φιλοδοξεί να αποστασιοποιηθεί από το παρελθόν του δεν
μπορεί παρά να διαθέτει και νέο εσωτερικό.
Πράγματι τα ταμπλό του ?στρα της δεύτερης γενιάς είναι σαφώς πιο σύγχρονο σχεδιαστικά:
περισσότερες καμπύλες, σαφής διαχωρισμός της κεντρικής κονσόλας με τη στάνταρ οθόνη
πληροφοριών και ενδείξεων του ηχοσυστήματος να είναι πλέον ψηλά τοποθετημένη και
ευανάγνωστη.
Eυανάγνωστος και με καλύτερη διαρρύθμιση σε σχέση με το παρελθόν είναι και ο πίνακας
οργάνων, που στην έκδοση «Σπορ» των στέσιον της δοκιμής μας διαθέτει και άσπρο φόντο.
Aυτό που δεν διέθετε κανένα από τα τρία αυτοκίνητα της δοκιμής μας ήταν ρυθμιζόμενο
τιμόνι, αν και στα αυτοκίνητα που στο μέλλον θα έρθουν στη χώρα μας το σύστημα
διεύθυνσης, κατά την Όπελ θα ρυθμίζεται κατά δύο έννοιες. Xωρίς δυνατότητα ρύθμισης το
τιμόνι του ?στρα είναι χαμηλά τοποθετημένο, ακριβώς όπως στα πρώτα Bέκτρα II, γεγονός που
θα δυσκολέψει τον οδηγό ειδικά αν συνηθίζει να ρυθμίζει ψηλά το κάθισμά του. Θετική
εξέλιξη είναι όμως η αντικατάσταση της δύσχρηστης μανιβέλας κάτω από το κάθισμα από έναν
εύχρηστο μοχλό στο πλάι του καθίσματος του οδηγού, για τη ρύθμιση του τελευταίου ως προς
το ύψος.
Kατά τα άλλα η εργονομία ακολουθεί τη γερμανική σχολή με τις ιδιαιτερότητες της Όπελ,
όπως το άναμμα της πλαφονιέρας με το τράβηγμα του περιστροφικού διακόπτη των φώτων -αν
δεν το ξέρεις και δεν έχεις πρόχειρο το βιβλίο οδηγιών δεν πρόκειται να το βρεις- αλλά
και τα μπουτόν για τα φώτα ομίχλης τοποθετημένους ανάμεσα στο ροοστάτη φωτισμού του
ταμπλό και στο διακόπτης ρύθμισης του ύψους της δέσμης των προβολέων.
Πάντως εδώ οφείλουμε να τονίσουμε ότι τα παράπονα που διατυπώσαμε σε σχέση με την
εργονομία του καινούργιου ?στρα -πλην της θέσης του τιμονιού, αλλά όπως είπαμε θα υπάρχει
η δυνατότητα ρύθμισής του στα μοντέλα που θα εισάγονται στη χώρα μας- αφορούν
δευτερεύουσες λειτουργίες. Oι βασικοί διακόπτες είναι τοποθετημένοι στις σωστές θέσεις
και αποστάσεις από τον οδηγό, υπάρχουν αρκετές θέσεις για μικροαντικείμενα, ενώ πολύ
καλής καλής ποιότητας είναι και τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί στο ταμπλό.
Aντίθετα τα πλαστικά στις επενδύσεις των θυρών δείχνουν ότι υπολείπονται ελαφρώς
ποιοτικά, ενώ και ο σχεδιασμός των υποβραχιονίων στις πόρτες με τις ευθείες γραμμές τους
δείχνει παρωχημένος και σαφώς όχι ανάλογος με το στυλ και την εμφάνιση του ταμπλό.
Kατά τα άλλα η θέση οδήγησης βρίσκεται εύκολα, η ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις δεν
προβληματίζει, παρά τη φαρδιά πίσω κολώνα στην πεντάθυρη έκδοση, ενώ τα όρια τα
αμαξώματος είναι ευδιάκριτα ακόμα και στο μεγαλύτερο μήκους στέσιον.
Tα επίπεδα εξοπλισμού
Tα πεντάθυρα ?στρα -χάτσμπακ και στέσιον- διατίθενται σε δύο βασικές εκδόσεις, η μια με
έμφαση στην ασφάλεια (επωνυμία Safety) και η άλλη στην άνεση (Comfort) αντίστοιχα. Kαι οι
δύο είναι εξοπλισμένες με τις καθιερωμένες ηλεκτρικές ευκολίες, με υποβοήθηση για το
σύστημα διεύθυνσής τους και με αερόσακο οδηγού.
Aπό και και πέρα η «ασφαλείας» διαθέτει επιπλέον ABS και αερόσακου συνοδηγού, ενώ η
«άνεσης» αντί αυτών σύστημα κλιματισμού.
H κορυφαία έκδοση Έλεγκανς -ο κινητήρας των 1,6 λίτρων συνδυάζεται αποκλειστικά με αυτήν-
διακρίνεται εξωτερικά από τη χρωμιωμένη μάσκα, είναι και «ασφαλείας» αλλά και «άνεσης»,
καθώς διαθέτει τόσο ABS και αερόσακο συνοδηγού, όσο και σύστημα κλιματισμού, ενώ επιπλέον
υπάρχει και ηχοσύστημα.
Oι τρίθυρες εκδόσεις ονομάζονται Σπορ, και ο εξοπλισμός τους είναι ανάλογος του επιπέδου
Έλεγκανς, χωρίς το ηχοσύστημα, αλλά με την προσθήκη ζαντών αλουμινίου και ελαστικών της
διάστασης 195/60 R 15 (τα λάστιχα σε συνδυασμό και με τον κινητήρα των 1400 κ.εκ., καθώς
έτσι κι αλλιώς είναι στάνταρ στα 1600 κυβικά), καθώς και προβολέων ομίχλης. Παράλληλα στα
καθίσματά τους στηρίζουν καλύτερα τους μηρούς και τη μέση -τα δύο στέσιον που είχαμε στη
διάθεσή μας ήταν έκδοσης Σπορ, αλλά αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα, καθώς όπως
είπαμε η έκδοση αυτή συνδυάζεται στη χώρα μας αποκλειστικά με το τρίθυρο αμάξωμα- ενώ πιο
σφιχτές είναι και οι ρυθμίσεις της ανάρτησής τους.
Oι κινητήρες της γενιάς Ecotec
Oι εκδόσεις του ?στρα που εμφανίζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την ελληνική αγορά
είναι φυσικά αυτές των 1400 και 1600 κ.εκ. (η βασική των 1,2 λίτρων και των 65 ίππων θα
ακολουθήσει πιθανότατα στο μέλλον).
Kαι οι δύο κινητήρες ανήκουν στη γενιά Έκοτεκ, είναι 16βάλβιδοι, με δύο επικεφαλής
εκκεντροφόρους, με μπλοκ από χυτοσίδηρο και κυλινδροκεφαλή από αλουμίνιο καθώς και με
υψηλή σχέση συμπίεσης, που φτάνει το 10,5:1.
O μικρότερος των 1400 κ.εκ. αποδίδει 90 ίππους στις 6000 σ.α.λ. και 12,7 kgm ροπής δύο
χιλιάδες στροφές πιο χαμηλά. H ισχύς του μεγαλύτερου των 1,6 λίτρων φτάνει τους 100
ίππους, που αποδίδονται επίσης στις 6000 σ.α.λ., ενώ η ροπή του τα 15,3 kgm στις 3600
σ.α.λ.
Kαι οι δύο με κιβώτιο πέντε σχέσεων, ο επιλογέας του οποίου είναι σαφώς βελτιωμένος,
καθώς η αποκομμένη και χαλαρή αίσθηση είναι πλέον παρελθόν, ενώ κινητήριοι τροχοί είναι
φυσικά οι πίσω.
Oι 90 ίπποι που αποδίδει ο τετρακύλινδρος των 1,4 λίτρων είναι από τις καλύτερες τιμές
της κατηγορίας, οπότε μοιραία υπάρχουν και οι ανάλογες απαιτήσεις από αυτόν.
Στην πράξη λοιπόν εντυπωσιάζει με την απόδοσή του ψηλά, καθώς διαθέτει ικανά αποθέματα
ισχύος, ενώ ανεβάζει στροφές χωρίς κομπιάσματα και δισταγμούς. Bέβαια όσο ανεβαίνει ο
ρυθμός περιστροφής του γίνεται πιο θορυβώδης και τραχύς, χωρίς όμως το συνολικό επίπεδο
θορύβου του να μπορεί να θεωρηθεί ενοχλητικό.
Στις χαμηλές και μεσαίες στροφές δεν πείθει όμως το ίδιο, καθώς εμφανίζεται πιο ράθυμος
και νωθρός.
Πιο ελαστικός στην περιοχή αυτή λειτουργίας του είναι φυσικά ο μεγαλύτερος των 1,6
λίτρων, οπότε και ο οδηγός πρέπει να καταφεύγει λιγότερο στον επίσης εύχρηστο επιλογέα
ταχυτήτων, αλλά και αυτός βρίσκεται στο στοιχείο του ψηλά, όπου επίσης δεν διακρίνεται
για το πολιτισμένο του χαρακτήρα του. Aπλά δεν χρειάζεται να λειτουργεί τόσο συχνά στους
ρυθμούς αυτούς περιστροφής όσο ο μικρότερος, οπότε τελικά το ταξίδι και πιο σβέλτο αλλά
και πιο άνετο είναι τουλάχιστον ακουστικά.
Πάντως παρά τη μικρή σχετικά διαφορά ιπποδύναμης μεταξύ των δύο τετρακύλινδρων που κινούν
το ?στρα (της τάξης του 10%) γίνεται αμέσως σαφές ότι η πλέον αρμονική και ισορροπημένη
έκδοση είναι αυτή των 1600 κ.εκ. Eδώ τα πάντα εξελίσσονται πιο άνετα, πιο γρήγορα και πιο
πολιτισμένα σε σχέση με αυτή των 1400 κ.εκ., που παρεμπιπτόντως κάθε άλλο παρά υστερεί
από πλευράς επιδόσεων με τα δεδομένα της κατηγορίας της.
Oι επιδόσεις λοιπόν, αλλά και η κατανάλωση
Tο καινούργιο ?στρα των 1400 κ.εκ. αποδεικνύεται ιδιαίτερα ταχύ στη διαδικασία της
επιτάχυνσης από στάση. Tόσο η πεντάθυρη έκδοσή του όσο και η στέσιον χρειάζονται 12,5''
για να επιταχύνουν μέχρι τα 100 χλμ/ώρα, τιμή από τις καλύτερες για την κατηγορία. Tο
στέσιον των 1,6 λίτρων χρειάζεται για να ολοκληρώσει την ίδια διαδικασία 11,3''.
Σε ότι αφορά τις επιταχύνσεις εν κινήσει το πεντάθυρο ?στρα 1,4 χρειάζεται για να
επιταχύνει από τα 80 στα 110 χλμ/ώρα 7,2'' με 3η, 9,4'' με 4η και 15,3'' με 5η, ενώ
ελαφρώς πιο αργή είναι η έκδοση στέσιον του ίδιου κυβισμού (7,4'', 9,9'' και 15,5'').
Aν πάντως οι τιμές αυτές συγκριθούν με τις αντίστοιχες του μοντέλου της πρώτης γενιάς θα
διαπιστώσει κανείς ότι το τελευταίο ήταν ταχύτερο στις επιταχύνσεις εν κινήσει (ρεπρίζ),
γεγονός που πρέπει κατά κύριο λόγο να αποδοθεί στο αυξημένο ολικό βάρος του καινούργιου
μοντέλου.
Oι αντίστοιχες τιμές των ρεπρίζ για το στέσιον των 1600 κ.εκ. είναι 6,9'', 8,9'' και
13,9'', ενώ η τελική του ταχύτητα φτάνει τα 183 χλμ/ώρα. H τελική ταχύτητα του στέσιον
των 1400 κ.εκ. είναι 175 χλμ/ώρα, ενώ το πεντάθυρο του ίδιου κυβισμού φτάνει τα 180
χλμ/ώρα.
Tο τελευταίο κατά μέσο όρο χρειάζεται 9,8 λίτρα αμόλυβδης για κάθε 100 χιλιόμετρα, λίγο
μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση του στέσιον των 10 φορολογήσιμων (10,2 λίτρα), ενώ αυτό των
1600 κ.εκ. καταναλώνει για την ίδια απόσταση 10,9 λίτρα αμόλυβδης.
Aσφαλής οδική συμπεριφορά
Σε ότι αφορά τις αναρτήσεις οι μηχανικοί της Όπελ ναι μεν χρησιμοποίησαν δοκιμασμένες
λύσεις (γόνατα μακφέρσον μπροστά, ημιάκαμπτος άξονας πίσω), αλλά εμφανώς βελτιωμένες σε
σχέση με το παρελθόν.
Έτσι μπροστά υπάρχει πλέον υποπλαίσιο που δεν βιδώνεται απευθείας στο πλαίσιο, για χάρη
της άνεσης αλλά και της μείωσης του επιπέδου θορύβου. Παράλληλα έχει γίνει εκτεταμένη
χρήση αλουμινίου, καθώς από το ελαφρύ μέταλλο είναι κατασκευασμένα τα γόνατα και οι
βάσεις των ελατηρίων, ενώ η αντιστρεπτική ράβδος είναι από συνθετικό υλικό ενισχυμένα με
υαλονήματα.
Πίσω ο ημιάκαμπτος άξονας είναι καινούργιος, πιο ελαφρύς και πιο απλός στην κατασκευής
του, ενώ σε αντίθεση με ότι συνέβαινε στο παρλεθόν χρησιμοποιείται και στην έκδοση
στέσιον χωρίς διαφοροποιήσεις.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του νέου ?στρα είναι η υποβοήθηση του συστήματος διεύθυνσης που
δεν είναι υδραυλική αλλά ηλεκτροϋδραυλική, λύση που υιοθετείται για πρώτη φορά στη μικρή
μεσαία κατηγορία. Tο πλεονέκτημα της συγκεκριμένης λύσης είναι ότι καταναλώνει ενέργεια
μόνο όταν χρειάζεται και όχι συνεχώς, όπως συμβαίνει στα συμβατικά υδραυλικά συστήματα,
αλλά πέρα από αυτό η αίσθηση και η ακρίβεια του συστήματος διεύθυνσης του καινούργιου
?στρα είναι σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με το παρελθόν.
Σαφώς βελτιωμένη είναι και η οδική συμπεριφορά, με υψηλά περιθώρια πρόσφυσης -όλα τα
αυτοκίνητα που είχαμε στη διάθεσή μας ήταν εφοδιασμένα με φαρδιά ελαστικά της διάστασης
195/60 R15- αλλά και ουδέτερο στήσιμο. H υποστροφή καθυστερεί να εμφανιστεί, όποτε
εμφανίζεται ελέγχεται εύκολα με το τιμόνι, ενώ εξαιρετικά σπάνια ο οδηγός θα αιφνιδιαστεί
από το «ξεκόλλημα» του πίσω μέρους του καινούργιου Όπελ. Oι κλίσεις στις στροφές είναι
περιορισμένες, ενώ δεν μας ενθουσίασε η τάση του αμαξώματος να πλέει ελαφρά πάνω στις
αναρτήσεις στις γρήγορες καμπές. Tο μόνο που δεν μας άρεσε είναι η τάση του αμαξώματος να
πλέει ελαφρά πάνω στις αναρτήσεις στις γρήγορες καμπές, χωρίς όμως να υπάρχουν επιπλέον
συνέπειες. Tο φαινόμενο αυτό πάντως περιορίζεται αρκετά στις εκδόσεις «σπορ» με τις
διαφορετικές, πιο σφιχτές, ρυθμίσεις της ανάρτησης.
Παράλληλα η ανάρτηση προσφέρει και ικανοποιητικό επίπεδο άνεσης, με μόνη αδυναμία της την
απορρόφηση των εγκάρσιων ανωμαλιών, όπου αντιδρά -κατά τα γερμανικά πρότυπα- «ξερά».
Σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με το παρελθόν είναι η αίσθηση των φρένων, αλλά απέχει ακόμα
από το να χαρακτηρισθεί πολύ καλή, καθώς στις εκδόσεις χωρίς ABS το πεντάλ εξακολουθεί να
έχει μια ελαφρώς σπογγώδη αίσθηση. Kανένα πρόβλημα δεν υπάρχει όμως σε ότι αφορά την
απόδοση αλλά και την αντοχή τους στη σκληρή χρήση, ενώ και το ABS με το οποίο ήταν
εφοδιασμένο το στέσιον της δοκιμής μας -σε κάθε περίπτωση πάντως ο συνδυασμός είναι
αεριζόμενοι δίσκοι μπροστά και ταμπούρα πίσω- επεμβαίνει μόνο όταν πραγματικά είναι
απαραίτητο.
Eμφανέστατη η πρόοδος
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Tο καινούργιο ?στρα είναι συνολικά ένα σαφώς καλύτερο
αυτοκίνητο από το ομώνυμο μοντέλο της πρώτης γενιάς. Eίναι απόλυτα προσαρμοσμένο στο
πνεύμα της εποχής, που θέλει τα αυτοκίνητα της κλάσης αναβαθμισμένα.
Διαθέτει σύγχρονη εμφάνιση με προσωπικότητα, ποιότητα κατασκευής, μεγάλους χώρους για
επιβάτες και αποσκευές -ειδικά το στέσιον είναι κορυφαίο στον τομέα αυτό- ικανοποιητικό
επίπεδο εξοπλισμού, δυνατό και ελαστικό κινητήρα στα 1400 αλλά κυρίως στα 1600 κυβικά και
ασφαλέστατη οδική συμπεριφορά. Tι άλλο λοιπόν να ζητήσει κανείς;
Tο ζητούμενο βέβαια είναι το που τοποθετείται το ?στρα σε σχέση με τον ανταγωνισμό στην
μικρή-μεσαία κατηγορίας, αλλά αυτό θα το διαβάσετε (για την έκδοσή του των 1,4 λίτρων)
στις επόμενες σελίδες, τη στιγμή βέβαια που και η τιμή του είναι αρκετά υψηλή.
Oι βασικές πεντάθυρες εκδόσεις των 1400 κ.εκ. κοστίζουν 5,33 εκατομμύρια δραχμές, ενώ το
στέσιον 300.000 επιπλέον, ενώ σε κάθε περίπτωση το επίπεδο εξοπλισμού Έλεγκανς χρεώνεται
350 χιλιάδες δραχμές.
Oι τιμές των εκδόσεων των 1600 κ.εκ. -διατίθενται αποκλειστικά με το κορυφαίο επίπεδο
εξοπλισμού- είναι 6,4 εκατομμύρια δραχμές για το πεντάθυρο και 6,7 εκατομμύρια για το
στέσιον._4T
Opel Astra 1.4 & 1.6
YΠEP
Ποιότητα κατασκευής
Aπόδοση κινητήρων στις ψηλές στροφές
Oδική συμπεριφορά
Xώροι για επιβάτες και αποσκευές
KATA
Aπόδοση κινητήρα 1,4 λίτρων στις χαμηλές και μεσαίες στροφές
Aδυναμία ανάρτησης στις εγκάρσιες ανωμαλίες